The Mermaid ไขปริศนารัก ในตัวเธอ !!

                เช้าวุ่นๆ ณ มหาวิทยาลัย Kamikaze ณโต๊ะประจำของกลุ่ม โทโมะ ป๊อป เขื่อนก็เดินมา (แต่เช้า)
เขื่อน : เห้ยปลุกทำห่าอะไรแต่เช้า ว๊ะป๊อป
ป๊อป : อยากมาก่อนทุกคนบ้าง 555+
โทโมะ : เอ่อๆ ก็ดีเหมือนกันอากาศตอนเช้านี้ดีๆ เห้ยๆนั่นใครนั่งอยู่ที่โต๊ะพวกเรานะ (พร้อมชี้ให้ป๊อปและเขื่อนดู)
ป๊อป : นั่นมัน ทีเจนิ
โทโมะ : ดี ทีเจ มานี่มีธุระอะไรเหรอ
ทีเจ : สวัสดี โทโมะ ป๊อป เขื่อน ฉันมาหาแก้วนะ
โทโมะ : มาหาทำไม ??
ทีเจ : นี่อ๊ะ ฉันเอานี่มาคืนแก้ว (พร้อมกับยื่นสร้อยให้)
โทโมะ : นายรู้ได้ยังไงว่ามันเป็นของแก้ว
ทีเจ : ก็เคยเห็นแก้วใส่อยู่แถมเหมือนของเฟย์ ฟางอ๊ะ
เขื่อน : แล้วไม่ทราบว่าเจอที่ไหน นิ!!
ทีเจ : ก็ ...
                ย้อนอดีต ... เมื่อคืนฉันทำงานพิเศษที่บาร์แห่งหนึ่งเห็นไอ้ธามไทไปนั่งดื่มอยู่ และมันยื้นหัวเราะมองสร้อยคนเดียว (บ้าไปแล้ว) และตอนมันกลับมันคงเมามากวางลืมเอาไว้ ฉันเลยไปเก็บมาทีแรกก็จะเอาไปให้มันหรอกแต่พอสังเกตดูสร้อยอีกทีก็เคยเห็นว่าแก้วเคยใส่สร้อยเส้นนี้อยู่ ก็จะลองมาถามดู
โทโมะ : อ่อ !!
ทีเจ : เอ่อ นายมาก็ดีเลยฉันฝากให้แก้วหน่อยละกันนะ พอดีฉันรีบนะ
โทโมะ : แล้วฉันจะบอกแก้วให้นะ ขอบใจแทนแก้วด้วยละ
ทีเจ : ไม่เป็นไรเพื่อนกัน ^^ บายแล้วเจอกัน
โทโมะ ป๊อป เขื่อน : อื้ม บาย^^
เขื่อน : โมะคร๊าบ ขอดูหน่อยจิ
โทโมะ : เนี่ยอ๊ะ (ยื่นมือที่วางสร้อยไปให้เขื่อนและป๊อปดู)
เขื่อน : แปลก !!
โทโมะ : ยังไงว๊ะ ก็แค่สร้อยไข่มุกที่ร้อยด้วยเปลือกหอยธรรมด๊าธรรมดา
ป๊อป : แปลก!! ไข่มุกสีแปลก
โทโมะ : ก็ธรรมดานี่หว่า
เขื่อน : ธรรมดาบ้านแกดูแหกตาดูยังนี้มันสีเขียว ถึงจะอ่อนไปหน่อยก็เถอะ
โทโมะ : ติ๊งต๊องและไอ้เขื่อน ก็ตอนทำผสมสีเข้าไปไงว๊ะ บ้าป๊ะ
ป๊อป : ฉันว่าไม่ใช่และวันนี้เราไปร้านขายเครื่องเพชรกัน
โทโมะ : ไปทำห่าอะไร ร้านขายเครื่องเพชร
เขื่อน : คุณโมะ คร๊าบไปร้านเครื่องเพชรก็เอาสร้อยไปให้เขาดูให้นะสิคร๊าบ โถ่ทำเป็นไม่รู้ไปได้
โทโมะ : แต่ถ้ามันของเก้ อ๊ะพวกเราไม่หน้าแตกกลับมาหรอกเหรอว๊ะ
ป๊อป : ลองดูก็ไม่เสียหายนิ เดี๋ยวข้าเป็นคนเอาไปให้ดูเอง OK ไหม
โทโมะ : เอ่อๆ ตามใจ งั้นแสดงว่ายังไม่คืนว่างั้น
เขื่อน : อื้มเอ็งเก็บไว้ก่อนอย่าให้ใครรู้นะ
โทโมะ : เออ ได้ - -
เขื่อน : เอ๊ะว่าแต่ทำไมวันนี้สาวๆมาช้าจังปกติป่านนี้พวกเรามาก็มานานแล้วนิ
ป๊อป : เอ่อนั้นดิว๊ะ (เมื่อ 3 คนนั้นพูดพิมและเพื่อนๆผู้ชาย5คนก็เดินเข้ามา)
พิม : ไมมาแต่เช้าเชียวเนี่ยพวกนาย
โทโมะ : อยากมาจบป๊ะ เอ่อว่าแต่ เนย แจม ป๊อปปี้ เฟย์ ฟาง แก้ว ยังไม่มาเหรอปกติเห็นเดินมาด้วยกัน
พิม : ไปธุระนะ เดี๋ยวก็คงมา
เขื่อน : ไปที่ไหน ทำอะไร
พิม : เห็น เฟย์มาขอร้องให้ไปช่วยจัดการ ธามไทที่เอาสร้อยแก้วไปเลยต้องทำตามคำสั่งมันนะสิ
ป๊อป เขื่อน : ห๊ะ อะไรนะ
โทโมะ : (กับอีแค่สร้อยต้องทำตามคำสั่งมันเชียวยัยนี้/คิดในใจ)
                ด้าน 6 สาวที่เดินตามหาธามไทรอบมหาวิทยาลัยก็เจอพอดีเลย
เนย : ไอ้ธามไท !!
ธามไท : ใครเรียกฟ๊ะ (หันมาก็ต้องเจอกับนางยักษ์ในคราบสาวสวยยื่นประจันหน้ากับตัวเองอยู่) เห้ยพวกเธอเองมาทำไม
เฟย์ : แกเอาสร้อยของแก้วคืนมาเดี๋ยวนี้นะ!! - -*
ธามไท : ไม่คืนจะทำไม
ป๊อปปี้ : ก็ทำอย่างนี้ไง ฟั๊วะ (ตบหน้าธามไทหันซ้ายไปเลย<รุ่นแรงมาก>)
ธามไท : มากไปแล้วนะยัยป๊อปปี้!! (ธามไททำท่าจะพลักป๊อปปี้แต่เนยแจมจับแขนไว้เสียก่อน) เห้ยปล่อยฉัน!!
เนย แจม : เรื่องอะไรนายก็เอาสร้อยคืนมาก่อน เส๊ะ!!
ธามไท : ไม่มีทาง 555+
ฟาง : ไม่มีทางงั้นเหรอ 555+ ตุ๊บ~!! (กำมัดต่อยท้องธามไทไปหนึ่งดอก)
ธามไท : โอ้ย!! ยัยเตี้ยเธอทำฉันเหรอ
เฟย์ : ยังปากมากอีกเลย เพี๊ยะ!!
ธามไท : ยัยหัวหอมกล้าตบฉันเหรอ
เฟย์ : ทำไมจะเอาอีกเหรอ ผู้ชายเฮงซวย!!
ป๊อปปี้ : จะคืนไม่คืนห๊ะ (ป๊อปปี้กำมัดเตรียมพร้อมจะต่อยแต่รอคำพูดธามไท)
ธามไท : ไม่ เห้ยๆๆ อย่าๆ!! (ป๊อปปี้ ง้างมือแต่ธามไทขัดไว้ก่อน)
ป๊อปปี้ : งั้นก็คืนมาเส๊ะ ยังงั้นต่อยนะ
ธามไท : อย่า !! ฉะ ฉันจะคืนได้ไงละ ก็มะ มันหายไปแล้วอ๊ะ!!
6 สาว : ห๊ะ หายไปแล้ว!! O_o (แก้วเมื่อได้ยินคำพูดของธามไทก็เดินหันหลังกลับไปทันที)
ธามไท : ก็เอ่อนะสิหายไปแล้ว
ป๊อปปี้ : ไอ้บ้า!! (มือที่ง้างไว้ก็ลงตรงหน้าของธามไทพอดีนึงมัด)
เนย แจม : นี่แหน่ะเสียเวลา (เหยียบซ้ำ)
ธามไท : หน่อย!! พวกยัยตัวแสบฝากไว้ก่อนเถอะ
ป๊อปปี้ : เหรอ อย่าลืมมาเอาคืนไปละ ไอ้บ้า
ธามไท : เอ่อ โอ้ย และฉันต้องรู้ความจริงเรื่องของยัย 3 คนนั้นว่าเป็นตัวอะไรกันแน่ ฝากไว้ก่อนเถอะ โอ้ย!!
เนย แจม : ไม่มีวันซะและแบร่~!!
                 6 สาวเดินกลับไปที่ห้องเรียนโดยไม่สนใจคำพูดของธามไทเลยแม้แต่น้อย
                หน้าห้อง !! เมื่อ 6 สาวเดินมาก็เจอกับ 3 หนุ่มที่เดินมายังห้อง
เขื่อน : ไปไหนกันมาจ๊ะ สาวๆ
ป๊อปปี้ : จัดการคนมานิดหน่อย
ป๊อป : แก้วเธอเป็นอะไรตามบวมๆ นะ
แก้ว : มะ ไม่เป็นอะไร ^^ (พร้อมกับฟืนยิ้มให้เพื่อนเห็น)
โทโมะ : (หาสร้อยไม่เจอต้องร้องไห้ด้วยเหรอมันสำคัญมากขนาดนั้นเลย/คิดในใจ) เข้าห้องเถอะ อาจารย์มาแล้ว
ทุกคนยกเว้นโทโมะ : อื้ม!!~ ปะ
                เมื่อเรียนไปได้สักพักเพื่อนๆที่นั่งอยู่ข้างๆแก้วก็หันมามองท่าทางของแก้วเพราะมองดูเงียบไม่พูดอะไรเลยแม้แต่น้อยแม้แต่กับเฟย์ ฟาง ที่พยายามจะพูดด้วย
เนย : แจมสงสารแก้วเนอะ
แจม : อื้มใช่
ป๊อปปี้ : นี่เฟย์ขอถามอะไรหน่อยสิ
เฟย์ : อะไรเหรอ??
ป๊อปปี้ : ถ้าหาสร้อยไม่เจอจะเป็นยังไงอ๊ะ
เฟย์ : ก็แย่มากถึงมากที่สุด
ฟาง : แก้วอาจตายได้
เนย แจม ป๊อปปี้ : ว่าไงนะ (ตะโกนเสียงดังลั่นห้อง)
เขื่อน : เนย แจม ป๊อปปี้ พวกเธอเป็นอะไรตะโกนเสียงดีงเชียว
เนย แจม ป๊อปปี้ : ปะ ป่าว แหะๆ ขอโทษทุกคนด้วยนะจ๊ะ ^^
แจม : จริงเหรอ ทำไมละ
ฟาง : ก็เพราะเงือกนะขึ้นมาอยู่บนโลกมนุษย์เลยโดยที่ไม่ลงน้ำนะจะทำให้ร่างกายอ่อนแอลงเรื่อยๆนะสิ
เนย : งั้นก็ต้องรีบหาสร้อยให้เจอนะสิ พวกเราจะช่วยนะ
เฟย์ : ขอบใจพวกเธอมากนะ ขอบใจแทนแก้วด้วย ^^
ป๊อปปี้ : ไม่เป็นอะไรก็เพื่อนกันนิ ^^
                และทั้งหมดก็นั่งเรียนจนหมดเวลาเลิกเรียน ก็แยกย้ายกันกลับบ้าน
ป๊อปปี้ : พวกนาย 3 คนไม่กลับด้วยกันเหรอ
โทโมะ ป๊อป เขื่อน : ไม่และวันนี้มีธุระขอกลับก่อนนะ บะบาย
ป๊อปปี้ : อื้มๆ งั้นพวกเรากลับกันเถอะ
ทุกคน : โอ้ววว~!!
                เมื่อทั้งหมดแยกย้ายกันกลับบ้านไป 3 หนุ่มก็รีบไปห้างแห่งหนึ่งและตรงไปยังร้านเครื่องเพชรที่ตกลงกันไว้เมื่อเช้าว่าจะเอาสร้อยไปให้ที่ร้านช่วยดูให้ในทันที
 

 
โอ๊ะ โอ 3 หนุ่มจะรู้อะไรมั้ง  เมื่อไปที่ร้านเครื่องเพชร และสาวแก้วเป็นยังไงเมื่อรู้ว่าธามไททำสร้อยหาย
ต้องติดตามตอนต่อไป (คืนนี้ยังไงก็ฝันดีนะค่ะ ขอโทษที่อัพน้อยนะค่ะ พอดีมีเรื่องที่ต้องทำนิดหน่อย ^^)