stop me หยุดฉันให้เลิกรักนาย

8.8

เขียนโดย Ismenook

วันที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 เวลา 01.42 น.

  55 ตอน
  860 วิจารณ์
  96.46K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2556 17.08 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

46)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

5 เดือนผ่านไป ~

 

[faye is talk]

ตุ้บ! 

"หงุดหงิดอะไรอีกแล้วอ่ะเฟย์" แก้วที่นั่งกินข้าวกับแจมอยู่อีกมุมหนึ่งหันมาถาม วันนี้ฉันหงุดหงิดเป็นร้อยๆรอบได้แล้วมั้ง

เรื่องแรกเรื่องเขื่อน เอิ่มมมมม... เมื่อเช้าฉันเห็นเมสเสจผู้หญิงส่งมานัดเขื่อนกินข้าวร้านเดิมนะสิ มีรักนะจุ๊บๆอีก ตอนนี้ฉันเลยยึดกุญแจรถ กระเป๋าตังค์ไว้เรียบร้อยแล้ว ถ้าหาวิธีไปหายัยกิ๊กหน้าแบ๊วนั้นได้อีกนะ เลิก!

เรื่องที่สอง โอ๊ยยย ฉันแทบจะบ้าตายพี่ฟางส่งรูปตัวเองท้องโตมาให้ดู ฉันจะอยากจะรู้ว่าหลานเป็นชายเป็นหญิง ก็ติดต่อกลับไม่ได้ T^T

เรื่องที่สาม ฉันโดนที่โรงเรียนแจ้งว่า ผลโหวตประธานนักเรียนในเว็บบอร์ดโรงเรียน ฉันได้ที่หนึ่ง อ๊ากกกก อยากจะบ้าตายฉันจะเอาเวลาไหนเที่ยวที่นี้ คนสวยแซด!  

เรื่องล่าสุด... ทไวไลท์จะเข้าโรงอยู่อีกไม่กี่วันข้างหน้าแล้ว ฉันยังไม่ได้เริ่มสะสมของเลย โอ๊ย ฉันอยากจะไปดูรอบมาราธอนจริงๆ -,.- [อ้างอิงจากชีวิตจริงนะเรื่องทไวไลท์-ไรเตอร์ 5555]

"แก้วดูนี้สิ !" ฉันอุ้มโน๊ตบุ๊คข้ามห้องไปหาแก้ว พร้อมชี้แก้วให้ดูรูปเทย์เลอร์ สวิฟต์จูบกับเทย์เลอร์ เลาท์เนอร์พ่อหมาป่ารูปหล่อของฉัน *0*

"ข่าวนานแล้วหนิ" แจมพูดขึ้น

"นานแล้วไง ไม่ยอมๆๆ" ฉันกระทืบเท้า ทำตัวเป็นเด็กเอาแต่ใจถึงฉันจะชอบความสวยและฟังเพลงของสวิฟต์แต่ฉันก็ไม่ชอบเห็นเลาท์เนอร์ของฉันจูบคนอื่นนะ 

"-___-;;" หน้าแก้วกับแจม

"ไม่ยอมอะไรหรอดาลิ้งค์~" เขื่อนโอบฉันจากด้านหลัง ฉันผละออกแล้วเดินเลี่ยงไปอยู่อีกมุม

"ไปไกลๆ ไม่ต้องมายุ่ง"

"โหยยยย เฟย์เขื่อนขอโทดแล้วไง ยัยเด็กนั่นอ่อยเขื่อน" แล้วนายก็เล่นกับหล่อนด้วยสิ ไอ้ผู้ชายเจ้าชู้ นี่โมะเลิกแต่เขื่อนกับเริ่มหรอเนี๊ย 

"อย่ามาเอาคำผู้ไอ้ผู้ชายเฮงซวยคนนั้นมานะ" ฉันไปถึง ผอ.เจนภพ 

"ฮีๆ กระแสเขาแรงนะเตงงงง" เขื่อนยังเดินมาหาฉัน พร้อมพยามกอด

"อย่ามาลวนลามฉันนะ" ฉันทำหน้ายี๋ แล้วแกล้งทำเป็นปัดเนื้อปัดตัวอย่างรังเกียจ

"แจมว่าแจมไปดูืทีวีดีกว่า" แจมทำหน้าเซ็งๆแล้วเดินหนีไป แก้วหันมาทำหน้าแบบว่ายังไงละ จะขำก็ไม่ขำ แล้วตามแจมไป

"เฟย์~เขื่อนขอโทษ" ฉันแกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน เดินไปหยิบหนังสือพิมพ์ขึ้นมาอ่าน

"เฟย์นะ...อย่าทำแบบนี้สิ" 

"อ้าวไอ้เขื่อน...ไม่ได้ไปกินข้าวข้างนอกหรอกหรอ" ฉันชะงัก มองหน้าโมะที่เพิ่งมาถึงใหม่ดุๆ 

"ไอ้เชี้ยโมะ!! ไปไกลๆเลย" 

"อะไรว่ะ" โมะเกาหัวงงๆมองฉันสลับกับเขื่อนไปมาแล้วเดินไปหาแก้วกับแจม ฉันนั่งเงียบให้เขื่อนจ้องหน้าราวๆ ยี่สิบนาที โดยไม่มีทาทีว่าจะสนใจ

"เขื่อนพาไปเที่ยวเกาหลีไปป่าว" พลิกหนังสือพิมพ์หน้าต่อไป เหมือนไม่ได้ยิน

"ไปญี่ปุ่นก็ได้" แกล้งทำเป็นอ่านข่าวอย่างใจจดใจจ่อ

"เฟย์~" เขื่อนเขยิบมานั่งใกล้ๆฉัน ฉันยังแกล้งทำเป็นไม่สนใจ ที่จริงฉันไม่ได้โกรธอะไรเขื่อนมากหรอก ฉันรู้ว่าเขาแค่คบไปหนุกๆตามประสาผู้ชาย 

"หาทางให้เฟย์เดตกับเทย์เลอร์สิ เผื่อเฟย์จะพิจารณา" ฉันพูดน้ำเสียงจริงจัง 

"ให้เดตกับคนอื่นเนี๊ยนะ!! ฝันไปเถอะใครจะไปยอม"

"นั่นไงใครจะยอม เขื่อนยังไม่ยอมเลย เฟย์จะยอมทำไมเรื่องเขื่อนนะ" ฉันมองอย่างจับผิด แกล้งคนนี่สนุกดีแหะ

"จะไม่ทำอีกแล้วค้าบบบ ได้โปรดกลับมาเป็นเฟย์คนเดิมเถอะ"

"เมื่อกี๊จะพาไปไหนนะ เกาหลีญี่ปุ่นหรอ" ฉันถามยิ้มๆ 

"ดาลิ้งค์หายโกรธเค้าแล้วใช่ม้าาา" พอได้ทีเขื่อนก็เข้ามากอดแล้วหอมแก้มฉัน

"ฮะแฮ่มๆ" แจมแกล้งทำเป็นไอ มีโมะกับแก้วยิ้มขำๆ

"จะพาไปไหน" ฉันถามอีกที 

"ไปไหนก็ได้ที่เตงอยากไป"

"ไปด้วยคนดิ/อย่าลืมแจมนะ/เฮ้ยๆว่างอยู่นะช่วงนี้" แก้วแจมโมะแทรกขึ้น

"เออๆ" น้ำเสียงเขื่อนรำคาญ

"ไปหาพี่ฟางพาไปได้ปะละ" ทุกคนในห้องเงียบกริบ ไม่มีใครแกล้งมุกลับมาเลยหรอ -___-;;

"ล้อเล่นน่า!! ฮ่าๆ ทำเป็นเงียบไปได้"

"ฮ่าๆ ไปฮ่องกงดีไหม" 

"จ้ะ ^_^" ฉันยิ้มหวานจับแก้มเขื่อนไปมา

[End faye is talk]

 

 

บรรยากาศของช่วงฤดูหนาวที่หิมะปกคลุมบ้านเรือนอาคารต่างๆไว้เกือบหมด เป็นฤดูที่ฉันรู้สึกเหงามากที่สุด มันเขว้งกับการอยู่คนเดียวฉันคิดถึงประเทศไทย อยากจะให้ผ่านฤดูหนาวที่ฉันเคยรักไปเร็วๆ ฉันอยากอยู่กับแดดมากกว่า ฉันจิบกาแฟที่ระเบียงห้องบนคอนโด เสื้อผ้าฉันเน้นอบอุ่นมากพอเพื่อที่จะให้อุ่น ผ้าห่มที่ฉันเอามาห่มท้องไว้อีกทีเริ่มมีเกล็ดหิมะที่ลอยมาแตะอยู่ ฉันค่อยๆพยุงตัวเองให้ไปที่เตียง

มือลูบท้องเหมือนกำลังปลอบเจ้าตัวน้อยว่าไม่เป็นไีร ฉันจะไม่ทำให้เขาหนาว ฉันท้องได้ 6 เดือนกว่าละ ลูกโตขึ้นมากฉันเลยไม่อยากออกไปข้างนอกเท่าไหร่เผื่อหกล้มเพราะพื้นหิมะลื่น ฉันพอจะรู้จักเพื่อนข้างห้องอยู่สองคนทั้งคู่เป็นสามีภรรยากัน พวกเขาน่ารักมากๆเลย ใจดี ทั้งคู่ดูแลฉันเหมือนเป็นน้องสาว

"ฟาง" เฮลล่าร้องเรียกฉันก่อนจะเดินเข้ามาในห้องนอน "มีอะไรหรือป่าวคะ" ฉันถามกลับไปเป็นภาษาอังกฤษ

"ผลตรวจออกมาแล้วนะ มันสอดไว้ที่หน้าประตูห้อง" เฮลล่าพูดอย่างกระตือรือร้น

"ฉันตื้นเต้นอยากรู้มากไปหน่อย เลยแอบเปิดดูนะ" เธอหน้าแดงด้วยความอายแล้วยื่นซองสีน้ำตาลมาให้ฉัน ฉันค่อยๆเปิดมันออก

"ลูกชาย" ฉันพึมพำ น้ำตาคลอ ฉันอยากมีลูกชาย,,, ฝันฉันเป็นจริง

"ดีใจด้วย" เฮลล่าลูบท้องฉันอย่างเอ็นดู "หลานชายฉัน ลูกของเธอต้องน่ารักมากแน่ๆ" ฉันยิ้มขำๆ

"น่ารักเหมือนป้าแน่นอนคะ"

"แหม๋ม ฉันไม่ใช่พี่สาวแท้ๆเธอซะหน่อย"

"แต่ก็เหมือนไปซะแล้ว ^_^ ขอบคุณนะคะสำหรับทุกอย่าง" ฉันโอบกอดเฮลล่าไว้ ซบหน้าลงไปที่แผงอกของเธอ 

"ฉันเป็นลูกสาวคนเดียว ฉันไม่เคยมีน้องสาวฉันดีใจนะที่มีเธอเป็นน้อง" เธอลูบหัวฉันอย่างเอ็นดู

"ชื่อหลานว่าไงละ" ราสเชอร์ เดินเข้ามายิ้มๆ

"ไม่รู้สิคะ ยังไม่ทันตั้ง"

"พ่อเจ้าหนูน้อย ชื่ออะไรละ" ราสเชอร์โอบเฮลล่าไว้แล้วถามฉันยิ้มๆ แน่นอนฉันไม่ได้เล่าเรื่องผู้ชายคนนั้นให้พวกเขาฟัง มันไม่จำเป็น 

"ฟาง เป็นไรหรือป่าวจ้ัะ"

"ป๊อปปี้ค่ะ เขาชื่อป๊อปปี้" ริมฝีปากฉันสั่นเล็กน้อย ในรอบหลายเดือนมานี้ ฉันเำพิ่งจะพูดชื่อป๊อปปี้ออกมาได้เต็มปาก

"ว้าว ดอกไม้เมืองหนาว แคลิฟอร์เนียป๊อปปี้" 

"ฮ่าๆ ฟางว่าต้นพอพพิิเพราะมากกว่าป๊อปปี้ซะอีก" ฉันส่ายหน้าขำๆ

"หืม ? ว่าอะไรนะ" ราสเชอร์ทำหน้าให้ฉันทวน

"พอพพิเพราะกว่าป๊อปปี้ค่ะ" ฉันมองอย่างไม่เข้าใจ

"โอ้! ที่รักคุณคงไม่คิดจะ..."

"พอพพิชื่อหลานชายเราคุณ" ราสเชอร์ยิ้มกว้าง

"พูดเป็นเล่น พอพพินี่นะ" ฉันรู้เลยว่าสีหน้าฉันตอนนี้ดูตกใจ

"ฟางจะตั้งอย่างอื่นก็ได้ แต่เราจะเรียกเจ้าหนูนี่ว่าพอพพิ" 

"เราหรอคะ" เฮลล่ามองสามีงงๆ 

"ช่ายยยย เรา" 

"พอพพิก็พอพพิค่ะ แปลกดี" ฉันยิ้มแห้งๆให้คนทั้งคู่ื ลูกฉันชื่อพอพพิ ไม่ใช่ไม่ดีหรอกนะแต่ฉันกลัวว่าชื่อนี้จะทำให้ฉันคิดถึงอีกชื่ออยู่ตลอดเวลาต่างหากละ

 

ไรเตอร์มาแล้ววววววววว !! [ร้องประกาศให้รู้ทั้งโลก] หายไปนานเลย -___- ไม่ใช่ไม่ว่างหรอก ไรเตอร์ขี้เกียจ 555555555 ประมาณว่าแต่งสดนะ ต้องแล้วแต่อารมณ์แต่ละวันๆ แล้ววันนี้ไรเตอร์ก็คึกอยากจะอัฟ ตีสามละ มานั่งอัฟนิยายแล้วจะไปนอน เอิ้กๆ #ลืมกันแล้วหรือยัง ?? ถ้ายังขอเม้ลเยอะๆ พลีสสสสสสส


 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา