Jealous...หึงนะคร๊าบบบ

 

วันต่อมา

“ยัยแก้ว! แกไม่เป็นไรมากใช่ป่าว?ชั้นเป็นห่วงแกแทบแย่!”มีนปรี่เข้ามาหาแก้วทันทีที่ถึงมหาลัย

“อื้อ...นิดหน่อยเอง”

“ดีแล้วๆ เออนี่....อ่ะรู้ข่าวหรือยัง?”แก้วเลิ่กคิ้วเป็นเชิงถาม ประมาณว่าข่าว? ข่าวอะไรของมีน

“ใบปลิว?........ค่ายอาสาเหรอ?”ร่างบางอ่านรายละเอียดอยู่สักพักก่อนจะพยักหน้ารับเข้าใจ  การเข้าค่ายอาสาที่ถูกจัดขึ้น 4 ปี ต่อ 1 ครั้ง! ถือได้ว่าเป็นการทำบุญครั้งยิ่งใหญ่เลยก็ว่าได้ ที่ได้มีโอกาสไปช่วยเหลือเด็กบนดอยที่ขาดแคลนอาคารเรียนและหนังสือ....

“ชั้นว่าก็ดีเหมือนกัน ได้ทำอะไรเพื่อส่วนรวมบ้าง...ก็น่าจะดี^^”

“แต่แกไม่ต้องห่วงนะ....งานเนี่ยพี่ปี 4 ไปกับเรา ส่วน ปี3กับปี 1 เขาไปอีกค่ายหนึ่ง เพราะฉะนั้นสุดเลิฟแกได้ไปด้วยแน่นอน”มีนบอกเพื่อนสาวด้วยความภูมิใจ

“ชั้นไม่ได้เป็นคนติดแฟนเสียหน่อย”แก้วแก้ตัวไปพลางเขินเล็กๆแอบดีใจน้อยๆที่รู้ว่าเขาได้ไปด้วย

“ฮ่าๆ แต่ดูท่าพี่เขาจะติดแกนะ...เออ!ชั้นว่าแกติดพี่เขาหน่อยก็ดี เดี๋ยวยัยป้าโน่น....! จะงาบไปกิน”มีนลากเสียงยาวก่อนจะชะเง้อไปทางพลอยที่กำลังง่วนอยู่กับโทโมะอีกฝั่งของมหาลัย แก้วส่ายหัวนิดๆแม้จะไม่พอใจเท่าไหร่แต่ก็เลือกที่จะเก็บไว้

 

 

                                 แก้วไม่ยอมกลับไปมีปัญหาเหมือนที่ผ่านมาอีกแน่ๆ!

 

 

“ช่างเขาเถอะ! ตอนนี้ชั้นไว้ใจพี่เขาก็พอแล้ว”แก้วขาวแดงซ่านขึ้นอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย จนมีนพอจะเดาอาการของเพื่อนรักได้ไม่ยาก

“ชั้นดีใจด้วยนะ ที่แกกับพี่โทโมะกับไปเป็นเหมือนเดิม>< สมน้ำหน้า!”

“สมน้ำหน้าใครยัยมีน?”

“ก็....ไอ้คนที่ทำให้แกแตกแยกกันนะสิ!”มีนยิ้มเยาะอย่างสะใจ สะใจทั้งป๊อปปี้และ...พี่ชายตัวเองอย่างพิชชี่!!!

.

.

.

.

.

พักกลางวัน

                     หลังจากที่โทโมะลอบหนีจากการตามเฝ้าของพลอยมาได้ เขาก็แทบจะปรี่มาหาแก้วโดยทันที แน่นอนว่าแก้วโดนแซวจากเพื่อนชายจอมกวนอีกตามเคย!

“ว้าววววว *O* น้องดาว.....แฟนมารับแล้วค๊าบบบ”กวังตะโกนล้อเลียนแก้วจนเสียงดังทั่วห้อง จนแก้วอยากจะกระโดดตบเพื่อนร่วมห้องตัวแสบอย่างกวังเสียจริง!

 

 

                            ยุ่งไม่เข้าเรื่อง!-*-

 

 

“นายเตี้ย! ปากสุนัข”มีนหันกลับไปแขวะกวังแทนแก้วเบาๆ แก้วส่ายหน้าระอาก่อนจะเดินไปหาโทโมะที่ยืนยิ้มอยู่หน้าห้อง ไม่สนใจเสียงที่กวังพูดแม้แต่น้อย.....แต่ก็ยังไม่วายที่กวังจะตะโกนกลับมา...

“พี่โทโมะ!กินเด็กอร่อยมั๊ยครับ?!ฮ่าๆ”คำถามของกวังเรียกเสียงฮาให้เหล่าเพื่อนได้ไม่น้อย แต่ตอนนี้แก้วชักจะโมโหขึ้นมาบ้างเสียแล้ว ร่างบางกำลังจะตะโกนด่าเพื่อนตัวแสบแต่ถูกร่างสูงปรามไว้ก่อน...

“อร่อยสิ?ถ้าไม่อร่อยจะกินทำไม?...ว่าแต่นายเถอะหาของกินได้หรือยัง? ”ร่างสูงเอ่ยยิ้มๆทำเอากวังหน้าเสียไป แหงล่ะ...กวังยังไม่มีแฟนนี่นา เพราะอะไรนะเหรอ ไอ้นิสัยปากเสียของเขาเนี่ยนะแหละ ถึงได้ไม่มีใครชอบ!!!

        ร่างสูงเดินผิวปากพร้อมโอบเอวแก้วออกไปอย่างอารมณ์ดี ในขณะที่มีนหันมาหัวเราะเยาะใส่กวัง อีกฝ่ายมองตามอย่างขุ่นเคือง!

.

.

.

.

“พี่รู้เรื่องค่ายอาสาหรือยัง?”แก้วเอ่ยถามขึ้นเมื่อนั่งกินข้าวอยู่กับเขา มีนและเขื่อนที่ตามมาทีหลัง

“อ๋อ....รู้แล้วจ้ะ ดีใจจังอ่า ไปกับตัวเล็ก^^”ร่างสูงเอ่ยยิ้มๆ ในขณะที่เขื่อนทำท่าจะอ้วก

“แหมมมมมม!...ดีกันหน่อยละก็ หวานไม่แคร์คนโสดเลยนะ!”เขื่อนแขวะขั้นเบาๆ

“อ้าว?ไหนใครบอกว่าพี่เขื่อนจีบน้องแจมอยู่ไม่ใช่เหรอ?”มีนเป็นฝ่ายถามขึ้นบ้าง ทำเอาเขื่อนหน้าแดงขึ้นมาเสียดื้อๆ

“อะ...เอ่อ-//////-“

“ฮ่าๆๆๆ เรื่องจริงนะสิ วันหลังแนะนำกันบ้างนะไอ้เขื่อน!”

“แค่รุ่นน้องงงงงงงงงงงงงงง!”

“เหรออออออออออออออออออ?”

 

 

                               ฮะๆ หน้าแดงขนาดนี้ยังจะเถียง แกนี่จริงๆเล้ยเจ้าเขื่อน!

 

.

.

.

.

.

.

“อะไรนะ?ไปค่ายอาสา! NO! หาคนอื่นเถอะค่ะ พลอยไม่ไปเด็ดขาด!”พลอยโวยวายใส่เพื่อนที่เข้ามาบอกให้เตรียมตัวเดินทางทันที

“พลอยครับ! ถ้าพลอยไม่ไปพลอยไม่ผ่านกิจกรรม จะโทษพวกเราไม่ได้นะครับ! เราถือว่าเราเตือนแล้ว!”เพื่อนร่วมคณะตอบกลับอย่างใจเย็นแม้จะโมโหกับความมากเรื่องของพลอยก็ตาม

“ก็ลองดู ถ้าชั้นจะไม่ผ่าน!”พลอยยืนกรานด้วยความทะนง อีกฝ่ายจนใจ

 

 

                             ผู้หญิงอะไร?งี่เง่าชะมัด!!!

 

 

“งั้นก็ตามใจ! เฮ้ย! บอกไอ้โทโมะด้วย ว่าคณะเราเขาไม่ไปคนนึง!”เมื่อได้ยินที่เขาบอกพลอยถึงกลับตาโตทันที ลืมนึกไปได้ยังไงว่าโทโมะไปด้วย ไม่ได้การล่ะ!

“เอ่อ...เดี๋ยวนะ...งานนี้นะมันสำคัญมากใช่ไหม?”พลอยเอ่ยถาม แววตาวิบวาวดูเป็นประกายจนเพื่อนชายออกจะงงๆ

“อือ...แต่ถ้าเธอไม่ไปก็ไม่มีใครว่าอะไรเธอนะ!”

“ไป! ชั้นไปก็ได้ นี่เห็นว่ามันสำคัญมากหรอกนะ!”พลอยตอบไปแค่นั้นก่อนจะเดินเชิดไป อีกฝ่ายมองตามอย่างงหนักก่อนจะตะโกนบอกเพื่อนอีกรอบ!

“เฮ้ย! เขาไปแล้ว ไม่ต้องบอกโทโมะแล้ว  ยัยสวยประสาท!!!”เขาหันกลับมาต่อว่าพลอยนิดๆด้วยความโมโห!

.

.

.

.

.

วันเดินทาง!

“ตัวเล็กไปนั่งกับพี่นะ^^”เมื่อมีการแยกรถกันนั่งระหว่างปี 4 กับปี 2  โทโมะจำต้องชวนแก้วไปนั่งด้วยอย่างห้ามไม่ได้ แก้วส่ายหน้าไม่เห็นด้วยก่อนจะเอ่ยแย้งเขาไป

“ฮื่อ...ไม่เอาค่ะ เดี๋ยวยัยมีนไม่มีเพื่อนนั่ง!”

“โอ๊ย! ไม่ต้องเป็นห่วงชั้น เดี๋ยวชั้นนั่งกับยัยแบมเอง แกไปนั่งกับพี่โทโมะเหอะ!”มีนรีบเอ่ยปากทันที ในขณะที่โทโมะยิ้มกว้างอย่างอารมณ์ดี!

“เอางั้นก็ได้!”

.

.

.

“เอ้า!ขึ้นรถเร๊วววว เป็นรุ่นพี่อย่าเลทเด้ อายน้องๆหน่อยยย!”จองเบในฐานะประธานเอ่ยเรียกเพื่อนๆ

“อ้าว น้องแก้ว^^ หวัดดีจ๊ะ มานั่งกับไอ้โทโมะเหรอ?”จองเบเอ่ยถามทันที

“ค่ะ><”

“งั้น...ขึ้นรถเลยครับๆๆ”เมื่อทุคนนั่งประจำที่ของตัวเองเสร็จเรียบร้อย ขบวนรถก็เตรียมเคลื่อนที่ออก แต่ดันมีคนมาขวางหน้ารถเสียได้ โชเฟอร์ถึงกับเบรกรถกะทันหัน จนหลายๆคนหัวทิ่มหัวตำ ...

“โอ๊ย!”แก้วร้องขึ้นเบาๆเมื่อหัวกระแทกกับเบาะหลังของคนข้างหน้า ร่างสูงรีบคว้ามาดูด้วยความเป็นห่วง!

“ไหนๆ เอามือออกสิ พี่เป่าให้”ร่างสูงดึงมือแก้วออกก่อนจะป่าแผลให้เบาๆ จนคนทั่วทั้งรถอิจฉาตาร้อนกันเป็นแถวๆ

“นี่! รถจะออกได้ยังไงทำไมไม่รอชั้น”เมื่อคนที่ก้าวขึ้นรถมา...เป็นพลอย เจ้าตัวก็แว้ดใส่ทันที

“ไหนเธอบอกจะไม่ไป?”

“จองเบเอ่ยถาม ด้วยน้ำเสียงห้วนๆ นึกไม่พอใจพลอยอยู่ลึกๆ

“ใครว่า?ชั้นบอกกับนายหน้าจืดนั่นไปแล้วต่างหากว่าชั้นจะไป!”พลอยชี้หน้ากั้งอย่างเอาเรื่อง

“นี่เธอ...”

“เอาล่ะๆไหนก็มาแล้ว ก็รีบๆไปนั่งสิ! เธอจะทำให้ทุกคนเขาวุ่นวาย ......ห้ามเถียง!!!ชั้นเป็นประธานปี 4 ถ้าเธอเถียงอีกคำเดียวชั้นจับเธอโยนออกนอกรถแน่ๆ!”จองเบขู่อาฆาตเมื่อเห็นว่าพลอยกำลังจะกรี๊ด อีกฝ่ายจำต้องรีบหยุดลงอย่างเสียไม่ได้ พร้อมทั้งเสียงหัวเราะชอบใจของเพื่อนๆ จนพลอยรู้สึกอับอาย!

 

 

 

                       ฮึ่ย! ฝากไว้ก่อนเถอะแก!!!

 

 

 

                 พลอยวนเวียนหาที่นั่งอยู่นานแต่ปรากฏว่ามันเต็มหมดแล้วพร้อมๆที่หันไปเห็นแก้วพอดี

“โอ๊ย! ชั้นจะนั่งตรงไหนล่ะ? ก็เห็นๆอยู่ว่าที่นั่งมันเต็ม!”

“งั้นเธอไปนั่งที่ชั้น เดี๋ยวชั้นจะยืนเอง!”จองเบบอกเสียงเรียบเพื่อตัดรำคาญ

“ไม่! ใครที่รู้ตัวว่าไม่ได้อยู่ปี 4 ก็ลงไปสิ!”แก้วหน้าเจื่อนทันทีที่ได้ยินพลอยพูดแบบนั้น 

“พี่โทโมะ! เดี๋ยวแก้วกลับไป.....”

“ลุกขึ้น.....ลุกขึ้นสิแก้ว!”ร่างสูงเร่งให้แก้วลุกขึ้น แก้วทำตามอย่างว่าง่ายก่อนที่โทโมะจะเรียกพลอยมานั่ง  พลอยยิ้มกว้างทันที

“พลอย?มานั่งตรงที่แก้วก็ได้”

“ขอบคุณนะโทโมะ! ^^”

“ลงไปได้แล้วมั้งค่ะน้องแก้ว เจ้าของที่ตัวจริงเขามาแล้ว!”พลอยเอ่ยน้ำเสียงกระแทกกระทั้นใส่หน้าแก้วเต็มแรง  ร่างบางเตรียมตัวที่จะลุกออกไปแต่ถูกโทโมะฉวยคว้าเอวไว้ก่อนจะกดให้แก้วนั่งลงกับตักตัวเอง!

 

“ไปกันได้แล้วครับ^^ จองเบ!”โทโมะตะโกนออกไป จองเบพยักหน้ารับอย่างนึกขำพลอย  รวมถึงคนอื่นๆด้วยเช่นกัน พลอยอ้าปากค้างไม่นึกว่าจะเสียหน้าได้ขนาดนี้!

“แกนั่งได้แน่นะ?”จองเบเอ่ยถามย้ำอีกครั้ง

“แฟนชั้น! ชั้นดูแลได้น่า ไม่ต้องห่วง”

           แก้วนึกไม่ถึงจริงๆว่าเขาจะเซี้ยว! ได้ขนาดนี้  พลอยที่นั่งอยู่ข้างๆแทบไม่มีตัวตนสำหรับเขาเลยก็ว่าได้….รถเดินทางเริ่มเคลื่อนตัวออกมาได้สักพักแล้ว

“พี่หนักไหม?”แก้วเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง แต่สำหรับเขาตัวแค่นี้ ไม่จัดว่าเป็นปัญหาเลย...

“แก้วตัวนิดเดียวจะไปหนักอะไร ? ไม่ต้องห่วงพี่หรอก นอนพิงมาเลยสิ!”มือหนารั้งเอวบางให้พิงกับอกแกร่งของเขา แก้วดูจะเกร็งๆไปสักนิด พลางนึกในใจว่าเป็นเพราะตัวเองแท้ๆถึงทำให้เขาต้องลำบาก...

          พลอยรู้สึกเหมือนตัวเองอยู่คนเดียวบนรถคันนี้  นึกเสียใจอยู่ลึกๆเหมือนกันที่ทุกคนไม่เห็นว่าเธอมีตัวตนในสายตา...แต่สามัญสำนึกด้านลบ มันกลับบ่งบอกกับพลอยว่า  “เธอ ต้องดีที่สุด!” ความคิดผิดๆที่พลอย...ไม่เคยเอาชนะมันได้สักครั้ง!  จากความเสียใจกลับกลายมาเป็นความแค้นใจ  ถ้าเธอยังเรียนอยู่ที่อังกฤษป่านนี้เธอคงเป็นคนดังของห้องสมใจอยากไปแล้ว...แต่เธอก็เลือกที่จะกลับมาเจ็บปวดเองไม่ใช่หรือ?...แล้วอย่างนี้จะโทษใคร?

“โทโมะ น้องแก้ว^^ ที่ๆเราจะไปเป็นยังไงเหรอ?”พลอยเอ่ยเสียงหวานเพื่อหาเรื่องคุยทันที ในใจแล้วลึกๆแก้วก็ไม่ได้อยากจะพูดคุยกับคนอย่างเขาเสียเท่าไหร่ แต่เพื่อไม่เป็นการเสียมารยาท......

“แก้วก็ยังไม่รู้! เห็นพี่ๆเขาบอกว่าอยู่บนเขาบนดอยละ?”

“อืม...โทโมะ ก็ไม่เคยไปเหรอ?”

“ไม่หรอก...เขาจัด 4 ปี ครั้งนึงนะ งานนี้!”

 

       หลังจากสิ้นสุดประโยคนั้น พลอยก็ไม่ได้ซักไซ้อะไรกับคนทั้งคู่อีกเลย ร่างบางหันข้างให้พร้อมหลับตาลง....แต่ไม่ใช่ว่าในใจจะหลับลงด้วย....พลอยคิดอะไรอยู่ตอนนี้ มีแค่พลอยเท่านั้นที่รู้!!

 

 

 

……………………………………………………………………………………................................................

 

อ๊ากกกก เกิดไรขึ้น? เค้าจำได้ว่าเม้นตอบไปแค่เม้นเดียว ทำไมมันขึ้นฟึบฟับอย่างนั้นฟ่ะ?-*-

เอาล่ะ ช่างเหอะ! กะว่าจะไม่อัพและเซ็งเว็บเข้าไม่ได้-*-

นอนหลับฝันหวานถึง พระเอก-นางเอกกันด้วยเน้อออออ^^~

เอิ๊กกกก ลืมบอก! วิธีง้อของพระเอกยังบ่ใช่ตอนนี้เด้อ^^~ ไหนใครอยากเจอNC บ้าง? ถ้ามีจะได้แต่งไม่มีก็จะได้ไม่แต่งนะเคิ๊บบบบ^O^