ความรักที่เกิดขึ้นในห้องนอน

วันนี้เป็นวันแรกที่ฉันจะได้ย้ายเข้าไปอยู่ในหอพักที่มีครบทุกอย่าง ซึ่งแตกต่างจากที่พักที่ฉันเคยอยู่ทั้งเสียงดังทั้งเน่า แต่ตอนนี้ถึงเวลาที่จะบอกลาหอพักแห่งนี้ซักที ลาก่อนไอหอพักที่ไม่เป็นสุขฉันรีบเดินทางไปหอพักใหม่ที่ฉันจะย้ายเข้าไป ใช้เวลาประมาณสามสิบนาทีหลังจากที่นั่งรถไฟมาจนตอนนี้ถึงหน้าหอพักใหม่ซักที

คนขนของ : พวกเราย้ายของเข้าให้เรีบยร้อยแล้วนะครับ

คุโระ : ขอบคุณค่ะ

ฉันรีบเดินไปที่ห้องของตนเองแบบฟ้าผ่าจนถึงหน้าห้อง และฉันเห็นผู้ชายคนหนึ่งซึ่งกำลังมองของของฉันที่อยู๋หน้าห้อง ฉันรู้ได้ทันทีเลยว่าของของฉันทำให้เขาลำบาก ฉันรีบวิ่งไปขอโทษเขาทันที

คุโระ : ขอโทษนะคะ ที่ทำให้ลำบาก

คุโรโร่ : ไม่เป็นไรครับ ดูเหมือนพวกเขาจะทำงานไม่เรียบร้อยนะครับ ให้ช่วยไหมครับ

คุโระ : ขอบคุณค่ะ และก็ขอโทษนะค่ะที่ต้องให้มาช่วยแบบนี้นะค่ะ

คุโรโร่ : ไม่เป็นไรครับ เพื่อนข้างห้องต้องช่วยกันอยู่แล้ว

คุโระ : ขอบคุณจริงๆนะค่ะที่ช่วย

หลังพูดจบเขาเอานิ้วชี้มาปิดปากของฉันและขยับหน้ามาข้างหูแล้วพูดว่า

คุโรโร่ : ถ้าขอโทษอีกผมจะจุ๊บปากคุณแล้วนะ

คุโระ : ค่ะ (หน้าแดง)

หลังจากยกของเข้าห้องเรียบร้อยฉันเลยถามชื่อของเขา

คุโระ : คุณชื่ออะไรหรอกค่ะ

คุโรโร่ : คุโรโร่ ครับ

คุโระ : ส่วนฉันชื่อ

คุโรโร่ : คุณคุโระใช่มั้ยครับผมรู้อยู๋แล้ว ถ้าไม่ว่าอะไรวันนี้ผมขอเลี้ยงข้าวคุณนะครับ

คุโระ : ไม่เป็นไรค่ะ ฉันตั้งใจจะเลี้ยงข้าวคุณอยู่แล้ว

คุโรโร่ : ได้ครับ ไงผมขอตัวไปซื้อเบียร์นะครับ คุณจะเอาอะไรเพิ่มมั้ย

คุโระ : ไม่ค่ะ แต่ช่วยเรียกชื่อของฉันด้วยนะค่ะ

คุโรโร่ : ทำไมอ่ะครับ

คุโระ : คือว่า........มันเหมือนการสามีเรียกภรรยานะค่ะ

คุโรโร่ : ได้ซิ คุโระจัง

หลังจากที่คุณคุโรโร่ออกไปฉันก็รีบอาหารเพราะขอบคุณแบบสุดฝีมือเลย ผ่านซักสิบนาทีเขาก็กลับมาพร้อมเบียร์หลายขวด จากนั้นพวกเราก็นั่งกินข้าวพูดคุยกันทันๆทีเพิ่งรู็จักกันแท้ๆ พวกเราดื่มเบียร์จนฉันรู้สึกได้ว่าตัวเองเริ่มตั้งสติไม่อยู่ฉันมองไปทางคุณคุโรโร่แต่ดูเฉยมาก เขาหันหน้ามาเขาสังเกตเห็นแน่ๆว่าฉันกำลังมองเขาอยู่แน่ๆ

คุโรโร่ : มีอะไรหรือป่าวครับ

คุโระ : ไม่มีค่ะ แต่นี้ก็ดึกมากแล้วเราคงแยกย้ายได้แล้วนะค่ะ

ถ้าฉันพูดจบฉันก็หลับไปเลยจ้าาาาาาาา

คุโรโร่ : คุโระ คุโระจัง ตื่นได้แล้วเช้าแล้วอาหารเช้าพร้อมแล้วด้วย

คุโระ : คุณคุโรโร่.............เอ๊ะ!!!!!!!!!!!!

ฉันตื่นขึ้นมาพร้อมมองที่ตัวเองนอนอยู๋บนเตียงแต่ทำไมฉันไม่ใส่เสื้อผ้า ฉันนั่งคิดอยู่อยู๋สักพักฉันก็มองไปทางคุณคุโรโร่เขาใส่แค่กางเกง

คุโรโร่ : มองขนาดนี้จำไม่ได้จริงๆสินะ ว่าเมื่อคืนนะ

คุโระ : หยุดเลยค่ะ (ฉันสูดหายใจลึกๆ) เมื่อคืน.......

คุโรโร่ : ไม่ต้องห่วงครับผมใส่ถุงยางตลอดครับ

คุโระ : (นี่ฉันมีอะไรกับคุณคุโรโร่จริงหรอเนี่ย แม่จ๋าพ่อจ๋าหนูอย่ากลับบ้าน)

.....................................................................................................