เธอกับผม

      สวัสดีครับผมชื่อ ฮิเดะ อายุ 16 ปี กำลังจะขึ้นมัธยมปลาย ตอนนี้ผมกำลังทำอะไรหนะหรอ ผมหนะกำลังจะย้ายไปอยู่บ้านญาติที่ต่างจังหวัด ทำไมหนะหรอ?? ผมจะเล่าให้ฟัง (ย้อนไปเมื่อ 5 วันก่อน) มันเป็นวันธรรมดาสำหรับผม
       แต่มันไม่ธรรมดาสำหรับพ่อแม่ของผมหนะสิ ทำไมหนะหรอก็เพราะว่า "นี่ฮิเดะวันนี้พ่อกับแม่จะออกไปข้างนอกกันนะลูก" พ่อพูด "อ่าครับวันนี้เป็นวันครบรอบของพ่อและแม่หนิครับไปเที่ยวกันให้สนุกนะครับ" ฮิเดะตอบ "แม่เอาเงินวางไว้บนโต๊ะในห้องครัวนะลูกอยากกินอะไรก็ออกไปซื้อนะตอนออกไปอย่าลืมล๊อกบ้านด้วยนะ" แม่บอกด้วยความห่วงใย "ครับบบไม่ต้องห่วงผมหรอกครับไปเที่ยวกันให้สนุกเถอะครับ" ฮิเดะพูดตอบไปงั้นๆ "พ่อกับแม่ออกไปนานหน่อยนะลูกวันนี้อาจไม่ได้กลับดูแลตัวเองดีๆนะ" พ่อผมพูด แต่ผมไม่รู้เลยว่านั่นเป็นครั้งสุดท้ายที่ผมได้พูดกับพ่อและแม่ ตอนตกดึกมีเจ้าหน้าที่ตำรวจโทรมาหาผมบอกว่าพวกเขาเกิดอุบัติเหตุโดนรถบรรทุกประสานงาทำให้พวกเขาเสียชีวิตทันที หลังจากวันที่เกิดอุบัติเหตุได้มีการจัดงานศพขึ้นที่บ้านของผม โดยที่พวกญาติๆของพ่อและแม่ได้มารวมตัวช่วยกันจัดงานให้พ่อกับแม่ผม หลังจากงานผ่านไปพวกญาติๆได้ทำการตกลงกันว่าใครจะพาผมไปเลี้ยงก็ แน่หล่ะผมยังเด็กอยู่เลยกำลังจะขึ้นม.ปลายนี่นา และสุดท้ายพวกญาติก็ให้ผลสรุปกันว่าให้ผมไปอยู่กับลุง(พี่ของพ่อผมที่อยู่เชียงราย) ลุงเขาชื่อ โดสุ เป็นคนใจดี หน้าตาหล่อ ฐานะก็ดีแต่ยังไม่มีแฟน ลุงเขาเคยมาหาผมบ่อยๆและสนิทกับผมด้วยก็เลยรับเลี้ยงผมไว้และผมก็เดินทางไปอยู่เชียงรายกับลุงโดสุ
       นี่แหละครับเรื่องของผม และแล้วจู่ๆรถก็จอด ลุงโดสุก็ลงรถแล้วพูดขึ้นว่า "ฮิเดะลงมาได้แล้วถึงบ้านลุงแล้วนะ"  ฮิเดะตอบกลับ "ครับผมกำลังจะลงไปครับ" พอลงจากรถก็เห็นว่าบ้านคุณลุงใหญ่เหมือนกันนะและยังมีบ้านของเพื่อนบ้านติดอยู่ ขณะที่พนักงานขนของกำลังคนของลงจากรถ ผมก็พูดขึ้นว่า"ผมขอไปดูห้องของผมได้ไหมครับ" คุณลุงตอบกลับมา "ได้สิห้องของฮิเดะขึ้นบันไดไปชั้นสองอยู่ทางขวาสุด" หลังจากนั้นฮิเดะก็ขึ้นไปดูในห้องก็มีของของผมที่กำลังขนเข้ามาและผมก็เลยจะไปเปิดหน้าต่างเพื่อระบายอากาศในห้อง พอผมเปิดออกไปผมได้เห็นผู้หญิงในบ้านข้างๆบ้านของลุงผม ผมพูดออกมาเบาๆว่า "เธอเป็นใครหนะ"
ปล.ถ้าเรื่องนี้มีคนอ่านเยอะผมจะเขียนตอนต่อไปนะครับขอโทษด้วยนะครับที่ตัวหนังสือเยอะไปตอน 2 จะทำให้ดีกว่านี้นะครับ