Jealous...หึงนะคร๊าบบบ

9.4

เขียนโดย StrawberryTKCuTe

วันที่ 12 สิงหาคม พ.ศ. 2554 เวลา 19.21 น.

  42 ตอน
  1562 วิจารณ์
  116.06K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

5) แค่อดีต...

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ตึ๊ดๆ! 
      เสียงสั่นจากโทรศัพท์ของร่างสูงดังขึ้นขัดจังหวะการง้อของเขา เจ้าตัวรับโทรศัพท์อย่างเซ็งๆเมื่อรู้ว่าปลายสายที่ต้องสนทนาด้วยเป็นใคร ร่างสูงเหล่ตามองร่างบางเล็กน้อย เป็นเชิงขออนุญาต ก่อนที่จะรับโทรศัพท์
 
          พลอยโทรมาทำไม?
 
“หวัดดีพลอย มีธุระอะไรเหรอ?”
“แหม....ถ้าไม่มีธุระก็โทรมาไม่ได้เหรอ”
“ไม่ใช่อย่างงั้นหรอกพลอย...คือเรามีธุระน่ะ ไว้ค่อยคุยกันใหม่นะ โอเคครับ บายๆ”ร่างสูงตัดบทก่อนจะปิดเครื่อง ส่วนอีกฝ่ายแทบคลั่งเมื่อถูกปฏิเสธ
“ชั้นจะเอานายคืน!! นังเด็กเมื่อวานซืนนั่นมันจะสู้ชั้นได้ยังไง!!!!!”พลอยประกาศเสียงกร้าวก่อนจะปาโทรศัพท์ทิ้งอย่างไม่ใยดี
.
.
“ตัวน้อย!!!!!^O^ หิวหรือยังค๊าบบ?”ร่างสูงปั้นหน้ายิ้มอย่างเอาใจ อีกฝ่ายพยักหน้าหงึกหงักก่อนจะที่ร่างสูงจะเป็นฝ่ายเข้าครัวแล้วให้แก้วเป็นลูกมือ
       ร่างบางรอบอมยิ้มเล็กน้อย ในขณะที่ร่างสูงกำลังง่วนกับการทำอาหาร
“พี่! แก้วไดเอตอยู่นะ!”
“โห-O- อะไรกันทูนหัว? ตัวบางร่างเล็กขนาดนี้แล้วยังจะไดเอตอีก อ้วนตรงไหนครับ?”
“แล้วจะทำไม?”อีกฝ่ายถึงกับเงียบไม่อยาก(ไม่กล้านั่นแหละ-*-)ที่จะต่อปากต่อคำด้วย
“งั้น สลัดดีกว่าเนอะ คนสวย^^”
 
            ฮึ เปลี่ยนอารมณ์ได้ไวจังนะ!
 
“ดีแล้ว^^พี่จะได้ไม่อ้วน แก้วว่าหมู่นี้พี่อ้วนไปนะ”
“-*-  คร้าบบบบบ”
.
.
         อาหารเย็นมื้ออร่อยของแก้ว แต่สำหรับเขามันยากที่จะกลืนลงคอยิ่งกว่าอะไรดี การกินผักที่เจ้าตัวไม่โปรดปรานมันช่างทรมานเสียจริง!
 
        อ๊ากกก ไม่อยากกินT^T
 
 
“ถ้าจะคายทิ้ง ก็ตามสบายนะ แก้วไม่ว่าอะไรหรอก”
“โอะ! เปล่าๆพี่ไม่ได้คายนะ ผักนี่นะ อร่อยจะตายไป แก้วไม่รู้เหรอว่าเดี๋ยวนี้นะ....พี่ชอบกินผักจะตายยยยย!!!”ร่างสูงลากเสียงยาวเพื่อเรียกความเชื่อถือ
 
        รู้อยู่หรอกว่าเกลียดผักยิ่งกว่าอะไรดี แต่แค่อยากแกล้งก็เท่านั้นแหละ คิกๆ><
 
“งั้นกินเยอะๆเลย^^”
“จ้า”T^T
.
.
.
           แสงแดดอ่อนๆยามเช้าส่องกระทบม่านตา ปรากฏภาพสาวน้อยที่อยู่ในอ้อมออกของชายหน้าหวาน  ใบหน้าสวยหลับตาพริ้มอย่างน่าเอ็นดู    ร่างบางยีตาเมื่อแสงแดดส่องกระทบ ก่อนจะลุกขึ้นจากการนอนเกยหน้าอกเขาอย่างแผ่วเบาๆ เบา...ที่สุด เมื่อหลุดพ้นจากมือเหนียวที่กอดรัดตัวเองอยู่ ร่างบางก็ลอบถอนหายใจฟู่ๆด้วยความโล่งอก พลางมองคนที่หลับสบายอย่าง หมั่นเขี้ยว!
          ก่อนจะกระชับผ้าห่มขึ้นคลุมกายแล้วหายเข้าห้องน้ำไป ภายในอ่างอาบน้ำสุดหรู ร่างบางนึกสนุกกับการเล่นฟองสบู่ที่หอมอบอวลไปด้วยกลิ่นกุหลาบอ่อนๆ อย่างสบายใจ...
.
.
.
“ตื่น ตื่น! ตื่น!! เดี๋ยวนี้!!!!!”ร่างบางอาบน้ำแต่งตัวเสร็จเรียบร้อย ก่อนจะเดินมาปลุกคนขี้เซา ที่ทำท่าว่าเพลียนักหนา
 
       มันควรเป็นพี่งั้นเร๊อะ?-*-
 
 
“จ๋าๆ>O< ฮ้าววว...พี่ง่วงน้าTOT++”ร่างสูงงัวเงียก่อนจะยันกายขึ้นนั่ง  แต่มือหนาก็ยังรั้งเอวบางมานั่งตัก
“ปล่อยๆๆๆนะ>< ไม่อาบน้ำได้แล้ว พี่มีเรียนบ่ายนะ!  เจ้าบ้าเอ๊ย!ตารางเรียนมีหนะหัดดูซะบ้าง!!!”
“ว่าพี่อ่อ? TOT พี่รู้อยู่หรอก แต่ว่าพี่ขี้เกียจนี่นา ทำไงได้ล่ะ แต่ถึงพี่ไม่ข้าพี่ก็สอบได้อยู่แล้วล่ะน่า^^”ร่างสูงเอ่ยชื่นชมตัวเองในภูมิใจ คนบนตักเบ้ปากเล็กน้อยก่อนจะแขวะเข้าให้
“ถ้าพี่ไม่มั่ว! ก็ลอกเขานั่นแหละ มันไม่มีหรอกนะ ที่คนๆนึงจะฉลาดขึ้นมาได้เองโดยไม่หาความรู้ใส่หัวน่ะ  ไม่อย่างงั้นป่านนี้คนทั้งโลกเขาก็ไม่เรียนกันแล้ว!!!!!!”ถูกร่างบางสั่งสอนเข้าให้ ทำเอาร่างสูงถึงกับพูดไม่ออก ก่อนจะก้มหน้าเผชิญชะตากรรมต่อไป
“จ้าๆ-*-  พี่โง่จ่ะ....แต่ฉลาดอยู่เรื่องนึงนะบอกให้”คามที่ทิ้งความสงสัยไว้ให้แก้วทำเอาต้องหันหน้ากลับมาถาม
 
  อยากจะรู้นักว่าฉลาดเรื่องอะไร?
 
“เรื่องอะไร?”
“ก็......”ร่างสูงวรรคคำก่อนจะเหล่ตามองบนเตียง ทำเอาแก้วตาค้างเข้าใจในความหมายของเขาทันที มือบางฟาดเข้าให้ที่ไหล่กว้างอย่างแรงจนเขาร้อง
เพี๊ยะ!!
“ไอ้ลามก!”
“ถึงเวลาก็ชอบไม่ใช่เหรอสาวน้อย?^^”
“อยากโดนตบนักเหรอไงฮะ...?”
“โอเคๆพี่ไปอาบน้ำล่ะ รออยู่นี่ ห้ามหนีพี่ไปไหนนะตัวเล็ก ”ร่างสูงสั่งเสียงเข้มก่อนจะเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ
 
    ไอ้คนบ้าเอ๊ย!!!!
 
.
.
.
ปึก!
“ขอโทษค่ะ เป็นอะไรมากหรือเปล่าค่ะ”แก้วเอ่ยขอโทษหลังจากที่ชนผู้หญิงคนนึง จนข้าวของหล่นพื้น เมื่อเงยขึ้นจึงพบว่า...
“พี่พลอย?”
“ขอบใจนะที่ยังจำกันได้ แล้ว...โทโมะล่ะ”
“มีเรียนบ่ายค่ะ”
“แล้วน้องว่างมากเหรอ ถึงตามาเฝ้าเขาน่ะ”แก้วชักเริ่มไม่พอใจกับคำถามกวนประสาทของพลอย
 
        พี่นั่นแหละว่างมากนักหรือไงถึงมาที่นี่ได้ ไม่ได้เรียนด้วยสักหน่อย!!
 
“เปล่าหรอกค่ะ แก้วมาเคลียงานที่ค้างไว้ แล้วพี่ล่ะ ว่างเหรอค่ะ ถึงมาที่นี่ได้เอ....จำได้ว่าพี่ไม่ได้เรียนที่นี่ใช่มั๊ยค่ะ?”เมื่อถูกต้องกลับจากรุ่นน้องทำเอาพลอยถึงกับหน้าชา
 
 
    ปากดีนักนะ! รู้จักชั้นน้อยไปแล้ว วันนี้แหละ ชั้นจะทวงของๆชั้นคืน!!!!
 
“ฮึ...แต่อีกหน่อยพี่ได้เรียนที่นี่แน่ๆ ไม่นานหรอก เพราะของๆชั้นอยู่ที่นี่!!!”
“อะไรเหรอค่ะ...ของๆพี่?แก้วถามกลับด้วยความงุนงงก่อนที่อีกฝ่ายจะยกยิ้มอย่างสะใจ
“โทโมะ! ไงของๆชั้น!!!”
 
........................................................................................................................................................-
 
หนุกป่าววว<<<ไม่รุดิ^++++^!!!

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา