Jealous...หึงนะคร๊าบบบ

 
วันต่อมา
“ยัยแก้ว! แกไม่เป็นไรมากใช่ป่าว?ชั้นเป็นห่วงแกแทบแย่!”มีนปรี่เข้ามาหาแก้วทันทีที่ถึงมหาลัย
“อื้อ...นิดหน่อยเอง”
“ดีแล้วๆ เออนี่....อ่ะรู้ข่าวหรือยัง?”แก้วเลิ่กคิ้วเป็นเชิงถาม ประมาณว่าข่าว? ข่าวอะไรของมีน
“ใบปลิว?........ค่ายอาสาเหรอ?”ร่างบางอ่านรายละเอียดอยู่สักพักก่อนจะพยักหน้ารับเข้าใจ  การเข้าค่ายอาสาที่ถูกจัดขึ้น 4 ปี ต่อ 1 ครั้ง! ถือได้ว่าเป็นการทำบุญครั้งยิ่งใหญ่เลยก็ว่าได้ ที่ได้มีโอกาสไปช่วยเหลือเด็กบนดอยที่ขาดแคลนอาคารเรียนและหนังสือ....
“ชั้นว่าก็ดีเหมือนกัน ได้ทำอะไรเพื่อส่วนรวมบ้าง...ก็น่าจะดี^^”
“แต่แกไม่ต้องห่วงนะ....งานเนี่ยพี่ปี 4 ไปกับเรา ส่วน ปี3กับปี 1 เขาไปอีกค่ายหนึ่ง เพราะฉะนั้นสุดเลิฟแกได้ไปด้วยแน่นอน”มีนบอกเพื่อนสาวด้วยความภูมิใจ
“ชั้นไม่ได้เป็นคนติดแฟนเสียหน่อย”แก้วแก้ตัวไปพลางเขินเล็กๆแอบดีใจน้อยๆที่รู้ว่าเขาได้ไปด้วย
“ฮ่าๆ แต่ดูท่าพี่เขาจะติดแกนะ...เออ!ชั้นว่าแกติดพี่เขาหน่อยก็ดี เดี๋ยวยัยป้าโน่น....! จะงาบไปกิน”มีนลากเสียงยาวก่อนจะชะเง้อไปทางพลอยที่กำลังง่วนอยู่กับโทโมะอีกฝั่งของมหาลัย แก้วส่ายหัวนิดๆแม้จะไม่พอใจเท่าไหร่แต่ก็เลือกที่จะเก็บไว้
 
 
                                 แก้วไม่ยอมกลับไปมีปัญหาเหมือนที่ผ่านมาอีกแน่ๆ!
 
 
“ช่างเขาเถอะ! ตอนนี้ชั้นไว้ใจพี่เขาก็พอแล้ว”แก้วขาวแดงซ่านขึ้นอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย จนมีนพอจะเดาอาการของเพื่อนรักได้ไม่ยาก
“ชั้นดีใจด้วยนะ ที่แกกับพี่โทโมะกับไปเป็นเหมือนเดิม>< สมน้ำหน้า!”
“สมน้ำหน้าใครยัยมีน?”
“ก็....ไอ้คนที่ทำให้แกแตกแยกกันนะสิ!”มีนยิ้มเยาะอย่างสะใจ สะใจทั้งป๊อปปี้และ...พี่ชายตัวเองอย่างพิชชี่!!!
.
.
.
.
.
พักกลางวัน
                     หลังจากที่โทโมะลอบหนีจากการตามเฝ้าของพลอยมาได้ เขาก็แทบจะปรี่มาหาแก้วโดยทันที แน่นอนว่าแก้วโดนแซวจากเพื่อนชายจอมกวนอีกตามเคย!
“ว้าววววว *O* น้องดาว.....แฟนมารับแล้วค๊าบบบ”กวังตะโกนล้อเลียนแก้วจนเสียงดังทั่วห้อง จนแก้วอยากจะกระโดดตบเพื่อนร่วมห้องตัวแสบอย่างกวังเสียจริง!
 
 
                            ยุ่งไม่เข้าเรื่อง!-*-
 
 
“นายเตี้ย! ปากสุนัข”มีนหันกลับไปแขวะกวังแทนแก้วเบาๆ แก้วส่ายหน้าระอาก่อนจะเดินไปหาโทโมะที่ยืนยิ้มอยู่หน้าห้อง ไม่สนใจเสียงที่กวังพูดแม้แต่น้อย.....แต่ก็ยังไม่วายที่กวังจะตะโกนกลับมา...
“พี่โทโมะ!กินเด็กอร่อยมั๊ยครับ?!ฮ่าๆ”คำถามของกวังเรียกเสียงฮาให้เหล่าเพื่อนได้ไม่น้อย แต่ตอนนี้แก้วชักจะโมโหขึ้นมาบ้างเสียแล้ว ร่างบางกำลังจะตะโกนด่าเพื่อนตัวแสบแต่ถูกร่างสูงปรามไว้ก่อน...
“อร่อยสิ?ถ้าไม่อร่อยจะกินทำไม?...ว่าแต่นายเถอะหาของกินได้หรือยัง? ”ร่างสูงเอ่ยยิ้มๆทำเอากวังหน้าเสียไป แหงล่ะ...กวังยังไม่มีแฟนนี่นา เพราะอะไรนะเหรอ ไอ้นิสัยปากเสียของเขาเนี่ยนะแหละ ถึงได้ไม่มีใครชอบ!!!
        ร่างสูงเดินผิวปากพร้อมโอบเอวแก้วออกไปอย่างอารมณ์ดี ในขณะที่มีนหันมาหัวเราะเยาะใส่กวัง อีกฝ่ายมองตามอย่างขุ่นเคือง!
.
.
.
.
“พี่รู้เรื่องค่ายอาสาหรือยัง?”แก้วเอ่ยถามขึ้นเมื่อนั่งกินข้าวอยู่กับเขา มีนและเขื่อนที่ตามมาทีหลัง
“อ๋อ....รู้แล้วจ้ะ ดีใจจังอ่า ไปกับตัวเล็ก^^”ร่างสูงเอ่ยยิ้มๆ ในขณะที่เขื่อนทำท่าจะอ้วก
“แหมมมมมม!...ดีกันหน่อยละก็ หวานไม่แคร์คนโสดเลยนะ!”เขื่อนแขวะขั้นเบาๆ
“อ้าว?ไหนใครบอกว่าพี่เขื่อนจีบน้องแจมอยู่ไม่ใช่เหรอ?”มีนเป็นฝ่ายถามขึ้นบ้าง ทำเอาเขื่อนหน้าแดงขึ้นมาเสียดื้อๆ
“อะ...เอ่อ-//////-“
“ฮ่าๆๆๆ เรื่องจริงนะสิ วันหลังแนะนำกันบ้างนะไอ้เขื่อน!”
“แค่รุ่นน้องงงงงงงงงงงงงงง!”
“เหรออออออออออออออออออ?”
 
 
                               ฮะๆ หน้าแดงขนาดนี้ยังจะเถียง แกนี่จริงๆเล้ยเจ้าเขื่อน!
 
.
.
.
.
.
.
“อะไรนะ?ไปค่ายอาสา! NO! หาคนอื่นเถอะค่ะ พลอยไม่ไปเด็ดขาด!”พลอยโวยวายใส่เพื่อนที่เข้ามาบอกให้เตรียมตัวเดินทางทันที
“พลอยครับ! ถ้าพลอยไม่ไปพลอยไม่ผ่านกิจกรรม จะโทษพวกเราไม่ได้นะครับ! เราถือว่าเราเตือนแล้ว!”เพื่อนร่วมคณะตอบกลับอย่างใจเย็นแม้จะโมโหกับความมากเรื่องของพลอยก็ตาม
“ก็ลองดู ถ้าชั้นจะไม่ผ่าน!”พลอยยืนกรานด้วยความทะนง อีกฝ่ายจนใจ
 
 
                             ผู้หญิงอะไร?งี่เง่าชะมัด!!!
 
 
“งั้นก็ตามใจ! เฮ้ย! บอกไอ้โทโมะด้วย ว่าคณะเราเขาไม่ไปคนนึง!”เมื่อได้ยินที่เขาบอกพลอยถึงกลับตาโตทันที ลืมนึกไปได้ยังไงว่าโทโมะไปด้วย ไม่ได้การล่ะ!
“เอ่อ...เดี๋ยวนะ...งานนี้นะมันสำคัญมากใช่ไหม?”พลอยเอ่ยถาม แววตาวิบวาวดูเป็นประกายจนเพื่อนชายออกจะงงๆ
“อือ...แต่ถ้าเธอไม่ไปก็ไม่มีใครว่าอะไรเธอนะ!”
“ไป! ชั้นไปก็ได้ นี่เห็นว่ามันสำคัญมากหรอกนะ!”พลอยตอบไปแค่นั้นก่อนจะเดินเชิดไป อีกฝ่ายมองตามอย่างงหนักก่อนจะตะโกนบอกเพื่อนอีกรอบ!
“เฮ้ย! เขาไปแล้ว ไม่ต้องบอกโทโมะแล้ว  ยัยสวยประสาท!!!”เขาหันกลับมาต่อว่าพลอยนิดๆด้วยความโมโห!
.
.
.
.
.
วันเดินทาง!
“ตัวเล็กไปนั่งกับพี่นะ^^”เมื่อมีการแยกรถกันนั่งระหว่างปี 4 กับปี 2  โทโมะจำต้องชวนแก้วไปนั่งด้วยอย่างห้ามไม่ได้ แก้วส่ายหน้าไม่เห็นด้วยก่อนจะเอ่ยแย้งเขาไป
“ฮื่อ...ไม่เอาค่ะ เดี๋ยวยัยมีนไม่มีเพื่อนนั่ง!”
“โอ๊ย! ไม่ต้องเป็นห่วงชั้น เดี๋ยวชั้นนั่งกับยัยแบมเอง แกไปนั่งกับพี่โทโมะเหอะ!”มีนรีบเอ่ยปากทันที ในขณะที่โทโมะยิ้มกว้างอย่างอารมณ์ดี!
“เอางั้นก็ได้!”
.
.
.
“เอ้า!ขึ้นรถเร๊วววว เป็นรุ่นพี่อย่าเลทเด้ อายน้องๆหน่อยยย!”จองเบในฐานะประธานเอ่ยเรียกเพื่อนๆ
“อ้าว น้องแก้ว^^ หวัดดีจ๊ะ มานั่งกับไอ้โทโมะเหรอ?”จองเบเอ่ยถามทันที
“ค่ะ><”
“งั้น...ขึ้นรถเลยครับๆๆ”เมื่อทุคนนั่งประจำที่ของตัวเองเสร็จเรียบร้อย ขบวนรถก็เตรียมเคลื่อนที่ออก แต่ดันมีคนมาขวางหน้ารถเสียได้ โชเฟอร์ถึงกับเบรกรถกะทันหัน จนหลายๆคนหัวทิ่มหัวตำ ...
“โอ๊ย!”แก้วร้องขึ้นเบาๆเมื่อหัวกระแทกกับเบาะหลังของคนข้างหน้า ร่างสูงรีบคว้ามาดูด้วยความเป็นห่วง!
“ไหนๆ เอามือออกสิ พี่เป่าให้”ร่างสูงดึงมือแก้วออกก่อนจะป่าแผลให้เบาๆ จนคนทั่วทั้งรถอิจฉาตาร้อนกันเป็นแถวๆ
“นี่! รถจะออกได้ยังไงทำไมไม่รอชั้น”เมื่อคนที่ก้าวขึ้นรถมา...เป็นพลอย เจ้าตัวก็แว้ดใส่ทันที
“ไหนเธอบอกจะไม่ไป?”
“จองเบเอ่ยถาม ด้วยน้ำเสียงห้วนๆ นึกไม่พอใจพลอยอยู่ลึกๆ
“ใครว่า?ชั้นบอกกับนายหน้าจืดนั่นไปแล้วต่างหากว่าชั้นจะไป!”พลอยชี้หน้ากั้งอย่างเอาเรื่อง
“นี่เธอ...”
“เอาล่ะๆไหนก็มาแล้ว ก็รีบๆไปนั่งสิ! เธอจะทำให้ทุกคนเขาวุ่นวาย ......ห้ามเถียง!!!ชั้นเป็นประธานปี 4 ถ้าเธอเถียงอีกคำเดียวชั้นจับเธอโยนออกนอกรถแน่ๆ!”จองเบขู่อาฆาตเมื่อเห็นว่าพลอยกำลังจะกรี๊ด อีกฝ่ายจำต้องรีบหยุดลงอย่างเสียไม่ได้ พร้อมทั้งเสียงหัวเราะชอบใจของเพื่อนๆ จนพลอยรู้สึกอับอาย!
 
 
 
                       ฮึ่ย! ฝากไว้ก่อนเถอะแก!!!
 
 
 
                 พลอยวนเวียนหาที่นั่งอยู่นานแต่ปรากฏว่ามันเต็มหมดแล้วพร้อมๆที่หันไปเห็นแก้วพอดี
“โอ๊ย! ชั้นจะนั่งตรงไหนล่ะ? ก็เห็นๆอยู่ว่าที่นั่งมันเต็ม!”
“งั้นเธอไปนั่งที่ชั้น เดี๋ยวชั้นจะยืนเอง!”จองเบบอกเสียงเรียบเพื่อตัดรำคาญ
“ไม่! ใครที่รู้ตัวว่าไม่ได้อยู่ปี 4 ก็ลงไปสิ!”แก้วหน้าเจื่อนทันทีที่ได้ยินพลอยพูดแบบนั้น 
“พี่โทโมะ! เดี๋ยวแก้วกลับไป.....”
“ลุกขึ้น.....ลุกขึ้นสิแก้ว!”ร่างสูงเร่งให้แก้วลุกขึ้น แก้วทำตามอย่างว่าง่ายก่อนที่โทโมะจะเรียกพลอยมานั่ง  พลอยยิ้มกว้างทันที
“พลอย?มานั่งตรงที่แก้วก็ได้”
“ขอบคุณนะโทโมะ! ^^”
“ลงไปได้แล้วมั้งค่ะน้องแก้ว เจ้าของที่ตัวจริงเขามาแล้ว!”พลอยเอ่ยน้ำเสียงกระแทกกระทั้นใส่หน้าแก้วเต็มแรง  ร่างบางเตรียมตัวที่จะลุกออกไปแต่ถูกโทโมะฉวยคว้าเอวไว้ก่อนจะกดให้แก้วนั่งลงกับตักตัวเอง!
 
“ไปกันได้แล้วครับ^^ จองเบ!”โทโมะตะโกนออกไป จองเบพยักหน้ารับอย่างนึกขำพลอย  รวมถึงคนอื่นๆด้วยเช่นกัน พลอยอ้าปากค้างไม่นึกว่าจะเสียหน้าได้ขนาดนี้!
“แกนั่งได้แน่นะ?”จองเบเอ่ยถามย้ำอีกครั้ง
“แฟนชั้น! ชั้นดูแลได้น่า ไม่ต้องห่วง”
           แก้วนึกไม่ถึงจริงๆว่าเขาจะเซี้ยว! ได้ขนาดนี้  พลอยที่นั่งอยู่ข้างๆแทบไม่มีตัวตนสำหรับเขาเลยก็ว่าได้….รถเดินทางเริ่มเคลื่อนตัวออกมาได้สักพักแล้ว
“พี่หนักไหม?”แก้วเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง แต่สำหรับเขาตัวแค่นี้ ไม่จัดว่าเป็นปัญหาเลย...
“แก้วตัวนิดเดียวจะไปหนักอะไร ? ไม่ต้องห่วงพี่หรอก นอนพิงมาเลยสิ!”มือหนารั้งเอวบางให้พิงกับอกแกร่งของเขา แก้วดูจะเกร็งๆไปสักนิด พลางนึกในใจว่าเป็นเพราะตัวเองแท้ๆถึงทำให้เขาต้องลำบาก...
          พลอยรู้สึกเหมือนตัวเองอยู่คนเดียวบนรถคันนี้  นึกเสียใจอยู่ลึกๆเหมือนกันที่ทุกคนไม่เห็นว่าเธอมีตัวตนในสายตา...แต่สามัญสำนึกด้านลบ มันกลับบ่งบอกกับพลอยว่า  “เธอ ต้องดีที่สุด!” ความคิดผิดๆที่พลอย...ไม่เคยเอาชนะมันได้สักครั้ง!  จากความเสียใจกลับกลายมาเป็นความแค้นใจ  ถ้าเธอยังเรียนอยู่ที่อังกฤษป่านนี้เธอคงเป็นคนดังของห้องสมใจอยากไปแล้ว...แต่เธอก็เลือกที่จะกลับมาเจ็บปวดเองไม่ใช่หรือ?...แล้วอย่างนี้จะโทษใคร?
“โทโมะ น้องแก้ว^^ ที่ๆเราจะไปเป็นยังไงเหรอ?”พลอยเอ่ยเสียงหวานเพื่อหาเรื่องคุยทันที ในใจแล้วลึกๆแก้วก็ไม่ได้อยากจะพูดคุยกับคนอย่างเขาเสียเท่าไหร่ แต่เพื่อไม่เป็นการเสียมารยาท......
“แก้วก็ยังไม่รู้! เห็นพี่ๆเขาบอกว่าอยู่บนเขาบนดอยละ?”
“อืม...โทโมะ ก็ไม่เคยไปเหรอ?”
“ไม่หรอก...เขาจัด 4 ปี ครั้งนึงนะ งานนี้!”
 
       หลังจากสิ้นสุดประโยคนั้น พลอยก็ไม่ได้ซักไซ้อะไรกับคนทั้งคู่อีกเลย ร่างบางหันข้างให้พร้อมหลับตาลง....แต่ไม่ใช่ว่าในใจจะหลับลงด้วย....พลอยคิดอะไรอยู่ตอนนี้ มีแค่พลอยเท่านั้นที่รู้!!
 
 
 
……………………………………………………………………………………................................................
 
อ๊ากกกก เกิดไรขึ้น? เค้าจำได้ว่าเม้นตอบไปแค่เม้นเดียว ทำไมมันขึ้นฟึบฟับอย่างนั้นฟ่ะ?-*-
เอาล่ะ ช่างเหอะ! กะว่าจะไม่อัพและเซ็งเว็บเข้าไม่ได้-*-
นอนหลับฝันหวานถึง พระเอก-นางเอกกันด้วยเน้อออออ^^~
เอิ๊กกกก ลืมบอก! วิธีง้อของพระเอกยังบ่ใช่ตอนนี้เด้อ^^~ ไหนใครอยากเจอNC บ้าง? ถ้ามีจะได้แต่งไม่มีก็จะได้ไม่แต่งนะเคิ๊บบบบ^O^