ปมรักรอยร้าว

9.7

เขียนโดย เชอร์เบท

วันที่ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 เวลา 13.53 น.

  8 ตอน
  14 วิจารณ์
  9,108 อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) เริ่มต้น

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
        
    "เอ่อคือว่า...พี่คะ..คือ" หญิงสาวผมม้าใส่แว่นหน้าเตอะ กำลังจะสารภาพรักกับรุ่นพี่ที่เธอแอบชอบมานาน
 
     "ครับ มีอะไรครับ รีบพูดนะพอดีพี่มีธุระต่อ" รุ่นพี่ตอบเสียงนิ่ง
 
     "คือเฟย์...เฟย์" หญิงสาวยังคงอ้ำอึ้งไม่กล้าพูดต่อ
 
     "น้องครับ! พี่ไม่มีเวลาว่างมาไร้สาระกับน้องนะ" รุ่นพี่เริ่มตะหวาดทำเอาร่างบางสะดุ้งเลยพูดออกมาด้วยความตกใจ
 
     "คือเฟย์ชอบพี่คะ!!" ร่างบางหลับตากลั้นใจพูดออกมาเสียงดังลั่น ทำให้รุ่นพี่คนนั้นและทุกคนรอบๆหยุดนิ่งมองมาที่ทั้งสองคน
 
     "น้อง พี่ขอโทษนะแต่พี่ไม่ชอบผู้หญิงแบบน้องหรอก เพราะน้องอ่ะขี้เหร่ คิดได้ไงมาสารภาพรักกับพี่ ไปเถอะๆไปๆกลับบ้านไปสะ พี่จะไปทำธุระต่อละพี่รีบ บายนะครับ!" พูดจบรุ่นพี่คนนั้นก็เดินจากไปทันที 
 
     "ฮ่าๆ ยัยขี้เหร่ สภาพหน้าอย่างเธอกล้ามาบอกชอบคนอื่นด้วยหรอฮ่าๆ ขี้เหร่ๆ" ทุกคนบริเวณรอบๆต่างพากันหัวเราะเยาะหญิงสาว
 
     "ฮือ ซึกๆทำไมพี่เขื่อนทำกับเฟย์แบบนี้ฮือๆ" ร่างบางทรุดลงนั่งร้องไห้จากกระทำของรุ่นพี่และคนรอบข้าง
 
     "คอยดู สักวันฉันจะต้องสวยกว่านี้ แล้วฉันจะหาผู้ชายดีกว่าพี่ให้ได้เลย ซึกๆ" หญิงสาวไปตามประสาเด็ก แต่หลังจากนั้นเธอเองก็พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองสวยขึ้น
 
 
10ปีผ่านไป....
 
     "กู๊ดดมอนิ่งงค้าาพี่ฟาง วันนี้น้องสาวคนนี้สวยหรือยังคะ" หญิงสาวกำลังวีดีโอคอลกับพี่สาวของเธอก่อนจะไปมหาวิทยาลัย
 
     "ไหนๆให้พี่ดูหน่อยสิ่ มุมสูง มุมต่ำ มุมข้าง" ฟางหยอกล้อเฟย์เล่น
 
      "โหยย พี่ฟางงงอ่ะตอนนี้เฟย์สวยแล้วนะคะ มุมไหนก็สวยหมดแหละคะ555" เฟย์พูดตอบขำๆ
 
      "ฮ่าๆ จ้าาาน้องสาวพี่สวยอยู่แล้ว สวยกว่าเมื่อก่อนตั้งเยอะแหนะ ไปเรียนได้แล้วนะตั้งใจเรียนด้วยยัยเด็กบ๊อง" 
 
      "ค่าาา แล้วเมื่อไหร่พี่ฟางจะกลับมาละคะเฟย์คิดถึงจะแย่ แก้วก็วุ่นๆอยู่กับกิจการครอบครัวไม่รู้เมื่อไหร่จะกลับไทย" เฟย์พูดอารมณ์นอยๆเพราะคิดถึงทั้งสองคน
 
     "เอาหน่า ไม่นานหรอกไว้พี่จะบอกล่วงหน้านะ(เสียงจากหน้าห้องฟางที่อังกฤษ) ติ๊งต่อง เอ่อเฟย์ งั้นแค่นี้ก่อนนะไปเรียนแล้วตั้งใจเรียนด้วยนะ บ๊ายบายยัยเต่อน้อยของพี่" พูดจบฟางก็วางสายไปทันที
 
      "ดะเดี๋ยววสิพี่ฟางงงอ่ะ มาเรียกเรายัยเต่อ ตอนนี้ไม่เต่อสะหน่อย ลงไปทานข้าวกับคุณแม่แล้วไปเรียนดีกว่าเรา"
 
 
 
 
       อังกฤษ 
 
     ติ๊งต่องงง
 
     "มาแล้วววๆค่าาา" ฟางรีบออกมาเปิดประตู
 
     "เหมือนเดิมครับผม" ชายหนุ่มยื่นการ์ดและของบางอย่างให้ฟาง
 
      "ค่ะขอบคุณนะคะ^_^" ฟางยิ้มเขินๆและปิดประตูกลับเข้าห้องทันที
 
      
 
      ประเทศไทย
 
 
     "ฝุดๆฝิดๆ หืมมมม เช้านี้คุณแม่ทำอะไรไว้ให้เฟย์ทานน้าาาา หิมจังเลยยคะ" เฟย์เดินทำท่าฟุดๆฟิดๆ ดมกลิ่นอาหาร
 
      "ข้าวต้มกุ้งของโปรดคนแถวนี้นี่แหละจ้ะ"แม่เดินออกมาพร้อมยิ้มหวาน
 
      "หืมมๆ น่ากินจังคะคุณแม่ เฟย์จัดการเลยนะคะเพราะตอนนี้หิวมากก55" เฟย์พูดอารมณ์ดีผู้เป็นแม่พยักหน้าและยิ้มตอบรับ
 
 
 
 
    มหาวิทยาลัย (เวลา 15:00)
 
     "พี่โฟร์" เฟย์โบกมือเรียกรุ่นพี่ที่จบไปแล้วของเธอ
 
      "อ้าวเฟย์ ตามหาตั้งนานแหนะ" โฟร์ยิ้มดีใจเข้ามาหาเฟย์
 
      "ปะคะพี่โฟร์" เฟย์พูดจบก็ดึงแขนโฟร์ให้เดินตามมา
 
      "เหยๆ เดี๋ยวๆไปไหน" โฟร์หยุดถาม
 
      "อ้าว ก็เตรียมตัวสำหรับงานคืนนี้ไงคะพี่โฟร์ ลืมแล้วหรอคะ คืนนี้เลี้ยงรุ่นพวกพี่โฟร์นะ เฟย์ในญานะรุ่นน้องคนสนิทก็มีสิทธิ์เข้าได้แค่คนเดียว อิอิ" เฟย์ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ 
 
      "แหม กะจะจัดเต็มล่ะสิคุณหญิงงง" โฟร์ลากเสียงยาวยิ้มอย่างเอ็นดู
 
      "ถ้างั้นไปค่ะ555" แล้วทั้งสองคนก็พากันไปห้างหาเสื้อผ้าแต่งหน้าทำผมกันตามประสาผู้หญิง
 
 
 
 
 
    มหาวิทยาลัย (20:00) 
 
     "โห คนเยอะจังอ่ะพี่โฟร์ เฟย์เริ่มไม่ค่อยมั่นใจเลย" เฟย์ใสชุดเดรสยาวสีขาวเรียบร้อยมิดชิดแต่แฝงความหรูหรา และใบหน้าที่แต่งเติมด้วยสีชมพูอ่อนๆ
 
      "ไม่มั่นใจอะไรล่ะ สวยอย่างกับเจ้าหญิงลงมาจุติ" โฟร์ชมหยอดๆ 
 
      "อุ้ย จริงหรอคะ งั้นไปคะเข้างานกัน" เฟย์รีบจูบมือโฟร์เข้างานทันที
 
     "บ้ายอจริงๆยัยบ๊อง" โฟร์พูดพึมพำเบาๆ 
 
 
       ในขณะที่ทั้งสองกำลังเดินเข้างานที่มีทั้งรุ่นพี่ที่จบไปเมื่อปีที่แล้วและปีก่อนๆมากมาย พร้อมทั้งเสียงเพลงที่ดังสนั่น 
 
       ผลักกก!! 
 
      "ว๊ายย!!" หญิงสาวถูกใครบางคนชนเข้าจนเซเกือบจะล้มแต่ทันใดนั้นมีชายหนุ่มมาประคองรับไว้ได้ทัน ทำให้มีโอกาสที่ทั้งสองได้สบตากัน
 
      "ไม่เป็นไรนะครับ" ชายหนุ่มในชุดสูทผูกโบว์กระต่ายเข้ามาประคอลรับหญิงสาวไว้
 
      "เอ่อ..เฟย์ไม่เป็นไรคะ ขอบคุณพี่นะคะ" เฟย์พูดเก้อๆเขินๆ แต่ชายหนุ่มเมื่อได้ยินชื่อเฟย์ก็ทำให้อึ้งไปชั่วขณะ ทั้งที่ยังประคองกันอยู่
 
 
      "เฟย์..งั้นหรอ" ชายหนุ่มพูดทบทวนเพราะทำให้เขานึกถึงเด็กผู้หญิงคนนึง
 
 
      "อะแฮ่มมม จะกอดน้องฉันอีกนานไหมไอเขื่อน" โฟร์กระแอมแซว ทำให้ทั้งสองผละออกจากกัน 
 
      "เขื่อน.." เฟย์พูดเบาๆแล้วครุ่นคิดในใจ (คงไม่ใช่หรอกพี่เขื่อนคนนี้สุภาพใจดีออก) 
 
      "เขื่อนนนนคะ! มาทำอะไรอยู่ตรงนี้คะะ" เสียงใครบางคนพูดขึ้นด้วยความหมันไส้ที่เมื่อกี้เขาเข้าไปประคองเฟย์
 
 
 
 
 
    มาแล้วววจ้าาา ฟิคเรื่องใหม่ตามหน้าปกนะจ้ะบอกก้อนเลยว่ามีทั้งหมดสามเรื่องด้วยกัน ทุกตัวละครเชื่อมโยงกันแน่นอนจ้า เป็นยังไงมั่งค้าตอนแรก ฝากไว้ในอ้อมใจด้วยน้าาาา ถ้าชอบก็โหวต เม้นให้ไรท์ด้วยน้าาา
 
      
 
      
 
     
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา