เสียงจากนรก

(1)
"แฮก ๆ ๆ " (เสียงถอนหายใจถี่ ๆ) ผมคงไม่กล้ากลับไปที่นั่นอีกแล้ว ผมไม่เคยกลัวอะไรเท่านี้มาก่อนเลยในชีวิต มุมเพดานนั้นมันทำให้ผมทั้งตื่นเต้น และบีบหัวใจผม ผมไม่เคยคิดจะหนี แต่ก็ต้องวิ่งอย่างสุดชีวิต เพราะมันเป็นสิ่งที่แลกกับอนาคตของผมผมคงกลับไปที่นั่นไม่ได้อีกแล้ว และอาจต้องหนีแบบนี้ไปตลอดชีวิต

(2)
กรี๊ดดดด!!! ฉันกรีดร้องสุดขีด ด้วยความตกใจ และไม่คาดคิดมาก่อนว่าจะเจอเรื่องแบบนี้กับตัวเอง ฉันหันกลับไปที่มุมเพดานอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มันหายไปแล้ว ฉันรู้สึกว่าตัวเองพลาดอย่างมหันต์ ไม่รู้ว่าตัวเองเผลอไปกี่ครั้งแล้ว ฉันจะกลับไปที่นั่นอีกดีไหมหรือจะไม่กลับไปอีกเป็นอันขาด ฉันได้แต่ชั่งใจระหว่างความรักกับความกลัว ฉันไม่กล้าคุยกับเขาอีกแล้ว ถึงอยากเจอเขามากแค่ไหน แต่ภาพของมันก็ยังตามหลอกหลอนฉันเสมอมา ยังไงก็แล้วแต่ ลึก ๆ ฉันยังหวังว่าจะได้พบกับเขาอีก

(3)
เธอคงไม่รู้ว่าผมแอบชอบเธอมานานแค่ไหน ถ้าเธอรู้ว่าผมแอบชอบเธอ เธอก็คงไม่มีวันที่จะมาชอบคนอย่างผม เธอเป็นคนสวย น่ารัก ใบหน้าดูมีความสุขอยู่ตลอดเวลา ผมของเธอยาว และรวบด้วยยางรัดผมสีชมพูไว้ข้าวหลัง เธอมักใส่ สปอร์ตบาร์สีชมพูรัดรูป เปิดให้เห็นหน้าท้องขาว ๆ กับกางเกงรัดรูปสีดำ และสวมรองเท้าผ้าใบสีขาว ผมพบกับเธอโดยบังเอิญ ครั้งแรกสุดผมไม่กล้าทักก่อน แต่ผมตกหลุมรักเธอทันที ทั้งบุคลิกท่าทางมันทำให้ผมใจสั่นจนควบคุมไม่ได้ จนมาวันหนึ่งผมรวบรวมสติ เดินตรงเข้าไปทักทายและพูดคุยกับเธอ เธอชื่อหญิง เราทั้งคู่คุยกันจนได้รู้ว่า หญิงมาวิ่งที่สวนสาธารณะแห่งนี้เกือบทุกเช้า เธอบอกว่าเธอเคยเห็นผม วิ่งสวนกันกับเธอด้วย และเราก็ตกลงกันว่าจะมาวิ่งด้วยกันอีกบ่อย ๆ ที่สำคัญเธอยังไม่มีแฟนด้วย นั่นเป็นครั้งแรกที่ผมได้คุยกับเธอ และเราก็แลก LINE ID กัน หวังว่าวันนึงผมคงได้เป็นแฟนกับเธอ

(4)
ฉัน video call กับผู้ชายคนหนึ่งทุกวัน ฉันมีความสุขเวลาได้คุยกับเขา ได้เล่าเรื่องราวของตัวเองให้เขาฟัง เขาคนนี้คือเบส ฉันเจอเบสที่สวนสาธารณะ ตั้งแต่เรียนจบ ฉันก็ย้ายมาเช่าห้องอยู่คนเดียว ในกรุงเทพ ชีวิตของฉันมันวนเวียนซ้ำ ๆ อยู่ที่เดิมนั้นนานแล้ว จนกระทั่งวันที่เบสเข้ามาทักฉัน แม้เราจะรู้จักกันได้เพียงเดือนเดียว เขายังทำให้ฉันรู้สึกดีได้ขนาดนี้ เราเคยไปเที่ยว และดูหนัง ด้วยกันสองหน มีครั้งนึงที่เพื่อนของเขาโทรมา ฉันตลกกับเสียงเรียกเข้าของเขามาก มันเป็นเพลงมือปืนของ พงษ์สิทธิ์ คำภีร์ ไม่คิดว่าคนขี้อายอย่างเขาจะตั้งเป็นเสียงนี้ วันพรุ่งนี้ฉันชวนเขาไปวิ่งด้วยกันอีก เหมือนทุกวัน ฉันดีใจมากที่เขาตอบตกลง เบสเป็นผู้ชายที่ไม่ใช่สเป็คของฉันสักเท่าไหร่ ผอมแห้งแรงน้อย ขี้อาย มีดีที่เขาหน้าตี๋สไตล์เกาหลีเหมือนดาราที่ฉันชอบ เวลามาวิ่งเขามักจะใส่เสื้อกล้ามกับกางเกงสีขาว เมื่อไหร่เบสจะขอฉันเป็นแฟนสักทีนะ

(5)
ผมมาถึงสวนสาธารณะ ก่อนหญิงชั่วโมงนึงเสมอ ผมมีภารกิจที่จะต้องทำทุกเช้า จริง ๆ แล้ว ครั้งแรกที่ผมตกหลุมรักเธอ เธอไม่ได้วิ่งอยู่ แต่เธอกำลังทำถ้าสควอช หรือท่านั่งยอง อย่างที่บอกวันนั้นผมใจสั่นมาก เพราะมันไม่ใช่ท่าสควอชธรรมดา ก่อนสควอช หญิงดึงกางเกงสีดำลงจนเกือบถึงหัวเข่า และดึงกางเกงชั้นใน สีขาวลงตามมา แล้วจึงนั่งยองลงไป วันนั้นคงเป็นวันที่หญิงท้องไม่ค่อยดี เธอท้องเสีย และถ่ายออกมาค่อนข้างเหลว เสียงแปร่ด ๆ ดังขึ้นหลายครั้งหลายหน ซึ่งผมทนกับกลิ่นเหล่านี้ได้สบายอยู่แล้ว เพราะหญิงไม่ใช่คนแรกของผม ผมสิงที่นี่มาสามปีแล้ว หญิงคือคนที่วิเศษที่สุด เธอคือขาประจำของทุกเช้า เธอนิสัยดี รักความสะอาดมาก บางวันเธอทำไว้เป็นคราบสีน้ำตาล แต่เธอก็พยายามราดน้ำอย่างแรง เพื่อกำจัดคราบเหล่านั้นออกไป ผมลุ้นไปกับเธอจาก ด้านบนของผนัง ผมตื่นเต้นทุกครั้งที่มีคนเข้ามา ยิ่งครั้งแรกนะ มันสุด ๆ ไปเลย ก็ยังไม่เคยมีใครจับได้สักที เพราะผมใส่วิกผมผู้หญิงเข้ามายังไงล่ะ จนกระทั่งวันนี้

(6)
ฉันมาถึงที่สวนสาธารณะก่อนเบสครึ่งชั่วโมงเสมอ เพื่อมาเตรียมตัว และทำภารกิจอะไรบางอย่าง มันคงจะไม่ดีแน่ ถ้าขณะที่วิ่งอยู่กับผู้ชาย แล้วดันปวดอึอึ๊ ใช่แล้ว ฉันต้องมาเข้าห้องน้ำก่อน มันแปลกตรงที่ตอนอยู่ที่ห้องกลับไม่ปวด แต่ในระหว่างที่เดินเข้าสวนนี้ ข้าศึกเป็นอันต้องบุกทุกที ฉันไม่อยากเข้าห้องน้ำที่นี่สักเท่าไหร่ แต่จะให้ทนไว้มันก็ไม่ไหวจริง ๆ แล้ววันนี้เหมือนมันจะรุนแรงกว่าทุกวัน ตำปูเจ๊แดง เล่นงานอิฉันเข้าแล้วว่าแล้วก็กึ่งเดินกึ่งวิ่ง ตรงไปยังห้องน้ำหญิงทันที ห้องน้ำหญิงอยู่ซ้าย ห้องน้ำชายจะอยู่ขวา เมื่อเข้าไปห้องน้ำก็มีห้องส้วมอยู่ทั้งหมด สามห้องด้วยกัน แต่ห้องกลางมีคนเข้าอยู่ ฉันจึงตรงไปยังห้องในสุด ที่อยู่ด้านขวาของห้องกลางทันที ไม่พูดพร่ำทำเพลงเมื่อปิดประตูปุ๊บ ฉันก็ปีนขึ้นไปบนส้วมยองทันที รูดกางเกงลงอย่างรวดเร็ว ตามด้วยกางเกงใน เมื่อนั่งยองลงเท่านั้น มวลมหาประชาชีสีเหลืองอ๋อย ก็พรั่งพรู พากันออกมาดูโลก เต็มคอห่าน บางส่วนก็กระเด็นมาโดนรองเท้าผ้าใบ ตอนนั้นรู้สึกโกรธเจ๊แดงขึ้นมาเลย ที่ทำให้ฉันอับอายห้องข้าง ๆ นึกแล้วก็ราดน้ำตามทันที ฉันกดปุ่ม โทรศัพท์ในมือดูเวลา ก็เห็นว่าใกล้เวลานัดกับเบสแล้ว จึงกดโทรหาเขา..
"....ฝากตัวรับใช้นาย" (ดนตรีดังขึ้นจากห้องข้าง ๆ)