Valley of the Blue Moon

ทุกคนในบริเวณนั้นนิ่งเงียบคล้ายว่ายังประมวลเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไม่ออก

หญิงสาวนิรนามก้าวลงมาจากหลังของกริฟฟินตัวใหญ่ที่ชูคอขึ้นอวดขนสีน้ำตาลที่ทอประกายสีทองงดงามยามต้องแสงแดด เจซและทุกคนจ้องเธอนิ่งขณะเจ้าตัวพยายามดึงฮู้ดสีดำอันใหญที่ติดอยู่กับผ้าคลุมมาบดบังใบหน้าราวกับกลัวว่าแสงแดดยามสายนี้จะทำให้ผิวที่ขาวกระจ่างเหมือนปุยหิมะของเธอหมองลงไปทันทีที่สัมผัสมัน

"ชั้นมาทันมั๊ยคะ?" เธอเดินมาหยุดหน้าจุดลงทะเบียน

"..เธอชื่ออะไร?" อาจารย์สาวคล้ายว่าเพิ่งรู้สึกตัว ไม่บ่อยนักที่จะเห็นใครขึ้นขี่กริฟฟินสัตว์ในตำนานและนิทานปรัมปราที่แม้ในบลูมูนแห่งนี้ก็หาพวกมันได้ยากเสียยิ่งกว่ายากนิสัยรักสันโดษและค่อนข้างดุร้ายจึงทำให้ไม่ค่อยมีใครมีโอกาศได้เห็นกริฟฟินตัวเป็นๆจะๆแบบนี้

"..ลูน่า แมคโดเวลล์"

"นะ..นี่ชื่อของเธออยู่ตรงนี้ เซ็นซะ" ลูน่าหยิบปากกาขนนกขึ้นมาเขียนตัวอักษรลงไปบนแผ่นหนังแผ่นใหญ่ผืนเดิม

"มีที่พักสำหรับม้าหรืออะไรบ้างมั๊ยคะไวนิสบินมาไกลมาก ฉันอยากให้เขาพัก" อาจารย์นิ่งเงียบ

"เอ่อ เธอพาเขาไปพักที่คอกม้าของที่นี่ได้ อยู่ทางตะวันตก" เธอพยักหน้ารับก่อนจะเดินกลับมากระโจนขึ้นหลังของไวนิสและเหินบินขึ้นไปบนท้องฟ้า

"แม่นั่นใครกันน่ะ" เจซเอ่ยขึ้นขณะตามองตามกริฟฟินตัวโตที่เห็นอยู่ไกลๆ

"แมคโดเวลล์งั้นหรือเหมือนเคยได้ยินมาก่อน" แคลร์โรไลน์ว่า

"คงเป็นคนที่มีฝีมือพอตัวถึงขี่เจ้ายักษ์นั่นได้" บรู๊คเสริมท่าทางยียวน

"ปีนี้มีแต่คนเก่งๆนะพวกเราก็ต้องพยายามให้เต็มที่แล้วสิ งั้นก็ไปกันเถอะ!" เวนดี้พูดอย่างกระตือรือร้นเดินนำหน้าทุกคนไปอย่างมุ่งมั่น เจซเบ้หน้าจนเบี้ยวเหมือนดอกกระหล่ำแหยะๆ

ทุกคนเดินเข้ามาถึงด้านในของสนามกีฬาก้าวตามขั้นบันไดที่ปูด้วยหินขึ้นไปนั่งที่อัดทจันสูงด้านทิศตะวันตกทำให้เห็นความกว้างใหญ่และสวยงามของสถานที่นี้ บริเวณประตูและริมทางเดินถูกประดับด้วยธงสีฟ้าและขาวที่มีดิ้นทองปักลวดลายพระจันทร์ดวงโตลงไปอย่างปราณีต ใจกลางสนามมีเวทีขนาดย่อมถูกตั้งขึ้นห้าเวทีข้างๆนั้นมีโต๊ะยาวตั้งเรียงเป็นจุดๆคล้ายที่นั่งสำหรับกรรมการให้คะแนน

"ว้าว มีเวทีด้วยแฮะ" บรู๊คพูดท่าทางตื่นเต้น

"คงไม่ใช่ว่าให้พวกเราสู้กันบนนั้นหรอกนะ.." อาซาทำหน้าเหยเก

"สวัสดี สวัสดีท่านทั้งหลายผมแม็กนัส สไตร์เกอร์ขอขอบคุณทุกคนที่ตอบรับคำเชิญมาร่วมการทดสอบของเราในวันนี้ เพื่อไม่ให้เสียเวลาผมขออธิบายการสอบของเราในวันนี้นะครับ เราจะทำการจัดประลองแบบตัวต่อตัวกันในวันนี้ในแต่ละรอบการประลองผมจะประกาศชื่อยี่สิบคนให้ก้าวลงมาในสนาม สิบคนแรกจะถูกจับคู่ให้ขึ้นประลองพร้อมกันทั้งห้าเวทีนะครับส่วนสิบคนที่เหลือจะให้ยืนเตรียมตัวสู่รอบต่อไปเพื่อไม่ให้เสียเวลา ผู้แพ้ในวันนี้จะถูกตัดสิทธิในการเข้าเรียนที่มหาลัยโอดราก้าในปีนี้นะครับส่วนผู้ชนะจะผ่านไปทำการทดสอบวัดระดับทักษะในวันต่อไปสุดท้ายนี้ขอให้ทุกคนโชคดีนะครับ" โฆษกหนุ่มกิตติมศักดิ์ที่ควบตำแหน่งท่านเจ้าเมืองแห่งหุบเขาบลูมูนยิ้มพลางโบกมือให้ทุกคนอย่างเป็นมิตรก่อนจะก้าวลงจากเวทีไป

"อา ฉันขอถอนคำพูดที่ว่าสนุกแน่" บรู๊คทำเสียงตัดพ้อ

"เอาเถอะมาถึงขั้นนี้แล้ว ขอแค่พวกเราไม่ต้องสู้กันเองก็พอ" เวนดี้หันไปมองเจซที่นั่งนิ่งเงียบมาพักใหญ่

"เป็นอะไรหรือเปล่าเจซซี่?"

"อืม เปล่าหรอกแค่รู้สึกแหม่งๆกับผู้หญิงที่ขี่กริฟฟินเมื่อกี้" เจซพูดขณะสายตาคมกวาดไปเห็นร่างบางของหญิงสาวภายใต้ผ้าคลุมสีดำที่เพิ่งเดินเข้ามาในสนามเมื่อครู่นี้เอง

"เห อะไรกันความรักงั้นหรอเจซซี่ ความรักหรอ" บรู๊คทำหน้าตายียวนพลางนัวเนียเจซที่โวยวายทันก่อนจะผลักใบหน้าหล่อเหลาของเพื่อนรักอีกหน

"ไม่ใช่เว้ยแค่รู้สึกว่ายัยนั่นดูไม่ชอบมาพากลเท่านั้นเอง!"

"ฉันว่าตอนนี้อย่าเพิ่งสนเรื่องคนอื่นเลย เขาเริ่มประกาศรายชื่อแล้ว" แคลร์โรไลน์ใช้ดวงตาสีฟ้าคู่สวยจ้องลงไปยังสนามราวกับกำลังอ่านทุกความเคลื่อนไหวที่เกิดขึ้น

"..อาซา เวร์แลนด์ เวนดี้ เวร์แลนด์ บรู๊ค สแตนเจส แคลร์โรไลน์ วาเลนเทีย แจสเปอร์...."

"นั่น ชื่อพวกเราสี่คนเลยไม่ใช่เหรอ?"

"จะต้องสู้กันจริงๆหรอเนี่ย" อาซาเบ้หน้า

"เอาเถอะมาถึงตอนนี้แล้วอะไรจะเกิดก็ต้องเกิดพยายามกันให้เต็มที่ก็พอ" แคลร์โรไลน์พูดปลุกใจทุกคนก่อนจะพากันลุกเดินก้าวลงสู่สนาม เจซนั่งมองเพื่อนรักสี่คนโดยพูดได้แค่คำว่า"โชคดี"

20นาทีผ่านไป

เหล่าเพื่อนรักไม่ได้ถูกจับให้สู้กันเองอย่างที่เจซกังวลพวกเขาแยกกันไปคนละเวทีและยิ่งทำให้เขารู้สึกดีขึ้นไปอีกเพราะทั้งสี่คนต่างชนะ 'แหงล่ะเจ้าพวกนั้นเก่งที่สุดที่ฉันรู้จัก' เจซยิ้มให้กับตัวเองเขานึกสงสัยว่าเจ้าคนตัวอ้วนท้วมที่โดนเวนดี้ร่ายเวทย์ไอซ์ช็อทใส่จะฟื้นในอีกกี่วันกันนะ

"เฮ้อโล่งอกไปทีนะที่ไม่ต้องจับคู่กันเอง" อาซาพูดพลางถอนหายใจยืดยาว

"นายกลัวแพ้ฉันหรือไง" แคลร์โรไลน์พูดพลางหัวเราะในลำคอ

"ฉันกลัวว่าจะต้องทำร้ายเวนดี้ต่างหาก!" อาซาขู่ฟ่อๆเหมือนแมวหลงทางมีไม่กี่เรื่องที่จะทำให้เขาโกรธได้นอกเสียจากมีใครโง่พอที่จะบังอาจแตะต้องน้องสาวที่รักของเขาหรือขโมยของกินที่เขาแอบซ่อนเอาไว้ ทุกคนหัวเราะกันสนุกสนาน

"รอบต่อไป เจซ เวนส์วู้ด ลูน่า แมคโดเวลล์ ไดอาน่า.." เจซชะงักไปอึดใจนึง 'ลูน่างั้นหรือ'

"รอบต่อไปตานายแล้วพยายามเข้านะเพื่อน" เจซหันไปยิ้มให้ทั้งสี่คนก่อนจะก้าวลงมาจากอัดทจันนัยต์ตาคมสีเหล็กกล้ากวาดไปมองที่ลูน่า แมคโดเวลล์ไม่รู้แน่ว่าเขาคิดไปเองหรือเปล่าหากแต่เขารู้สึกเรากับว่า

พลังอำนาจบางอย่างกำลังพวยพุ่งออกมาจากผู้หญิงคนนั้น

To be continued

*สาระเล็กน้อย* ตามตำนานจริงๆแล้วกริฟฟินหรือกริฟฟอนที่เรารู้จักมีแค่เพศเมียเท่านั้นที่มีปีกส่วนเพศผู้จะเปลี่ยนลักษณะทางกายภาพจากปีกเป็นหนามแหลมค่ะ

ส่วนในเรื่องนี้ไวนิสกริฟฟินของลูน่าเรากำหนดให้เขาเป็นเพศผู้นะคะ(ความต้องการส่วนตัวล้วนๆ-//-)

บอกเอาไว้ก่อนผู้อ่านจะได้ไม่สับสนนะคะถ้าสนใจเรื่องของกริฟฟินเหมือนที่กล่าวไปข้างต้นสามารถไปอ่านได้ตามลิ้งด้านล่างนะคะ

http://fantastica.exteen.com/20050907/entry

ขอบคุณที่ติดตามอ่านค่ะ Huntessell.