stop me หยุดฉันให้เลิกรักนาย

"เฮ้ยๆ อะไรกันนะ" เขื่อนในชุดสูทสีดำ มันจะมางานศพหรืองานเลี้ยงกันแน่ -_- เอาเหอะๆ มาเข้าเรื่องที่มันร้องทักผมที่เดินจูงมือแก้วเข้ามาดีกว่า 
"บอกแล้วว่าอย่้าจับๆ" แก้วหันมาดุผมพร้อมพยามแกะมือออก
"อะไรกันอ่ะแก้ว~ กิ๊วๆ" เฟย์เดินเข้ามาแซวๆ 
"ไม่มีอะไรหรอก ฟางกับแจมละ" แก้วทำเป็นมองหาฟางกับแจม
"บอกเขาไปสิว่า้เราเป็นแฟนกัน >///<" ผมดันแก้วขึ้นไปข้างหน้า คนอื่นๆมองอึ้งๆ ก่อนจะ...
"กิ๊วๆๆๆ" มันจะอะไรกันนักกันหนาอ่ะ ผมก็เขิลเป็นนะ
"ไปวัดกันได้แล้วมั้ง ใกล้จะถึงเวลาแล้ว" ฟางกับแจมเดินเข้ามา พอเห็นผมที่จับมือแก้วอยู่ สองสาวก็หันไปมองหน้ากัน งงๆ 
"เขาเป็นแฟนกันแล้ว ฮ่าๆ" เฟย์พูดขึ้น ฟางกับแจมก็พยักหน้าอ่อ
"งั้นเราไปกันดีกว่า" แจมบอกแล้วเดินนำออกไป แก้วฉวยโอกาสตอนที่ผมเผลอ แกะมือตัวเองออกแล้วหันมาแลบลิ้นใส่้ น่ารักซะมัด -*-
 
 
"ฟาง" ผมเรียกฟางไว้ทันทีที่เห็นเธอเดินไปที่ลานจอดรถหลังจากเราเผาศพเนยเสร็จเรียบร้อย ฟางชะงักแล้วหันมามองผม ผมหันไปหาแก้วที่เดินตามมา แก้วพยักหน้าให้ยิ้มๆแล้วเดินเลี่ยงออกไป
"ขอคุยด้วยหน่อยสิ" ฟางพยักหน้า แล้วเดินนำผมไป เรามาหยุดที่ม้าหินอ่อนตัวเดิมจากวันนั้น 
"มีอะไรอ่ะโมะ"
"จะไปวันไหน" ผมนั่งลงข้างเธอ
"พรุ่งนี้" 
"อ่อพรุ่งนี้ เ้ฮ้ย!! พรุ่งนี้จะบ้าหรอ มันเร็วไปนะฟาง" ผมเผลอขึ้นเสียง พอรู้ตัวก็รีบปรับให้น้ำเสียงดูปกติ
"เธอจะรีบไปไหน อยู่ต่ออีกไม่ได้หรือไง" 
"ไม่ได้หรอก จองตั๋วไว้แล้ว"
"แคนเซิลสิ" ผมพยามอ้าง
"โธ่โมะ ไม่ต่างกันหรอกจะไปเร็วหรือช้า ยังไงฟางก็ต้องไปอยู่ดี ^^" ฟางดึงมือผมขึ้นไปจับ
"ดูแลเพื่อนฟางดีๆละ"
"เท่าชีวิตเลยแหละ ฮ่าๆ" ผมพยามขำ ทั้งๆที่รู้สึกใจหาย
"วันก่อนยังขอจะดูแลเราอยู่เลย ไงวันนี้จะดูแลคนอื่นซะแหละ -/\-"
"ฮ่าๆ ฟางนะโมะก็จะดูแล ^^" ฟางเลิกทำหน้างอนแล้วปล่อยมือผม
"พรุ่งนี้ 10 โมงเช้าสนามบินนะ" ฟางยิ้มให้ผมครั้งหนึ่งแล้วเดินขึ้นรถไป ผมนึกอะไรขึ้นมาได้รีบกดโทรศัพท์โทรหาเฟย์ทันที (พอดีขี้เกียจกลับเข้าไปในงาน)
"ฮัลโหลเฟย์ ขอเบอใครคนนึงหน่อยสิ" 
 
 
ตอนนี้ผมกับแก้วติดไฟแดงอยู่บนถนน อีก 20 นาทีเครื่องก็จะออกแล้ว ผมยิ่งหงุดหงิดแล้วไหนจะเรื่องที่คุยกับป๊อปปี้เมื่อคืนอีก มันจะไม่สนใจฟางจริงๆหรอ
 
"ป๊อปพรุ่งนี้ฟางจะไปสกอตแลนด์แล้วนะโว๊ย!" 
[แล้วไง] ดูมันพูดสิ น้ำเสียงโครตเย็นชา
"จะไม่ห้ามหน่อยหรอ" 
[ส่งข้อความไปห้ามแล้ว แต่ไม่ได้ผล]
"กี่ฉบับ"
[ฉบับเดียว] ไอ้เวร -*-
"แค่ฉบับเดียวคงห้ามไ้ด้หรอก"
[ไม่รู้สิปกติบอกอะไรแค่ครั้งเดียว ฟางก็ทำตามแล้ว]
"นั่นมันเมื่อก่อนนะ"
[อืม]
"แค่อืมหรอ ?" ผมเริ่มหงุดหงิด
[แล้วจะให้ทำยังไง]
"ตามไปง้อดิ เหมือนละครนะทำเป็นป่ะ"
[น้ำเน่า ปัญญาอ่อน]
"มึงก็ยอมๆหน่อย" ผมเริ่มจะหยาบคาย
[เออๆ กูจะเก็บไปคิดดู]
"เวลาคิดห้ามเกินพรุ่งนี้นะ 10 โมงเช้าเครื่องจะออก" 
[ห๊า!! 10 โมงเช้า/10โมงเช้าอะไรคะป๊อป]
"ตอนนี้มึงอยู่กับมดหรอ" 
[เออ อยู่ มดกำลังคุยธุระกับเจ้าของโรงแรมอยู่]
"เรื่อง"
[ไม่้จำเป็นต้องรู้ ฟางจะไป 10 โมงเช้าจริงๆดิ]
"ค้าบบบบบบบ ผมไม่โกหกคุณพี่หรอก -*-"
[ซวยแล้ว]
"ซวยไร อย่าบอกว่ามาไม่ไ่ด้่นะ" 
[อืม ไปไม่ได้ มีธุระ]
"ธุระอะไร"
[ป่าวหรอก]
"ป๊อป มึงกับกูเป็นเพือนกันนะ"
[กูจะแต่งงาน...]
"แต่งงาน!! แต่งกับใคร"
[มด พรุ่งนี้มีนัดลองชุดแล้วก็อะไรอีกหลายๆอย่าง]
"ฟางละ! เอาฟางไปไว้ไหน ป๊ิิอป...มึงอย่าเงียบดิ"
[ขอโทษโมะ ทุกอย่างที่กูทำขอให้รู้ว่ากูมีเหตุผล]
"มึงรักฟางหรือป่าว"
[รัก] พนันได้เลยที่มันไม่เอ่ยชื่อฟางออกมาด้วยเพราะอยู่ในระยะที่มดจะได้ยิน
"แล้วแต่งงานทำไม ทิ้งฟางทำไม"
[แค่นี้นะ]
"เดี๋ยวสิ! จะไม่ไปส่งฟางจริงๆ"
[ไปไม่ได้จริงๆ]
"เรื่องของมึงละกัน กูไม่ยุ่งแล้ว" 
 
ผมอยากตามไปบีบคอมันจริงๆ มิน่าถึงบอกให้ผมดูแลฟาง -*- นี่มันยังไม่รู้เลยว่าผมกับแก้วคบกันแล้่ว แล้วไหนผมจะต้องปิดปากเงียบเรื่องที่มันจะแต่งงา่นอีก จนกว่ามันจะส่งการ์ดมาเชิญ
"โธ่โว๊ย!" 
"เป็นไรอ่ะโมะ" ผมส่ายหน้าแทนคำตอบ แล้วขับรถฝ่าไฟแดงทันที ไว้ให้พวกตำรวจตามไปจับทีหลัง แค่จ่ายตังค์เดี๋ยวเรื่องก็เรียบร้อยดีกว่าตั้งหน้าตั้งตารอให้ไฟมันเขียว
ผมกับแก้วมาถึงสนามบินก่อนเครื่องออก 10 นาที พอมาถึง ทุกคนอยู่คบแล้ว ไม่ว่าจะ เฟย์ เขื่อน ป้านวล แจม มีล่า ธามไืท เอพริล แล้วก็...ยัยเด็กบูมที่เกาะแขนธามไทอยู่
"มาทันใช่ไหม" แก้วโผเข้ากอดฟาง
"10 นาทีอ่ะแก้ว" ฟางเม้่มหน้าลงกับไหล่แก้ว จู่ๆน้ำตาฟางก็ไหลออกมา ผมเลยเบือนหน้าหนี ตามที่เคยบอกไว้ น้ำตาผู้หญิงคนนี้มีอิทธิพลต่อผมมาก
"โชคดีนะ อย่าลืมคิดถึงแก้วด้วยละ"
"อยู่แล้ว" ฟางผละออกจากแก้วแล้วหันมามองผม
"โมะเป็นคนสุดท้ายของงานเลยที่ฟางจะกอด ^^" ฟางเช็ดน้ำตายิ้มๆ แล้วเดินมาหาผมที่อ้าแขนรอรับอ้อมกอด
"โชคดีนะัฟาง" ผมลูบหัวเธอเบาๆเหมือนที่ผ่านมา 
"โชคดีโมะ อย่าให้ได้ยินข่าวว่าทำให้แก้วเสียใจละ"
"ไม่มีวัน ฮ่าๆ ฟางจะกลับมาเมื่อไหร่"
"มีงานแต่งงานของพวกเราคนใดคนหนึ่ง ฟางจะมานะ" ฟางผละออกจากผม คนตัวเล็กมองหน้าผมจริงจัง ผมยิ้มบางๆเหมือนรู้สึกผิดที่ไม่ได้บอก เหอะ ไม่อยากบอกมากกว่า ว่าป๊อปปี้จะแต่งงาน
"ฟางนะ อย่าเผลอไปแต่งงานกับพวกฝรั่งนะ" ผมแซว ทุกคนหัวเราะขึ้น
"พี่ชายผมนี่แย่จริงๆ" ธามไทพูดขึ้น 
"ช่างเขาเหอะ ธุระของเขาคงสำคัญ" หน้าตาฟางดูซีดลงไปทันที 
"ที่จริงธุระพี่ป๊อปนะ คือไปตั..."
"ฟางเครื่องจะออกแล้วหนิ" ผมพูดแทรกขึ้น พนันได้เลยว่าธามไทรู้เรื่อง ที่ป๊อปปี้จะแต่งงาน ธามไืืทหันมามองผมเหมือนจะเข้าใจ เลยหุบปาก
"จริงสิ งั้นไปก่อนนะทุกคน"
"เดี๋ยวสิ! ไหนบอกว่ามีอะไรจะบอกเราไง" มีล่าพูดขึ้น ฟางเลยหันกลับมา
"อ่อ เกือบลืม" เธอหันไปมองหน้าเฟย์
"คือว่า...ฟางท้องนะ" ฟางเอามือลูบหน้าท้องตัวเองเบาๆ รอยยิ้มบนใบหน้าดูมีความสุข
"ห๊า!!" เสียงผมกับคนที่เหลือ
"ท้องกับใคร!" มีล่าถาม
"เครื่องจะออกแล้ว ไปละนะ รักทุกคนนะั ไว้จะติดต่อกลับมา" ฟางรีบลากกระเป๋าขึ้นเครื่องทันที ถึงฟางไม่บอกผมก็รู้ว่าใครเป็นพ่อเด็ก บูมกับมีล่า พยามถามทุกคนเผื่อจะมีใครรู้ ผมเดาได้ว่าทุกคนรู้ แต่แกล้งทำเป็นไม่รู้ 
 
ผมละหนักใจกับคู่นี้จริงๆ คนนึงจะแต่งงาน อีกคนหอบลูกหนีไปอยู่เมืองนอก -*-
 
 
พี่ฟางไปแล้ววววววว ~ ฟิ้วววว พอๆกับไรเตอร์ที่กำลังจะหนี 
กลัวโดนม็อบ PF ฆ่าตาย T^T บ๊ายบายนะทุกคน คืนนี้ฝันดี ม๊วฟๆ