LOVELY SENSEI คุณครูที่รัก
9.0
36)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"โอเคใช่มั้ยแก้ว" ป็อปปี้ผู้ขับแลมเบอร์กินีเอื้อมมือหนาไปกุมมือเล็กที่เย็นเฉียบเพื่อเพิ่มความอบอุ่นให้กับมือบางๆแต่ร่างบางกับทำเย็นชาแล้วฝืนยิ้มให้เขาพร้อมส่ายหัว เขาก็เข้าใจว่า เธอไม่ได้รักเขาแต่เมื่อเธอเปลี่ยนใจจากเควินไปรักไอ้บ้ากระจอกนั่นได้ เธอก็ต้องกลับมารักเขาได้เช่นกัน
"ถึงแล้วนะ หิวมั้ยจะได้ซื้ออะไรขึ้นไปทำ" เขาถามเบาๆพร้อมหันไปยิ้มกับร่างบางที่ได้แต่ส่ายหน้าเท่านั้นและหลบสายตาเขา เขาพยายามไม่คิดอะไรให้มากมาย เธออาจจะเพลียและเดินอ้อมไปเปิดประตูรถให้ร่างบางก้าวออกมาพร้อมเดินเข้าไปยังตัวอาคารพร้อมสายตาหนุ่มๆที่เต็มไปด้วยความกระหายตามหลังถ้าไม่ติดที่ร่างบางถูกป็อปปี้แท็คคู่และส่งสายตาอาฆาตกลับไปเมื่อถึงในลิฟต์พบกับผู้ชายหลายคนพยายามกรูเข้าลิฟต์และกีดกันเขาออกจากร่างบางและไปยืนชิดติดกับร่างบางพร้อมทำจมูกฟุดฟิดดมกลิ่นหอมๆจากตัวร่างบาง
ติ๊ง !
เสียงสวรรค์เมื่อลิฟต์ที่มีคนอัดแน่นเต็มไปหมดมาถึงชั้นตามต้องการและร่างบาวออกจากลิฟต์ด้วยสีหน้าเรียบเฉยต่างจากป็อปปี้ที่ออกมาด้วยสีหน้าเหนื่อยอ่อนเพราะหว่าเขาจะเบียดออกมาจากลิฟต์มหันตภัยนั่นได้ไม่ใช่ง่ายๆทีเดียวแน่นอนว่ามีผู้ชายบางส่วนออกจากลิฟต์มาเดินไปเดินมาผ่านหน้าห้องของเขา
"ป็อปปี้ เปิดประตูซะทีสิ" ร่างบางเอ่ยด้วยหวานปนห้วนและสายตาเบื่อหน่ายไปทางป็อปปี้ที่ยังเขม่นผู้ชายคนอื่นๆไม่หายและควักโทรศัพท์กดเบอร์แปลกๆพร้อมรอสายอย่างใจเย็น
"จะมาถึงเมื่อไหร่พิชชี่" ร่างบางพูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้มเมื่อปลายสายรับและพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนเหมือนเปลี่ยนเป็นคนละคนและพูดอะไรอีกสักนิดก่อนจะหันหลังกลับไปยังลิฟต์และกดลิฟต์อีกครั้ง
"พิชชี่จะลงเครื่องตอน 1 ครึ่ง ไปรับพิชชี่กัน" เธอพูดโดยไม่หันมามองเขาและก้าวเข้าไปในลิฟต์พร้อมกับขบวนผู้ชายหลายคนที่พยายามจะไปส่งเธอที่สนามบินและเธอส่งยิ้มหวานละลายล่อสายตาหนุ่มๆที่กำลังเดินเข้าคอนโดฯพร้อมคู่ควงจนเผลอปล่อยมือคู่ควงและเดินคล้อยตามหลังไป
"เหนื่อยเป็นบ้า" ร่างสูงสบทเบาๆและเดินตามร่างบางแสนเสน่ห์แรงไปยังแลมเบอร์กินีคันงาม
-------------------------------------------------------------------------------------------
"เฟย์เชื่อเขื่อนเถอะ" ร่างสูงที่กำลังเจรจากับคนตัวเล็กใต้ร่างในห้องของแก้วเพราะอยากมีความเป็นส่วนตัว เขาพยายามอธิบายความสัมพันธ์กับแก้วแต่ร่างเล็กไม่ฟังเหตุผลที่เขาต้องการจะบอกแต่มันเหมือนเชือกที่เธอวกแล้ววกอีกจนความสัมพันธ์ต้องอย่างที่เธอต้องการเท่านั้น
"เขื่อนรักแก้ว เขื่อนมันบ้า บ้าๆๆๆๆ" ร่างเล็กตรงเข้ามาทุบอกหนารัวๆและใบหน้าเต็มไปด้วยน้ำตาก่อนจะถูกรวบตัวเข้าไปกอดอย่างอบอุ่นพร้อมต่อมน้ำตาแตกมากกว่าเดิม
"เฟย์ไม่ฟังเขื่อนเลย" ร่างสู งพูดอย่างตัดพ้อและจ้องลึกไปยังตาหวานๆของร่างเล็กจนแก้มของเธอเริ่มแดงอย่างน่ารักขณะที่เธอพยายามเอี้ยวตัวหลบริมฝีปากที่เตรียมจะมาประทับบริเวณแก้มและริมฝีปากเธอ
"คนน่ารักต้องโดนทำโทษ" ร่างสูงตะครุบตัวร่างบางก่อนแผ่ตัวลงบนเตียงและเริ่กิจกรรมที่ทำให้ร่างบางหัวใจแทบหยุดเต้น
"ถึงแล้วนะ หิวมั้ยจะได้ซื้ออะไรขึ้นไปทำ" เขาถามเบาๆพร้อมหันไปยิ้มกับร่างบางที่ได้แต่ส่ายหน้าเท่านั้นและหลบสายตาเขา เขาพยายามไม่คิดอะไรให้มากมาย เธออาจจะเพลียและเดินอ้อมไปเปิดประตูรถให้ร่างบางก้าวออกมาพร้อมเดินเข้าไปยังตัวอาคารพร้อมสายตาหนุ่มๆที่เต็มไปด้วยความกระหายตามหลังถ้าไม่ติดที่ร่างบางถูกป็อปปี้แท็คคู่และส่งสายตาอาฆาตกลับไปเมื่อถึงในลิฟต์พบกับผู้ชายหลายคนพยายามกรูเข้าลิฟต์และกีดกันเขาออกจากร่างบางและไปยืนชิดติดกับร่างบางพร้อมทำจมูกฟุดฟิดดมกลิ่นหอมๆจากตัวร่างบาง
ติ๊ง !
เสียงสวรรค์เมื่อลิฟต์ที่มีคนอัดแน่นเต็มไปหมดมาถึงชั้นตามต้องการและร่างบาวออกจากลิฟต์ด้วยสีหน้าเรียบเฉยต่างจากป็อปปี้ที่ออกมาด้วยสีหน้าเหนื่อยอ่อนเพราะหว่าเขาจะเบียดออกมาจากลิฟต์มหันตภัยนั่นได้ไม่ใช่ง่ายๆทีเดียวแน่นอนว่ามีผู้ชายบางส่วนออกจากลิฟต์มาเดินไปเดินมาผ่านหน้าห้องของเขา
"ป็อปปี้ เปิดประตูซะทีสิ" ร่างบางเอ่ยด้วยหวานปนห้วนและสายตาเบื่อหน่ายไปทางป็อปปี้ที่ยังเขม่นผู้ชายคนอื่นๆไม่หายและควักโทรศัพท์กดเบอร์แปลกๆพร้อมรอสายอย่างใจเย็น
"จะมาถึงเมื่อไหร่พิชชี่" ร่างบางพูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้มเมื่อปลายสายรับและพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนเหมือนเปลี่ยนเป็นคนละคนและพูดอะไรอีกสักนิดก่อนจะหันหลังกลับไปยังลิฟต์และกดลิฟต์อีกครั้ง
"พิชชี่จะลงเครื่องตอน 1 ครึ่ง ไปรับพิชชี่กัน" เธอพูดโดยไม่หันมามองเขาและก้าวเข้าไปในลิฟต์พร้อมกับขบวนผู้ชายหลายคนที่พยายามจะไปส่งเธอที่สนามบินและเธอส่งยิ้มหวานละลายล่อสายตาหนุ่มๆที่กำลังเดินเข้าคอนโดฯพร้อมคู่ควงจนเผลอปล่อยมือคู่ควงและเดินคล้อยตามหลังไป
"เหนื่อยเป็นบ้า" ร่างสูงสบทเบาๆและเดินตามร่างบางแสนเสน่ห์แรงไปยังแลมเบอร์กินีคันงาม
-------------------------------------------------------------------------------------------
"เฟย์เชื่อเขื่อนเถอะ" ร่างสูงที่กำลังเจรจากับคนตัวเล็กใต้ร่างในห้องของแก้วเพราะอยากมีความเป็นส่วนตัว เขาพยายามอธิบายความสัมพันธ์กับแก้วแต่ร่างเล็กไม่ฟังเหตุผลที่เขาต้องการจะบอกแต่มันเหมือนเชือกที่เธอวกแล้ววกอีกจนความสัมพันธ์ต้องอย่างที่เธอต้องการเท่านั้น
"เขื่อนรักแก้ว เขื่อนมันบ้า บ้าๆๆๆๆ" ร่างเล็กตรงเข้ามาทุบอกหนารัวๆและใบหน้าเต็มไปด้วยน้ำตาก่อนจะถูกรวบตัวเข้าไปกอดอย่างอบอุ่นพร้อมต่อมน้ำตาแตกมากกว่าเดิม
"เฟย์ไม่ฟังเขื่อนเลย" ร่างสู งพูดอย่างตัดพ้อและจ้องลึกไปยังตาหวานๆของร่างเล็กจนแก้มของเธอเริ่มแดงอย่างน่ารักขณะที่เธอพยายามเอี้ยวตัวหลบริมฝีปากที่เตรียมจะมาประทับบริเวณแก้มและริมฝีปากเธอ
"คนน่ารักต้องโดนทำโทษ" ร่างสูงตะครุบตัวร่างบางก่อนแผ่ตัวลงบนเตียงและเริ่กิจกรรมที่ทำให้ร่างบางหัวใจแทบหยุดเต้น
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ