เถื่อนรักนายมาเฟีย NC

 

 

ห้องไอซียู

 

  ฟางเริ่มขยับมืออยู่บนในหน้าของป๊อปปี้ ก่อนจะค่อย ๆ ลืมตาตื่นขึ้นมา และพยายามจะลุกขึ้นนั่ง แต่ป๊อปปี้ก็ประครองหญิงสาวลุกขึ้นนั่งก่อนจะกดกริ่งเพื่อเรียกคุณหมอมาดูอาการ

 

 

คุณหมอ  // : คนไข้เป็นอะไรครับ 

 

 

ป๊อปปี้ // : เธอพึ่งฟื้นนะครับ เลยอยากให้คุณหมอตรวจอาการให้

 

แน่ใจว่าปลอดภัยหรือยัง

 

 

คุณหมอ // : ขอหมอตรวจดูอาการหนอยนะครับ 

 

 

ฟาง // : คะ 

 

 

  หมอค่อย ๆ ตรวจดูจนแน่แล้วว่า ฟางปลอดภัยจริงจึงให้ย้ายออกจากห้องไอซียูไปที่ห้องพักปกติได้ โดยป๊อปปี้ ก็ตามมาดุแลไม่ห่างทั้งที่ตัวเองก็เจ็บมากไม่แพ้กัน 

 

 

ป๊อปปี้ // : ทานข้าวก่อนนะ เดี่ยวพี่ป้อน

 

 

~ เพล้ง ปัดชามข้าวออกไป ~

 

 

ฟาง // : ฟางไม่ต้องการความหวังดีจากพี่ อย่าคิดว่าทำแบนี้ฟางจะ

 

ใจอ่อนและลืมเรื่องทุกอย่างที่พี่ทำเลวเอาไว้ 

 

 

ป๊อปปี้ // : ให้โอกาสพี่ ได้พิสูจน์ ได้ดูแลภรรยาคนนี้หน่อยได้ไหม 

 

 

( โอบกอดฟาง )

 

 

ฟาง // : โอกาสงั้นหรอ คะ พี่ทำลายฟางขนาดนี้ ป่าเถื่อน ไม่เคยรัก

 

และห่วงใยคิดถึงใจฟาง เพราะฉะนั้น อย่าฝันว่าฟางจะรักพี่ 

 

 

ป๊อปปี้ // : โอเค !! ถ้าฟางไม่ให้อภัยพี่ ก็ไม่เป็นไร แต่พี่จะพิสูจน์ให้

 

ฟางเห็นว่านับจากนี้ พี่จะคิดถึงใจฟางให้มากกว่าเดิม

 

 

( เดินคอตกออกไป )

 

 

~ หลังจากป๊อปปี้ ออกไปแล้วแก้ว็เข้ามา ~

 

 

แก้ว // : ยัยฟาง !! ( เห็นเพื่อนร้องไห้อยู่เลยกอดปลอบ )

 

 

ฟาง // : แก้ว !! ฟางขอถามอะไรหน่อยสิ

 

 

แก้ว // : ได้สิเพื่อน !! ( ยิ้มตอบฟาง )

 

 

ฟาง // : ถ้ามีคน ๆ หนึ่งทำร้ายเราอย่างหนัก แล้วขอโอกาสกับเรา

 

แก้วจะให้โอกาสเขาไหม

 

 

แก้ว // : ให้สิ !! ถ้าหัวใจเรามีเขาอยู่ในนั้นนะ 

 

 

ฟาง // : และถ้าเรายังลืมคนรักเก่าไม่ได้หล่ะ 

 

 

แก้ว // : นั่นก้คงต้องถามหัวใจตัวเองแล้วละ ว่าจะหยุดที่ใคร 

 

 

ฟาง // : แก้วช่วยตามคุณเขื่อน และคุณจองเบให้ฟางที 

 

 

แก้ว // : ได้ ๆ ( ออกไปตามเขื่อนและจองเบให้ฟาง )

 

 

~ เขื่อนและจองเบเข้ามา ~

 

 

เขื่อน - จองเบ // : คุณฟางมีอะไรให้พวกเรารับใช้หรอครับ 

 

 

ฟาง // : พาฉันไปหาพี่ป๊อปทีสิ

 

 

เขื่อน - จองเบ // : ได้ครับ !!

 

( ประครองฟางขึ้นวิลแชร์พาไปที่ห้องของป๊อปปี้ )

 

 

ห้องของป๊อปปี้ 

 

 

  ฟางมองดูชายหนุ่มที่หลับสนิทอยู่บนเตียง โดยมีเขื่อนแจะจองเบช่วยประครองหญิงสาวอยู่ไม่ห่าง ฟางค่อย ๆ ใช้มือลูบไรผมของชายหนุ่ม ก่อนจะบอกเขื่อนและจองเบว่า ให้ออกไปก่อน พร้อมหอมหน้าผากชายหนุ่มเบา ๆ และกำลังจะเดินออกไป แต่มีอะไรบางอย่างคว้าเอวบางของเธอไว้ 

 

 

ป๊อปปี้ // : ไหนบอกว่าไม่สนพี่ แล้วทำไมถึงมาหอมหน้าผากกันแบบ

 

นี้

 

 

ฟาง // : ฟางไม่ได้หอมหน้าผากพี่ซะหน่อย

 

 

( ทำหน้าค้อนใส่พร้อมปฎิเสธ )

 

 

ป๊อปปี้ // : ยังจะโกหกอีกหรอครับ รักพี่ก็แสดงออกมาเถอะ

 

 (โน้มฟางลงมาจูบซอกคอ )

 

 

ฟาง // : ฟะ ฟาง ( เขิลหน้าแดงพูดต่อไม่ได้ )

 

 

ป๊อปปี้ // : ให้โอกาสพี่นะครับคนดี 

 

 

ฟาง // : คะ ฟางให้โอกาสพี่ ( ไม่อาจจะปฎิเสธได้ว่าเริ่มรักเขานิด)

 

 

ป๊อปปี้ // : ขอบคุณครับ (นอนกอดฟางแน่น )

 

 

ทางด้านโทโมะ - แก้ว 

 

 

โทโมะ // : เธออยู่คนเดียวได้ไหม 

 

 

แก้ว // : ได้ !! นายจะไปไหนละ 

 

 

โทโมะ // : จะกลับบ้านไปทำอาหารที่ฟางชอบมาให้ทานนะ 

 

 

แก้ว // : ฟางไม่ได้รักนาย เขารักพี่ป๊อป ตาสว่างสักที 

 

 

โทโมะ // : ไม่จริง !! เธอโกหกฉัน ฟางไม่เคยหลงป๊อป

 

( เขย่าร่างแก้ว )

 

แก้ว // : ฉันเจ็บ !! ( น้ำตาไหล ) 

 

 

โทโมะ // : เธออิจฉาฟางละสิท่า

 

 

แก้ว // : ฉันแค่อยาเตือนนายให้ตาสว่างแค่นั้น

 

 

โทโมะ // : ไม่ต้องมาเตือนฉัน ฉันจะแย่งฟางคืนมาให้ได้ แล้วเธอ

 

ปากเก่งแบบนี้ก็แสดงว่าหายดีแล้ว

 

 

( ชักสายน้ำเกลือแก้วออก แล้วอุ้มไปที่รถของตัวเอง)

 

 

แก้ว // : นายจะพาฉันไปไหน ปล่อยฉันนะ 

 

 

โทโมะ // : เธออยากได้ฉันจนตัวสั่น ทำไมฉันจะดูไม่ออก เธออิจฉา

 

ฟางที่รักฉัน ฉันก็จะสนองความอยากของเธอให้ไง 

 

 

แก้ว // : ปล่อยฉันนะ โมะ นายเข้าใจผิด ( เปิดประตูออกไป )

 

 

โทโมะ // : เข้าใจผิดงั้นหรอห๊ะ งั้นก็พิสูจน์มันตรงนี้เลยแล้วกัน 

 

 

( หยัดแก้วใส่เบาะหลังของรถ ก่อนจะต่อยท้องน้อยของแก้วจนสลบไป แล้วจับหมัดแขนและเท้าไว้ )

 

____________________________________________

 

ฉากหน้า NC แก้ว โมะ