ระหว่างเรา

         หลายวันผ่านไปซีก็คงยังไม่มีทีท่าว่าจะตื่นขึ้นมาเลย เธอหลับไปนานและต้นก็ยังคงเฝ้ารอเธออยู่ในทุกๆวัน ต้นจะนอนรอเธอตื่นข้างๆเตียงนอนเสมอ แม้ว่าจะเป็นวันที่ต้นไปเรียน ในทุกๆเช้าต้นจะเอาดอกไม้มาไว้ที่ข้างเตียงที่ซีนอนอยู่ทุกวัน ในตอนเย็นตอนที่ต้นเลิกเรียนต้นก็มานอนเฝ้าจนบ้างวันต้นแทบไม่ได้กลับบ้านของตัวเองเลย 

          เช้าตรู่วันหนึ่งต้นได้รีบวิ่งไปโรงเรียน แต่เจอกับเพชรพอดี เพชรเลยชวนต้นไปกินข้าวก่อนที่จะไปโรงเรียน แต่ต้นปฏิเสธและบอกให้เพชรลาครูให้ตนด้วยเพราะ...ที่โรงพยาบาลโทรมาบอกว่าซีได้สติแล้ว...ทันใดนั้นเองต้นก็รีบวิ่งไปที่โรงพยาบาล แล้วเข้าไปหาซี...นั่งลงและจับมือซี แต่ว่าซีกลับไม่ได้ตอบกลับอะไรมาเลย เธอแค่ขยับหรืออาจจะเป็นเพราะนอนนานแล้วเส้นกระตุกก็ได้ 

ต้น : เธอตื่นสิ ตื่นมาคุยกับฉันหน่อยสิ เธอหลับไปหลายวันแล้วนะ ฉันอยากคุยกับเธออีกครั้ง ได้โปรดละตื่นขึ้นมาคุยกับฉันเถอะนะซี 

เวลาผ่านไป 2 สัปดารห์

          แล้วแม่ของซีก็เข้ามาพร้อมกับคำถาม ว่าลูกของเธอเป็นอย่างไรบ้าง ต้นก็ได้แต่พูดความจริง แต่แม่ของซีพยายามที่จะบอกกับหมอว่าช่วยลูกของฉันด้วยนะค่ะ และแม่ของเธอก็กลับไปก่อนที่ต้นจะกลับ ต้นเลยฝากคุณพยาบาลไว้ว่าในขณะที่เขาไม่อยู่ ใหห้ดูแลซีดีๆ ต้นก็พยายามที่จะชวยซีคุย ในทุกวันต้นชวนซีคุยมาตลอด จนกระทั่ง...วันหนึ่งซีลุกขึ้นมาพร้อมกับถามว่า...เดี๋ยวมาต่อแปปนึ่ง55555