Game...ล่ารักฝ่าหัวใจคุณหมอเพลย์บอย
9.2
16)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“ไม่เป็นไรคะมันเป็นหน้าที่ของแก้วอยู่แล้ว”
ใบหน้าสวยหวานระบายยิ้มออกมา คนที่ยื่นกระเช้าของฝากมาให้ก็ไม่ใช่ใครที่ไหนเป็นลูกความที่เธอพึ่งจะว่าความ
ทำให้ชนะคดีไปได้เมื่ออาทิตย์ที่แล้วนี่เอง
“ยังไงก็ต้องขอบคุณอยู่ดีครับเพราะถ้าไม่ได้คุณแก้วครอบครัวผมอาจจะต้องล้มละลายก็ได้”
หญิงสาวยิ้มแล้วรับกระเช้าของฝากมาถือไว้ เธอพูดคุยอีกสองสามประโยคก่อยจะขอตัวกลับบ้าน วันนี้เป็นอีกหนึ่ง
วันที่เธอมีความสุขไม่มีคนมาวุ่นวายคอยกวนประสาท
“ไปไหนครับ”
ไม่น่าไปนึกถึงเค้าเลยจริง ไม่รู้ว่าจะตายยากไปไหนนึกถึงปุ๊บก็มาปั๊บ รถที่เธอไปจอดทิ้งไว้มันกลับไปอยู่ที่เจ้าของ
ได้ยังไงกันนะ หญิงสาวพยายามจะเดินขึ้นรถตัวเองไปอย่างเร็วแต่ช่วงขาที่สั้นกว่าเดินยังไงก็ยังเสียเปรียบอยู่ดี
ชายหนุ่มก้าวยาวๆจนมายืนประชิดตัวหญิงสาวกดหน้าลงมาต่ำชิดกับในหน้าหวาน
“ออกไปห่างๆที่นี้ไม่ใช่ที่ๆพี่จะมาทำอะไรตามใจชอบนะ”
“งั้นเราก็ไปที่ๆมันทำได้ดีกว่า”
“ฮึ้ย!!ปล่อยนะ”
หญิงสาวสะบัดดิ้นจนหลุดออกมาได้เธอยืนนิ่งทำสีหน้าไม่พอใจอย่างมากที่มาทำรุ่มร่างกลางแจ้งแบบนี้
“ทำอะไรไวกับพี่รู้ตัวรึเปล่า”
“แก้วไปทำอะไรไว้”
“ทำให้พี่ทรมานค้างอยู่อย่างนั้นได้ยังไง คิดจะเล่นกับไฟเหรอไง”
“คะแก้วเล่นกับไฟ แต่แก้วไม่ใช่น้ำมันนะคะแก้วเป็นน้ำต่างหาก”
“เด็กหยิ่ง...รู้อะไรไหมถึงน้ำจะจุดไฟไม่ติด แต่น้ำก็ติดไฟนะครับรึบ้างที่น้องแก้วอาจจะไม่รู้พี่ช่วยสอนให้เอาไหม”
หญิงสาวเริ่มเขยิบถ่อยห่างเพื่อรักษาระยะห่างไม่ให้ชายหนุ่มเข้ามาใกล้มากนักเพราะเธอรู้ดีว่าไปทำอะไรไว้ ขืน
อยู่ใกล้มากๆเธอไม่ปลอดภัยแน่ มือบางขยับจะเปิดประตูรถของตัวเองออก
หมับ~
“ไปไหนครับยังคุยไม่จบเลยนะ”
“แก้วไม่มีอะไรจะคุยกันพี่ แล้วพี่ก็ไปทำงานทำการบ้างเถอะคะคนไข้รออยู่”
“น้องแก้วเป็นคนไข้ของพี่เหรอครับถึงรู้ว่ารอพี่อยู่”
ได้ยินแล้วมันยิ่งแค้นประโยคยอกย้อนมันทิ่มเข้าไปที่ต่อมความโมโหทำให้มันพุ้งจนถึงขีดสุด
“อย่าพึ่งเร้าร้อนซิครับ รอให้ถึงเตียงก่อนจะดีไหม”
ใครว่าเธอเร้าร้อนเธอโกรธจนตัวสั่นต่างหาก ไม่เคยบเถียงแล้วสู่ไม่ได้ขนาดนี้เธอเถียงเค้าไม่ได้เลยมันเถียงไม่ขึ้น
คนเป็นหมอพูดจายอกย้อนกวนกับแบบนี้ทั้งโลกรึเปล่านะ
ครื้น ครื้น~
เค้ารอกจากการสวดยับไปชั่วคราวเพราะไอโฟนสีขาวที่โผล่พ้นขอบกระเป๋าเสื้อมันเกิดสั่นอย่างรุ่นแรงจนชายหนุ่ม
ต้องดึงขึ้นมารับ
“วิศว ครับ”
(คุณหมอคะ วันนี้มีเคสผ่าตัดคุณหมอลืมไปรึเปล่าคะ)
“ขอโทษครับ ผมจะรีบไปเดี๋ยวนี้”
เสียงหวานเจี๋ยวจากพยาบาลดังทะลุออกมาจนหญิงสาวได้ยิน ที่แท้คุณหมอคนเก่งก็ลืมเคสผ่าตัดของตัวเอง เธอ
หล่ะอยากให้คนไข้ที่รอการผ่าตักอยู่เกิดช๊อกตายไปเสียจริงๆเค้าจะได้โดนฟ้องไปเลย และเธอจะช่วยฝั่งคนไข้เอง
ฟ้องเรียกค่าเสียหายซะให้หมดดตัวเลยเป็นไง ความคิดต้องกระตุกวูบลงเมื่อมือหนาลากพาให้ร่างบางเดินตามไป
ที่รถของเค้าเอง
“ปล่อยแก้วนะ พี่ก็ไปของพี่จะมาอะไรกัยแก้วเนี่ย”
ฟังซะที่ไหนหล่ะจับหญิงสาวยัดใส่รถได้ก็บึ่งรถมุ่งหน้าสุ้โรงพยาบาลชื่อดังที่เค้าประจำการอยู่ พอมาถึงก็ลากเอาๆ
“เดี๋ยวเตรียมเครื่องมือไปรอผมที่ห้องผ่าตัดเลยนะอีก5นาทีผมจะทำการผ่าตัด”
มาถึงที่ได้ก็สั่งพยาบาลที่รออยู่ให้ไปเตรียมของทั้นที คนเป็นหมอทำอะไรเร็วเป็นบ้าเค้าใช้เวลาอันเพียงน้อยนิด
เปลี่ยนเครื่องแต่งกายนิดหน่อยแล้วหันมามองเธอแว็บนึ่ง
“รอพี่อยู่ที่ห้องห้ามไปไหนไม่งั้นเจอดีแน่”
“ถ้าแก้วบอกว่าไม่กลัวหล่ะคะ”
“ถ้าคิดจะหนีก็เข้าห้องผ่าตัดไปหร้อมพี่นี้แหละ”
เค้ากลัวเธอหนีจนบ้าขนาดให้เธฮเข้าไปในห้องผ่าตัดด้วยเนี่ยนะมันผิดกฎไม่ใช่เหรอไง ก็ดีเหมือนกันปล่อยให้
หมอทำผิดกฎจนโดนไล่ออกไปเลย
“พี่แน่ใจนะคะว่าแก้วเข้าไปได้”
“เปลี่ยนชุดแล้วตามพี่มา”
มีหรือที่หญิงสาวจะรอช้าเธอรีบเปลี่ยนชุดอย่างรวดเร็วแล้วเดินตามไป เธอก็ไม่อยากจะกลั้นแกล้วงหรอกนะแต่ช่วย
ไม่ได้เค้าอยากมาทำให้เธอโกรธทำไม ถ้าเธอจะป่วยจนห้องผ่าตัดวุ่นวายเค้าคงจะเสียหน้าน่าดูคิดได้แล้วก็เดิน
ตามเข้าไปเลย
“คุณหมอพาใครมาด้วยคะ”
“ผู้ช่วยทางใจของผมหน่ะครับ”
หมอมีผู้ช่วยทางใจด้วยเหรอไง ตอนนี้พยาบาลต่างทำหน้าที่เตรียมของกันอย่างรวดเร็วจนเธอมองแทบไม่ทัน ใน
ขณะที่ทุกคนทำงานกันอย่างเอาเป็นเอาตายเธอกลับทำได้เพียงยืนมองอย่างลุ้นๆอยู่ห่างๆก็เธอทำไม่เป็นนิ จากที่
ว่าจะมาป่วยกลับป่วนไม่ลงเห็ฯการผ่าไส้เฉือยพุงแล้วก็แทบอย่างเป็นลมไม่รู้วาการผ่าตัดมันน่ากลัวขนาดนี้ ยิ่งตอน
นี้ชายหนุ่มล้วงเข้าไปในข้างในแล้วกรีดมือผ่าๆอะไรก็ไม่รู้เธอเสียวจนไม่กล้ามอง ภาพสุดท้ายที่เธอได้เห็นก็คือ
การเย็บแผลสดๆแล้วทุกอยากงก็ดับมืดไป
ฟลุบ~แฟล๊ต~
เสียงร่างบางที่เป็นลมล้มลงไปนอนกองอยู่กับพื้นข้างห้องผ่าตัด ตามมาด้วยเสียงของการปิดไฟที่ใช้ในการผ่าตัด
มันเป็นสัญญาณว่าการผ่าตัดได้เสร็จสิ้งลงแล้วชายหนุ่มถอดถุงมืออกแล้วล้างมือกับน้ำยาฆ่าเชื้อที่พยาบาลเตรียม
ไว้ให้ หันมามองหญิงสาวที่นอนอยู่กระตุกยิ้มแล้วเดินตรงมาหา
“ไงคนเก่งถึงขั้นเป็นลมเลยเหรอเนี่ย”
ช้อนร่างบางขึ้นมาอุ้มแล้วเดินออกไป
“วันนี้ผมรับคนไข้แค่นี้นะครับมีธุระต้องจัดการ แล้วก็ลาต่ออีกสักหนึ่งอาทิตย์ด้วยเลย เรื่องหมอที่จะมาทำงานแทน
ผมก็เตรียมไว้แล้วพรุ่งนี้เค้าจะมาทำงานแทนผมเลย”
บอกยืดยาวกับพยาบาลแล้วเดินออกไป
.......................................................................................................................
อัพแล้ววนะค๊าบ
รัดลีดเดอร์จ๊วฟฟฟฟ
ใบหน้าสวยหวานระบายยิ้มออกมา คนที่ยื่นกระเช้าของฝากมาให้ก็ไม่ใช่ใครที่ไหนเป็นลูกความที่เธอพึ่งจะว่าความ
ทำให้ชนะคดีไปได้เมื่ออาทิตย์ที่แล้วนี่เอง
“ยังไงก็ต้องขอบคุณอยู่ดีครับเพราะถ้าไม่ได้คุณแก้วครอบครัวผมอาจจะต้องล้มละลายก็ได้”
หญิงสาวยิ้มแล้วรับกระเช้าของฝากมาถือไว้ เธอพูดคุยอีกสองสามประโยคก่อยจะขอตัวกลับบ้าน วันนี้เป็นอีกหนึ่ง
วันที่เธอมีความสุขไม่มีคนมาวุ่นวายคอยกวนประสาท
“ไปไหนครับ”
ไม่น่าไปนึกถึงเค้าเลยจริง ไม่รู้ว่าจะตายยากไปไหนนึกถึงปุ๊บก็มาปั๊บ รถที่เธอไปจอดทิ้งไว้มันกลับไปอยู่ที่เจ้าของ
ได้ยังไงกันนะ หญิงสาวพยายามจะเดินขึ้นรถตัวเองไปอย่างเร็วแต่ช่วงขาที่สั้นกว่าเดินยังไงก็ยังเสียเปรียบอยู่ดี
ชายหนุ่มก้าวยาวๆจนมายืนประชิดตัวหญิงสาวกดหน้าลงมาต่ำชิดกับในหน้าหวาน
“ออกไปห่างๆที่นี้ไม่ใช่ที่ๆพี่จะมาทำอะไรตามใจชอบนะ”
“งั้นเราก็ไปที่ๆมันทำได้ดีกว่า”
“ฮึ้ย!!ปล่อยนะ”
หญิงสาวสะบัดดิ้นจนหลุดออกมาได้เธอยืนนิ่งทำสีหน้าไม่พอใจอย่างมากที่มาทำรุ่มร่างกลางแจ้งแบบนี้
“ทำอะไรไวกับพี่รู้ตัวรึเปล่า”
“แก้วไปทำอะไรไว้”
“ทำให้พี่ทรมานค้างอยู่อย่างนั้นได้ยังไง คิดจะเล่นกับไฟเหรอไง”
“คะแก้วเล่นกับไฟ แต่แก้วไม่ใช่น้ำมันนะคะแก้วเป็นน้ำต่างหาก”
“เด็กหยิ่ง...รู้อะไรไหมถึงน้ำจะจุดไฟไม่ติด แต่น้ำก็ติดไฟนะครับรึบ้างที่น้องแก้วอาจจะไม่รู้พี่ช่วยสอนให้เอาไหม”
หญิงสาวเริ่มเขยิบถ่อยห่างเพื่อรักษาระยะห่างไม่ให้ชายหนุ่มเข้ามาใกล้มากนักเพราะเธอรู้ดีว่าไปทำอะไรไว้ ขืน
อยู่ใกล้มากๆเธอไม่ปลอดภัยแน่ มือบางขยับจะเปิดประตูรถของตัวเองออก
หมับ~
“ไปไหนครับยังคุยไม่จบเลยนะ”
“แก้วไม่มีอะไรจะคุยกันพี่ แล้วพี่ก็ไปทำงานทำการบ้างเถอะคะคนไข้รออยู่”
“น้องแก้วเป็นคนไข้ของพี่เหรอครับถึงรู้ว่ารอพี่อยู่”
ได้ยินแล้วมันยิ่งแค้นประโยคยอกย้อนมันทิ่มเข้าไปที่ต่อมความโมโหทำให้มันพุ้งจนถึงขีดสุด
“อย่าพึ่งเร้าร้อนซิครับ รอให้ถึงเตียงก่อนจะดีไหม”
ใครว่าเธอเร้าร้อนเธอโกรธจนตัวสั่นต่างหาก ไม่เคยบเถียงแล้วสู่ไม่ได้ขนาดนี้เธอเถียงเค้าไม่ได้เลยมันเถียงไม่ขึ้น
คนเป็นหมอพูดจายอกย้อนกวนกับแบบนี้ทั้งโลกรึเปล่านะ
ครื้น ครื้น~
เค้ารอกจากการสวดยับไปชั่วคราวเพราะไอโฟนสีขาวที่โผล่พ้นขอบกระเป๋าเสื้อมันเกิดสั่นอย่างรุ่นแรงจนชายหนุ่ม
ต้องดึงขึ้นมารับ
“วิศว ครับ”
(คุณหมอคะ วันนี้มีเคสผ่าตัดคุณหมอลืมไปรึเปล่าคะ)
“ขอโทษครับ ผมจะรีบไปเดี๋ยวนี้”
เสียงหวานเจี๋ยวจากพยาบาลดังทะลุออกมาจนหญิงสาวได้ยิน ที่แท้คุณหมอคนเก่งก็ลืมเคสผ่าตัดของตัวเอง เธอ
หล่ะอยากให้คนไข้ที่รอการผ่าตักอยู่เกิดช๊อกตายไปเสียจริงๆเค้าจะได้โดนฟ้องไปเลย และเธอจะช่วยฝั่งคนไข้เอง
ฟ้องเรียกค่าเสียหายซะให้หมดดตัวเลยเป็นไง ความคิดต้องกระตุกวูบลงเมื่อมือหนาลากพาให้ร่างบางเดินตามไป
ที่รถของเค้าเอง
“ปล่อยแก้วนะ พี่ก็ไปของพี่จะมาอะไรกัยแก้วเนี่ย”
ฟังซะที่ไหนหล่ะจับหญิงสาวยัดใส่รถได้ก็บึ่งรถมุ่งหน้าสุ้โรงพยาบาลชื่อดังที่เค้าประจำการอยู่ พอมาถึงก็ลากเอาๆ
“เดี๋ยวเตรียมเครื่องมือไปรอผมที่ห้องผ่าตัดเลยนะอีก5นาทีผมจะทำการผ่าตัด”
มาถึงที่ได้ก็สั่งพยาบาลที่รออยู่ให้ไปเตรียมของทั้นที คนเป็นหมอทำอะไรเร็วเป็นบ้าเค้าใช้เวลาอันเพียงน้อยนิด
เปลี่ยนเครื่องแต่งกายนิดหน่อยแล้วหันมามองเธอแว็บนึ่ง
“รอพี่อยู่ที่ห้องห้ามไปไหนไม่งั้นเจอดีแน่”
“ถ้าแก้วบอกว่าไม่กลัวหล่ะคะ”
“ถ้าคิดจะหนีก็เข้าห้องผ่าตัดไปหร้อมพี่นี้แหละ”
เค้ากลัวเธอหนีจนบ้าขนาดให้เธฮเข้าไปในห้องผ่าตัดด้วยเนี่ยนะมันผิดกฎไม่ใช่เหรอไง ก็ดีเหมือนกันปล่อยให้
หมอทำผิดกฎจนโดนไล่ออกไปเลย
“พี่แน่ใจนะคะว่าแก้วเข้าไปได้”
“เปลี่ยนชุดแล้วตามพี่มา”
มีหรือที่หญิงสาวจะรอช้าเธอรีบเปลี่ยนชุดอย่างรวดเร็วแล้วเดินตามไป เธอก็ไม่อยากจะกลั้นแกล้วงหรอกนะแต่ช่วย
ไม่ได้เค้าอยากมาทำให้เธอโกรธทำไม ถ้าเธอจะป่วยจนห้องผ่าตัดวุ่นวายเค้าคงจะเสียหน้าน่าดูคิดได้แล้วก็เดิน
ตามเข้าไปเลย
“คุณหมอพาใครมาด้วยคะ”
“ผู้ช่วยทางใจของผมหน่ะครับ”
หมอมีผู้ช่วยทางใจด้วยเหรอไง ตอนนี้พยาบาลต่างทำหน้าที่เตรียมของกันอย่างรวดเร็วจนเธอมองแทบไม่ทัน ใน
ขณะที่ทุกคนทำงานกันอย่างเอาเป็นเอาตายเธอกลับทำได้เพียงยืนมองอย่างลุ้นๆอยู่ห่างๆก็เธอทำไม่เป็นนิ จากที่
ว่าจะมาป่วยกลับป่วนไม่ลงเห็ฯการผ่าไส้เฉือยพุงแล้วก็แทบอย่างเป็นลมไม่รู้วาการผ่าตัดมันน่ากลัวขนาดนี้ ยิ่งตอน
นี้ชายหนุ่มล้วงเข้าไปในข้างในแล้วกรีดมือผ่าๆอะไรก็ไม่รู้เธอเสียวจนไม่กล้ามอง ภาพสุดท้ายที่เธอได้เห็นก็คือ
การเย็บแผลสดๆแล้วทุกอยากงก็ดับมืดไป
ฟลุบ~แฟล๊ต~
เสียงร่างบางที่เป็นลมล้มลงไปนอนกองอยู่กับพื้นข้างห้องผ่าตัด ตามมาด้วยเสียงของการปิดไฟที่ใช้ในการผ่าตัด
มันเป็นสัญญาณว่าการผ่าตัดได้เสร็จสิ้งลงแล้วชายหนุ่มถอดถุงมืออกแล้วล้างมือกับน้ำยาฆ่าเชื้อที่พยาบาลเตรียม
ไว้ให้ หันมามองหญิงสาวที่นอนอยู่กระตุกยิ้มแล้วเดินตรงมาหา
“ไงคนเก่งถึงขั้นเป็นลมเลยเหรอเนี่ย”
ช้อนร่างบางขึ้นมาอุ้มแล้วเดินออกไป
“วันนี้ผมรับคนไข้แค่นี้นะครับมีธุระต้องจัดการ แล้วก็ลาต่ออีกสักหนึ่งอาทิตย์ด้วยเลย เรื่องหมอที่จะมาทำงานแทน
ผมก็เตรียมไว้แล้วพรุ่งนี้เค้าจะมาทำงานแทนผมเลย”
บอกยืดยาวกับพยาบาลแล้วเดินออกไป
.......................................................................................................................
อัพแล้ววนะค๊าบ
รัดลีดเดอร์จ๊วฟฟฟฟ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ