ปมรักรอยร้าว

        

    "เอ่อคือว่า...พี่คะ..คือ" หญิงสาวผมม้าใส่แว่นหน้าเตอะ กำลังจะสารภาพรักกับรุ่นพี่ที่เธอแอบชอบมานาน

 

     "ครับ มีอะไรครับ รีบพูดนะพอดีพี่มีธุระต่อ" รุ่นพี่ตอบเสียงนิ่ง

 

     "คือเฟย์...เฟย์" หญิงสาวยังคงอ้ำอึ้งไม่กล้าพูดต่อ

 

     "น้องครับ! พี่ไม่มีเวลาว่างมาไร้สาระกับน้องนะ" รุ่นพี่เริ่มตะหวาดทำเอาร่างบางสะดุ้งเลยพูดออกมาด้วยความตกใจ

 

     "คือเฟย์ชอบพี่คะ!!" ร่างบางหลับตากลั้นใจพูดออกมาเสียงดังลั่น ทำให้รุ่นพี่คนนั้นและทุกคนรอบๆหยุดนิ่งมองมาที่ทั้งสองคน

 

     "น้อง พี่ขอโทษนะแต่พี่ไม่ชอบผู้หญิงแบบน้องหรอก เพราะน้องอ่ะขี้เหร่ คิดได้ไงมาสารภาพรักกับพี่ ไปเถอะๆไปๆกลับบ้านไปสะ พี่จะไปทำธุระต่อละพี่รีบ บายนะครับ!" พูดจบรุ่นพี่คนนั้นก็เดินจากไปทันที 

 

     "ฮ่าๆ ยัยขี้เหร่ สภาพหน้าอย่างเธอกล้ามาบอกชอบคนอื่นด้วยหรอฮ่าๆ ขี้เหร่ๆ" ทุกคนบริเวณรอบๆต่างพากันหัวเราะเยาะหญิงสาว

 

     "ฮือ ซึกๆทำไมพี่เขื่อนทำกับเฟย์แบบนี้ฮือๆ" ร่างบางทรุดลงนั่งร้องไห้จากกระทำของรุ่นพี่และคนรอบข้าง

 

     "คอยดู สักวันฉันจะต้องสวยกว่านี้ แล้วฉันจะหาผู้ชายดีกว่าพี่ให้ได้เลย ซึกๆ" หญิงสาวไปตามประสาเด็ก แต่หลังจากนั้นเธอเองก็พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองสวยขึ้น

 

 

10ปีผ่านไป....

 

     "กู๊ดดมอนิ่งงค้าาพี่ฟาง วันนี้น้องสาวคนนี้สวยหรือยังคะ" หญิงสาวกำลังวีดีโอคอลกับพี่สาวของเธอก่อนจะไปมหาวิทยาลัย

 

     "ไหนๆให้พี่ดูหน่อยสิ่ มุมสูง มุมต่ำ มุมข้าง" ฟางหยอกล้อเฟย์เล่น

 

      "โหยย พี่ฟางงงอ่ะตอนนี้เฟย์สวยแล้วนะคะ มุมไหนก็สวยหมดแหละคะ555" เฟย์พูดตอบขำๆ

 

      "ฮ่าๆ จ้าาาน้องสาวพี่สวยอยู่แล้ว สวยกว่าเมื่อก่อนตั้งเยอะแหนะ ไปเรียนได้แล้วนะตั้งใจเรียนด้วยยัยเด็กบ๊อง" 

 

      "ค่าาา แล้วเมื่อไหร่พี่ฟางจะกลับมาละคะเฟย์คิดถึงจะแย่ แก้วก็วุ่นๆอยู่กับกิจการครอบครัวไม่รู้เมื่อไหร่จะกลับไทย" เฟย์พูดอารมณ์นอยๆเพราะคิดถึงทั้งสองคน

 

     "เอาหน่า ไม่นานหรอกไว้พี่จะบอกล่วงหน้านะ(เสียงจากหน้าห้องฟางที่อังกฤษ) ติ๊งต่อง เอ่อเฟย์ งั้นแค่นี้ก่อนนะไปเรียนแล้วตั้งใจเรียนด้วยนะ บ๊ายบายยัยเต่อน้อยของพี่" พูดจบฟางก็วางสายไปทันที

 

      "ดะเดี๋ยววสิพี่ฟางงงอ่ะ มาเรียกเรายัยเต่อ ตอนนี้ไม่เต่อสะหน่อย ลงไปทานข้าวกับคุณแม่แล้วไปเรียนดีกว่าเรา"

 

 

 

 

       อังกฤษ 

 

     ติ๊งต่องงง

 

     "มาแล้วววๆค่าาา" ฟางรีบออกมาเปิดประตู

 

     "เหมือนเดิมครับผม" ชายหนุ่มยื่นการ์ดและของบางอย่างให้ฟาง

 

      "ค่ะขอบคุณนะคะ^_^" ฟางยิ้มเขินๆและปิดประตูกลับเข้าห้องทันที

 

      

 

      ประเทศไทย

 

 

     "ฝุดๆฝิดๆ หืมมมม เช้านี้คุณแม่ทำอะไรไว้ให้เฟย์ทานน้าาาา หิมจังเลยยคะ" เฟย์เดินทำท่าฟุดๆฟิดๆ ดมกลิ่นอาหาร

 

      "ข้าวต้มกุ้งของโปรดคนแถวนี้นี่แหละจ้ะ"แม่เดินออกมาพร้อมยิ้มหวาน

 

      "หืมมๆ น่ากินจังคะคุณแม่ เฟย์จัดการเลยนะคะเพราะตอนนี้หิวมากก55" เฟย์พูดอารมณ์ดีผู้เป็นแม่พยักหน้าและยิ้มตอบรับ

 

 

 

 

    มหาวิทยาลัย (เวลา 15:00)

 

     "พี่โฟร์" เฟย์โบกมือเรียกรุ่นพี่ที่จบไปแล้วของเธอ

 

      "อ้าวเฟย์ ตามหาตั้งนานแหนะ" โฟร์ยิ้มดีใจเข้ามาหาเฟย์

 

      "ปะคะพี่โฟร์" เฟย์พูดจบก็ดึงแขนโฟร์ให้เดินตามมา

 

      "เหยๆ เดี๋ยวๆไปไหน" โฟร์หยุดถาม

 

      "อ้าว ก็เตรียมตัวสำหรับงานคืนนี้ไงคะพี่โฟร์ ลืมแล้วหรอคะ คืนนี้เลี้ยงรุ่นพวกพี่โฟร์นะ เฟย์ในญานะรุ่นน้องคนสนิทก็มีสิทธิ์เข้าได้แค่คนเดียว อิอิ" เฟย์ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ 

 

      "แหม กะจะจัดเต็มล่ะสิคุณหญิงงง" โฟร์ลากเสียงยาวยิ้มอย่างเอ็นดู

 

      "ถ้างั้นไปค่ะ555" แล้วทั้งสองคนก็พากันไปห้างหาเสื้อผ้าแต่งหน้าทำผมกันตามประสาผู้หญิง

 

 

 

 

 

    มหาวิทยาลัย (20:00) 

 

     "โห คนเยอะจังอ่ะพี่โฟร์ เฟย์เริ่มไม่ค่อยมั่นใจเลย" เฟย์ใสชุดเดรสยาวสีขาวเรียบร้อยมิดชิดแต่แฝงความหรูหรา และใบหน้าที่แต่งเติมด้วยสีชมพูอ่อนๆ

 

      "ไม่มั่นใจอะไรล่ะ สวยอย่างกับเจ้าหญิงลงมาจุติ" โฟร์ชมหยอดๆ 

 

      "อุ้ย จริงหรอคะ งั้นไปคะเข้างานกัน" เฟย์รีบจูบมือโฟร์เข้างานทันที

 

     "บ้ายอจริงๆยัยบ๊อง" โฟร์พูดพึมพำเบาๆ 

 

 

       ในขณะที่ทั้งสองกำลังเดินเข้างานที่มีทั้งรุ่นพี่ที่จบไปเมื่อปีที่แล้วและปีก่อนๆมากมาย พร้อมทั้งเสียงเพลงที่ดังสนั่น 

 

       ผลักกก!! 

 

      "ว๊ายย!!" หญิงสาวถูกใครบางคนชนเข้าจนเซเกือบจะล้มแต่ทันใดนั้นมีชายหนุ่มมาประคองรับไว้ได้ทัน ทำให้มีโอกาสที่ทั้งสองได้สบตากัน

 

      "ไม่เป็นไรนะครับ" ชายหนุ่มในชุดสูทผูกโบว์กระต่ายเข้ามาประคอลรับหญิงสาวไว้

 

      "เอ่อ..เฟย์ไม่เป็นไรคะ ขอบคุณพี่นะคะ" เฟย์พูดเก้อๆเขินๆ แต่ชายหนุ่มเมื่อได้ยินชื่อเฟย์ก็ทำให้อึ้งไปชั่วขณะ ทั้งที่ยังประคองกันอยู่

 

 

      "เฟย์..งั้นหรอ" ชายหนุ่มพูดทบทวนเพราะทำให้เขานึกถึงเด็กผู้หญิงคนนึง

 

 

      "อะแฮ่มมม จะกอดน้องฉันอีกนานไหมไอเขื่อน" โฟร์กระแอมแซว ทำให้ทั้งสองผละออกจากกัน 

 

      "เขื่อน.." เฟย์พูดเบาๆแล้วครุ่นคิดในใจ (คงไม่ใช่หรอกพี่เขื่อนคนนี้สุภาพใจดีออก) 

 

      "เขื่อนนนนคะ! มาทำอะไรอยู่ตรงนี้คะะ" เสียงใครบางคนพูดขึ้นด้วยความหมันไส้ที่เมื่อกี้เขาเข้าไปประคองเฟย์

 

 

 

 

 

    มาแล้วววจ้าาา ฟิคเรื่องใหม่ตามหน้าปกนะจ้ะบอกก้อนเลยว่ามีทั้งหมดสามเรื่องด้วยกัน ทุกตัวละครเชื่อมโยงกันแน่นอนจ้า เป็นยังไงมั่งค้าตอนแรก ฝากไว้ในอ้อมใจด้วยน้าาาา ถ้าชอบก็โหวต เม้นให้ไรท์ด้วยน้าาา