กบ สวนสาธารณะ​ และวันฝนตก

ณ สวนสาธารณะ​แห่งหนึ่งมีบึงเล็ก ๆ เป็นสถานที่ซึ่งเจ้ากบน้อยที่พลัดหลงจากครอบครัวกำลังหาแมลงกินอยู่ตัวเดียวอย่างสนุกสนาน​ เวลานี้คือยามเย็น เหล่าผู้คนที่กำลังดิ่งตรงกลับบ้านหลังเลิกราจากภาระหน้าที่ที่แสนเหนื่อยล้ามาทั้งวัน ท้องฟ้าเต็มไปด้วยเมฆดำมหึมา​เป็นลางบอกเหตุ​ว่าในอีกไม่ช้า​คงจะมีฝนห่าใหญ่​ตกลงมาเป็นแน่ ไม่กี่อึดใจต่อมาเม็ดฝนมากมายลั่งไหลจากท้องฟ้าลงสู่ผืนดินอย่างไม่ทันตั้งตัว ผู้คนบนทางเดินต่างวิ่งหาที่หลบฝนกันจ้าละหวั่น​ บางส่วนหลบที่ป้ายรถเมล์​ บ้างหลบตามอาคารบ้านเรือน และมีกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งรีบปรี่​เข้ามาหลบยังศาลาในสวนสาธารณะ​ใกล้กับบึงเล็ก ๆ ที่เจ้ากบน้อยอาศัย​อยู่ เจ้ากบน้อยเลิกสนใจแมลงและจับจ้องไปที่ศาลาซึ่งเวลานี้ได้กลายเป็นที่หลบฝนของมนุษย์กลุ่มนั้นไปเสียแล้ว ครั้นคิดขึ้นในใจว่าเหตุใดคนเหล่านั้นถึงดูเบื่อหน่ายและเศร้าหมอง​ถึงเพียงนั้น เด็กนักเรียน 2-3 คนจับกลุ่มคุยกันถึงเรื่องเรียรอย่างเอือมระอา บุรุษ​ในชุดสูทคอยแต่จับจ้องนาฬิกา​ข้อมืออย่างกระวนกระวาย หญิงสาวคนหนึ่งนั่งคุยโทรศัพท์​พร้อมอธิบายถึงสถานการณ์​ปัจจุบันด้วยนัำเสียงหงุดหงิด และยังมีหนุ่มสาวสามถึงสี่คนที่นั่งหลบฝนทำหน้าอมทุกข์​ตามมุมเงียบ ๆ เจ้ากบน้อยกระโดดเข้าไปใกล้ศาลาอีกนิดด้วยความสงสัย​ ทั้ง ๆ ที่วันนี้มีฝนตกในรอบหลายสัปดาห์​ เหตุใดกลุ่มคนพวกนี้ถึงดูไม่พอใจนักล่ะ ทั้งสายฝนที่เทลงมาทำให้ผิวหนังเปียกชุ่ม อากาศ​ที่ชื้นแฉะทำให้ไม่ร้อน แถมยังมีหลุมน้ำขังที่เหมาะแก่การดำผุดดำว่ายเป็นที่สุด เจ้ากบน้อยน่ะชอบช่วงเวลาแบบนี้ที่สุดเลย ทำไมกันนะในสวนสาธารณะ​แห่งนี้จึงมีเจ้ากบน้อยเพียงตัวเดียวที่รู้สึกสนุกสนานไปกับสายฝน ทำไมกันน ทั้ง ๆ ที่วันนี้เป็นวันที่ดีแท้ ๆ เชียว ทำไมคนเหล่านี้ถึงไม่มีความสุขในวันที่ฝนตกมาแบบนี้กัน