stop me หยุดฉันให้เลิกรักนาย

"หยุดน่ะ!!!" ฉันทั้งดิ้นทั้งตะโกน แต่เหมือนป๊อปปี้จะไม่สนใจ ฉันต้องทำยังไงถึงจะเรียกร้องความสนใจตานี่ได้เนี๊ย มือหนาเริ่มดึงเสื้อฉันออก น่าเกียจที่สุด! เขาซื้อเสื้อเชิ้ตสีขาวมาให้พร้อมกางเกงขาสั้น แถมรู้ไซต์ชุดชั้นในชั้นด้วย คงเพราะเขาตั้งใจจะทำแบบนี้่สิน่ะ T^T

"นี่อย่าดิ้นสิ ทำยังกะไม่เคย" ป๊อปปี้จ้องหน้าฉัน ยังคงจับแขนทั้งสองข้างฉันไว้ด้วยมือข้างเดียว อีกมือหนึ่งปลดกระดุมเสื้อตัวเอง -O- โอ้ แม่เจ้าาาาา ซิคแพค ! (นางเอกแพ้ซิคแพคอ่าา ><)

"ทำไม เก็บอาการหน่อยก็ดีน่ะ ^^" ชิ ฉันเบือนหน้าหนี แถมดิ้นประชดเขาแรงๆ ทำไมรอบที่แล้วฉันไม่เห็นซิคแพคตานี่ชัดๆแบบนี้ว่ะ เฮ้ย! แล้วฉันจะไปคิดเรื่องวันนั้นทำไม -*-

"หันมาหน้ามาจุ๊บทีสิจ๊ะ เมียจ๋า" ป๊อปปี้จับหน้าฉันให้หันมา ฉันอยากจะถุยน้ำลายใส่หน้าเขาจริงๆ กับอีท่าทางใจดีน่ารักแบบนี้ -///-

"ยี๋~ อย่าเพิ่งสิ" ค่อยยังชั่ว มือฉันแตะปากเขาได้ทันคราวนี้ื่ "นายเคยบอกว่าไม่อยากผสมพันธ์กับฉันไม่ใช่หรอ" ป๊อปปี้ทำหน้่าคิด ทำหน้าแบบนี้แล้วน่ารักเป็นบ้าเลยตานี่

"อ่อ ตอนนั้นพูดไม่คิดน่ะ โมโหเธอ" 

"เดี๋ยว!" ฉันห้ามเขาได้ทันอีกรอบ "นี่เธอเลิกถ่วงเวลาได้่ป่ะ เดี๋ยวฉันก็โมโหพอดี" มาคุอีกแล้ว T^T ป๊อปปี้พูดเสียงดุ สีหน้าก็ส่อแววรำคาญฉันเต็มทน 

"ฉันขอเหอะ นะๆ *0*" ฉันทำตาอ้อนๆ "เธอ...ทำฉันค้าง!" ก็หมกหม่นอยู่เรื่องเดียว -m-

"ง่าาาาาา" ฉันร้องภาษาแมว (?) คราวนี้ป๊อปปี้จูบที่ซอกคอฉัน ฉันแทบจะไม่ไหวแล้ว (อย่าหื่น) มันจั๊กจี๋ เขาเปลี่ยนจากข้างซ้่ายไปข้างขวา มือลูบไล้ไปตามขาฉัน ไม่ไหวแล้วจริงๆ T^T มือเล็กๆของฉันที่ได้รับการปล่อยให้เป็นอิสระค่อยโอบกอดคอเขาไว้ 'ไม่เอา ไม่เอาแบบนี้น่ะฟาง นี่มันแฟนน้องเธอน่ะ'

"อื้อ..." ฉันจูบเบาๆที่ข้างใบหูป๊อปปี้ ทำไมความคิดฉันถึงตรงข้ามกับการกระทำแบบนี้ มือหนาลูบไล้ตามแผ่นหลังฉันที่เหลือแค่บราตัวเดียว มือฉันอีกข้างไล้ลงมาจากคอป๊อปปี้มาถึงหน้าอกกว้าง ในขณะที่เขาปดบราฉันออก-O- 

ป๊อปปี้จับฉันออกเบาๆให้ใบหน้าฉันออกจากใบหน้าเขา มือฉันยังคงอยู่ทีเดิม เขาโน้มหน้าลงมาจูบที่อกสวยๆของฉันมือจับมันไว้ทั้งสองข้าง

">////<" ใบหน้าฉันร้อนผ่าวขึ้นมา เหงื่อก็เริ่มออก จำความได้ครั้งแรกที่เขาทำแบบนี้ ฉันมัวแต่ร้องไห้หลังจากที่ดิ้นจนเหนื่อย พอรู้สึกตัวอีกทีก็เกือบจะเที่ยงแล้ว แล้วตอนนี้  'เธอทำอะไรอยู่ฟาง เธอยอมเขาง่ายๆหรอ เธอคงไม่ได้รักเขาหรอกน่ะ'

"นะ นะนาย" ฉัน งง ที่จู่ๆ ผ้าห่มก็มาปิดข้างบนฉันไว้ ป๊อปปี้ลุกขึ้นจากเตียง เขามองหน้าฉันแวบเดียว ก่อนที่ปากจะขยับ

"ฉันรู้ว่าเธอค้าง ฉันก็เหมือนกัน แต่ให้ตายทำไมฉันถึงทำไม่ลงทั้งที่เธอเต็มใจ" 

"ฉันไม่ได้ค้าง แล้วก็ไม่ได้เต็มใจด้วย -/\-" ฉันเห็นเขายิ้มในลำคอแหล่ะ -/- 

"แล้วที่ทำเมื่อกี๊..." ป๊อปปี้ยกมือขึ้นมาจับหูตัวเอง "เธอกระซิบฉันงั้นหรอ หว๊า แปลกจังไม่ยักจะได้ยินอะไรนอกจากสัมผัสนุ่มๆ"

"ไอ้บ้าาาาาาาาาาาา!" ฉันไม่น่าทำเรื่องน่าอายแบบนั้นเลย ทำไงได้มันเคลิ้ม ><

"ฮ่าๆๆ เธอรู้ไหมทุกคนที่เต็มใจอ่ะ เสร็จฉันทุกคนแต่สำหรับเธอสงสัยฉันจะเป็นพวกชอบเห็นน้ำตา เธอก็อย่าทำให้ฉันโมโหล่ะ เดี๋ยวได้ร้องไห้แงๆเหมือนวันนั้น :p" ป๊อปปี้แลบลิ้นพร้อมมือทั้งสองข้างที่ยกขึ้นมาแกล้งร้องไห้ 

"ไปไกลๆเลย!~ อร๊ายๆ" ฉันเขวี้ยงหมอนใส่เขาอีกรอบ ป๊อปปี้รีบคว้าผ้าเช็ดตัวแล้วเข้าห้องน้ำไป เหลือแค่ฉันที่นั่งอยู่บนเตียง เขาทำให้ฉันเป็นเอามากขนาดนี้เลยหรอ ฉันชักจะไม่มั่นใจแล้วสิว่าถ้ามีใครที่ไหนทำแบบนี้ฉันจะหลงเคลิ้มเหมือนเมื่อกี๊หรืิอป่าว - -

[Tomo is talk]

"โมะคะ ห้องตรงข้ามนี่ใครหรอ" แบม เด็กใหม่ผมเธอเป็นรุ่นน้องที่โรงเรียน แต่ไม่เป็นไรปีเดียวเองไม่เห็นเป็นไร

ผมมองไปที่ประตูฝั่งตรงข้าม หลังจากที่ผมกับเธออกมาจากห้อง คอนโดนี่ชั้่นนี่เป็นชั้นที่พิเศษ ค่อนข้างจะวีไอพี เพราะมันมีแค่สองห้อง แต่...ไอ้คนที่อยู่ห้องตรงข้าม ผมไม่อยากญาติมิตรด้วยหรอก

"อย่าไปใส่ใจเลย ห้ิองไอ้ป๊อปปี้มันน่ะ" ผมหันไปจูบหน้าผากแบมเบาๆ มือโอบไหล่เธอไว้ ไม่ต้องให้บอกน่ะว่าเมื่อคืนผมพาเธอมานอนที่ห้อง 

"ป๊อป พี่ป๊อปปี้น่ะหรอคะ" 

"แบมรู้จักมันหรอ" 

"เขาหักหน้าแบมในงานปาตี้ที่บ้านเฟย์" ผมมองแบมเพื่อรอให้เธอพูดต่อ "เขา เขามีแฟนแล้ว ไม่สิภรรยามากกว่า" ผมอยากจะพูดดังๆ ว่าภรรเมียมันมีกี่คน แต่ไม่เอาหรอก เดี๋ยวมันจะวกเข้ามาหาผม

"ใครล่ะ สวยเหมือนแบมของพี่ไหม" ผมลูบผมเธอเบาๆ "คิกๆ งั้นๆค่ะ เตี้ย! อยากรู้ไหมคะว่าใคร พี่ฟางไงล่ะพี่สาวยัยเฟย์" 

ฉึก

เหมือนอะไรมาแทงที่ใจ ผมปล่อยแบมออก เดินให้เร็วที่สุดเพื่อให้พ้นหน้าห้อง แบมอาจจะ งง แต่ก็วิ่งตามผมมา พอเราเข้าลิฟต์ แบมก็ถาม

"จะรีบไปไหนคะ" ผมหงุดหงิดล่ะตอนนี้ไม่อยากจะพูดกับใคร ยิ่งกับคนที่หาว่าฟางเตี้ย เดี๋ยวโมโหป่าวๆ งั้นเมื่อคืนที่ผมเหมือนได้ยินเสียงฟางดังมาจากนอกห้องก็จริงน่ะสิ ตอนนั้นมีเสียงไอ้ธามน้องไอ้ป๊อปแล้วก็ผู้หญิงสองสามคน ผมไม่แน่ใจว่าใช่ฟางเลยไม่ได้เอ็ดใจออกมาดู ถ้าสองคนนั้นมาอยู่ด้วยกัน...มันต้องเป็นแบบนั้นอยู่แล้ว! ก็น้องสาวเธอพูดเองหนิ ว่าเธอไปกับไอ้ป๊อป!

"พี่โมะรอแบมด้วยสิ~" ผมปล่อยให้แบมเกาะแขนทันทีที่ถึงชั้นล่าง เธอพยามเดินให้เร็วตามจังหวะเก้าเท้าของผม

"พี่จะส่งแบมแค่หน้าโรงเรียนน่ะ" ผมหันไปบอกแบม

"พี่โมะจะไปไหน"

"ไปดักรอ...บางคน!" เพราะเพิ่งจะ 6 โมงเช้า ผมมั่นใจเต็มร้อยว่ายัยแก้วนั่นต้องยังไม่มาถึงโรงเรียน ยัยนั่นมาสายประจำ ผมเจอบ่อยๆเวลาโดนกักแถว แล้วไงเราไม่รู้จักกัน

[End Tomo is talk]

ไรเตอร์มัวทำอะไรอยู่ ตี 2 แล้ว 5555555 พอดีเพิ่งเข้าขีดเขียนได้ T^T

พรุ่งนี้กะจะไปหลับต่อที่โรงเรียน อาจจะไม่ได้เรื่องสักหน่อยสำหรับ PF ฉากนี้

ไรเตอร์แต่ง nc ไม่ได้ -.- มันอายตัวเองเวลาพิม ขอโทษด้วยน๊าค่ะ ^^