เกมร้ายวุ่นรักฉบับยัยอ้วน

นายปลาไหลทรงเครื่องลากชั้นมาที่รถของเค้า     "โอ้ย!" ชั้นร้องออกมาเบาๆ     "เธอเจ็บแขนหรอ"      "ปะ ป่าว T^T" แค่คิดว่าแขนจะหักแล้วเท่านั้นเองเค้าปล่อยมือชั้นลงแล้วเปิดประตูรถให้     "จะพาชั้นกลับแล้วใช้ม้าTT"      "ขึ้นรถเถอะน่า" เค้าดันชั้นให้เข้าไปในรถระหว่างทางชั้นเอาแต่เหม่อลอยไปนอกรถ ในใจกลับคิดเห็นแต่หน้าขอผู้ชายคนนั้นทำไมต้องมาเจอกันอีกด้วยนะ ชั้นคิดว่าชั้นทำใจได้แล้วเชียว     โป๊ก! "โอ้ย นายทำบ้าอะไรของนาย" นายปลาไหลทรงเครื่องเขกหน้าผากชั้นแล้วหัวเราะ     "ตั้งแต่รู้จักเธอชั้นก็พึ่งรู้นะเนี่ยว่าหมูก็ร้องไห้ได้เหมือนกัน"     "-_-"ในรถที่ขามาเราเถียงและกัเจิ๊กกัน ตอนนี้ชั้นกลับทำให้บรรยากาศเงียบสงัดเขาขับรถมาเรื่อยๆ ส่วนชั้นนั่งหมดอาลัยตายอยาก ชักง่วงแล้วสิ่ =_=     "นี่นายชั้นขอหลับได้ไม๊" เค้าเงียบไม่พูดอะไร มองข้างๆแบบนี้เค้าหล่อมากเลยล่ะตาเฉี่ยวคม นัยตาเค้าเป็นสีเทาๆด้วยนี่นา จมูกเรียวเล็ก กับริมฝีบางบางๆเข้ากันได้ดีเค้ามีเชื้อจีนด้วยนิ่ หน้าเท่เป็นบ้า ทำไมชั้นถึงพึ่งสังเกตุนะ ...ชั้นมองหน้าเค้าซักพักก็เคลิ้มหลับไปซ่า ซ่า ซ่า~ เสียงและกลิ่นแบบนี้เหมือนอยู่ชายทะเลเลยล่ะ >< อ้าชั้นอยากหลับไม่ตื่นความฝันแบบนี้ช่างฟินสุดๆไปเลย     "ยัยหมูเผือก จะนอนยิ้มอีกนานไม๊" ชั้นรีบลืมตาขึ้นทันที     "ว๊าย! " ชั้นตกใจตื่น ก็หมอนี่ดันเอาหน้าเข้ามาใกล้ชั้นซะขนาดนี้     "ตื่นแล้วหรอ ลงไปกันเถอะ"ชั้นลงรถตามเค้าไป ข้างหน้าชั้นตอนนี้คือทะเล O_o     "นี่เรามาฮันนีมูนกันหรอ"     "นี่เธอฝันอยู่หรอ5555 ชั้นน่ะเอาของมาให้เพื่อน เสร็จธุระแล้วจะพาไปส่ง"     "งั้นชั้นรออยู่นี่นะ"     "ไม่เป็นไรแน่นะ"     "อื้อ^^" เค้าพยักหน้าให้ชั้นก่อนเดินเข้าไปในซอยเล็กๆ ชั้นนั่งลงบนหาดทรายชั้นชอบทะเลมากเลยล่ะ สมัยชั้นเป็นเด็กก่อนที่พ่อจะเสีย เราสามคนพ่อ แม่ และชั้นมาเที่ยวทะเลกันแทบทุกวันหยุด ^^ ชั้นสูดหายใจเข้าปอด ถ้าไม่ติดว่านั่งรถสุดหรูอีตาปลาไหลทรงเครื่องมาล่ะก็นะ ชั้นจะนอนแผ่หลามันตรงนี้เลย^////^สามชั่วโมงผ่านไป...ชั้นเดินตามทางหมอนั่นเข้ามาเพราะความหิว -///- มีบ้านหลังใหญ่เพียงหลังเดียวที่ซอยนี้ชั้นลองผลักประตูเข้าไป แอะไม่ล๊อคนิ่     "มีใครอยู่ไหม๊คะ" ชั้นลองตะโกนเรียกแต่ไม่มีใครตอบกลับมา     "ชั้นเข้าไปนะคะ" ชั้นเห็นรองเท้านายปลาไหลทรงเครื่อง ก็เลยแน่ใจว่าเค้าอยู่ที่นี่     "เทวิณ ชั้นขอโทษ" เสียงผู้หญิงคนนึงกำลังเรียกชื่อนายปลาไหลทรงเครื่อง     "ขนของๆมึงออกไป" นายปลาไหลทรงเครื่องตะคอกผู้หญิงอีกแล้ว     " เทวิณ ฟังชั้นก่อน ฮือๆ"พลั๊ว! เสียงหมัดดังขึ้นภายในบ้าน     "ไอ้เพื่อนชั่ว" เสียงนายปลาไหลดังขึ้นอีกครั้ง     "ใจเย็นไอ้วิน ชั้นอธิบายได้" เสียงผู้ชายอีกคนพูดขึ้น
เสียงเงียบไปแล้ว มีใครตายรึป่าวนะ พลั่ก แอ๊ก! ชั้นใช้หูแนบประตูแต่ดันมีคนเปิดประตูออกมาพอดี     "เป็นไรไหม๊" ชายร่างบางเอ่ยปากถามพร้อมยืนมือมาให้ ชั้นขอบคุณและลุกขึ้นเอง     "ไม่เป็นไรคะ^_^"     "เธอมากับวินหรอ" ชายร่างบางถามชั้น     "ชะ ใช่ค่ะ เอ่อ ปากคุณเป็นไรรึป่าวคะ" ชั้นชี้ที่มุมปากตัวเองเพื่อถามเค้า     "ไม่หรอกครับฝากขอโทษไอ้วินด้วยนะ" พูดจบเค้าก็เดินอกจากบ้านไป