รักร้ายๆ...สไตล์นายหน้าหวาน

~วันที่ 22 พ.ย. 25xx เวลา 7.30 น.~

โทโมะ:นี้!ไปเดินห้างกันมั้ย?))โทโมะถามแก้วขนาดที่นั่งทานอาหารเช้ากันอยู่แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือ...ความเงียบ

โทโมะ:ฉันถามไม่ได้ยินหรือไง!

แก้ว:แก้วอิ่มแล้วเก็บจานได้เลยนะค่ะป้าจันทร์))แก้วบอกแล้วลุกขึ้นเดินขึ้นห้องไปไม่ได้สนใจโทโมะ

~วันที่ 25 พ.ย. 25xx เวลา 7.47 น.~

โทโมะ:วันนี้ฉันกลับช้านะถ้าหิวก็ทานข้าวได้เลยไม่ต้องรอ

แก้ว:....................

โทโมะ:จะไปบ้านท้ายไร่ก็ได้นะแต่ต้องให้อาทิตย์ไปด้วย

แก้ว:...........................

โทโมะ:งั้นฉันไปทำงานแล้วนะ จุ๊ฟ))โทโมะเดินเข้ามาหอมแก้มแก้วหวังจะให้เธอโวยวายใส่แต่ก็...เงียบ

~วันที่ 6 ธ.ค. 25xx เวลา 22.07 น.~

โทโมะ:พรุ่งนี้ฉันจะเข้ากรุงเทพ

แก้ว:............

โทโมะ:ตื่นเช้าๆหน่อยนะฉันขี้เกียจรถติด

แก้ว:..........

โทโมะ:จะเอาแบบไปส่งแจมมั้ยจะได้แวะไป?))แก้วไม่ตอบพร้อมกับพลิกตัวนอนหันหลังให้เค้า

โทโมะ:นี้แก้ว!!เป็นอะไรทำมั้ยไม่พูดกับฉันห๊ะ!!))โทโมะกระชากแก้วให้หันมาหาตัวเค้าแล้วบีบแขนแก้วเต็มเรื่อง

แก้ว:ปล่อยนะฉันเจ็บ!

โทโมะ:ไม่ปล่อยจนกว่าจะบอกมาว่าเป็นอะไร ทำมั้ยไม่พูดกับฉัน!

แก้ว:ฉันเกลียดนาย!!ชัดพอมั้ย!))แก้วสะบัดแขนตัวเองออกก่อนจะหันหลังให้เหมือนเดิม

โทโมะ:เกลียดฉันงั้นหรอ ทำมั้ย!ฉันไม่เร้าใจหรือไงเธอถึงไม่ยอมพูดกับฉันนะ))โทโมะลุกขึ้นมากระชากแก้วให้หันไปคุยกับเค้าดีๆ

~เพี๊ยะ!!~

แก้ว:อย่าพูดเรื่องนี้อีก!!))แก้วตบเข้าที่หน้าหวานก่อนจะตวาดลั่น

โทโมะ:ทำมั้ยจะพูดไม่ได้ เราเป็นสามี-ภรรยากัน เรื่องนี้ทำมั้ยจะพูดไม่ได้

แก้ว:เพราะฉันเกลียดนาย!ฉันเกลียดนาย!!นายได้ยินมั้ย!ฉันเกลียดนะ...อื้อ))คำพูดของแก้วหายไปเมื่อริมฝีปากหนาเลื่อนเข้ามาบดขยี้ที่ริมฝีปากบางของเธออย่างรุนแรง แก้วพยายามทั้งดิ้น ทั้งทุบ ทั้งผลักให้โทโมะออกไปห่างๆแต่คนร่างสูงก็ไม่ได้สะทกสะท้านกลับกดริมฝีปากให้แน่นเข้าไปอีกจนรับรู้ได้ถึงเลือดที่ไหลออกมาจากริมฝีปากของร่างบาง

โทโมะ:ฉันขอโทษ))โทโมะพูดขึ้นหลังจากถอนจูบออก

~เพี๊ยะ!!~

แก้ว:นายอย่าคิดนะว่าการที่ฉันแต่งงานกับนายมันจะแปลว่านายจะทำอะไรกับฉันก็ได้!!ฉันเป็นภรรยา ไม่ใช่ทาส!!))แก้วพูดจบก็ลุกกออกไปทันที

โทโมะ:แก้ว!เดี๋ยวก่อนสิ แก้ว!!))โทโมะตะโกนเรียก

~บ้านท้ายไร่~

แก้ว:ฉันเกลียดนายยยยยยยยยย!!))แก้วตะโกนจนสุดเสียงเมื่อมาถึงบ้านท้ายไร่

แก้ว:วันนี้นอนนี้ละกันนะแก้วดีกว่าไปเจอหน้าไอ้ผีญี่ปุ่นนั้น))แก้วพูดกับตัวเองก่อนจะเดินเข้าบ้านไป

................................................................................................................

~บ้านจิระมงคลสุกล~

แม่มล:ยังไม่นอนอีกหรอจ๊ะหนูฟาง?

ฟาง:ยังค่ะคุณแม่ ฟางยังเคลียร์งานไม่เสร็จเลยค่ะ

แม่มล:พรุ่งนี้ค่อยทำก็ได้ลูกมันดึกแล้วนะ

ฟาง:ไม่เป็นไรหรอกค่ะฟางยังไม่ง่วงนะค่ะคุณแม่

แม่มล:แม่ว่าหนูควรจะพักผ่อนบ้างนะลูก ทั้งทำงานทั้งดูแลตาป๊อบคงเหนื่อยแย่เลย แถมตาป๊อบยังเป็นแบบนี้อีก หนูฟางอย่าไปถือสาเลยนะถ้าบ้างครั้งเค้าจะโวยวายใส่นะ

ฟาง:ฟางไม่โกรธหรอกค่ะเพราะฟางก็ทำกับป๊อบไว้เยอะเหมือนกัน มันก็สมควรแล้วนี้ค่ะที่ฟางจะได้รับมันบ้าง))ฟางก้มหน้าเศร้า

แม่มล:ไม่เอาลูกอย่าคิดแบบนั้น แม่รู้นะว่าป๊อบเค้าไม่โกรธฟางหรอกเพราะเค้ารักหนู

ฟาง:ฟางไม่คิดมากหรอกค่ะ ขอแค่เร็วๆนี้ป๊อบจะกลับมาเดินได้ฟางก็พอใจแล้วค่ะ

แม่มล:แม่เชื่อว่าหนูทำได้นะลูก แม่ฝากป๊อบด้วยนะ))แม่มลลูบหัวฟางอย่างเอ็นดู

แม่มล:งั้นแม่ไปนอนก่อนนะลูก อย่าอยู่ดึกมากละพักผ่อนบ้าง))แม่มลบอกแล้วเดินขึ้นชั้นสองไป

~ห้องนอนป๊อบปี้~

ฟาง:ป๊อบเหนื่อยมั้ยค่ะ))ฟางเข้ามานั่งข้างเตียงพร้อมกับเกลียผมที่ปกหน้าของป๊อบปี้ให้เห็นหน้าเค้าชัดๆ

ฟาง:ป๊อบต้องหายนะรู้มั้ย ป๊อบต้องสู้นะค่ะ เราสู้ไปด้วยกันนะ))ฟางล้มตัวลงนอนกอดป๊อบปี้ไว้หลวมๆ

.................................................................................................................

~ไร่ไทยานนท์~

โทโมะ:หายไปนานเกินแล้วนะ))โทโมะพูดขึ้นก่อนจะลงมาดูที่ชั้นล่างของบ้านเพื่อแก้วจะนั่งอยู่

อาทิตย์:อ้าว!นายหัวยังไม่นอนอีกหรอครับ?

โทโมะ:เห็นนายหญิงมั้ย?

อาทิตย์:นายหญิงก็ออกไปบ้านท้ายไร่ไงครับ

โทโมะ:แล้วทำมั้ยไม่ตามไป!

อาทิตย์:ก็นายหญิงบอกว่านายหัวรู้แล้วนี้ครับแล้วก็สั่งไม่ให้ผมตามไปด้วย

โทโมะ:ยัยบ้าเอ้ย!หาเรื่องอีกแล้วนะ

อาทิตย์:ผมว่ารีบไปตามนายหญิงดีกว่าครับช่วงนี้ไร่เราไม่ปลอดภัยสักเท่าไหร่

โทโมะ:งั้นฉันฝากดูแลบ้านให้ด้วยนะ))โทโมะบอกก่อนจะรีบวิ่งออไป

โทโมะ:หาเรื่องได้ตลอดเลยนะยัยแสบ!))โทโมะบ่นระหว่างทาง

~บ้านท้ายไร~

~แกร๊ก~

แก้ว:ใครมาว่ะ?อย่าบอกนะว่าอีตาบ้าโดโซะนั้นอ่ะ อ๊ะ!เข้ามานะจะจัดให้แบบแรงๆเลย))แก้วพูดเมื่อสายตาหันไปเห็นไม้ที่วางอยู่