[ฺBrother] ภาพรอยยิ้มครั้งสุดท้าย

           ฉันเป็นเเค่เด็กสาวธรรมดา ที่มีพี่ชายฝาเเฝดผู้น่ารักอยู่ด้วยตลอด เเต่..เรื่องมันเกิดขึ้นวันนั้น วันที่พี่ชายของฉันต้องอยู่คนเดียว เอาเถอะอย่างน้อยเรื่องทั้งหมดฉันก็เป็นคนทำแล้วฉันจะเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟังเอง
                        ...Chapter 1...
ย้อนกลับไปเมื่อ 5 ปีก่อน
''พี่จ๋าๆ..เล่นวิ่งไล่เเปะกันไหม''
"อื้ม! เอาสิ..รีบไปหาที่เเอบนะ เพราะเธอวิ่งไม่ทันพี่เเน่นอน"
"โอเค น้องจะซ่อนให้พี่หาไม่เจอเลย!"
     เมื่อบทสนทนาเล็กๆจบลง เด็กผู้ชายที่รับน่าที่เป็นพี่ชายของฉันก็หันหลังให้พลางนับเลข
พึมพำๆ..ฉันไม่รอช้าวิ่งไปหาที่เเอบที่ไกลที่สุดจากตรงที่พี่ชายฝาเเฝดของฉัน
ฉันวิ่งออกมาไม่ไกลนักหรอก..ตอนนั้นฉันจำได้ว่าฉันอายุเเค่ 5 ขวบเอง ขาสั้นๆของฉันไม่เคยวิ่งไปได้ไกลหรอก
....
เมื่อถึงเวลาที่กำหนด พี่ชายก็รีบวิ่งตามหาฉันตามบริเวณใกล้ๆ ฉันเห็นเขาวิ่งพล่านตามหาฉัน ทั้งขวานหาในพุ่มไม้เเละปีนขึ้นไปดูจากที่สูง..
"เจา้ตัวเล็กอยู่ไหนน้าา?" เจ้าพี่ชายตัวประมาณฉันเริ่มเดินตามหาฉันที่อื่น..
ฮิฮิ..เขาเดินไปตรงนู่นก็ไม่เจอฉันหรอกเพราะฉันอยู่ตรงนี้ ว้าาเเย่จัง สงสัยจะหาฉันไม่ซะเเล้ว
สนุกจัง..เอ๊ะ เเต่ว่าถ้าเดินไปตรงนู่นก็จะเป็นเขตหวงห้ามนี่นา..เเต่สักพักเดี๋ยวพี่ก็คงกลับมา เราซ่อนนี่เเหละดีเเล้ว คิคิ..
                                   19.03 น.
คร่อก..คร่อก..อ๊ะ นี่ฉันหลับไปตั้งเเต่เมื่อไหร่เนี่ย..หืมม ฉันตื่นมาในห้องนอนสีขาวที่มีอีกเตียงอยู่ข้างๆซึ่งมันคือเตียงพี่ชายฉันเอง..เเต่ทำไมมันถึงไม่มีเขาล่ะ..มันเกิดอะไรขึ้นกันนะ
....