friend or love เพื่อนหรือคนรักกันที่ฉันคิดกับเขา

"นารุโกะ"
เฮือก หลังจากที่ฉัน...เข้าไปในห้องซากุระก็โผกอดฉันตอนนี้ฉันรู้สึกเหมือนฉันเป็นคู่ยูริกับซากุระยังไงก็ไม่รู้ซากุระค่อยๆเอาแก้มตัวเองมาทาบกับฉันแล้วหยับขึ้นลงไปมาแล้วค่อยๆปล่อยตัวฉันแล้วผลักตัวเองแล้วใช้มือจับไปที่ไหล่ของฉัน
"เธอ....กับซาสึเกะกำลัง....คบกันอย่างงั้นเหรอ"
"นี่ๆๆเบาๆหน่อยก็ได้เดี๋ยวพ่อฉันก็ได้ยินหมดหรอกน่า"ฉลาดไวแท้เพื่อนคนนี้ไม่เคยมีใครฉลาดเท่าซากุระมาก่อนนอกซะจากว่าซากุระแอบมองฉันอยู่กันนะ
"ถามจริงเธอรู้เหรอ?"
"ฉันเห็นตอนเธอจูบ..."
"หยุดเลย บอกแล้วไงว่าอย่าพูดดังไปเดี๋ยวพ่อฉันได้ยินถึงพ่อฉันจะยอมรับซาสึเกะแต่พ่อฉันน่ะไม่ยอมให้ฉันมีใครซักที สัญญาได้มั้ยไว้ว่าจะไม่เอาเรื่องนี้ไปบอกพ่อแต่เธอจะบอกใครก็ได้...ยกเว้นพ่อฉัน แต่ให้เก็บความลับ"
"ได้ๆๆๆ ฉันบอกนารุโตะได้แต่ว่าต้องบอกให้เขาเก็บเป็นความลับด้วยงั้นเหรอ"
"อื่อ"
.....................
"ไม่เล่นน้ำเหมือนเมื่อวานเหรอ?"
"ฉันขี้เกียจเล่น"คำตอบช่างดีซะจริงๆสำหรับเขาน่ะนะแต่สำหรับฉันนี่พูดไม่ถูกเหมือนกันว่าจะให้อธิบายยังไงดีก็เขาเป็นแบบนี้อยู่แล้วนี่
"แล้วเธอล่ะไม่ไปมั้ง"
"ฉันไม่ค่อยชอบลงทะเลเท่าไหร่"
"หึ"เขากระตุกยิ้มออกมา ทำให้ฉันงงๆว่าเขากระตุกยิ้มเรื่องอะไรก็ไม่รู้ที่เขากำลังคิดอยู่ตอนนี้เพราะฉันไม่สามารถอ่านใจในเรื่องที่เขาคิดอยู่ตอนนี้ได้เลยซักนิด
ซ่า
"โอ๊ย ฉันเปียกหมดแล้วนะ นายเล่นอะไรของนายเนี่ยนารุโตะ"
"อะ โทษทีๆ ฉันตั้งใจจะสารทใส่ซาสึเกะ"
ซ่า
เอาแล้วไงหมอนี่....จู่ๆเขาก็เอาน้ำดื่มของฉันไปสารทใส่เจานารุโตะถามเจ้าของบ้างมั้ยว่าจะให้สารทรึเปล่าTwTไม่เคยถามกันซักคำ นารุโตะซะลัดหัวไปมาแล้วจ้องไปที่ซาสึเกะซึ่งนั้นก็หมายความว่ามันกำลังจะเกิดสงครามน้ำฉันรีบลุกทันทีสองคนนั้นจ้องตากันจนเป็นฟืนเป็นไฟอย่างกับจะฆ่ากันอย่างไงอย่างงั้น...แต่ที่สำคัญคือฉันว่าฉันควรไปเปลี่ยนชุดดีกว่าเพราะชุดฉันมันเปียกไปหมดแล้ว...T0Tฉันรีบวิ่งขึ้นห้องตัวเองไปทันทีโดยไม่สนใจสองคนนั้นที่กำลังเกิดศึก
.............................
"ค่อยยังชั่วหน่อยดีที่ไม่เป็นหวัด"
"นา....รุ....โกะ"
"เอ้ย....ซาสึเกะนายเข้ามาตอนไหนเนี่ย"
"เมื่อกี้"ตกใจนึกว่าไอ้โรคจิตที่ไหนจู่ๆเข้ามากอดฉัน...แต่ฉันยังไม่เข้าใจเขาอยู่ดีนั้นแหละว่าทำไมเขาชอบเข้ามาโดยไม่ให้คนอื่นรู้ตัวก็ไม่รู้เขามักจะเป็นอย่างนี้ตลอดเลย
"อุ่นจัง"
"!!!ซา...ฉันว่านายปล่อยฉันก่อนที่พ่อฉันจะมาเห็นดีกว่านะ นายก็รู้นี่ว่าพ่อน่ะห่วงฉันขนาดไหน"
"นั้นสิ..."เขาค่อยๆปล่อยฉันจากด้านหลังแต่เหมือนเขาดูเหนื่อยๆมายังไงก็ไม่รู้
"ฉันว่านะ...นายไปเปลี่ยนชุดดีกว่า"
"อื่อ"เขาค่อยๆออกาจากห้องฉันไปเรื่อยเลยทำให้ฉันหมดห่วง ถ้าเรื่องนี้ได้ยินไปถึงหูพ่อมันจะเกิดอะไรขึ้นนะหึ...แต่ที่รู้ๆคือมันพึ่งจะเริ่มต้นเท่านั้นจากนี้คงต้องมีเหตุการณ์มากมายที่ต้องเกิดขึ้นแน่ๆ
                                        ......................................