เรื่องเล่าเงาดำ
เขียนโดย ดินสอสีรุ้ง
วันที่ 25 เมษายน พ.ศ. 2560 เวลา 13.33 น.
แก้ไขเมื่อ 25 เมษายน พ.ศ. 2560 14.16 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
1) ห้วยอาถรรพ์
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ' สวัสดีครับผมชื่อ กิต (นามสมมุติ) ผมเป็นเด็กแว๊นแถว จ. ลำปาง ครั้งเมื่อเป็นวัยซ่า ผมและเพื่อนในกลุ่มอีก 2-3 คนจะชอบขับรถแข่งกันบนท้องถนนทางหลวงเป็นประจำทุกค่ำคืน '
ตอนนั้นจำได้ดีว่าเวลา 22.48 นาที ของคืนวันพระใหญ่ ผมและเพื่อน ๆ อีก 2-3 คนได้จัดสนามแข่งขันเป็นประจำ แต่วันนี้จะแปลกหน่อยตรงเส้นทางที่ใช้แข่งขันเพราะได้เปลี่ยนเส้นทางจากปกติจะขับแถวๆ ถนนหลวงหน้าหมู่บ้าน แต่วันนี้เปลี่ยนเป็นถนนเปลี่ยวที่ข้างทาวมีพุ่มไม้และความเงียบสงบ เพื่อน ๆ ผมต่างขับถนนจอดปิดทางบนท้องถนนอย่างรู้งานก่อนที่รถผมจะมาปิดท้าย ระยางทางในการแข่งคือจะต้องผ่านห้วยแห่งหนึ่งก่อนถึงจะถึงจุดหมายที่กำหนดไว้ วันนั้นแข่งกัน3คันพอปล่อยสัญญาณต่างก็ออกตัวอย่างเร็ว ด้วยความที่ผมขับไปคนเดียวมันเลยไม่ต้องหวงคนข้างหลังอย่างเพื่อนผมที่มันให้แฟนซ้อนท้าย ระหว่างที่ขับผมรู้สึกขนลุกแปลกๆ รถที่ขับเร็วอยู่แล้วย่อมต้องมีลมแรงเป็นธรรมดาแต่นี้ผมหนาวๆ เหมือนไม่ใช่ลมที่มาจากการบิดรถเลย ด้วยความที่ผมหนาวเลยเบาความเร็วลงจนทำให้เพื่อนที่ขับตามหลังแซงไป จนทำให้รู้ว่าความหนาวที่ผมได้รับมันมาจากไหน ผมหันไปเห็นคนยืนอยู่ข้างทางเสื้อผ้าขาดยืนก้มหน้าแต่ผมสำผัสได้ว่าเขามองพวกเราคันใดคันหนึ่ง ในใจคิดว่าไม่ใช่แน่อาจจะเป็นคนบ้าข้างทาง ผมเลยมองกระจกเพื่อดูว่าเขายันยืนอยู่ตรงนั้น ผลที่ได้รับเกือบทำให้รถผมล้มเมื่อมองไปผมเห็นเขาวิ่งตามมาผมจะแปลกใจเลยถ้าผมไม่ขับรถถึง90 ตอนนั้นอยากจะบิดให้สุดแต่เหมือนรถไม่เป็นใจ ทำได้อย่างเดียวตอนนั้นคือสวดมนต์แต่เขาก็ยังตามอยู่ดี ไม่รู้ว่าผมขับมาไกลแค่หรือใกล้ถึงจุดหมายแล้ว แต่เพื่อนผมมันบอกว่าเลยห้วยไปนิดเดียวก็ถึงที่หมายแต่นี้ผมขับผ่านห้วยมาแล้วก็ยังไม่เห็นเพื่อนผมเลย ด้วยความที่เรากลัวเลยขับต่อไปเลื่อน ๆ จนเห็นแสงไฟรถขับสวนมาถึงได้รู้ว่าผมยังขับไปไม่ถึงที่ที่เพื่อนผมอยู่เพราะพวกมันถึงนานแล้วและรอผมนานเป็นชั่วโมงมันเลยตัดสินใจขับย้อนกลับมาดู ผมแทบจะกระโดดกอดมันถ้าไม่ติดตรงที่ไม่อยากอยู่ที่ตรงนี้ หลังจากนั้นผมก็ชวนพวกมันกลับอีกทางหนึ่งเพื่อที่จะไม่ได้เจอคนคนนั้นที่อยู่ข้างทาง พวกมันก็ยอมกลับอีกทาง เช้ารุ่งขึ้นผมถึงได้รู้ว่าเพื่อนที่ขับมารับผมกลับบ้านนั้นได้ขับรถชนต้นไม้ข้างทางและตายกันหมดและที่สำคัญต้นไม้นั้นคือที่เดียวที่ผมเจอชายคนนั้น สุดท้ายผมก็มารู้ทุกอย่างพร้อมกันคือเพื่อนผมตายตั้งแต่เมื่อคืนและผู้ชายคนที่ผมเจอคือ "ผี". !!!
END
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ