เถื่อนรักนายมาเฟีย NC

 

 

 คอนโดโทโมะ 

 

 

  โทโมะรูดคีย์การด์ห้องพักของตัวเองเปิดออก ก่อนจะโยนหญิงสาวในอ้อมแขนลงสู่โซฟาตัวโปรดของเขา พร้อมกระชากเสื้อและกางเกงผู้ป่วยออกจากร่างกายของหญิงสาว จนเปลือยเปล่า ก่อนจะไปหยิบไวน์ดีกรีแรงมากลอกเข้าปากตัวเองขวดแล้วขวดเล่า จนกระทั่งแก้วตื่นมาก็สะบัดขวดไวน์จนแตก 

 

 

แก้ว // : นายดื่มเหล้าทำไม 

 

 

โทโมะ // : จูบฉันสิ อยากได้นะนิ ( ครอ่มทับเรือนร่างแก้ว )

 

 

แก้ว // : ฉันไม่จูบนาย ( เพล้ง หยิบแจกันตีหัวโทโมะ )

 

 

โทโมะ // : เธอ !! ชอบนักใช่ไหมได้เลือดนิ

 

( โยนแก้วหัวไปชนขอบโต๊ะจนเลือดอาบ)

 

 

   โทโมะอุ้มร่างแก้วกลับขึ้นมาที่โซฟาตัวโปรดอีกครั้ง ก่อนจะปลดพันธนาการของตัวออกจนหมด และประกบริมฝีปากหนาลงบนริมฝีปากบาง และจูบหาความหวานจากโพลงปากของหญิงสาว ที่ฟื้นขึ้นมาและสะอื้นไห้อย่างหนัก พร้อมครางเสียงหวาน 

 

 

แก้ว // : อือ !!

 

 

โทโมะ // : ต่อไปนี้เธอต้องเป็นนางบำเรอของฉัน และเธอก็ต้องเรียนรู้ที่จะปลนเบลอฉัน ( จับตัวแก้วพลิกขึ้นมาด้านบน )

 

 

แก้ว // : อือ ( โดนโทโมะบดจูบ )

 

 

โทโมะ // : เธอนี่มัน หวานจัง 

 

 

แก้ว // : หยุดนะ นายจะให้ฉันทำอะไรฉันทำหมดแล้ว

 

( ร้องไห้อย่างหนัก )

 

 

โทโมะ // : บำเรอฉันสิ หึหึ !! ( จับแก้วขึ้นมานั่งบนตัก )

 

 

แก้ว // : ฮึก ฮือ ( ร้องไห้พร้อมเอาสองมือโอบรอบคอโทโมะ )

 

 

  หญิงสาวเริ่มไซร์ซอกคอของโทโมะ พร้อมทำรอยแสดงความเป็นเจ้าของเอาไว้ โดยที่มือของโทโมะลูบไปทั่วแผ่นหลังสวยของแก้วที่เริ่มไซร์มาถึงซิกแพ๊จของเขา โดยชายหนุ่มก็ปลุกเร้าอามณ์ของแก้วโดยการเคล้งคลึงอกสวยของแก้วเล่น จนตรางหวานหู

 

 

โทโมะ // : อ๊าห์ ... แบบนั้นและแก้ว 

 

 

แก้ว // : อ๊ะ ... อ๊าห์ ... โทโมะ ( หลับตาพริ้มและหยุดการกระทำ )

 

 

โทโมะ // : เธอยังบำเรอฉันไม่เสร็จ 

 

 

แก้ว // : คนเลว ฉัน ...

 

 

 

( ร้องไห้อีกครั้ง )

 

 

โทโมะ // : ทำไม่ได้สินะ ฉันทำเอง

 

 

( สอดใส้แกนกลางลงไปจนสุด โดยไม่ปราณีแก้ว  )

 

 

แก้ว // : กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด ( น้ำตาไหลออกมาและสลบไป )

 

  โทโมะขยับแกนกลายอยู่สักพักก็ปล่อยลำธารสีขาวขุ่นลงสู่ตัวของแก้วจนหมด ก่อนจะถอนแกนกายออกมา ก็พบเลือดที่ไหลเปรอะอยู่ที่โซฟาสีขาวก่อนจะโยนผ้าห่มคลุมร่างแก้วเอาไว้ แล้วเดินเข้าห้องนอนไปทันที แก้วตื่นขึ้นมากลางดึกใส่เสื้อผ้าของโทโมะ และคว้ากุญแจรถของโทโมะขับออกไปทั้งน้ำตา ก่อนที่โทโมะจะโทรเข้าไปที่มือถือแก้ว แต่แก้วกลับทำมันตกลงไปที่เบาะหลังเลยเอื้อมมือจะหยิบและก็ ชนเข้ากับรถสิบล้ออัดก๊อปปี้เลือดไหลอาบขาสวยข้างขวาเป็นอย่างมาก

 

 

โทโมะ // : อะไรนะครับ ครับผมจะไปเดี่ยวนี้ 

 

 

~ โรงพยาบาล ~ 

 

 

พยาบาล // : เธอรู้ไหม คนที่อยุ่ในห้องผ่าตัดนะ ต้องตัดขาขวาด่วน

 

เพราะว่าโดนชนซะยับเลยนะ เพื่อให้รอด 

 

 

โทโมะ // : ผมมาหาคุณจริญญาครับ 

 

 

พยาบาล // : ญาตช่วยเซ็ต์เอกสารนี้ด้วยคะ 

 

 

โทโมะ // : แก้ว ตัดขาแก้วงั้นหรอ ( นั่งทำใจทั้งน้ำตาที่ทำร้ายเธอ )

 

 

  เพื่อความปลอดภัยของแก้ว ชายหนุ่มจึงยินยอมเซ็นต์เอกสารลงไป การผ่าตัดขาของแก้วออกเริ่มต้นขึ้น และไฟที่ห้องผ่าตัดก็ดับลง เมือคนเข็นแก้วออกมาจากห้องผ่าตัด เขาจับที่ขาขวาของหญิงสาวที่มันไม่มีทางกลับมาอีกแล้ว และตอนนี้เขารู้สึกสงสารแก้วจับใจ จึงอยู่ดูแลเธอทั้งที่รักฟางมากก็ตาม 

 

 

แก้ว // : น้ำ ๆ 

 

 

โทโมะ // : โมะป้อนนะ ( ประครองแก้ว )

 

 

( เปิดผ้าห่มและก็เห็นขาข้างขวาไม่มีอีกแล้ว )

 

 

แก้ว // : ขะ ขาฉัน บอกมานะ ว่ามันเกิดอะไรขึ้น

 

( จับขาข้างที่ขาดแน่น )

 

 

โทโมะ // : ฉันต้องยื้อชีวิตเธอเอาไว้ ฉันขอโทษ

 

 

แก้ว // : เอาขาและความบริสุทธิ์ฉันคืนมา ( ทุบอกโทโมะ )

 

 

โทโมะ // : ฉันจะดูแลเธอเอง นะแก้ว ( ลูบหัวแก้ว )

 

 

แก้ว // : ขาของฉัน อิสระของฉัน ไม่มีอีกแล้ว ฮือออออออ

 

 

____________________________________________

 

สงสารแก้ว เม้นโหวต