รักเข้าแล้วไง..คุณชายสุดฮอต

 
          เลิกเรียน..
 
          "น้องฟาง"
 
          "อ้าว! พี่เรนโบว์มารอใครเหรอคะ?"
 
          "มารอน้องแหละ..ไปทานไอศกรีมกัน พี่เลี้ยงเองน้า ^^"
 
          หลังจากเก็บของใส่ในกระเป๋าเป้ใบเก่งแล้วรีบวิ่งลงมาโดยไม่รอเพื่อนสนิท 'แก้ว' ซึ่งกำลังทำงานที่ค้างไว้ให้เสร็จภายในเย็นนี้ เจ้าตัวบอกไว้แล้วว่าให้กลับก่อนเลยรีบวิ่งลงมาจากอาคารเรียน แต่ดันมาเจอพี่สาว (หรือเปล่า) ของนายป๊อปปี้เข้า 'เรนโบว์' หญิงสาวโบกมือไปมาเป็นการเรียกให้สนใจ ก็เลยเดินไปหาหญิงสาวพลางยิ้มให้เบาๆก่อนจะผงกหัวรับคำในการไปกินไอศกรีม (ฟรี) อย่างรวดเร็ว  - -
 
          "น้องฟางเลือกรสอะไรดีจ๊ะ?"
 
          "รสวนิลาก็ได้ค่ะ พี่เรนโบว์ล่ะคะ?"
 
          "แหม..เหมือนกันเลยจ้า ดูเหมือนว่าเราสองคนจะชอบอะไรเหมือนกันเนอะ..รวมทั้ง.."
 
          "..อะไรเหรอคะ?"
 
          "ไม่มีอะไรหรอก..พี่พูดลอยๆน่ะ"
 
          ขมวดคิ้วกับคำพูดของพี่ 'เรนโบว์' นิดหน่อยก่อนจะกลับไปย้อนนึกเมื่อได้ยินคำพูดของแก้วว่าพี่เรนโบว์ไม่น่าไว้ใจ..หรือ..จะจริง! คงไม่หรอกถ้าเค้าคิดจะทำอะไรฉันมันก็แปลก..เค้าออกจะใจดี เหอะ! เรานี่คิดมากอีกแล้วยัยฟาง..แต่เอ๊ะ! 'แหม..เหมือนกันเลยจ้า ดูเหมือนว่าเราสองคนจะชอบอะไรเหมือนกันเนอะ..รวมทั้ง..' คำพูดที่พี่เรนโบว์พูดมันลึกลับแฮะ! รวมทั้งอะไร? นายป๊อปปี้เหรอ..ไม่อ่ะๆเค้าเป็นพี่น้องกันจะรักน้องชายตัวเองได้ยังไง..ปัดความคิดฟุ้งซ่านด้วยการส่ายหัวเบาๆก่อนจะหันไปยิ้มให้หญิงสาว
 
          "น้องฟางนี่ยิ้มเก่งจังเลยนะคะ สมควรที่ป๊อปจะชอบน้อง..ป๊อปเค้าชอบคนยิ้มเก่ง แต่ผิดกับตัวเองที่เป็นคนนิ่งๆเย็นๆ พี่ก็งงอยู่เหมือนกัน ฮ่าๆๆ.."
 
          "ฮ่าๆ ฟางว่าพี่เรนโบว์ยิ้มเก่งกว่าอีกค่ะ"
 
          "อื้ม..พี่ก็ว่าอย่างนั้นแหละ ป๊อปถึงชอบ..พะ.."
 
          "เอ๋..มีอะไรหรือเปล่าคะ"
 
          "เปล่าจ้า พี่สะอึกน่ะ"
 
          "อ๋อค่ะ..งั้นฟางขอตัวก่อนแล้วกันนะคะ ต้องไปทำอาหารให้น้องสาวทานน่ะค่ะ"
 
          "จ้า..ไว้วันหลังมาใหม่นะ"
 
          "ค่า..ขอบคุณนะคะ"
 
          รีบสะบัดก้นเดินหนียัยเรนโบว์ทันทีเพราะรู้หมดแล้วว่ายัยนี่น่ะ 'ไม่น่าไว้ใจ' จริงๆ หึ!ฉันไม่ใช่คนโง่นะยะ แล้วฉันก็ไม่เคยไปทำอะไรให้เธอ..ทำไมต้องมาตีสนิทขนาดนี้..เราต้องรู้ความจริงให้ได้! o(- -)o อ๊ะ!ใช่ๆถ้าอยากรู้ความจริงต้องไปถามนายเขื่อน..วะฮ่าฮ่า! ฉันนี่ฉลาดจริงๆเล้ยย เอาล่ะ!พรุ่งนี้ค่อยถามแล้วกันวันนี้อิ่มจนจะอ้วกแล้ว T^T
 
          "อ้าว! เจ๊ฟางแล้ววันนี้เจ๊แก้วไม่ได้กลับด้วยเหรอ?"
 
          "ไม่อะ..แก้วทำงานอยู่ ว่าแต่แกล่ะไปได้ดีมั้ยกับไอ่แฟนเขื่อนแตกนั่นน่ะ"
 
          "โด่วว..ดีสิเจ๊ฟาง! เขื่อนเค้าน่ารักจะตาย ><"
 
           ยืนมองน้องสาวซึ่งกำลังกระโดดดึ๊งๆกระดี๊กระด๊ากับแฟนตัวเองอยู่สักครู่ก็ส่ายหัวให้เบาๆพลางอมยิ้มให้กับรักโรแมนติค กุ๊กกิ๊ก หวานแหวว ของยัยน้องสาวตัวดีแล้วเดินไปห้องครัวเล็กๆเพื่อไปทำอาหาร (ไข่เจียวไหม้) ให้น้องสาวกับเพื่อนสาวอย่างสบายอารมณ์
 
          'แอดดดด...' เสียงเปิดประตูห้องดังขึ้นคิดว่าเพื่อนสาวกลับมาจึงเดินหน้าห้องเพื่อเป็นการต้อนรับ
 
          "อ้าว! นายมาที่นี่ทำไม?"
 
          "มาหาแฟนฉันสิ แกะงี่เง่า!"
 
          "นี่ๆฉันเป็นพี่ยัยเฟย์นะ..ให้เกียรติกันบ้างถ้าไม่อยากเลิกกับเฟย์..นายเขื่อนแตก!"
 
          "..กะ..กบ!" เสียงน้องสาวตัวดีแทรกออกมาด้วยท่าทางดีใจแต่เห็นหญิงสาวถลึงตาใส่ก็กลับชะงัก
 
          "มายฮันนี่! กบมาหาแล้วขอรับ"
 
          "เย้ๆ กบน่ารักที่สู้ดดด!"
 
          เบ้ปากให้กับท่าทีคู่รักหวานแหววก่อนจะเดินออกไปปล่อยให้ทั้งสองคุยกัน แต่ก็ลอบมองเพราะกลัวทั้งสองจะทำอะไรมากกว่านี้ เหอะๆ ฉันมันคนขี้ระแวงนี่! - -" ต้องปกป้องน้องสาวให้ดีที่สุด! เอ้อ..นายเขื่อนแตกมาพอดีเลยนี่! งั้นถามเรื่องพี่เรนโบว์เลยละกัน ><
 
          "เอ่อ..มีความสุขพอยังคะ?" ตะโกนมาจากห้องครัวเอาคอยืดออกมาดูลาดเลาก่อนจะเดินเข้าไปหาทั้งคู่
 
          "แหม..เจ๊ฟางง่า! เฟย์เขินนะเนี่ย -//-"
 
          "ไปเขินให้พอในห้องนอน..เดี๋ยวฉันมีเรื่องคุยกับนายเขื่อนแตกซะหน่อย -0-"
 
          พูดปัดรำคาญพลางเอามือข้างขวายกขึ้นปัดไปข้างหน้าเชิงตะเพิด - - เล่นเอายัยนั่นทำหน้าเหวอก่อนจะสะบัดก้นเดินไปในห้องนอนอย่างเสียอารมณ์ 
 
          "แกะ มีอะไรอีก..กำลังสวีทอยู่เลยหมดอารมณ์ว่ะ!"
 
          "ฉันมีเรื่องอยากจะถามเกี่ยวกับพี่เรนโบว์..นายพอจะรู้อะไรบ้างมั้ย"
 
          "หืม..เรนโบว์! O.O"
 
          "ทำไมต้องตกใจขนาดนั้นล่ะ! มีอะไรหรือเปล่า..?"
 
          "นี่ๆ..เธอจะรู้ไปทำไม"
 
          "..ก็..แค่สงสัยนิดหน่อยอ่ะ นายตอบได้มั้ย แลกกับการสวีทหวานกับน้องสาวฉันแล้วกัน เอาป้ะ?"
 
          "อืม..งั้นก็ได้ ฮ่าๆๆๆ เธอเสนอเองนะ"
 
          "ย่ะ! ตกลงพี่เรนโบว์เป็นอะไรกันกับนายป๊อปปี้"
 
          "เค้าเคยเป็นแฟนกัน แต่พอไอ่ป๊อปมันรู้ความจริงว่าเรนโบว์เป็นพี่สาวต่างแม่ มันก็ทำใจไม่ได้มันพยายามที่จะพาเรนโบว์หนีไปให้ไกลๆจากบ้าน 'จิระคุณ' แต่เรนโบว์กลับปฏิเสธมันก็เลยต้องจำใจเรียกเรนโบว์ว่า 'พี่' แล้วตอนนี้เรนโบว์ก็มีแฟนใหม่เพื่อที่จะลืมไอ่ป๊อป..น่าสงสารเนอะ"
 
          "...."
 
          "เงียบ..เงียบ..สงสัยไม่ช็อต - -"
 
          "..เอ่อ..นายกลับไปได้แล้ว"
 
          "เฮ้ยๆ ฉันยังไม่ได้สวีทวี้ดวิ้วกับน้องสาวเธอเลยนะ"
 
          "เรื่องนั้นน่ะ ฉันล้อเล่น ออกไปได้แล้ว.."
 
          "เย้ยๆโกงนี่หว่า -0-"
 
          ได้แต่ผลักคนร่างสูงให้ออกไปจากห้องนี้..เพราะเธอไม่อยากให้ใครเห็นน้ำตาเธอทั้งนั้น ตอนนี้หญิงสาวอยากอยู่คนเดียว..ไม่คิดเลยว่า 'ป๊อปปี้' ชายหนุ่มที่เธอไม่เคยรักเลยสักนิดเดียว..แต่นานเข้าชายหนุ่มชอบอาสามาส่งเธอถึงหอมันเป็นสิ่งที่ทำให้ใจเธอหวั่นไหว..แล้วเริ่มมอบหัวใจที่ไม่เคยมอบให้ใครมาก่อนให้กับเขาคนเดียว..
 
          'เค้าเคยเป็นแฟนกัน แต่พอไอ่ป๊อปมันรู้ความจริงว่าเรนโบว์เป็นพี่สาวต่างแม่ มันก็ทำใจไม่ได้มันพยายามที่จะพาเรนโบว์หนีออกไปให้ไกลๆจากบ้าน 'จิระคุณ' แต่เรนโบว์กลับปฏิเสธมันก็เลยต้องจำใจเรียกเรนโบว์ว่า 'พี่' แล้วตอนนี้เรนโบว์ก็มีแฟนใหม่เพื่อที่จะลืมไอ่ป๊อป..น่าสงสารเนอะ'
 
          ได้แต่นึกย้อนคำพูดของนายเขื่อนแตกแทบจะหัวใจสลาย..เมื่อลองสังเกตคำพูดดูดีๆแล้ว..นายป๊อปปี้กำลังใช้เธอเป็นเครื่องมืออยู่น่ะสิ! ได้แต่ไม่ยอมรับมัน..แต่มันคืดความจริงที่เธอและใครต่อใครปฏิเสธไม่ได้! ..บัดนี้น้ำใสๆไหลรินออกมาเหมือนน้ำตกอาบแก้มนวลใสให้ชุ่มชื้น เธอค่อยๆปิดเปลือกตาลงเบาๆ..

          "ไม่สิๆยัยฟาง! เธอไม่ได้รักนายป๊อปปี้สักหน่อย จะมาดราม่าอะไรยะ ฮะๆๆๆ"

          ได้แต่มองกระจกแล้วยิ้มสมเพชให้กับตัวเองก่อนจะล้างหน้าเพื่อปกปิดความเศร้าในสายตา..ในใจได้แต่ภาวนาว่าไม่ได้รักนายนั่นเรื่องทุกอย่างเป็นแค่ควาฝันๆๆๆเท่านั้น..
 
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-==-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=
 
          [POPPY TALK.]
 
          "ไปไหนมา.."
 
          "ไปเลือกคอนโดฯกับเคนตะว่าใจย้ายไปอยู่ด้วยกันเลย.."
 
          "เหรอ!..อ๊อลืมไปสินะว่า 'ได้เสียกันตอนที่ยังไม่แต่งนี่' ถูกมั้ยครับเรนโบว์!"
 
          'เพี้ยะ!!!' 
 
          "หยุดพูดพล่ามๆ!นะป๊อปฉันเป็นพี่แก..แล้วก็เป็นคนที่ทำให้แกเจ็บปวด..จำไว้!"
 
          "..พี่..เรนโบว์!"
 
          "..ฮึก..ปล่อย..ฉัน..ฮึก.."
 
          "...."
 
          ไม่น่าเลย! ปากอยู่ไม่สุข..ปากของผมมันหมาจริงๆเลย!ไม่อยากพูดทำร้ายใครอีกแล้ว! ได้แต่ยืนนิ่งให้พี่สาวเดินออกไปโดยไม่กักขังเธอไว้อีกแล้ว..
 
ไรเตอร์ไม่สบาย T^T แต่งได้แค่นี้แหละ! ฝากด้วยนะคะ ^^