stop me หยุดฉันให้เลิกรักนาย

ยิ่งหนีเท่าไหร่ก็เหมือนจะไม่พ้นฉันกับโทโมะอยู่ชมรมเดียวกัน >0< แต่ทีแย่ๆคืออีตาป๊อปปี้แฟนยัยเฟย์ก็ดันอยู่ ชมรมอนุรักษ์ธรรมชาติ หมอนั้นยังคงเหมือนเดิมมองหน้าฉันแล้วก็เฉยยังกะไม่รู้จักกัน ฉันไปทำอะไรให้เขาเกลียดหรือป่าว ปกติแล้วแฟนเฟย์ทุกคนล้วนแล้วแต่พยามตีสนิทฉันทั้งนั้น
"ฟางเธออยู่ห้องไหนน่ะ?" โทโมะเดินเข้ามาถามฉัน ใจเย็นๆ เก็บอาการไว้ ถึงเขาจะหล่อน่ากินก็เถอะ !
"ฉันห้อง A น่ะนายอยู่ห้อง D ใช่ป่ะ" โทโมะืำทำสีหน้าแปลกใจเล็กน้อย
"อ่าห๊ะ เธอรู้ได้ไงหรอ" นั่นสิ ฉันรู้ได้ไง -__- จะบอกเขาว่าเพื่อนฉันเหมือนจะคลั่งนายมากเลยไปสืบประวัติืนายมา เขาจะคิดว่าฉันก็คลั่งเขาด้วยหรือป่าว
"แหม๋มม ฮ่าๆ นายออกจะดัง ฉันก็ได้ยินคนอื่นๆเขาคุยกันมาน่ะ" ฉันไม่ได้โกหกน่ะ ได้ยินคนอื่นๆพูดจริงๆ
"ทำไมไม่บอกเขาไปล่ะว่าผู้หญิงห้อง A กรี๊ดกร๊าดนายจะเป็นจะตาย" เสียงมารพจน ถึงฉันจะไม่ค่อยได้คุยกับป๊อปปี้แต่ฉันก็จำเสียงเขาได้แม่น โทโมะมองหน้าป๊อปปี้เหมือนไร้ความรู้สึก ป๊อปปี้เองก็จ้องหน้าโทโมะนิ่งแล้วเดินออกไป
"อย่าไปถือสาเขาเลย ตานั้นน่ะนิสัยเสีย ^^" ฉันบอกโทโมะยิ้มๆ ขอโทษน่ะป๊อปปี้ท่าทางของนายเหมือนนิสัยเสียจริงๆ
"อ่อ ฉันไม่ถือสาคนแบบนั้นหรอก ฉันขอตัวก่อนน่ะวันนี้เหมือนจะไม่ได้เรียน" ฉันยิ้มให้โทโมะทีหนึ่งแล้วมองดูเขาเดินออกไปอย่างอาลัยอาวรณ์ *0*
 
"ปะ...ป๊อป ฉันชอบนายน่ะ" 
เสียงผู้หญิงคนหนึ่งทำให้เท้าฉันที่กำลังลงบันไดหยุดชะงัก มีผู้หญิงมาสารภาพรักอีตาป๊อปปี้ว่าที่น้องเขยฉันเนี๊ยน่ะ!! ฉันรีบไปหลบหลังเสาแอบดูเหตุการณ์อย่างอยากรู้อยากเห็น 
ผู้หญิงหน้าตาน่ารักคนนั้นยื่นกล่องขนมให้ป๊ิอปปี้ รวมๆแล้วจากนิยายน้ำเน่าที่ฉันเคยอ่านยัยนั้นน่าจะทำเองซะด้วย
"ช่วยรับไว้หน่อยน่ะ" เธอพูดพร้อมหลบสายตาที่เห็นป๊อปปี้มอง
"ก็ได้" ป๊อปปี้ยืนมือไปรับกล่องมาจากเธอ มืออีกข้างล้วงประเป๋าแล้วหันหลังเดินลงบันได ผู้หญิงคนนั้นไม่รอช้าวิ่งลงบันไดตามป๊อปปี้ไปก่อนจะจับมือป๊อปปี้ไว้ให้เขาหันมา ดีน่ะที่ฉันอยู่เสาต้นข้างบนไม่งั้นป๊อปปี้ต้องเกียจฉันขึ้นไปอีกแน่ที่แอบฟังเรื่องของเขา
"รับขนมฉันแล้ว นายจะไม่พูดอะไรเลยหรอ" เธอมองหน้าป๊อปปี้ซึ้งๆ ป๊อปปี้ทำหน้าคิดอยู่สักพักแล้วยิ้มออกมา พร้อมพูด
"ฉันมีแฟนแล้ว" ขอบคุณที่เขายังคิดถึงหัวอกน้องฉัน
"แฟนนายคือใคร" เธอถามต่อ สีหน้าผิดหวัง
"มดห้อง c น่ะรู้จักไหม" อึ้งค่ะ!! มะ..มดงั้นหรอ แล้วเฟย์น้องฉันล่ะ ป๊อปปี้แกะมือเธอออกจะเดินลงบันไดต่อ แต่กลับโดนเธอวิ่งไปโอบกอดจากด้านหลัง ถ้าฉันเป็นยัยนั่นฉันจะไม่ทำอย่างนั้นเด็ดขาด!
"จินเป็นกิ๊กก็ได้" -O- เธอด้านจริงๆ จะไม่ง้อเขาทำไม 
"เจ้มายืนทำอะไรตรงนี้" เสียงผู้ชายข้างหลังทำให้ฉันสะดุ้งตกใจ 
"ป่าวน่ะ" ฉันหันหน้าไปตอบเลี่ยงๆ พร้อมจะเดินขึ้นบันไดเพื่อไปลงอีกฝั่ง แต่ก็ต้องชะงัก
"อ่อดูผู้หญิงมาสารภาพรักเฮียป๊อป" ฉันหันหน้ามามองเด็กผู้ชายที่ทำหน้าตาทะเล้นกวนประสาท แต่น่ารักน่ะ -.-
"ไม่ต้องห่วงหรอก ถ้าเจ้ชอบเฮียไปบอกเฮียเลยแต่อาจจะได้เป็นกิ๊กไปก่อนไว้เจ้ทำให้เฮียติดอกติดใจเดี๋ยวเฮียก็เลื่อนเจ้เป็นแฟน^^" หมายความว่ายังไง เป็นกิ๊กแล้วเลื่อนเป็นแฟน ยัยเฟย์คงไม่ได้เป็นกิ๊กหรอกน่ะ ไม่สิเมื่อเช้ายัยนั้นยังพูดว่าเป็นแฟนอยู่เลย
"ฮ่าๆ พี่ไม่ได้ชอบป๊อปแค่เดินมาเห็นเหตุการณ์พอดีน่ะ" ฉันเดินลงบันไดทันทีที่พูดจบ เรื่องนี้ต้องถึงหูเฟย์! เอ๊ะ ฉันรีบเร่งฝีเท้าทันทีที่เห็นหลังคนสองคนแวบๆ ผู้หญิงที่เหมือนจะชื่อจินๆอะไรเนี๊ยแหล่ะควงแขนผู้ชายที่ฉันรู้จัก(เกือบ)ดี ซบด้วย!
"จะมากไปแล้วน่ะ" ฉันเร่งฝีเท้าเร็วขึ้นอีก ทำไมลงบันไดมันลำบากขนาดนี้เนี๊ย พอเกือบถึงชั้นล่างสุด ป๊อปปี้ก็หยุดเดินหันไปซุบซิบอะไรกับจิน ยัยนั่นปล่อยแขนป๊อปออกแล้วเดินหนีไป ไม่นานผู้หญิงสูงๆหุ่นดี ผมสั้น ก็เดินมาเกาะแขนป๊อปปี้แล้วทั้งคู่ก็เดินขึ้นรถไป ฉันไม่รอช้าต่อสายหาเฟย์ทันที
"เฟย์อยู่ไหน"
[อยู่บ้านแล้วไม่ต้องห่วง] ปลายสายตอบหลับมาเสียงงัวเงียเหมือนโดนปลุกให้ตื่น
"เมื่อกี๊พี่เห็นป๊อปปี้แฟนเรา ออกไปกับผู้หญิงอื่น" 
[พี่ฟางจำคนผิดหรือป่าว พี่ป๊อปเขาไปทานข้าวกับครอบครัว] คำตอบของเฟย์ทำให้ฉันค้าง เป็นไปไม่ได้ที่ป๊อปปี้จะไปทานข้าวกับครอบครัว เมื่อกี๊ฉันมั่นใจว่าฉันจำคนไม่ผิด >.< ฉันวางสายจากเฟย์ไปถ้าขืนพูดต่อมีหวัง โดนกล่าวหาว่าใส่ร้ายแหง่ๆ
เรื่องนี้ฉันต้องพิสูจน์ให้ได้ ว่านายหลอกน้องฉันป๊อปปี้!