กว่าจะรักกัน(18+)

4.7

เขียนโดย มิกิจัง

วันที่ 25 มกราคม พ.ศ. 2558 เวลา 16.35 น.

  4 ตอน
  1 วิจารณ์
  6,799 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 25 มกราคม พ.ศ. 2558 17.46 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) เจอกันอีกครั้ง!!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
แล้วเวลาก็ผ่านล่วงเลยไปถึงช่วงพักกลางวันฉัน ชูชิ ดาและยัยเชอร์เบตที่ทานอาหารกลางเสร็จแล้วกำลังจะเดินขึ้นเรียนคาบแรกของช่วงบ่ายแต่....ดันเหลือบไปเห็นพี่ชายตัวดีของฉัน
'ได้เวลาชำระแค้นแล้วค้าาาา โอนี่จางงงง~'
"พี่นัด!!!!" ฉันตะโกนเรียกสุดเสียงแต่พอพี่ชายฉันได้ยินเสียงแค่นั้นแหละวิ่งหนีอย่างรวดเร็ว
"จะหนีไปไหน!!!" ฉันพูดพร้อมวิ่งตามพี่นัดไปอย่างรวดเร็ว
"โอ้ยๆๆ!!! โยเบาๆหน่อยพี่เจ็บ" เสียงพี่นัดร้องลั่นโดนฉันดึงหูอย่างแรงในข้อหาปรับนาฬิกาปลุกฉัน
"เจ็บแล้วก็จำด้วย อย่ามายุ่งกับนาฬิกาปลุกของโยอีก"
"จ้าๆ พี่เข้าใจแล้วจ้าน้องสาว'สุดที่รัก'จ๋า~ โอ้ย!!!"
ฉันดึงหูแรงขึ้นเพราะคำว่า'สุดที่รัก'มันดูแทม่งๆยังไงไม่รู้
"อย่าว่า'สุดที่รัก'อีกนะค่ะเพราะจะมีคนเข้าใจผิดว่าเราเป็นพี่น้องซิสค่อน บราค่อนกัน"
"พี่ขอโทดคร้าบบบ จะไม่ทำและพูดอีกแล้วคร้าบบบบ~ แต่ตอนนี้ปล่อยหูพี่ก่อนเถอะ หูพี่จะฉีกอยู่แล้ว"
ฉันปล่อยหูพี่ทันที พี่นัดรีบเอามือจับหูอย่างเร็วด้วยความเจ็บปวด
ก็ช่วยไม่ได้นี่ อยากมาแกล้งโยเอง-*-
"เล่นแรงไม่เคยเปลี่ยนไปเลยนะ ยัยทอม" อยู่ๆก็มีเสียงปริศนาดังขึ้น ไม่ใช่ใครที่ไหนเขาคืออาร์ท(ธนภัทร)เป็นเพื่อนสนิทของพี่ฉันและของฉัน
"ฉันไม่ใช่เกย์เหมือนนายนี่อาร์ท"
"ฉันไม่ใช่เกย์ แต่เธอมันเป็นทอม!!!"
"ฉันไม่ใช่ทอม เป็นหญิงแท้100เปอร์เซ็นต์ นายใช้อะไรดูห๊ะอาร์ท ฉันออกจะเป็นกุลสตรี จะเป็นทอมได้ยังไง นายมั่วแล้ว" ใช่อีตานี่มั่วชัดๆ
"เธอแน่ใจว่าเป็นกุลสตรี?"
"แน่ใจสิ โย มนัสวีคนนี้กุลสตรีของจริง โฮะๆ" หัวเราะอย่างมีชัยชนะ><
"ฉันว่ากุลสถุนมากกว่ามั้ง นิสัยก็เหมือนผู้ชาย เตะต่อยเขาไปทั่ว ทำงานบ้านก็ไม่ค่อยเป็น พูดให้ตายก็ไม่มีใครเค้าเชื่อเธอหรอกว่าเธอเป็น'กุลสตรี'" มันด่าฉันชัดๆ อีอาร์ทบ้า!!!
"=&&+%%-*#9@(&*+%@9@=<_<"โย
"%8%=2>^>884=&9^^8_=&==%9=&&>_<?"อาร์ท
"พี่อาร์ท พอได้แล้ว" ชูชิเอ่ยปากห้ามพี่ชายตัวเอง
"?%8%=&+^>^7&=%(#=" แต่มันก็ไม่เป็นผล
"อาร์ทพอได้แล้วมึงอะ ทะเลาะกับน้องเขาอยู่ได้" มีเสียงผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้นมาพร้อมกับเดินก้าวออกมาจากห้องผู้ชายคนนั้นคือ.....พี่พี!!!
"พี่พี!!!" ฉันเพลอเรียกชื่อพี่เค้าเสียงดัง ก็คนมันดีใจนิ><'
"อ้าวน้องโยหรอ"
"ค้ะ><'" หน้าฉันแดงขึ้นเรื่อยๆจนพี่นัด อาร์ท และเพื่อนๆฉันสังเกตเห็น
"อ้าวไอพีรู้จักกันด้วยเรอะ"พี่นัดถามขึ้น
"รู้จักสิ ก็เมื่อเช้าฉันเดินชนน้องเขาอะ"พี่พีตอบไปพร้อมหันมายิ้มให้ฉัน
"ว่าแล้ว ว่าทำไมมาช้าที่แท้ก็อ่อยผู้ชายอยู่นี่เอง"เชอร์เบตพูดเบาๆแต่คนที่อยู่ใกล้อย่างชูชิกับดาได้ยินจังหันมามองหน้าเชอร์เบต แต่ไม่ใช่ว่าฉันไม่ได้ยินแต่แค่ไม่หันไปเท่านั้นเอง ขี้เกียจมีปัญหากับยัยนั่น
"งั้นหรอ คงไม่ต้องแนะนำกันแล้วสินะ งั้นโยวันนี้ไปรอพี่ที่สนามบอลนะ เดี๋ยวกับพร้อมกันจะได้สนิทกับไอพีมากขึ้น จะได้ไม่ต้องมีปัญหากัน งั้นพี่ไปก่อนนะโย"พี่ชายฉันพูดจบแล้วก็เดินเข้าห้อง พี่ชายนี่รู้ใจฉันจริงๆเลยว่าฉันอยากรู้จักกับพี่พีมากขึ้นถึงให้กลับด้วย สมกับเป็นพี่ชายฉันจริงๆ><'
"งันพวกพี่ไปก่อนนะน้องโย" พี่พีพูดจบก็เอามือมาลูบหัวฉัน เขิลนะเนี๊ย><' แต่เก็บอาการแปรบเดี๋ยวเสียภาพพจน์หมด-_-
"เห้ยไปลูบหัวไอโยมันทำไม เดี๋ยวมันก็กัดหรอก"มันพูดจบแล้วก็รีบดึงมือออก ไอนี่มารผจญชัดๆ
"ฉันไม่กัดหรอกย่ะ ฉีดยาแล้ว ถ้าฉันจะกัด กัดนี่ดีกว่าแบร่ๆๆๆ~" ฉันพูดจบกีรับวิ่งจะไปเรียนพร้อมกับหันกลับหลังมาแลบลิ้นใส่ เพื่อนฉันอีก3คนก็ค่อยๆเดินตามมา
 
 
อาร์ท
"ไอพีมึงชอบโยหรอว่ะ" หลังที่โยเดินไปลับตาแล้วไอพีที่กำลังจะเดินเข้าห้องถึงกับชะงัก
"ทะ...ทำไมมึงถึงถามแบบนั้นว่ะ"
"กุแค่อยากรู้"
"คะ....คือว่า" มันพูดกระตุกกระตักหลายครั้งแล้วหน้ามันเริ่มแดงหรือว่า.....
"ใช่ กุชอบน้องโยว่ะ ชอบตั้งแต่เดินชนเมื่อเช้า"ผมได้ยินคำตอบจากปากมันถึงกับอึ้ง
"ยะ...อย่างงั้นหรอว่ะ งั้นถ้าเป็นไปได้มึงรีบขอเป็นแฟนเลยนะเว้ย"
"ทำไมว่ะ?"
"เดี๋ยวหมาคาบไปแดกไง กุแค่หวังดีกับมึง"
"งั้นหรอว่ะ งั้นกุขอเวลาอีกหน่อยนะมึง แต่ตอนนี้กุเข้าห้องก่อนนะมึงก็รีบๆตามเข้าด้วย เดี๋ยวอาจารย์มาจะโดนด่าว่าำไมไม่เข้าห้อง" มันพูดเสร็งก็เดินเข้าห้องไป
'สุดท้ายกุไม่ได้บอกความในใจว่ากุคิดยังไงกับมึงซักทีนะ.....โย' ผมยืนกำมือแน่นด้วยความโมโหม
ผมไม่ได้โมโหใครแค่โมโหตัวเอง โมโหตัวเองที่....ไม่ยอมบอกไปซักทีว่า...ชอบโย ไม่สิมันมากกว่าชอบ ผมมันเอาแต่กลัว.....
กลัวว่าถ้าบอกไปผมจะไม่มีโยอยู่ข้างๆเหมือนทุกวัน กลัวที่จะโดนโยเกลียด แต่มันสายที่จะบอกแล้วล่ะ
ก็เพื่อนผมชอบโยนิ โยก็ชอบไอพีมันด้วย มันทำอะไรไม่ได้นอกจาก...หลีกทางให้เขาแล้วคอยทำให้เขาคบกันและรักกันให้ได้ แต่ผมจะไม่ทิ้งโยไปไหนเด็ดขาดจะคอยดูแลโยห่างไม่จากไปไหน....
ตอนนี้ผมได้แต่ทำใจแล้วก็เดินเข้าห้องเรียน...
                                                       
       
                                                      ความสัมพันธ์ของโยกับเชอร์เบต
โยรักเชอร์เบตในฐานะเพื่อนสนิทมากๆ ถึงจะด่าหรือจิกกัดกันบ่อยก็เถอะ แต่....
เชอร์เบตเกลียดโย คอยเหน็บแนมโย นินทา คอยแย่งชิงสิ่งสำคัญของโยตลอดเวลาเพราะว่าโยมีสิ่งที่ดีกว่าเขาหลายเท่าไม่ว่าจะมีพี่ชาย มีคนคอยเอาใจใส่ มีคนชอบมากมายต่างกับเธอที่มีเพียงตัวคนเดียว....
          

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา