นายเคยรักฉันบ้างไหม.

"ฉันช่วยนายก็ได้นะแต่.."
"แต่อะไรหระอาริโนะ.." ผมสงสัยกับข้อแม้ของเธอ
"นายต้องไปอธิบายให้ฮาซูคิจังเข้าใจ.."
"อธิบายนี้เธอจะบ้าหรือไงห้ะ ? ถ้าฉันไปบอกฮาซูคิก็เท่ากับฉันบอกเขาว่ะ.." อาริโนะรีบเอามือมาปิดปากผม
"ฉันไม่ได้หมายความว่าให้นายไปเล่าเรื่องนี้ให้ฮาซูคิฟัง.."
"แล้วเธอจะให้ฉันไปบอกอะไรกับฮาซูคิ ? "
"ไปบอกขอโทษเธอ บอกเธอให้กลับมาเป็นเพื่อนเหมือนเดิม.." เพื่อนเหมือนเดิม ?
"ยังไงอาริโนะ ? ฮาซูคิเกลียดฉันขนาดนี้เธอคิดว่าฮาซูคิจะให้อภัยฉันอยู่อีกรึไง ? " ผมรู้ว่ายังไงฮาซูคิก็ไม่มีทางที่จะยกโทษให้ผม ผมเตรียมใจไว้แล้ว..
"ฉันก็เลยอยากให้นายไปอธิบายให้เธอเข้าใจยังไงหระ !! "
"ตะ..แต่.."
"โทคิ ! ถ้านายทำไม่ได้ฉันก็จะไม่ช่วยนายแค่นี้แหละ..ได้เวลาฉันกลับบ้านและ !! " 
"...." ผมพยายามคิดหาวิธีอยู่ว่าจะไปขอโทษฮาซูคิยังไงดี แต่ทำยังไงผมก็คิดไม่ออกสักที ?
 
ณ บ้านของโทคิ
"พ่อครับ !! " ผมตัดสินใจว่าจะลองปรึกษาคุณพ่อของผมดู
"ว่ายังไงโทคิ ? "
"คือว่า..คะ..คือ.." ผมไม่ค่อยกล้าเล่าให้ท่านฟังเกี่ยวกับปัญหาชีวิตของผม..
"มีอะไรก็ว่ามาสิโทคิ..ลูกผู้ชายคุยเปิดอกมาเลยลูก !! "
"คือพ่อครับ..พ่อเคยทำผู้หญิงร้องไห้ไหม ? "
"....." พ่อผมเงียบไปสักพักแล้วขำออกมาแบบรั่วมาก
"ว๊ะ ฮ่าๆๆๆ ฮ๊าๆๆๆ ลูกไปทำใครเขาร้องไห้มารึไงห้ะ ? ถึงมาถามพ่อแบบนี้.." เอ่อ...
"คือผม..." ผมไม่กล้าบอกท่านจริงๆนะเนี่ย ฮือๆๆๆ
"พ่อน่ะเคยทำแม่ของลูกร้องไห้ด้วยแหละน่ะ.."
"เอ๊ะ..!! ทำไมพ่อทำแม่ร้องไห้หระครับ ? " ปกติแล้วคุณแม่ของผมน่ะเป็นคนที่ร้องไห้ยากมากเลยล่ะครับ เหมือนฮาซูคิมาก
"ตอนที่พ่อกับแม่คบกันใหม่ๆ แม่ของลูกเขาไม่ชอบให้พ่อไปเที่ยวนะสิ"
"แล้วมันเกี่ยวยังไงหระครับพ่อ ? "
"เพราะพ่อไปสัญญากับแม่ของลูกน่ะสิว่าจะเลิกเที่ยว..แต่วันนั้นพ่อด๊านนน ต้องไปฉลองวันเกิดกับเพื่อนที่พ่อสนิทมากๆ พ่อเลยปฏิเสธไม่ลง เลยต้องไป..แล้ววันนั้นแม่ดันผ่านไปเจอพ่อพอดี โป๊ะเช๊ะ !! พ่อกำลังอยู่กับเพื่อนสาว" เพื่อนจริงๆหรอพ่อ..- -^
"แล้วแม่โกรธพ่อมากใช่ไหมครับ ?"
"แม่เขาไม่พูดอะไรเลย แต่แม่เขาทำหน้าเหมือนจะร้องไห้น่ะสิแล้วก็รีบเดินหนีไปน่ะสิ.."
"แล้วพ่อทำยังไงหระครับ ? "
"ตอนแรกพ่อคิดว่าแม่ต้องเข้าใจพ่อเพราะพ่อมีเหตุผลจริงๆ.." เอ๊ะๆเรื่องคุณพ่อเริ่มแขวะหาผม
"เอ๊า !! แล้วตกลงแม่เข้าใจพ่อไหมครับเนี่ย ? "
"ฮ่าๆๆๆ ไม่อะ _ _lll " เอ่อ...
"เอ่อ...แล้วพ่อทำยังไงหระครับ ? "
"หลายวันผ่านไป แม่ไม่ยอมคุยกับพ่อ ไม่ยอมมองพ่อ ไม่กลับบ้านพร้อมพ่ออีก พ่อเลยตัดสินใจ..เดินไปหาเขาที่ห้องเรียนแล้วพูดอธิบายให้แม่เขาเข้าใจ.."
"แล้วแม่เข้าใจไหมครับ ?"
"ถ้าแม่เขาไม่เข้าใจคงไม่มีโทคิหรอกลูก ฮ่าๆๆๆ..จำไว้นะโทคิเราทำอะไรเรามีเหตุผลของเราแต่คนที่เขาไม่รู้เหตุผลของเรา เขาก็เข้าใจผิดไปได้นะลูก เพราะฉะนั้นการอธิบายเป็นสื่งที่ดีที่สุดลองจาก คำ 'ขอโทษ' นะลูก.." ผมเข้าใจที่พ่อพูดทุกอย่างผมจะพยายามไปอธิบายให้ฮาซูคิเข้าใจแล้วเราจะได้กลับมา 'เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม'
"ครับพ่อ ขอบคุณมากครับที่รับฟังปัญหาของผม.."
"มีอะไรก็มาปรึกษาพ่อได้นะลูก"
"ครับบบบบบบ !! " 
 

สวัสดีค่ะขอโทษที่ห่างหายไปนาน..ตอนนี้กลับมาแล้วนะค่ะ ต้องขอโทษจริงๆสำหรับคนที่ติดตามเรื่องราวมาตลอด พอดีเกิดเหตุการณ์วุ่นวายหลายๆอย่าง ทำให้ไม่ได้มาอัพนิยายต่อให้เลยนะค่ะ
ตอนนี้จะกลับมาแต่งต่อให้จบ แล้วเริ่มเรื่องใหม่คือเรื่องที่สัญญหากับคนอ่านทุกคนไว้ว่าถ้ายอดคนอ่านครบ 1,000 แล้วจะแต่ง >>Yaoi<< ให้นะค่ะ ปิดนิยายเรื่องนี้เมื่อไหร
ไรท์เตอร์จะมาแต่งต่อแน่นอน แล้วติดตามไรท์เตอร์ด้วยนะ : D