ปมรักรอยร้าว

9.7

เขียนโดย เชอร์เบท

วันที่ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 เวลา 13.53 น.

  8 ตอน
  14 วิจารณ์
  9,065 อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2) เจ้าหญิงของผม

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

     "มีอะไรกันรุเปล่าคะเขื่อน" ร่างบางในชุดเดรสสั้นสีแดง แต่งหน้าจัดจ้านเดินเข้ามาเกาะแขนเขื่อนทำท่าเป็นเจ้าของ ทำเอาโฟร์แอบเบะปากมองบน

 

 

 

 

     "ไม่มีอะไรหรอกมด พอดีคุณคนนี้เขาจะล้มเขื่อนแค่เข้ามาประคองไว้" เขื่อนตอบนิ่งๆแล้วจ้องมองเฟย์อยู่นาน เฟย์เองก็สบตาเขาเพราะรู้สึกคุ้นเคยเช่นกัน มดทำสีหน้าอือออ เหมือนไม่พอใจ แล้วเหล่มองเฟย์จิกๆ ทำให้เฟย์รีบหลบสายตาที่จ้อมองเขื่อนอยู่

 

 

 

 

     "แล้วนี่ยัยโฟร์เธอพาใครมาอ่ะนี่ไม่ใช่พวกรุ่นเดียวกับเรานิ" มอถามด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ

 

 

 

 

     "นี่รุ่นน้องฉันชื่อเฟย์ กำลีงเรียนปี4ที่นี่" โฟร์ตอบกลับมดแบบเชิดๆ 

 

 

 

 

     "เอ่อ ขอโทษทีนะคะที่หนูลืมแนะนำตัวหนูชื่อเฟย์นะคะเรียนปี4คณะนิเทศคะ" เฟย์ได้สติจึงรีบแนะนำตัว เขื่อนยังคงมองเฟย์อยู่ตลอดเวลา

 

 

 

 

     "เนี่ยอะหรอรุ่นน้องที่เธอบอกจะพามา นุ่งขาวห่มขาวแบบนี้บวชชีไหมจ้ะน้อง" มดพูดพลางหัวเราะเยาะเบาๆ ทำให้เฟย์หงอยๆไป

 

 

 

 

      "มดทำไมพูดกับน้องอย่างงั้นละ แต่งตัวแบบนี้เรียบร้อยดีออก" เขื่อนชมเฟย์แล้วมองด้วยความหลงไหล ทำให้เฟย์ยิ่งเขินเข้าไปใหญ่ มดชักสีหน้าไม่พอใจมองขวางใส่เฟย์

 

 

 

 

      "นั่นสิ น้องฉันเนี่ยแต่งตัวเรียบร้อยน่ารักเหมาะกับกาลเทศะจะตาย ไม่เหมิอนบางคนเค้าให้มางานเลี้ยงรุ่นรำลึกมิตรภาพความหลังแต่แต่งตัวอย่างกับไปผับไปบาร์" โฟร์พูดพลางชายตาแลมดไปพร้อมๆกัน

 

 

 

 

     "หึ้ยย ยัยโฟร์!" มดทำท่าจะไปเอาเรื่องโฟร์

 

 

 

 

     "มด นี่ไม่ใช่ที่ที่คุณจะมาทะเลาะกับคนอื่นนะ" เขื่อนดักห้ามไว้ โฟร์ทำหน้าเย่อเชิดล้อเลียน มดทำหน้าหงุดหงิดไม่พอใจ

 

 

 

 

     "ก็ได้ ว่าแต่เขื่อนก็ไปเตรียมตัวขึ้นคอร์นเสิร์ตได้แล้วนะคะ" มดพูดเพราะไม่อยากให้เขื่อนอยู่ตรงนี้นาน เฟย์ได้แต่ก้มหน้าอย่างเรียบร้อย

 

 

 

 

     "มดไปก่อนเลยนะ / แต่ว่าเขื่อนคะ/เอาหน่าคุณช่วยไปเตรียมอุปกรณ์และน้ำไว้ให้ผมหน่อยนะ" เขื่อนบอกปัดให้มดเดินเข้าไปก่อนแต่รู้ว่ามดไม่ยอมง่ายๆเลยใช้แผนหลอกล่อให้มดไปจัดการเรื่องส่วนตัวให้เพราะรู้ว่ามดต้องยอมทำแน่ๆ

 

 

 

 

     "ก็ได้คะ แล้วรีบตามมานะคะ" มดทำท่าน้อยใจแล้วเดินสะบัดออกไป เขื่อนก็หันกลับมามองที่เฟย์เหมือนเดิม เฟย์ได้แต่ยืนเขินพลางบิดนิ้วไปมา

 

 

 

 

     "ไปได้สักที นี่ แล้วจะมองหน้าน้องฉันอีกนานไหมยะ มองขนาดนี้กินเลยไหม" โฟร์แซวทำเอาเฟย์เขินแก้มแดง เขื่อนเองก็ทำท่าเกาหัวแก้เขิน

 

 

 

 

      "พี่โฟร์พูดไรอย่างนั้นล่ะ" เฟย์สะกิดโฟร์แบบเขินๆ โฟร์เหล่ยิ้มน้อยๆกับท่าทางของเฟย์

 

 

 

 

      "แล้วนี่รีบกลับกันไหมโฟร์ น้องเฟย์ครับ" เขื่อนถามโฟร์และเฟย์แล้วยิ้มหวานให้เฟย์

 

 

 

 

     "เอ่อ ก็แล้วแต่พี่โฟร์นะคะพี่โฟร์กลับตอนไหนเฟย์ก็กลับตอนนั้่นคะ" เฟย์กุมมือตัวเองตอบแบบเขินๆ

 

 

 

 

     "โฟร์มานี่หน่อย แปปนะครับน้องเฟย์/อะไรของแกเนี่ย/แกอย่าพึ่งกลับนะรอพาน้องเฟย์ดูโชว์ฉันก่อนนะเว้ย/นี่แกคิดอะไรกับน้องฉันหรือป่าวเนี่ย/ก็น้องเค้าน่ารักอ่ะ/แหม่ไม่ได้เลยนะ!อ่าๆโอเค" เขื่อนดึงโฟร์มากระซิบแล้วตอบไปอย่างเขินๆ เฟย์ยืนมองอย่างสงสัย ทั้งสองก็หันกลับมายิ้มหวานๆให้เฟย์

 

 

 

 

     "มีอะไรกันหรอคะพี่เขื่อน พี่โฟร์" เฟย์ถามด้วยความสงสัยว่าสองคนกระซิบอะไรกัน เขื่อนไม่ได้ตอบอะไรนอกจากยิ้ืมหวานๆให้กับเฟย์

 

 

 

 

     "ไม่มีอะไรหรอกกเฟย์ไอนี่มันบ้าอ่ะมันแอบนินทามดให้พี่ฟังมันเลยกลัวคนอื่นได้ยิน เอ้อองั้นเราเข้าไปข้างในดีกว่านะยืนอยู่ตรงนี้นานละ / ค่ะๆ ไปก่อนนะคะพี่เขื่อน /ค้าบผม แล้วเจอกันนะคนสวย" โฟร์รีบชวนเฟย์เข้าไปในงานแก้อาการฟินของตัวเอง เฟย์พูดลากับเขื่อนก่อนที่เขื่อนจะตอบกลับมาทำเอาเธอเขินเป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้

 

 

 

 

     "เอาละครับ ผมโทโมะ วิศวะ ไทยยานนท์นะครับ ขอยินดีต้อนรับทุกท่านเข้าสู่งานคืนสู่เย่าของมหาวิทยาลัยKamiนะครับ แล้วในงานนี้พิเศษตรงที่ว่าเราพนันกันไว้ว่าใครได้งานทำคนแรกจะได้สิทธิ์พารุ่นน้องคนสนิทมาด้วยนั่นก็คือยัยโฟร์นั่นเองนะครับ อ่าวปรบมือๆ / เปราะแปะๆ เปราะแปะๆ" โทโมะเป็นเพื่อนสนิทของเขื่อน ได้รับหน้าที่ให้มาเป็นพิธีกรสำหรับงานในคืนนี้กล่าวเปิดงานตามด้วยเสียงปรบมือจากทุกคนน

 

 

 

 

     "ที่จริงแล้วเราต้องกล่าวเชิญยัยโฟร์ชึ้นมาก่อนแต่ว่าไม่ต้องหรอกเนอะเพราะยัยโฟร์นี่เห็นตั้งแต่ปี1ยันปี4 เบื่อแล้ว/ไอโทโมะเดี๋ยวโดน/ ฮ่าๆ/ผมว่าทุกคนคงคิดเหมือนผมว่าอยากจะเห็นหน้ารุ่นน้องคนสวยที่ยัยโฟร์มาด้วยแล้วใช่ไหมละครับ ขอเสียงปรบมือต้อนรับน้องเฟย์คร้าบบบบ" โทโมะพูดแซวเฟย์ทำให้พวกเพื่อนๆหัวเราะตามกันใหญ่ 

 

 

 

 

     "ค่ะ สวัสดีคะพี่ๆทุกคนหนูชื่อเฟย์นะคะ พรปวีณ์ เรียนอยู่ปี4คณะนิเทศคะ /ว้าวๆ น่ารักๆ/ หึทำเป็นแอ๊บแบ๊ว แหวะ" เฟย์ขึ้นไปแนะนำตัวอย่างเขินๆด้วยความน่ารักทำให้ผู้ชายแต่ละคนพากันแซวเฟย์ มดที่ยืนมองด้วยความไม่พอใจเลยแขวะเฟย์เบาๆ

 

 

 

     "เอาล่ะพอๆทุกคนแซวน้องเยอะเดี๋ยวน้องเขิน ในที่สุดเวลานี้ก็ได้มาถึงแล้วนะครับมินิคอร์นเสิร์ตจากพวกเราเสียดายที่เรียนจบปุ้ปไอป๋อปดันอยากไปอยู่เมืองนอกสักพักเลยไม่ได้มาร่วมวง แต่ไม่เป็นไรเรามีโชว์พิเศษจากไอเขื่อน เซอร์ไพรส์แน่นอน ถ้าพร้อมแล้วไปรอชมกันเลยยย / เปราะแปะๆ กรี๊ดดดๆๆ" เสียงปรบมือและเสียงกรี๊ดจากสาวๆดังถล่มทลาย ตอนยังเรียนเขื่อนเองก็ฮอตไม่ใช่เล่น

 

 

 

     "สวัสดีครับ มาฟังเพลงกันนะวันนี้ / กรี๊ดดดดดๆๆ" เขื่อนออกมากล่าวสวัสดีและเริ่มร้องเพลงพร้อมกับเสียงกรี๊ดดดด เฟย์มองเขื่อนยิ้มๆแล้วปรบมือไปกับเสียงเพลง

 

 

 

 

 

     "เอาละครับจบไปแล้วนะสำหรับโชว์พิเศษและเซอร์ไพรส์ของผมก็คือในวันนี้ผมจะมาค้นหาเจ้าหญิงที่ผมเจอแล้วทำให้ผมรู้สึกว่าได้เจอกับเจ้าหญิงจริงๆ เราไม่ได้บอกล่วงหน้าเพราะอยากให้ทุกคนตื่นเต้นกันนะครับ / ฉันแน่นอน / ฉันๆต่าางหาก / " หลังจากเขื่อนบอกเซอไพรส์ทำเอาสาวๆต่างตื่นเต้นกันไปใหญ่ ต่างพากันถกเถียงอยู่ข้างๆโฟร์และเฟย์

 

 

 

     "เลิกเถียงกันได้และ รู้ๆกันอยู่ว่าใครจะได้เป็นเจ้าหญิงของเขื่อน" มดเดินกอดอกเข้ามาพูดหยามพวกผู้หญิงที่พูดกันรวมถึงเฟย์ด้วย 

 

 

 

 

     "อย่ามั่นใจไปหน่อยเลย รอฟังเจ้าตัวเขาพูดก่อนเถอะระวังจะหน้าแตกไม่รู้ตัว / ก็คอยดูก็แล้วกัน!" โฟร์พูดใส่มดด้วยความหมันไส้ มดเองก็ตอกกลับโฟร์ด้วยความมั่นใจ เฟย์ได้แต่ยืนก้มหน้านิ่งๆ

 

 

 

 

     "และผู้หญิงคนนั้นก็คือ......." นาทีนี้ทำเอาทุกคนตื่นเต้นกันไปทั้งงาน รวมถึงเฟย์ด้วย (คงไม่มีทางเป็นเราหรอกคงจะเป็นพี่มดแน่ๆเลย) เฟย์ครุ่นคิดในใจ

 

 

 

 

     "และเจ้าหญิงของผมในวันนี้ก็คือ......มด" เขื่อนพูดจบก็ทำเอาสาวๆหลายคนผิดหวัง รวมถึงเฟย์แต่ก็ต้องพยายามเก็บอาการ มดเองที่ได้ยินเช่นนั้นก็ยิ้มเยาะสะใจใส่โฟร์และเฟย์

 

 

 

     "หืม ดูหน้ามันสิ่ / ชั่งเขาเถอะคะพี่โฟร์ก็เข้าสนิทกันนิคะ" โฟร์พูดด้วยความหมันไส้ เฟย์พูดและจับแขนโฟร์ด้วยอารมณ์นอยๆ มดเบะปากก่อนจะเดินไป (แล้วทำไมเราต้องรู้สึกแบบนี้ด้วยเนี้ย) 

 

 

 

 

     "ถ้าปกติผมคงพูดเช่นนั้น แต่เนื่องจากในวันนี้ผมได้เห็นว่ามีผู้หญิงอีกคนที่เหมาะจะเป็นเจ้าหญิงจริงๆของผม"เขื่อนที่เงียบและปล่อยให้คนอื่นตกใจไปนานพูดขึ้น ทำให้มดที่กำลังเดินไปหยุดชะงักอย่าง งงๆ

 

 

 

 

     "แล้วเจ้าหญิงตัวจริงของผมก็คือ...ขอเสียงปรบมือให้กับน้องเฟย์ครับ" เขื่อนพูดแล้วยิ้มเขินๆ ทำให้เฟย์อึ้งไปชั่วขณะ  มดชักสีหน้าไม่พอใจแต่ก็พูดอะไรไม่ออก

 

 

 

 

    มาอัพให้แล้วน้า ช่วงนี้ไรท์กำลังว่างจะมาอัพบ่อยๆเลยน้าา เรื่องราวจะเป็นยังไงถ้ารักกันจริงความรักจะราบบรื่นหรือไม่ติดตามตอนต่อไปนะจ้ะ 

 

 

 

 

    

 

 

 

 

 

 

 

     

 

 

 

 

 

 

 

 

 

     

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา