เกมร้ายวุ่นรักฉบับยัยอ้วน

ชั้นและนายปลาไหลทรงเครื่องนั่นด้วยกันที่ริมหาด เรานั่งมองพระอาทิตย์จมลงทะเล มีเพียงเสียงคลื่นละลมเท่านั้นที่ทำลายความเงียบนี้ เราทั้งคู่ไม่ถามถึงเรื่องราวที่ผ่านมาของกันและกัน
ข้างๆตัวเค้ามีเบียร์อยู่หลายกระป๋อง
ชั้นปล่อยให้เค้าดื่มอย่างหนักเพราะเค้าคงเจอเรื่องที่หนักกว่าชั้นแน่ๆ

     "ชั้นเห็นเพื่อน นอนกอดแฟนของชั้น" เค้าเริ่มระบาย

     "5555 ผู้ชายเพอร์เฟคอย่างชั้นต้องมาให้เธอเห็นในสภาพแบบนี้ น่าอายชะมัด"

     "ไม่เป็นไรหรอกน่า" ชั้นตอบเค้าและมองออกไปสุดขอบฟ้า

     "คนเราน่ะนะ ไม่ได้มีแค่ความสมหวังเสมอไปหรอก" ที่ชั้นปลอบเค้าเพราะเค้าเมา เค้าน่าสงสารเกินกว่าที่ชั้นจะหาเรื่องกัดเค้าก็เท่านั้นเอง

     "ถ้าชั้นหลับตรงนี้เธอจะทำไง" เค้าถามขึ้นมา

     "ชั้นจะทำไงได้ล่ะ ก็ลากนายขึ้นรถสิ่"
ชั้นตอบเค้ายังไม่จบเค้าก็นอนแผ่หลาลงบนพื้นทราย ให้ตายเถอะ
ชั้นขอความช่วยเหลือจากลุกย่างปลาหมึกแบกนายปลาไหลนี่ขึ้นรถ

[จบบรรยาย :จิ๊กซอ]

-เช้าวันจันทร์-

[บรรยายโดย : เทวิณ]

อู้ย ร้อนโว้ยยย ทำไมเตียงมันถึงได้ร้อนแบบนี้
ผมลืมตาขึ้นมาด้วยความเมา ก็เมื่อวานผมดันโดนเพื่อนรักกับแฟนของผมแทงข้างหลังน่ะสิ่!

     "นี่รุ่นพี่คะ" มีเด็กปีหนึ่งเข้ามาทักผม แอ๊ะ!นี่ผมพึ่งตื่น ผมควรจะอยู่ในห้องสิ่?

     "รุ่นพี่มานอนที่ฟุตบาททำไมคะ" เด็กคนนี้และเพื่อนๆของพวกเธออมยิ้มเหมือนพยายามกลั้นขำ

     "รุ่นพี่เทวิณใช่ไม๊คะ แกๆ ถ่ายรูปให้หน่อยดิ" หนึ่งในกลุ่มนั้นขอถ่ายรูปกับผม ทั้งๆที่ผมยัง งงๆ หน้าเอ๋ออยู่เลย

     "ขอบคุณนะคะรุ่นพี่ ไว้พวกเราจะเอาลงเว็ปไซต์มหาลัยนะคะ><" พอพวกนี้เดินเข้าไป ผมก็มองรอบๆ นี่มันมหาลัยผมนี่!
และนี่ก็เช้าวันจันทร์ มีคนเข้าออกมหาลัยมากแร่ไหนไม่ต้องพูดถึง แต่ผมมานอนบนฟุตบาทได้ยังไง!

     "อ้าวนายปลาไหล ตื่นแล้วหรอ^^"
นี่มันยัยหมูเผือกนิ่

     "ทะ เธอ ..."

     "เอ้า งง 55555 หลับสบายไม๊สุดหล่อ"

     "หมายความว่า!"

     "ใช่น่ะสิ่ย๊ะ ชั้นเป็นคนมาส่งนายที่นี่เองแหละ^_^ เห็นนายบอกนี่มันโรงเรียนของนาย ชั้นไม่รู้จักบ้านนานเลยพามาส่งที่นี่นะน่ะ" ยัยหมูเผือกยิ้มเยาะ โถ่เว้ย เมื่อคืนผมอุตส่าไว้ใจนึกว่ายัยนี่จะญาตดีกับผม !!! ยัยตัวแสบ !!!!

     "อะนี่ กระเป๋าตัง กุญแจรถ แล้วก็โทรศัพท์นาย ชั้นเก็บมันเอาไว้ให้น่ะ" เธอพูดพร้อมกับยื่นมาให้

     "ชั้นไปล่ะนะ^^ บรัย~" เธอกำลังจะเดินไป หน่อยคิดว่าจะมาแหย่เสืออย่าผมแล้วเดินหนีงั้นหรอ ผมเดินเข้าไปกระชากแขนเธอสุดแรงแล้วลากเธอขึ้นรถ

     "นี่นาย ปล่อยชั้นเดี๋ยวนี้นะ ชั้นมีเรียนนะ อีตาบ้า" ยัยหมูเผือกตะโกนแหกปากใส่หูผม แต่มันยิ่งทำให้ความโมโหของผมเพิ่มมากขึ้น
ผมขับรถผ่านสายตานักศึกษาที่มุงดูเราและยกโทรศัพท์ออกมาถ่ายรูปบ้าง หัวเราะและซุปซิปบ้าง โถ่เว้ยน่าอายชะมัด -"-

     "นี่นายขับช้าๆหน่อยไม่ได้รึไง" ยิ่งได้ยินเสียง ยิ่งทำให้ผมโมโหสุดขีด

     "กรี๊ดดดดดด" ยัยนั้นกรี๊ดออกมาอย่างแรงเมื่อผมเหยียบคันเร่งจนมิด 5555 ผมเริ่มสะใจซะแล้วล่ะ

ผมขับรถเลี้ยวเข้าคอนโด

     "ลงมา"

     "ไม่ลง" ยัยหมูเผือกนั่งเชิดหน้าอยู่ในรถ

     "อย่าทำให้ชั้นโมโห"

     "ชิ่ ชั้นไม่กลัวหรอก"
ผมก้มตัวลงไปชอนเธอมาแบกไว้บนหลัง โอ้ยทำไมหนักขนาดนี้เนี่ย!
     

     "ว๊ายยย นี่นายปล่อยชั้นลงนะ"

     "หุบปาก!" ผมตะคอกให้ยัยนี่หยุดโวยวาย
ผมแบกเธอเข้ามาในลิฟ

     "นายปล่อยชั้นลงได้แล้วชั้นยอมแล้วเลือดมันจะไหลลงหัวชั้นหมดแล้วเนี่ย"

     "เธอหนักเท่าไหร่เนี่ย" ดูเธอก็ตัวเตี้ยๆตันๆ ไม่คิดว่าจะหนักขนาดนี้นะเนี่ย

     "หนักเท่าไหล่แล้วมันหนักส่วนไหนของนายย่ะ"

     "หนักบ่าชั้นนี่ไงถามได้" ยัยนี้ติ๊งต๊องดีแหะ555
ผมแบกเธอมาถึงห้อง และโยนเธอลงบนเตียง

     "โอ้ย! ไอ้บ้าเอ้ย!" ยัยหมูเผือกเริ่มแหกปลากอีกครั้ง

     "เธอทำกับข้าวเป็นไม๊" ผมถามเธอ

     "อื้ม"

     "งั้นขอข้าวต้มที่คิดว่าอร่อยที่สุดเตรียมไว้ให้ชั้น"

     "นี่นายคิดว่าเป็นเทวดารึไงย้ะ!!"

     "จะทำรึไม่ทำ" ผมก้มหน้าเข้าไปใกล้ๆหน้ายัยหมูเผือก

     "ถ้าไม่ทำจะทำไม" ยัยนี่ไม่หลบสายตาแถมยังยื่นหน้าเข้ามาใกล้ผมอีก ผมก้พึ่งเจอผู้หญิงที่กล้ากับผมขนาดนี้

     "ชั้นจะบอกกับพ่อของชั้น เรื่องที่เธอทำกับชั้นเมื่อคืนนี้"

     "ละ แล้ว แล้วไง" เสียงยัยนี่เริ่มสั่น 555

     "พ่อของชั้นเอาใจชั้นมาก แค่ชั้นขอให้ท่านดำเนินคดี ข้อหาทำร้ายร่างกาย รึจะตั้งข้อหาอะไรก็ได้เพื่อยัดเยียดเธอเข้าคุก เป็นไง" ผมขู่เธอ ยิ่งทำให้หน้าขาวๆของเธอซีดเป็นหมูสีขาวมากกว่าเดิม

     "นะ นาย ขู่ชั้นหรอ" ยัยหมูเผือกเริ่มเอาหน้าถอยออกจากผม

     "ชั้นจะไปอาบน้ำ อีกชั่วโมงชั้นจะมากิน โอเค๊" ผมผละออกมาจากตัวยัยหมูเผือกก่อนเดินเข้าไปในห้องนอน สะใจเป็นบ้า ยัยนั่นจะบ่นอะไรให้ผมจนหน้าหงิกบ้างน้า