My stick Over:Zero

 
  ชื่อของฉันคือ"มาโดโกะ"เป็นจอมเวทย์คะ ดวงดาวของพวกเรามีแกนกลางเป็นเวทมนต์เพราะงั้นคนส่วนใหญ่บนดาวดวงนี้ใช่เวทมนต์ได้ทั้งหมด
แต่เพราะเวทมนต์ทำให้คนส่วนใหญ่เหล่านั้นต่างแย่งดีชิงเด่นกัน ทำให้เกิดสงครามไม่เว้นแต่ละวัน ผู้คนต่างล้มตาย ประชากรบนดาวเริ่มลดลง
แต่เมื่อไม่นานมานี้ต่างฝ่ายต่างจับมือเพื่อสงบศึกและได้ตั้ง"สถาบันสันติทางเวทมนต์"ขึ้นมาเพื่อศึกษาเล่าเรียนและช่วยเหลือในด้านต่างๆโดยไม่แบ่งฝ่าย
เพราะงั้นที่แห่งนี้จึงเป็นศูนย์กลางของทุกสิ่ง
 
   ในทุกๆปีจะมีการจัดงานประลองเพื่อหาคนที่จะมาเป็นจอมเวทย์ที่แท้จริง
หรือที่เรียกว่า"My Stick"และได้รับชื่อทางเวทมนต์ โดยงานประลองจะแบ่งประเภทเป็นจอมเวทย์ฝึกฝนลำดับที่ 11-xx(จำนวนคน) ลำดับนี้นั้นได้มาจากผลการเรียนของแต่ละคน ส่วนการต่อสู้ในรอบแรกจะเป็นแบบ(Final)คนที่ยืนอยู่ในสนามเป็นคนสุดท้ายถือว่าชนะหรือยืนอยู่บนสนามจนเวลาหมดลงก็ถือว่าชนะเช่นกัน
 
  ส่วนกฎของการแข่งมีอยู่ว่า ห้ามทำร้ายจนถึงแก่ชีวิต ห้ามทำร้ายคนที่ยอมแพ้หรือขอถอนตัว(กรณีพลังเวทย์หมด) จับทีมได้ไม่เกินสองคน คนที่จะเข้าร่วมได้ต้องเรียนมาแล้ว3ปี ทำต่ำกว่านั้นให้ร้องขอเป็นกรณีพิเศษ
 
  สำหรับฉันแล้วต้องฝึกที่สถาบันนี้ถึงสามปีกว่าจะได้ลงแข่งงานประลอง
และวันนี้ก็เป็นวันที่ฉันรอคอย การแข่งรอบแรก
อย่างที่บอกว่าการประลองรอบแรกเป็นแบบไฟนอลเพราะงั้นช่วงแรกของการแข่งขันต้องเน้นไปทางป้องกันไว้ก่อน ถ้ามัวแต่โจมตีคงโดนส่อยร่วงตั้งแต่ต้นเกมแน่ ฉันอยู่รอดมาถึงช่วงกลางเกมคนเริ่มน้อยจากนี้จะเน้นไปทางการโจมตี
 
  และแล้วคนสุดท้ายที่ฉันต้องเผชิญหน้าก็คือ"ลอล่า" ในช่วงสามปีที่อยู่ในสถาบันเธอได้รับสมยานามว่า"ราชินีแห่งเพลิง"
เพียงแค่เวทย์ไฟของเธอ ทำให้ฉันนั้นทำได้แค่เพียงป้องกัน ไม่มีโอกาศโจมรีกลับ บอกตรงๆเลยว่าแค่ป้องกันก็เต็มกลืน ยิ่่งเวลายืดเยื้อพลังของลอล่ายิ่งเพิ่มขึ้นแต่พลังของฉันกับลดลง
  สุดท้ายแล้วการป้องกันของฉันก็ยื้อได้จนถึงวินาทีสุดท้าย
...................................................................................
  "เอาละครับท่านผู้ชมเวลาท่านรอคอยกำลังจะมาถึง" เสียงผู้ประกาศ
เฮ้..................................
  "การแข่งขันในรอบสองวันนี้...เอ่อ..เอิ่ม..มีผู้เข้าแข่งขันสองคน" 
โห่.................................
  "ใจเย็นๆครับใจเย็นๆ คงเพราะติดภารกิจอยู่จึงมาไม่ได้ แต่ว่าสองลำดับที่จะมาทำให้คนดูสนุกวันนี้ก็คือ...ใครเอ่ยยย"
  "ลำดับที่สามสมยานามเจ้าชายแห่งดาบ และลำดับที่ห้าสมยานามอสูรกายสีเงิน...ออกมานอกสนามแล้วคร๊าบบบบบบบบ"
เฮ้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ.......
เซอเวนๆๆๆๆๆๆ
จินโกะๆๆๆๆๆๆๆ
   "จินเฉยๆโว้ย เดี๋ยวพ่อปั๊ดฆ่าทิ้งซะให้หมด" จิน ลำดับที่ห้า
   "ใจเย็นน่าจินโกะ เดี๋ยวคนดูเขาไม่ชอบน่าเอานะ" เซอเวน ลำดับที่สาม
   "เหอะกล้าพูดดีนี้ เดี๋ยวชั้นคนนี้จะทำให้พูดไม่ได้อีกเลย" จินเริ่มโมโห
   "ถ้าคิดว่าทำได้ ก็เข้ามาเลย" เซอเวนยั่วโมโหอีก
 
   "สายลมเอ๋ย......" เซอเวนกำลังร่ายเวทย์แต่ว่า
   "ถ้ามัวแต่ร่ายเวทย์ระวังตายไม่รู้ตัว" จินพุ่งเข้าใส่อย่างรวดเร็ว
 
  "เอาแล้วครับเอาแล้ว ทางด่านจินโกะบุกอย่างหนักคงเพราะเป็นเวทย์สายเสริมกำลังจึงไม่ต้องร่ายเวทย์ ส่วนทางด่านเซอเวนยังไม่มีท่าทีชักดาบออกมาเลย"
   "คิดจะหลบไปถึงเมื่อใหร่ ชักดาบนั้นออกมาซะ" จินพูดขณะโจมตี
   "แหม่ๆ สู้กับจินโกะผมไม่จำเป็นต้องชักดาบหรอก" เซอเวนพูดยั่วโมโห
   "........." จินหยุดโจมตีกระทันหัน
   "จินโกะ แค่นี้ก็เหนื่อยแล้วเหรอ...."
   "ดิน..น้ำ..ลม..ไฟ...." 
   "เดี๋ยวดิๆ แบบนี้เริ่มไม่สวยแล้ว" สีหน้าของเซอเวนเปลี่ยนไป
   "คำสัญญาแห่งเลือดนั้น จงปลดพันธนาการนั้นออก" ทั่วร่างของจินล้อมรอบไปด้วยธาตุทั้งสี่
   "นี่เรายั่วโมโหเกินไปรึป่าวนะ" เซอเว่นยิ้มแสยะ
   "จงกลืนกินสิ่งที่อยู่ตรงหน้า...ชักดาบนั้นออกมาซะ" รูปร่างของตอนนี้ดูราวกับอสูรกายที่ห่อหุ่มไปด้วยเกราะสีเงินที่สร้างขึ้นจากเวทมนต์
   "โมโหเรื่องนั้นหรอกเรอะ คุณกรรมการครับยอมแพ้ตอนนี้ทันใหม๊"
เงียบกริบ
   "นี่ๆจินโกะจัง ไม่ใช่ๆจินจัง เล่นปล่อยซะขนาดนี้เดี๋ยวก็โดนคนดูเอาหรอก"
เงียบกริบ(หนี้กันหมดตั้งแต่จินร่ายเวทย์)
   "ตายยั่งเขียดแน่ตรู"
...........................................................................