รุ่นพี่หน้าใสกับยัยแว่นหน้าจืด
เขียนโดย 
Aonแมวเหมียวผู้เรียบร้อย
วันที่ 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 เวลา 17.03 น.
แก้ไขเมื่อ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2560 14.14 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
2) สงบศึก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหลังจากที่คุณอานิรุจให้รุ่นพี่นั่นมาอยู่ที่บ้านได้ประมาณ2อาทิตย์ทุกอย่างก็เหมือนเดิม เจอหน้ากันทีไรก็กัดกันเหมือนเดิม*-* จนมาถึงวันนี้......
โมนา Part
เช้าที่อากาศสดใส ทุกคนทำภารกิจส่วนตัวเสร็จและทานข้าวเสร็จทุกคนก็ไปอยู่ที่มุมส่วนตัวของตัวเอง ส่วนฉันล้างจานอยู่ในครัว ทันใดนั้น
กริ๊งงงง"งงงงง เสียงโทรศัพบ้าน ในห้องนั่งเล่นดังขึ้น
"เดี๋ยวแม่รับเอง"
"ค้าาา"
พอล้างจานเสร็จฉันเดินเข้าไปหาแม่ที่ห้องนั่งเล่น
"ใครค่ะแม่" ฉันนั่งลงบนโซฟาข้างๆแม่
"เพื่อนแม่เขาโทรมาบอกว่าแม่เขาป่วยอาการโคม่า เที่ยงนี้เขาจะมารับ ลูกกับทิวอยู่ด้วยกันได้ใช่ไหม"
"ได้คะแม่ แม่ไปอาบน้ำเตรียมเสื้อผ้าเถอะคะ^-^"
"จ๊ะ"
พอถึงเที่ยง รถของเพื่อนของคุณแม่ก็มารับ
"เดินทางปลอดภัยนะค่ะ ถึงแล้วโทรบอกด้วนนะค่ะ^-^"
"จ๊ะ ฝากดูแลน้องด้วยนะทิว" แม่หันไปบอก
"ครับ^-^"
ทิว Part
เย็นของวันนี้
"นี่....." ผมนั่งลงบนโซฟาฝั่งตรงข้ามของยัยแว่น
"......" ยัยแว่นวางหนังสือลงและหันหน้ามามองผม
"เอ่อคือ...อ่ะ.."ผมวางขนมลงบนบนโต๊ะ
"ให้ทำไมอ่ะ"ยัยแว่นทำหน้าสงสัย
"คือ ก็..สงบศึกไง "
"สงบศึกงั้นหรอ "
"อืมใช่ ว่าไง ตกลงไหม"
"ก็ได้ "
"ดีเลย>< อ่อและอีกอย่าง เธอต้องเรียกฉันว่าพี่ชาย และฉันจะเรียกเธอว่ายัยแว่นโอเคนะ^-^"
"ห๊ะ!! ไม่อ่ะแบบนี้ฉันก็เสียเปรียบอะดิ*0*"
"โอเค ตกลงตามนี้นะ" พูดจบผมก็เดินออกมาแบบแทบจะไม่ได้ฟังยัยแว่นนั่นพูดเลย
(เดี๋ยวมาต่อนะ>3< )
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
