แค่เธอสงสัย TK
เขียนโดย 
toey
วันที่ 22 กันยายน พ.ศ. 2555 เวลา 16.31 น.
แก้ไขเมื่อ 5 มีนาคม พ.ศ. 2556 16.08 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ~สิ่งที่ฉันทำอยู่ฉันเต็มใจ ไม่หรอกไม่มากมายไป
ก็ไม่เป็นอะไร เธออย่าเกรงใจฉันเลย~
“ไอ้โมะแกจีบน้องคนนั้นอยู่รึไงว่ะ?” ไอ้เขื่อนถามหลังจากที่ผมซ้อมบาสเสร็จ ส่วนไอ้คนที่บอกว่า
‘ไอ้โมะ แฟนมาหา’ ก็คือไอ้เขื่อนนี่แหละ
“น้องเขาน่ารักดี” ผมตอบไป
“ฉันถามอะไรตอบให้ตรงคำถามหน่อยดิว่ะ” ไอ้เขื่อนมันโวยวาย แล้วทำท่าทางโอเวอร์ ผมนี่แทบจะกระโดดถีบ
สองขาใส่หน้ามันเลยจริงๆ
“ไม่ได้จีบเว้ย!” ผมพูดแล้วลุกจะเดินหนีจากไอ้เขื่อน เกลียดการโดนเซ้าซี้ที่สุดเลย มันทำให้ผมเขิน ><~
“ไม่เหนื่อยหรอว่ะ? ทำแบบนี้ไปน้องเขาก็ไม่รู้ดิว่ะว่าใครทำ ทำไมไม่ไปบอกน้องแก้วเลยว่าแกชอบเขา” ไอ้เขื่อน
พูด มันก็จริงอย่างที่มันพูด
“ฉันเต็มใจเว้ย แล้วอีกอย่างฉันกลัวโดนหักอก” ผมพูดไป ทำแบบนี้แหละมันดีแล้ว
“แกยังไม่ได้ลองเลยนะเว้ยแล้วรู้ได้ไงว่าน้องเขาไม่ชอบแก บางทีน้องเขาอาจจะคิดกับแกมากกว่าพี่ชายนะเว้ย”
ไอ้เขื่อนพูดแต่ผมไม่เชื่อหรอกว่าแก้วจะคิดอะไรกับผม เราคุยกันไม่กี่ครั้งความรู้สึกดีๆมันคงไม่ก่อตัวเร็วขนาดนี้
หรอก
“แค่นี้ฉันก็มีความสุขแล้วเว้ย! กลับแล้วนะ บ๊ายบาย” ผมพูดแล้วบอกลาไอ้เขื่อนทันที ขืนอยู่ต่อโดนไอ้เขื่อนแซว
อีก เดี๋ยวถามนู่นถามนี่ขี้เกียจจะตอบ
~ก็แค่เพียงเธอน่ะแอบสงสัย ก็ถือว่าเธอใส่ใจฉันแล้ว
จะอะไรที่ฉันทำมา เธอก็ปล่อยให้ฉันทำไป
พอใจแล้วแค่นั้น ไม่ได้หวังอะไรมากมาย
ไม่ได้ต้องการให้เธอรักฉัน ต่อให้เธอไม่ค่อยเข้าใจ
เธอก็เพียงแค่รับมันไป เพียงเท่านี้ก็พอ~
ตอนเช้า
“ยัยเพื่อน ยัยเพื่อน!” ฉันวิ่งจู๊ดเข้ามาหายัยเพื่อนที่นั่งอยู่ในห้อง
“อะไรยัยแก้ว หูฉันจะแตก!~” ยัยเพื่อนลุกขึ้นมาโวยวายใส่ฉันจนพอใจเสร็จแล้วจึงนั่งลงบนเก้าอี้ตามเดิม
“ฉันสงสัยอ่า” ฉันทำหน้านิ่งแล้วนั่งลงบนเก้าอี้ข้างๆยัยเพื่อน
“สงสัยอะไร?” ยัยเพื่อนถามพร้อมทำหน้างงอีก
“เรื่องยาที่อยู่บนโต๊ะฉัน” ฉันพูดเพราะพึ่งคิดได้ว่ายามันคงไม่เดินมาอยู่บนโต๊ะของฉันเอง ต้องมีคนเอามาวาง
เป็นแน่!
“คงจะมีคนจีบแกอยู่ล่ะมั้ง” ยัยเพื่อนพูด
“จีบหรอ? หน้าอยากฉันเนี่ยนะจะมีคนมาจีบ!” อยากจะตกใจจริงๆเลย มีคนมาจีบหรอ? เป็นไปไม่ได้
“ถ้าไม่ใช่เรื่องนี้ฉันก็ไม่รู้แล้วว่ะ” ยัยเพื่อนพูด
“แล้วเขาจะรู้ได้ไงว่าฉันไม่สบายอ่า ในเมื่อฉันก็คุยกับแกอยู่สองคน” ฉันพูด เรื่องที่ฉันไม่สบายก็มีแค่ยัยเพื่อนกับ
ฉันที่คุยกันอยู่
“เขาคนนั้นคงจะใส่ใจแกมาก บางทีเขาอาจจะยืนพิงประตูฟังเราสองคนพูดอยู่ก็ได้” ยัยเพื่อนพูด แถมยังยก
ตัวอย่างว่าตอนนี้คนๆนั้นอยู่ที่ไหน มันก็อาจจะเป็นไปได้นะ หรือไม่ถ้าไม่ใช่ประตูก็หน้าต่างรึเปล่า? มันต้องมีสัก
ทางสิไม่งั้นเขาคนนั้นจะรู้ได้ยังไงว่าฉันไม่สบาย
ถ้าเป็นตรงประตูอย่างที่ยัยเพื่อนบอกก็...
ฉันคิดอยู่ในใจแล้วก็เริ่มหันไปดูที่ประตูทันที เฮ้ย! อะไรแวบๆเหมือนมีอะไรกำลังหลบอยู่ข้างๆประตูตอน
ที่ฉันกำลังหันไปพอดี
“ยัยแก้วจะไปไหน?” ยัยเพื่อนตะโกนถาม แต่ฉันก็ไม่ด้สนใจเพราะตอนนี้ย่องไปดูที่หน้าประตูแล้ว
“ไม่เห็นมีใครเลย หรือเราจะคิดมากไปเอง” ฉันพูดกับตัวเองแล้วเดินเข้าไปในห้องแล้วนั่งข้างๆยัยเพื่อน
“ไปไหนของแกมาว่ะ?” ยัยเพื่อนถาม
“ฉันกำลังไขข้อข้องใจของตัวเองนะ” ฉันพูดแล้วก็ยิ้มให้ยัยเพื่อน
------------------------------------------------------------------------------------------------
อัพแล้วนะค่ะ จุ๊บๆทุกคนเลย
กว่ามันจะคิดออกแบบว่าตันสุดๆจริงๆอ่ะ
ขอเม้นหน่อยค่ามันจะได้ไม่ตัน (เกี่ยว?)
ช่วยกันเม้น+โหวตหน่อยค่า
15 ตุลาคม 2555
9:49 TOEY
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
