เพื่อนกัน.....วันตาย

           “เห้ย ยางแตกว่ะ” เสียงดังขึ้นมาจากหลังรถ

            กาย ที่ก้มๆเงยลงอยู่หลังรถ ส่งเสียงให้เพื่อนที่อยู่ในรถได้รู้ถึงสถานการณ์ตอนนี้ แล้วยืนขึ้นมองรอบๆ ปั๊มเติมน้ำมันเก่าๆที่เหมือนกับว่าใกล้ร้างเต็มทีแล้วบวกกับช่วงเวลาตอนนี้ใกล้มืดบรรยากาศในปั๊มก็ดูวังเวงน่าขนลุก ไม่มีรถที่แวะพักเลยแม้แต่คันเดียว

            “ทำงัยดีว่ะ มึงเปลี่ยนเป็นมัย” อาย ตะโกนถามมาจากข้างในรถ

          “เดี๋ยวกูลงไปช่วยไอ้กายดีกว่า” อิฐ ที่นั่งอยู่เบาะหลังเปิดประตูลงจากรถ

            “โอ้ย ร้อนว่ะอายกูลงด้วยดีกว่า ป่ะอีแนนมึงจะลงมัย” เบาะหลังที่เต็มไปด้วยคนนั่งสามคน ทำให้ปิ่นรู้สึกร้อนและอึดอัด เลยชวนแนนลงจากรถเช่นกัน

            “พวกมึงอย่าไปไหนไกลนะ” อาย บอกเพื่อนสาวสองคน

            “สรุปมึงเปลี่ยนเป็นมัย กาย” อายชะโงกหน้าออกหน้าต่างรถแล้วมองทางกายกับอิฐ

            “ไม่แน่ใจว่ะ จะพยายาม” กาย มองหน้าอิฐก่อนหันไปตอบอาย

            ทริปส่งท้ายการเรียนจบของกลุ่มเพื่อนห้าคนที่ตัดสินใจจะขึ้นเหนือและขับรถไปกันเองโดยมีอายอาสาเป็นคนขับรถ จุดหมายปลายทางคือบ้านกายที่ต้องขับผ่านเส้นทางตามไหล่เขาและทางโค้งเป็นระยะๆ

            “ที่นี้มันน่ากลัวแปลกๆ” แนนมองหน้าปิ่นพร้อมกับยื่นไฟเช็คให้

            “แบบนี้แหละบ้านนอกงัย พอเริ่มมืดหน่อยก็เงียบแบบนี้แหละ” ปิ่นรับไฟเช็คแล้วจุดบุหรี่

            ปิ่นเป็นสาวใจร้อน ปากจัด ตามสไตล์ของสาวเปรี้ยวตรงกันข้ามกับแนนที่ดูเรียบร้อยไม่สมกับชื่อสองสาวยืนคุยกันหน้าห้องน้ำและมองไปทางเพื่อนอีกสามคนที่อยู่ที่รถ

            “ทำงัยดีว่ะ” อายพูดกับตัวเองในรถ ก้มดูนาฟิกา มันเริ่มมืดแล้ว

            “ใจเย็นไว้คนสวย” เสียงอิฐดังขึ้นข้างหน้าต่าง เขาเห็นว่าอายดูเครียด

            “มันจะมืดแล้วงัย รถก็ไม่มีผ่านมาสักคัน” อายมองดูรอบๆแล้วยิ่งเครียดไปอีก

            กายยังคงก้มๆเงยๆอยู่ตรงล้อรถ ตัวเขาเองไม่เคยมีประสบการณ์กับเรื่องนี้มาก่อน เด็กเรียนที่ใส่แว่นหนา ทรงผมดูเรียบร้อย แต่ตอนนี้กลับเต็มไปด้วยเหงื่อจากความร้อน

            “มันรอยอะไรว่ะ” กายมองดูล้อรถแล้วพูดพรึมพรำ

            “อิฐ มึงมาดูนี่หน่อย” กายตะโกนบอกอิฐ

            “อะไรว่ะ” อิฐเดินไปตามเสียง มองกายที่ก้มตัวลงอยู่ที่ล้อรถ

            “ปกติยางรถแตกเป็นแบบนี้กันหรอว่ะ” กายเงยหน้าขึ้น มองหน้าอิฐ

            “ไหนๆ” อิฐ มองหน้ากายดูกายกังวล

            อิฐยังไม่ทันได้มองดูล้อรถ ก็ได้ยินเสียงรถเลี้ยวเข้ามาในปั๊ม รถคันนั้นที่มีคนขับเป็นผู้ชายพร้อมกับผู้หญิงที่นั่งมาด้วย และตรงไปทางที่จอดรถหน้าห้องน้ำ

            “เห้ย! มีรถมา” อิฐเดินไปหาอาย กายยังกังวลอยู่กับล้อรถ

            “ปะ ไปขอให้เขาช่วยหน่อย” อิฐ มองหน้าอายแล้วเปิดประตูรถอยากให้อายไปด้วย

            “ปิ่นกับแนนมันก็อยู่ตรงป่ะ” อายมองไปทางหน้าห้องน้ำเห็นปิ่นกำลังคุยอยู่กับรถคันนั้น

            “พี่ค่ะ พอดีรถพวกเรายางแตก ช่วยเราหน่อยได้มัย” ปิ่นก้มตัวตรงหน้าต่างพูดขอความช่วยเหลือ

            ผู้ชายที่เป็นคนขับ มองไปทางอีกสามคนที่อยู่ที่รถแล้วหันไปมองตากับผู้หญิงที่นั่งมาด้วย

            “มันร้อน ขึ้นมานั่งรอบนรถก่อน” เสียงผู้หญิง พูดขึ้นข้างคนขับ

            บรรยากาศที่เริ่มมืดแล้วแต่กลับรู้สึกร้อน ปิ่นมองตาแนนแล้วยิ้มตัดสินใจเดินอ้อมไปประตูด้านหลังรถคันนั้น พร้อมกับเปิดประตูรถ

            “เดี๋ยวเราไปบอกเพื่อนคนอื่นก่อน” แนนที่มองปิ่นกำลังเปิดประตูพูดขึ้น ปิ่นพยักหน้าตอบ

            “เดี๋ยวพี่ลงไปเอง เราขึ้นมาเลย” เสียงผู้ชายพูดแทรกขึ้นทันที

            อายกับที่มองดูเพื่อนตัวเองสนทนาอยู่กับรถคันนั้น แอบสงสัยนิดหน่อยว่าปิ่นกับแนนขึ้นไปบนรถคันนั้นทำไม

            “พวกมันขึ้นรถไปทำไมว่ะ” อิฐพูดขึ้น แล้วหันไปมองหน้าอาย

            “เห้ย! “ เสียงอายดังขึ้นแบบตกใจ

            “มันกำลังขับรถออกไปแล้ว” อายชี้ไปทางรถคันนั้น

            “เอ้า ไอ้ปิ่นกับแนนละ” อิฐมองตามนิ้ว พูดขึ้นอย่างลนลาน

            ทันทีที่แนนขึ้นรถแล้วปิดประตู เสียงรถก็ดังขึ้นคนขับเร่งเครื่องแล้วขับออกไปในทันที สถานการณ์ตอนนั้นดูสับสน อายกับอิฐดูงงกับเหตุการณ์ตรงหน้าไม่ต่างจากอีกสองสาวที่อยู่ในรถ

ตอนต่อไป.............