รักร้ายๆ...สไตล์นายหน้าหวาน

แก้ว:ย๊ากกกกกก))แก้วฝากไม้เบสบอลไปเต็มๆแรง
.....:โอ๊ยยยยย))ผู้มาเยือนล้มไปนอนกับพื้นพร้อมกับจับหัวตัวเองที่รู้สึกเหมือนจะมีน้ำสีแดงสดไหลออกมา
แก้ว:สมน้ำหน้า!!
.....:แก้วเล่นบ้าอะไรเนี่ย!!
แก้ว:เฮ้ยเขื่อน!!แก้วขอโทษ แก้วนึกว่าเป็นอีตาโทโมะอ่ะ))แก้วรีบเค้าไปประคองเขื่อนมานั่งที่โซฟา
เขื่อน:นี้กะเอาตายเลยหรือไงเนี่ย))เขื่อนพูดขนาดที่แก้วกำลังหากล่องยา
แก้ว:ก็คนมันโมโหนี้!
เขื่อน:ทะเลาะกันเรื่องอะไรอีกละ?))เขื่อนถามขนาดที่แก้วทำแผลให้
แก้ว:เรื่องทั่วไปนั้นแหละ
เขื่อน:เรื่องทั่วไปคงไม่ทำให้แก้วโกรธขนาดนี้หรอกมั้ง
แก้ว:อย่าถามมากได้มั้ย!อยากโดนอีกแผลหรือไง
เขื่อน:โอเคๆไม่ถามก็ได้เรื่องของสามี-ภรรยา))เขื่อนพูดติดตลก
เขื่อน:โอ๊ยยย!แก้ว...มันแสบนะ))เขื่อนโวยวายเมื่อแก้วกดสำลีชุบแอลกอฮอล์ลงไปที่แผลแรงๆ
แก้ว:อย่าพูดถึงอีกนะ!ไม่งั้นโดนทั้งตัวแน่!
เขื่อน:โอเคๆไม่พูดแล้ว...โหดไม่เปลี่ยนเลยนะ
แก้ว:เขื่อนก็กวนไม่เปลี่ยนเลยนะ
เขื่อน:ก็เขื่อนไม่ชอบให้แก้วเศร้านี้))เขื่อนมองหน้าแก้วด้วยสายตาจริงจัง
แก้ว:สะ...เสร็จแล้ว))แก้วบอกก่อนจะรีบเดินหนีเอาอุปกรณ์ทำแผลไปเก็บ
แก้ว:แล้วมาทำอะไรดึกป่านนี้เนี่ย?))แก้วเดินมานั่งลงข้างๆ
เขื่อน:ทะเลาะกับเฟย์นะ
แก้ว:เขื่อนกับเฟย์เนี่ยนะทะเลาะกัน ไม่น่าเป็นไปได้
เขื่อน:แต่มันเป็นไปแล้วแหละ))เขื่อนเศร้าลงไป
แก้ว:อย่าเศร้าเลยน้าาาา...งั้นเดี๋ยวร้องเพลงให้ฟัง ก๊าบ ก๊าบ ก๊าบ เป็ดอาบน้ำในคลอง ตาก็จ้องแลมอง เพราะในคลองมีหอยปูปลา
เขื่อน:เพลงอะไรเนี่ยแก้ว
แก้ว:ก็เพลงเป็ดน้อยไง เขื่อนชอบร้องให้ฟังเวลาแก้วเศร้านี้
เขื่อน:ยังจำได้อยู่อีกหรอ?
แก้ว:แก้วไม่เคยลืมหรอกน้า
เขื่อน:ขอโทษนะ
แก้ว:ขอโทษเรื่องอะไร?
เขื่อน:ที่เขื่อนบอกเลิกแก้วนะ
แก้ว:อย่าพูดถึงอีกเลยนะ
เขื่อน:เขื่อนขออธิบายได้มั้ย?
แก้ว:.........
เขื่อน:นะแก้วนะ
แก้ว:อืม
เขื่อน:ที่เขื่อนบอกเลิกแก้ววันนั้นเพราะเขื่อนไม่อยากให้แก้วมายึดติดกับเขื่อนนะ เราอยู่ไกลกันเกินไป เขื่อนไม่อยากให้แก้วเอาเรื่องที่เราคบกันมาผูกมัดไม่ให้แก้วเจอคนที่ดีกว่า
แก้ว:แก้วว่าเราเลิกกันก็ดีนะ...))แก้วพูดทำให้เขื่อนทำหน้าสงสัย
แก้ว:ก็มันทำให้เขื่อนเจอคนดีๆแบบเฟย์ไง อย่าปล่อยเฟย์ไปนะแก้วขอสั่ง!
เขื่อน:เผด็จการเหมือนเดิมเลยนะ
แก้ว:ก็แก้วเป็นฮิลเลอร์นี้
เขื่อน:งั้นข้าน้อยขอกอดฮิลเลอร์หน่อยได้มั้ย...ในฐานะเพื่อนนะ
แก้ว:ทำมั้ยไม่เป็นในฐานะพี่ละ?
เขื่อน:แก้วเคยเรียกเขื่อนว่าพี่ด้วยหรือไง
แก้ว:ก็เคยนะก่อนที่เราจะคบกันไง
เขื่อน:ตอนนี้เลิกแล้วกลับมาเรียกพี่ได้ป่ะละ?
แก้ว:คงไม่ได้แล้วแหละเพราะเขื่อนปัญญาอ่อนเกินไป
เขื่อน:แก้วววววววว
แก้ว:อ๊ะๆ...ขอโทษษษ มาๆเดี๋ยวให้กอด))แก้วอ้าแขนรับ
เขื่อน:ขอบคุณนะครับคุณเพื่อน
แก้ว:ไม่เป็นไรน้อง))เขื่อนลูบหัวเขื่อนเล่น
เขื่อน:ลามปามละๆ
โทโมะ:หนีมาเพราะแบบนี้นี่เอง))เสียงนิ่งๆฟังดูน่ากลัวของโทโมะดังขึ้นตรงหน้าประตู
เขื่อน:เฮ้ยไอ้โมะ!!ไม่ใช่แบบนั้นนะเว้ย!))เขื่อนรีบผลักออกจากแก้วก่อนจะอธิบาย
โทโมะ:คาตาขนาดนี้ยังบอกว่าไม่ใช่หรอ!!หัดมียางอายซะบ้างนะ!ไม่ใช่เที่ยวไปนั่งกอดกับแฟนคนอื่นแถมตัวเองยังแต่งงานแล้วอีกแบบนี้!!
แก้ว:ไม่รู้อะไรก็อย่ามาพูด!!
โทโมะ:ทำมั้ย!!ความจริงมันมากกว่านั้นหรือไง!!
เขื่อน:ไอ้โมะ!!มันจะมากไปแล้วนะเว้ย!!
โทโมะ:ทำมั้ยว่ะ!!ตกใจที่ฉันรู้ความจริงหรือไง!!
เขื่อน:ไอ้โทโมะ!!
~พลั๊ก!!~เขื่อนฝากหมัดงามๆไปที่หน้าโทโมะ
~พลั๊ก!!~
โทโมะ:นี้สำหรับที่แกต่อยฉัน!!
~พลั๊ก!!~
โทโมะ:และนี้สำหรับที่แกทำให้น้องฉันเสียใจ!!
แก้ว:เขื่อน!!))แก้ววิ่งเข้าไปประคองเขื่อนที่ลงไปกองกับพื้น
โทโมะ:ห่วงมันมากเลยหรือไง!
แก้ว:ฉันว่านายกลับไปก่อนเหอะเราคุยกันไม่รู้เรื่องหรอก))แก้วพยายามพูดแบบใจเย็น
โทโมะ:ฉันถามว่าห่วงมันมากเลยหรือไง!!!
แก้ว:เออ!!เพราะเค้าเป็นเพื่อนฉันไง!
โทโมะ:เพื่อนหรือชู้กันแน่!!
แก้ว:ก็แล้วแต่นายจะคิดละกัน!!ไปเขื่อนแก้วพากลับบ้าน))แก้วประคองเขื่อนให้ลุกขึ้น
โทโมะ:จะไปไหน!!))โทโมะกระชากแขนแก้วไว้
แก้ว:ปล่อย!!
โทโมะ:ไม่ปล่อย!!
แก้ว:กรุณาปล่อยฉันด้วยค่ะคุณวิศว!))แก้วพูดด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว
โทโมะ:มึงกลับไปก่อนกูมีเรื่องจะเคลียร์กับเมียกู แล้วพรุ่งนี้กูจะไปเคลียร์กับมึง))โทโมะบอกเขื่อน
แก้ว:ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับนาย
โทโมะ:เธอต้องคุย!!))โทโมะลากแก้วเข้าไปในห้องนอนแล้วจัดการล็อคประตูเสร็จสรรพ
เขื่อน:มึงจะทำอะไรแก้วว่ะ!?!))เขื่อนถาม
โทโมะ:เรื่องของผัวเมียชู้ไม่เกี่ยว!!
เขื่อน:กูอธิบายได้นะเว้ย!
โทโมะ:กลับไปซะก่อนที่แก้วของมันจะตายคามือกู!!!