ตกหลุมรักรุ่นพี่หน้าใส

10.0

วันที่ 30 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 06.59 น.

  2 บท
  1 วิจารณ์
  4,337 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 30 ตุลาคม พ.ศ. 2557 20.27 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) เริ่มต้น

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

**นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องจริงของบุคลคนหนึ่ง แต่ได้มีการเพิ่มเนื้อหาเพื่อความสนุกในการอ่าน**

 "นุ่น!เก็บของเสร็จหรือยังพรุ่งนี้พ่อกับแม่เค้าจะมารับเราตั้งแต่เช้าน้ะ"  "จ๊ะยาย!กำลังจะไปเก็บแล้ว"พรุุ่งนี้พ่อกับแม่ของฉันจะพาฉันไปเรียนต่อที่กรุงเทพ และอีกอย่างฉันอยากจะไปเจอพี่น้ำลูกสาวของลุงคงด้วยว่าจะน่ารักอย่างที่ลุงเคยพูดไว้หรือเปล่า ลุงคงแกชอบมาเล่าให้ฉันฟังเสมอว่าลูกสาวของเขาเป็นคนกวนๆ ตลก และอีกอย่างฉันได้เรียนโรงเรียนเดียวกับพี่น้ำด้วย^^ "นุ่นเก็บของเสร็จหรือยังลูก เสร็จแล้วก็ไปนอนได้แล้วน้ะ พรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้า" "จ๊ะยาย"

วันมอบตัวที่โรงเรียน

วันนี่ฉันมามอบตัวที่โรงเรียนหลังจากที่สอบเข้าม.4ที่นี้ได้ "เธอๆต้องใช้ใบอะไรมั้งหรอ?"ฉันถามผู้หญิงคนที่นั่งเข้าแถวอยู่ข้างหน้าฉัน  "ก็เตรียม ทะเบียนบ้านจริง สำเนาของเธอกับพ่อแม่และ ใบ ปพ1" "จ๊ะขอบใจน้ะ เธอชื่ออะไรหรอ?" "ชื่อนัด"  "อ้อ"ฉันพยักหน้า  "และเธอชื่ออะไรหรอ?" "เค้าหรอ?ชื่อนุ่น"ฉันตอบนัดไป  "นี่เธอๆเป็นนักเรียนใหม่หรอ"ฉันพยักหน้าให้ผู้หญิงผมหยิกๆที่นั่งอยู่ข้างหน้านัด "เราชือนิวน้ะ เธอชื่ออะไรหรอ?" "เค้าชื่อนุ่น" "อ้อ!นุ่น นุ่นเป็นคนจังหวัดอะไรหรอ ทำไมถึงมาเรียนที่นี้...."นิวถามอะไรฉันหลายมากและช่วนฉันคุยตลอด "เดี๋ยวเจอกันวันเรียนปรับพื้นฐานน้ะนุ่น" "จ๊ะ"ฉันโบกมือให้นิว

วันเรียนปรับพื้นฐาน

"นุ่นๆ! มานั่งด้วยกันสิ" "อื้มจ๊ะฉันพยักหน้าและเดินไปนั่งลงข้างๆนิว" "เธอๆ เธอชื่ออะไรหรอเค้าจำไม่ได้น้ะ"ฉันถามผู้หญิงที่นั่งอยู่โต๊ะข้างหน้าฉัน "เราชื่อนัดไงจำเราไม่ได้หรอ" "555โทษทีๆเราขี้ลืมน้ะ" "ไม่เป็นไรจ๊ะ^^"

พักกลางวัน

ฉันกำลังนั่งกินอาหารอยู่กับนิวในโรงอาหาร "เค้านั่งด้วยน้ะ ทะเลาะกับเพื่อนน้ะ" "จ๊ะ นั่งสิๆ"ฉันหันไปพูดกับนัด ฉันกับนัดเรานั่งคุยกันไปเรื่อยๆ เราชอบอะไรคล้ายๆกันเราจึงสนิทกันเร็วมาก "เฮ้ยแก! วันนี้ไปเดินเล่นที่ห้างกันป้ะ" "เฮ้ยไปดิๆ"ฉันหันกลับไปบอกนัด

วันเปิดภาคเรียน

ฉันนั่งโต๊ะเดียวกันกับนัดส่วนนิวนั่งโต๊ะข้างหน้า "นุ่นแกกลับบ้านยังไงน้ะ" นัดหันมาถามฉัน "เค้านั่งรถเมร์กลับน้ะ" "อ้อ" นัดหันมาพยักหน้าให้ฉัน

เลิกเรียน ฉันนั่งรอรถเมย์เป็นชั่่วโมง ฉันหันไปด้านข้างมีผู้หญิง2คนนั่งอยู่คนหนึ่งผมยาวคนหนึ่งผมสั้น คนผมสั้นเค้าหันมายิ้มให้ฉัน เรายืนคุยกันได้สักพักพี่เค้าก็จะเดินออกไป "เออพี่ค่ะพี่จะเดินกลับบ้านหรือเปล่า?" "ฮะ พี่จะเดินไปส่งเพือนน้องเดินไปด้วยกันก็ได้ไปทางเดียวกัน" "ค่ะ"ฉันยิ้มและเดินออกไปกับพี่เค้า

**นิยายเรื่องนี้นักเขียนพึ่งหัดเขียนเป็นครั้งแรก ถ้ามีอะไรผิดพลาดก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา