รักร้ายๆ...สไตล์นายหน้าหวาน

~ตอนเย็น~

เฟย์:พี่เขื่อนดูนั้นสิ))เฟย์ชี้ไปทางไร่องุ่น

เขื่อน:นั้นมันแก้วนี้

เฟย์:ดูเหมือนแก้วจะเป็นลมเลยนะ

เขื่อน:นั้นสิ...ไอ้โมะ!แก้วไปตัดองุ่นตั้งแต่เมื่อไหร่ว่ะ?))เขื่อนถามขึ้นเมื่อโทโมะเดินผ่าน

โทโมะ:ตั้งแต่เช้า

เขื่อน:แล้วกินข้าวบ้างหรือยัง

โทโมะ:ยัง

เขื่อน:ทำมั้ยแกไม่ให้แก้วกินว่ะ!แก้วเป็นโรคกระเพาะนะเว้ย

โทโมะ:ยัยนั้นบอกเองว่าจะตัดองุ่นทั้งไร่

เฟย์:ทั้งไร่!!นี้แก้วบ้าไปแล้วหรือไง

เขื่อน:ฉันจะไปบอกให้แก้วหยุด))เขื่อนกำลังจะเดินออกไปแต่โทโมะดึงไว้

โทโมะ:ไม่ต้อง!

เขื่อน:ทำมั้ยว่ะ?เดี๋ยวแก้วก็เป็นลมขึ้นมาหรอก

โทโมะ:เค้าอยากทำก็ปล่อยเค้าไปสิ คนอวดดีแบบนั้นไม่ต้องไปสงสารหรอก

เขื่อน:มึงใจร้ายเกินไปแล้วนะเว้ย!แก้วเค้าไปทำอะไรให้มึงว่ะ

โทโมะ:ทำอะไรนะหรอ!ทำให้ฉันกับฟางต้องเลิกกันไง!!

เขื่อน:แต่ฟางเค้าแต่งงานกับไอ้ป๊อบนะเว้ยไม่ใช่แก้ว

โทโมะ:ถ้าไม่ใช่เพราะยัยนี้ฟางก็ไม่ต้องแต่งงานกับมัน!!

เฟย์:มีเรื่องอะไรที่เราไม่รู้หรือเปล่าพี่โมะ?

โทโมะ:อย่ารู้เลยดีกว่า))โทโมะเดินหนีไป

โทโมะ:อ๋อ!แล้วไม่ต้องคิดที่จะไปช่วยหรือเรียกยัยนั้นเข้ามาละ))โทโมะหันมาบอกก่อนจะเดินเข้าบ้านไป

เฟย์:มันต้องมีอะไรแน่เลย

เขื่อน:นั้นสิ

เฟย์:แล้วเราจะเอายังไงดีละพี่เขื่อน?ทิ้งแก้วไว้แบบนี้แก้วแย่แน่เลย

เขื่อน:คอยดูไปก่อนแล้วกัน

~ในไร่องุ่น~

แก้ว:โอ๊ย!!ไร่นี้จะใหญ่ไปไหนเนี่ย แล้วเมื่อไรมันจะหมดว่ะ!))แก้วได้แต่บ่น

คนงาน:นายหญิงครับ!ให้ผมทำดีกว่านะครับ))คนงานเดินเข้ามาบอก

แก้ว:ไม่เป็นไรเดี๋ยวนายหัวของนายก็ว่าเอาหรอก

คนงาน:แต่นายหญิงดูท่าจะไม่ไหวแล้วนะครับ

แก้ว:ฉันไหวน่านายไปทำงานเหอะวันนี้ต้องเก็บเยอะนี้ช่วยๆกันดีกว่า

คนงาน:ถ้านานหญิงไม่ไหวนั่งพักก่อนก็ได้นะครับ

แก้ว:ขอบใจนะ))แก้วกำลังจะนั่งลงแต่...

โทโมะ:ใครให้นั่ง!!))โทโมะเดินเข้ามากระชากแก้วขึ้น

แก้ว:นี้นาย!!ฉันเจ็บนะ

คนงาน:นายหัวให้นายหญิงพักเหอะนะครับ!นายหญิงทำงานมาทั้งวันแล้ว

โทโมะ:ไม่ใช่เรื่องของแก!!))โทโมะหันไปตวาด

แก้ว:นี้!!ทำมั้ยต้องไปตวาดเค้าด้วย!

โทโมะ:เรื่องของฉัน...ทุกคนกลับไปได้แล้วเดี๋ยวที่เหลือนายหญิงจะทำเอง))โทโมะหันไปบอกลูกน้องทุกคน

คนงาน:แต่มันยังเหลือเยอะมากเลยนะครับ

โทโมะ:นายหญิงเค้าเก่งให้เค้าทำไปเหอะ

คนงาน:ให้ผมช่วยนายหญิงดีกว่านะครับ

โทโมะ:ฉันบอกกลับไปไง!!ถ้าไม่กลับก็ออกไปซะ!

แก้ว:พวกนายกลับไปเหอะ...เดี๋ยวจะโดนนายหัวใจร้ายนี้!!ไล่ออกเอา))แก้วหันไปจ้องโทโมะ

โทโมะ:ได้ยินที่นายหญิงพูดแล้วใช่มั้ย!กลับไปสิ!!))เมื่อเห็นว่าทำอะไรไม่ได้คนงานจึงทยอยกันออกไป

โทโมะ:ส่วนนายหญิง...เก่งนักนี้!!ทำต่อไปละกัน))โทโมะผลักแก้วแรงๆจนล้มลงไป

เขื่อน/เฟย์:แก้ว!))เขื่อนกับเฟย์ที่ดูสถานการณ์อยู่ตลอดร้องออกมา

โทโมะ:แค่นี้ก็ทำเป็นสำออย

แก้ว:ฉันไม่คิดที่จะทำสำออยใส่คนแบบนายหรอกนะ!

โทโมะ:หรอ!งั้นลุกขึ้นมาสิ))โทโมะยื่นมือไปให้แก้ว

แก้ว:ไม่ต้อง!!))แก้วปัดออกก่อนจะพยายามลุกขึ้น

แก้ว:โอ๊ย!!))แก้วล้มลงไปอีกเพราะเจ็บเท้า

โทโมะ:ทำมั้ยไม่ลุกขึ้นมาละ!))แก้วไม่ได้สนใจคำพูดของโทโมะถอดรองเท้าของตัวเองออกก็พบว่าที่เท้ามาเลือดไหลออกมาแถมเท้ายังบวมเพราะเดินทั้งวันอีกด้วย

โทโมะ:โอ๊ะ!มีแผลด้วยนี้ แต่แผลแค่นี้คงไม่ทำให้ตายหรอกมั้งครับ ลุกขึ้นมา!!))โทโมะกระชากแก้วให้ลุกขึ้น

เขื่อน:ไอ้โมะ!!ปล่อยแก้วนะเว้ย!))เขื่อนวิ่งเข้ามา

โทโมะ:แกยุ่งอะไรด้วยว่ะ!

เขื่อน:เพราะแก้วเป็นเพื่อนฉันไง!))เขื่อนดึงแก้วเข้ามาโอบไว้

โทโมะ:ไม่ใช่ว่ามากกว่านั้นหรอว่ะ!

เขื่อน:ไอ้โมะ!!