สวน (A garden)

-

เขียนโดย IQtea

วันที่ 13 เมษายน พ.ศ. 2563 เวลา 19.23 น.

  1 ตอน
  0 วิจารณ์
  2,502 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 15 เมษายน พ.ศ. 2563 09.18 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น

แชร์เรื่องสั้น Share Share Share

 

1) ดาวรินดร์

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
เช้าอีกวันที่งดงาม
ชื่อของฉันคือดาวรินดร์
เมื่อกี๊ฉันเห็นนกพลัดถิ่นสองสามตัวมาเกาะกิ่งต้นไม้บริเวณสวน ต้นไม้นี้อยู่ข้างทางเดินก้อนหิน
ฉันนั่งอยู่ที่อิฐใหญ่หน้าทางเข้าประตูบ้าน สายตามองไปยังรอบๆบริเวณสวนสวยๆของฉันและจิบน้ำชาอังกฤษอุ่นๆจากชุดถ้วยเคลือบกระเบื้องที่วางบนแคร่ไม้ไผ่ เป็นแคร่ที่สวยงามดีนะ จริงๆมันก็ดูสวยไปหมดแหละสิ่งของที่สวนของบ้านฉัน ทำไมฉันถึงดื่มน้ำชาอุ่นในฤดูร้อน ทำไมจึงไม่เลือกชงชาเย็นๆ นั่นเพราะฉันชอบกลิ่นและรสชาติที่เข้มเต็มที่
เมื่อวางถ้วยชาลงกับถาดเคลือบกระเบื้องบนแคร่ ได้เวลาที่ฉันจะลุกมาเดินชมดูเพื่อความเพลิดเพลินตา
ยินดีต้อนรับฤดูร้อน มายังปีใหม่ไทยประเพณีสงกรานต์และรดน้ำดำหัวผู้ใหญ่ในปีนี้ฉันไม่ได้ร่วมงานเนื่องจากวิกฤตการณ์ระบาดของไวรัสโควิด19 ช่วงเวลาหยุดเรียนเนื่องจากฉันขอพักการเรียนหนึ่งปีในมัธยมศึกษาปีที่หกนี้ฉันได้ใกล้ชิดต้นไม้มากขึ้น เวลาสูดอากาศเข้าไปแล้วฉันรู้สึกสดชื่นจากธรรมชาติที่ได้จำลองมาจากป่าในเชิงเขา หินแผ่นสี่เหลี่ยมปูเป็นทางเดินเท้าจับอุณหภูมิบรรยากาศฤดูร้อน เหล่าพฤกษาในตอนเช้าสายคายก๊าซออกซิเจนให้สิ่งมีชีวิตใช้ในการหายใจและยังทำให้แต่ละสิ่งคายความร้อนได้
ก้าวออกจากทางเดินหินสู่พื้นหญ้า อย่างที่บอกไว้ว่าข้างทางเดินหินมีต้นไม้ มันคือ หางนกยูงไม้พุ่มกึ่งไม้ยืนต้นบ้างก็ว่าสูง3-4เมตรขึ้นไป แต่สำหรับต้นนี้ดูแล้วก็สูงกว่าฉันมาก ทำให้เหมาะที่จะใช้หลังพิงลำต้นเพราะถ้ามันเตี้ยเกินไปจะโดนหนามจากกิ่งของหางนกยูงแล้วเป็นแผล ฉันพิงลำต้นหางนกยูง มองไปอีกทางก็พบต้นสายหยุด ใบไม้ต่างๆมันเกี่ยวไขว้จากการปลูกใกล้กัน ต้นสายหยุดมันเป็นต้นไม้สมชื่อกับเวลาเช้าสายตอนนี้ เพราะสายหยุดจะส่งกลิ่นตอนช่วงเช้าและจะหยุดตอนสาย โชคดีสำหรับผู้หญิงอย่างฉันคนนี้ที่เมื่อคืนไม่นอนดึกและตื่นขึ้นมาอย่างสดชื่น ฉันได้กลิ่นมันแล้ว
สวนของฉันเป็นเพื่อนของฉัน เป็นสิ่งให้คำปลอบใจยามเหน็ดเหนื่อย สิ่งเหล่านี้อยู่เคียงข้างฉันมาตั้งแต่จำความได้
เจ้าโซโลแมวเปอร์เซียขนสีส้มอ่อนๆวิ่งจากมุมสวนไปยังตำแหน่งประตูหน้าบ้านที่เปิดคาไว้ ฉันสังเกตได้แว็บหนึ่งและก็พบหนุ่มชาวสวนรีบก้าวเดินไวๆมาด้วย เจ้าโซโลเข้าไปในบ้านแล้ว ชายหนุ่มชาวสวนยืนหันหน้าที่ประตูแล้วถอดงอบวางไว้กับที่แขวน เผยใบหน้าหนุ่มเซ็กซี่แบบดารา อายุราวประมาณ25-26ปี ชื่อพี่มิกซ์
ฉันจะบอกอะไรให้ ชายหนุ่มคนนี้ไม่ใช่แฟนของฉันหรอก ฉันเลือกชีวิตเกิดไม่ได้แต่เลือกที่จะเป็นคนรักผู้หญิง(ที่เขาเรียกว่ายูริ)ฉันมีแฟน อือใช่ ชายชาวสวนคนนี้ก็มีแฟนของเขา ถ้าคุณเดาใจเขาถูก นั่นแหละเขามีแฟนเป็นผู้ชายแต่ตัวเขาและแฟนเขาไม่ได้เป็นประเภททำตัวตุ้งติ้งให้ดูเป็นอีกเพศของตัวเอง ฉันก็เช่นกัน ไม่ใช่ทอม
"อรุณสวัสดิ์ยามสายนะดาวรินดร์" ชายหนุ่มชาวสวนพูดให้ฉันขณะเขาเข้าไปในตัวบ้าน สักครู่หนึ่งเขาได้โผล่ออกมาเสนอหน้าอีกครั้ง "ดาวรินดร์ ใครตัดสินใจซื้อแมวมาเลี้ยงเนี่ย เมื่อกี๊นี้พี่เกือบไล่ไม่ทัน โซโลมันจะตะปบปลากัดลายธงชาติไทยที่บ่อของเรา เธอช่วยมารับอาหารเม็ดนี่ไปให้ปลาของเธอหน่อย พี่เองก็ทำสวนจนรู้สึกเหนื่อยแล้ว"
ฉันเดินจากต้นหางนกยูงไปยังบริเวณระเบียงชั้นล่างยื่นมือรับถุงกระดาษหนังสือพิมพ์ที่สร้างมาเพื่อบรรจุอาหารเม็ดสำหรับปลาสวยงาม พี่มิกซ์ยกถาดที่มีภาชนะเคลือบกระเบื้องวางไว้เพื่อจะเอาไปล้างและเก็บเข้าครัว
เจ้าโซโลที่หลบมุมอยู่ในบ้านมันวิ่งมาคลอเคลียที่ขาของชายหนุ่มและเพลิดเพลินจนมันรู้สึกหมั่นเขี้ยวงับขาเขา"โอ้ย" แมวฉีดวัคซีนไปแล้ว แต่อาจจะต้องล้างให้สะอาดกันบาดทะยัก บาดทะยักจากน้ำลาย บาดทะยักที่มาจากดินในสวนก็เกิดขึ้นได้
เดินแหวกว่ายต้นไม้สองข้างท่ามกลางทางเดินหิน ถึงบ่อเลี้ยงปลาขนาดย่อม ถ้าเจ้าปลากัดอาศัยอยู่กับปลากัดด้วยกันมันจะมีความสุขหรือเปล่าเพราะมันต้องกัดกันให้เจ็บตัว ฉันคิดและรู้สึกในใจว่าปลาจะชอบมั้ยที่มันอยู่ในพื้นที่จำกัดบริเวณเพียงแค่บ่อขนาดย่อม ถ้าฉันเป็นปลาฉันก็คงอยากอยู่ที่ทะเล
ฉันเทอาหารเม็ดลงให้ปลากัดที่โดดเดี่ยวอยู่ในบ่อ เสียงเครื่องปั๊มอากาศมันทำงานและส่งเสียงให้ฟังได้ชัด เสียงมือถือดังขึ้น ฉันหยิบมาเปิดฝาโทรศัพท์ดูว่าใครโทรมา
เป็นแฟนฉัน(แฟนเป็นผู้หญิง) ฉันลุกขึ้นและกดรับสาย"มีอะไรเหรอมลุลี"
ทางนั้นคงจะรู้สึกคิดถึงฉัน"ฉันว่างในวันหยุดอยู่บ้าน เออนี่เดี๋ยวช่วงประมาณเที่ยงฉันจะไปหาเธอที่บ้าน"
"โอเคค่ะ" การสนทนาเสร็จสิ้น เก็บมือถือลงกระเป๋ากางเกงยีนส์ขายาว เมื่อเดินมาถึงประตูรั้ว ฉันสังเกตทีต้องร้อง เฮ้ย "มลุลีโผล่มาตั้งแต่เมื่อไหร่ เธอบอกว่ามาตอนเที่ยง เล่นเอาฉันหัวใจเต้นแน่ะ"
"ฉันแอบโทรตอนที่มาถึงนอกประตูรั้วบ้านเธอจ้ะ กะจะแกล้งเซอร์ไพรส์" มลุลียืนรอให้ฉันเปิดล็อคแม่กุญแจเลื่อนรั้วออกเป็นช่องให้เข้ามา เธอสวมหน้ากากอนามัยแบบผ้าที่สามารถใช้เสร็จแล้วซักได้ ลายหน้ากากอนามัยทำออกมาเป็นรูปสายรุ้งมีหัวสุนัขโกลเด้นโดดเด่น
"หน้ากากอนามัยของเธอทำให้ฉันเกือบจำหน้าเธอไม่ได้เลยนะ"ฉันอยากจะบอกเพื่อนเมื่อเห็น "ลายหัวสุนัขกลางรุ้ง ไม่รู้ใครคิดออกแบบนะ แต่ไหนๆเธอก็มาแล้ว มาแบบมันน่านัก ตามเข้ามาสิ"
ที่ห้องรับแขก
ฉันถามมลุลี "เธอจะดื่มอะไรสักหน่อยไหม"
"ก็ดีจ้ะขอน้ำส้มเย็นๆ"มลุลียกผ้าเช็ดหน้าซับหน้าผากและนำหนังยางหนึ่งเส้นมามัดผมเพื่อจะได้ไม่รู้สึกร้อนมาก
พอฉันนำน้ำส้มแก้วหนึ่งมาถึงโต๊ะก็นึกขึ้นได้ว่าต้องเปิดพัดลมให้เพื่อนสาว
"ขอบใจนะดาวรินทร์ เออนี่ เธออยู่บ้านคนเดียวหรอ"
ฉันนั่งลงตรงข้ามมลุลี "เปล่า ฉันอยู่กับพี่ผู้ชายคนหนึ่งอายุประมาณ25 มารับหน้าที่ดูแลสวนในช่วงวิกฤตไวรัสโควิด19 จริงๆพี่มิกซ์เขาเป็นนักธุรกิจเหมือนพ่อกับแม่ฉันเอง เงินในบัญชีพี่มิกซ์นับถึงหลักแปดได้เลยนะ"
"ว้าว เขารวยมากเลยนะ แล้วถ้าเขามีแฟน แฟนเขาต้องหวงแน่ๆ ทั้งหล่อทั้งรวย" มลุลีตื่นเต้น
ฉันอมยิ้ม เพราะฉันรู้จริงๆเรื่องพี่มิกซ์ "จ้ะ แฟนเขาหวง"
"แล้ว ทำไมเธอต้องทำหน้าแบบนั้นล่ะ" มลุลีสังเกตฉันแล้วถามฉัน
ฉันไม่กล้าจะตอบความจริงกลับจึงแกล้งทำเป็นชอบพี่มิกซ์ "ฉันแอบชอบพี่มิกซ์เพราะหล่อและรวยเหมือนเธอไง มลุลี"
"อ๋อ ก็เรื่องปกติ"แล้วมลุลีก็ดื่มน้ำส้มจนหมดแก้ว"แล้วตกลงเธอจะเรียนช้ากว่าเพื่อนฝูงไปหนึ่งปีเพราะเธอพักการเรียน เธอจะทำอะไรตอนนี้"
"ฉันยังไม่รู้เหมือนกันว่าจะทำอะไรในปีที่ไม่ได้เรียน อาจจะไปทำงานพาร์ทไทม์ แต่จริงๆฉันก็รับเงินจากพ่อแม่ผ่านทางธนาคารไว้เพียงพอแล้ว" บรรยากาศรอบๆมีเสียงใบไม้ไหวตัวพริ้ว แสงแดดที่ผ่านหน้าต่างทั้งสว่างทั้งอ่อนส่องเข้ามาสลับกัน
"แต่ฉันว่าเธอจะแอบเกาะพี่มิกซ์หากินนี่ สบายเลยนะ"มลุลีหัวเราะเยาะ
"รู้นี่นา เฮ้ยไม่ใช่นะ พี่มิกซ์เขาไม่ได้คิดกับฉันหรอก"ฉันลนลานบอกที่จะไม่เป็นผู้หญิงแบบนั้นและยังไม่บอกว่าพี่มิกซ์มีแฟนเป็นผู้ชาย มันติดอยู่ที่ปากไม่กล้าพูดออกไป อาจจะทำให้มลุลีนำเรื่องนี้ไปล้อเลียนให้เพื่อนๆ"ออกไปชมสวนด้วยกันมั้ย"
มลุลีลุกขึ้น"ไป ไปจ้ะ"
เมื่อปิดพัดลม ออกมาแล้ว เจ้าโซโลก็แอบวิ่งตามมาแต่พี่มิกซ์เป็นผู้ที่รวดเร็วกว่าคว้าแมวแสนซนตัวนี้ไว้
ฉันแนะนำให้มลุลีรู้จักต้นไม้แต่ละชนิด จนมาถึงพื้นที่ปลูกกุหลาบ "ราชินีแห่งดอกไม้ ที่สวนฉันมีทั้งสีชมพูและสีฟ้าอมม่วง"ฉันมองมันด้วยความรัก และเด็ดออกมาดอกหนึ่ง "มลุลี อันนี้สำหรับมลุลีนะ"
"ให้ฉันเหรอ ว้าว" มลุลีเหมือนจะกระโดดจากพื้นเล็กน้อย เธอเอาดอกไม้เข้าไปใกล้จมูก " หอม "พอเธอรู้สึกตัวอีกครั้ง "ดาวรินดร์ อยู่ตรงนี้ก่อนนะเดี๋ยวมา"
" เดี๋ยวๆจะไปไหนน่ะ"ฉันส่งเสียงเรียกเพื่อรั้งไว้
จากการที่มลุลีทำ'เซอร์ไพรส์'เอาไว้ เธอกลับมาด้วยสีหน้าอีกแบบ
"เซอร์ไพรส์ตัวเอง พี่มิกซ์ไม่รับดอกไม้ ฉันรู้แล้วว่าเขาเป็นคนแบบไหน"
ฉันเก็บอาการหัวเราะไม่ให้มันหลุด "แล้ว ดอกไม้ของเธอถึงกับเหี่ยวลงเลยหรอ มลุลี ทำไมเธอไม่บอกรักฉันแทนล่ะ หุหุหุหุหิหิหิหิ"
"ขำอะไร ขำเหรอๆๆ" มลุลีวิ่งไล่ดาวรินดร์ไปพลางๆ แล้วมานั่งด้วยกันใต้ต้นหางนกยูง
 
 
 
ช่วงอนาคต
เรื่องราวตอนนั้นก็ผ่านไปจนมาถึงวันนี้ มลุลีสอบเข้ามหาวิทยาลัยรัฐบาลไปแล้ว ตอนนี้ฉันต้องกลับไปเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่หกอีกครั้ง
ฉันกำลังสวมรองเท้านักเรียน " พี่มิกซ์ ดูแลบ้านดีๆนะ หนูไปละ"
"จ้ะ"
เหมือนฉันไม่ทันสังเกตให้ดีๆ ว่าข้างหลังพี่มิกซ์มีแฟนอยู่ด้วย แล้วเขาก็กอดกัน
-จบ-

 

คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

คุณคิดยังไงกับเรื่องสั้นเรื่องนี้

* สามารถกรอกแบบสำรวจโดยไม่ต้องเป็นสมาชิกก็ได้ครับ

 

อ่านเรื่องสั้นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา