กระต่ายกับผลแอปเปิล

 
   
กระต่ายกับผลแอปเปิล
 

 
          ณ ป่าแห่งหนึ่งที่อยู่ไกลออกไป มีสัตว์น้อยใหญ่อาศัยอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข รวมไปถึงพืชผักผลไม้ต่างๆและหนึ่งในนั้นก็คือต้นแอปเปิล ผลไม้วิเศษที่ช่วยรักษาความเหงาและความโดดเดี่ยว เพราะเหตุนี้เองสัตว์น้อยใหญ่ในป่าจะมารอรับผลแอปเปิลที่หล่นลงมาจากต้นในทุกๆเดือน สัตว์ตัวไหนอยากได้ผลแอปเปิลก็ให้ไปทำเครื่องหมายจองไว้ที่แถวหน้าต้นแอปเปิล แล้วแถวจะค่อยๆขยับไปเรื่อยๆ ในแต่ละเดือนผลแอปเปิลที่สัตว์แต่ละตัวได้ไปจะอยู่กับสัตว์ตัวนั้นตราบเท่าที่มันต้องการ
 
 
 
          เจ้ากระต่ายน้อยผู้โดดเดี่ยวมันใช้ชีวิตเพียงลำพังมาเป็นเวลานาน มันเลยตัดสินใจที่จะมาเข้าแถวรอรับผลแอปเปิลไปอยู่เป็นเพื่อน แต่การรอผลแอปเปิลก็ใช้เวลานานเกินไป เพราะมีสัตว์จำนวนมากที่รอรับผลแอปเปิลเหมือนกันเลยทำให้เจ้ากระต่ายน้อยเหนื่อยที่จะรอ 
 
 
 
          จนกระทั่งวันหนึ่งในระหว่างที่กำลังจะไปขยับเครื่องหมายเจ้ากระต่ายก็ได้เห็นลิงตัวหนึ่งนำผลแอปเปิลมาทิ้งไว้ข้างพุ่มไม้ ผลแอปเปิลลูกนั้นมีปานรูปหัวใจติดอยู่ข้างๆลูกของมัน เจ้ากระต่ายเลยนึกอยากได้อีกทั้งยังรู้สึกสงสาร มันจึงตัดสินใจนำผลแอปเปิลลูกนั้นกลับมาอยู่ด้วย
 
 
 
          ผลแอปเปิลเข้ามาเติมเต็มความสุขและความรู้สึกใหม่ๆที่กระต่ายไม่เคยได้รับ
 
 
          พวกเขาไปดูพระอาทิตย์ตกดินด้วยกันและนั่นเองที่ทำให้เจ้ากระต่ายพูดประโยคหนึ่งขึ้นมาว่า
                          กระต่าย :  ผลแอปเปิลเราจะอยู่ด้วยกันแบบนี้ตลอดไปได้หรือมั้ย
                          ผลแอปเปิล : ได้สิฉันจะอยู่กับเธอตลอดไปเราจะอยู่ด้วยกันแบบนี้ไปนานๆเลยนะ
                          กระต่าย :  สัญญากันนะ
                          ผลแอปเปิล : สัญญา
           กระต่ายคิดว่าเมื่อใช้เวลาอยู่กับผลแอปเปิลไปสักพักแล้วมันจะไปเอาสัญลักษณ์ที่ต่อรอรับผลแอปเปิลที่มันทำไว้ไปทิ้ง แต่แล้วก็มีเหตุการณ์บางอย่างเกิดขึ้นผลแอปเปิลหายไปกระต่ายเริ่มใจไม่ดีมันหาผลแอปเปิลเท่าไหร่ก็หาไม่เจอและรอคอยเท่าไหร่ผลแอปเปิลก็ไม่กลับมามันจึงตัดสินใจออกเดินทางตามหาผลแอปเปิล
 

 
           จนในที่สุดมันก็ได้เจอเข้ากับสุนัขจิ้งจอกตัวหนึ่ง มันจึงถามสุนัขจิ้งจอกไปว่า
                         กระต่าย : สุนัขจิ้งจอกเธอเห็นผลแอปเปิลของฉันหรือไม่มันมีปานรูปหัวใจติดอยู่ข้างๆน่ะ
                         สุนัขจิ้งจอก  :  ไม่ ฉันไม่เห็นเลย
 
 
           เมื่อถามเสร็จแล้วมันก็ออกเดินทางต่อ กระต่ายเดินทางผ่านวันแล้ววันเล่าก็ไม่ได้ข่าวของผลแอปเปิลอีกเลย มันออกเดินทางไปจนถึงพื้นที่แห่งหนึ่งแล้วมันก็ได้เจอเข้ากับหมีมันจึงตัดสินใจว่าจะถามกับหมีเป็นตัวสุดท้ายก่อนที่จะกลับบ้าน
                       กระต่าย :  หมีเธอเห็นผลแอปเปิลที่มีปานรูปหัวใจไหม
                       หมี :  ฉันว่าฉันเห็นมันนะ น่าจะอยู่ใกล้ๆทะเลสาบแถวนี้ล่ะ
            ทันทีที่ได้ยินแบบนั้นกระต่ายดีใจเป็นอย่างมาก ความเหน็ดเหนื่อยทั้งหมดของมันกำลังจะหายไปมันไม่รอช้าที่จะรีบวิ่งไปหาผลแอปเปิลที่ทะเลสาบ
 
 
            แต่แล้วทันใดนั้นเองมันก็เจอกับผลแอปเปิลที่กำลังนั่งดูพระอาทิตย์ตกดินกับหงส์แสนสวยตัวหนึ่งอยู่ ภาพตรงหน้าทำให้มันใจสลายพวกเขาทั้งสองคนช่างมีความสุข พวกเขาสัญญาว่าจะอยู่ด้วยกันตลอดไป น้ำตาของมันค่อยๆไหลออกมา มันได้แต่เก็บความรู้สึกทั้งหมดเอาไว้แล้วค่อยๆเดินจากมาอย่างเงียบๆเพียงลำพัง
 
 
          นับตั้งแต่นั้นมากระต่ายก็ได้กลับมาอยู่ตัวคนเดียวอีกครั้ง มันทั้งเศร้าและเจ็บปวดอยู่นาน แต่ในขณะเดียวกันมันก็ได้เรียนรู้เกี่ยวกับความเศร้านั้น บางทีการอยู่คนเดียวอาจไม่ได้แย่อย่างที่คิด มันเริ่มเรียนรู้ที่จะอยู่กับตัวเองและฟังเสียงข้างในของตัวเอง
 
 
 
         บางที่ผลแอปเปิลลูกนั้นอาจจะไม่ใช่สิ่งที่จะอยู่กับมันตั้งแต่แรกแล้วก็ได้ แต่ถึงอย่างนั้นมันเองก็ยังไม่หมดหวังกับผลแอปเปิลลูกต่อไปที่กำลังจะหล่นลงมาและผลแอปเปิลลูกนั้นก็อาจจะเป็นผลแอปเปิลของมันจริงๆแล้วก็ได้ นอกจากนี้มันก็ไม่ลืมที่จะมีความสุขในแต่ละวันและต่อให้เมื่อถึงคิวของมันแล้ว แต่ผลแอปเปิลจะหมดต้นไปก่อน มันก็ไม่ได้นึกเสียใจอีกเช่นกัน เพราะสำหรับเจ้ากระต่ายแล้ว มันได้ทำทุกอย่างให้ดีที่สุดแล้วยังไงละ