ซาตานซ่อนรัก
9.3
เขียนโดย น้ำริน
วันที่ 17 เมษายน พ.ศ. 2560 เวลา 20.59 น.
1 ตอน
1 วิจารณ์
2,913 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 17 เมษายน พ.ศ. 2560 21.59 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
1) ครั้งแรก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ซาตานซ่อนรัก
จากเด็กสาว ผู้ไม่เคยยอมแพ้...ต้องดิ้นรนเพื่อเอาตัวรอด แต่แล้วโชคชะตาก่อเล่นตลก เมื่อเธอเจอกับนกน้อยบาดเจ็บ เอ๊ะ .... หรือว่านี่คือพรหมลิขิตกันแน่นะ........
Part 1
>>>> แสงแดดที่แผดเผ่า อากาศที่ไร้สายลมของพระอาทิตย์ยาม บ่าย 2 ทำให้ภายในห้องเช่ารูหนูของ ใบเฟริน เหมือนอยู่ในเตาอบอุณหมูมิ 100 องศา
ใบเฟรินสาวน้อยตาโต นอนอยู่ที่เตียงด้วยความเหนื่อยล้าจากงานที่เธอ ทำมาตลอด ทั้งคืน แต่เสียงที่ปลุกให้ เธอต้องตื่นอย่างรวดเร็ว ก่อเจ้านาฬิกาปลุกตัวดี ที่ทำงานอย่างตรงเวลาทุกวัน
กริ๊ง......กริ๊ง...............กริ๊..........
รู้แล้วล่ะน่า....... (เฟินพูดด้วยน้ำเสียงง่วงนอนพร้องมือที่ควานหา เจ้าต้นต่อของเสียงปลุก)
ทั้งที่ขี้เกียจ และเหนื่อยมากแค่ไหน แต่เฟินก่อต้องฝืนตัวเองเพื่อไปทำงาน
เห้อ.......ก่อเรามันจนนี่เนอะ .......ขี้เกียจไม่ได้ ลุกขึ้นสิ เฟินเอ้ย ( เฟินพูดกับตัวเองและแบกสังขารไปทำภารกิจให้เสร็จสิ้น แต่ ทันทีที่เฟิน เปิดประตูห้องน้ำ ก่อทำให้เฟินถึงกับตาสว่างเมื่อมีนกสีดำบินพุ่งมาชนกับเฟินอย่างจัง...โอ้ย...
เอ้ย....อร้าย..... ไอ้นกบ้าแกมาทำอะไรในห้องน้ำชั้น (เฟินร้องขึ้นด้วยความตกใจแต่แล้วก่อหันไปดูนกตัวนั้น เฮ้ย มันตายป่าวอ่ะ นิ่งไปเลย)
เอ้ยตายป่าว.....จะมาเป็นผีนกในห้องนี้ไม่ได้นะ ตรูกลัวผี..โอ้วแม่เจ้า...ทำไงดี ..ทำไงดี..
จิ้ม..จิ้ม..จิ้มๆๆ หายใจวุ้ย...หายใจ...โล่งอก
เฮ้ยสายแล้ว!!! ช็อคค่ะ....รีบแล้วจร้า (เฟินรีบอาบน้ำวิ่งไปทำงานโดยด่วน เร็วกว่าแสง)
>>> ภายในห้องเช่ารูหนูที่ไม่มีผู้คนอาศัยอยู่ ยังมีเสียงหายใจแผ่วเบา และเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดในบาดแผล ที่แทรกผ่านอากาศออกมาด้วยความโหยหวน เซซ่าบุรุษซาตานในร่างนกตัวเล็กสีดำ หายใจอย่างแผ่วเบา
ท่านพ่อข้าขอโทด ท่านพ่อ.........เสียงร้องก่อนหมดสติของเซซ่า
จากเด็กสาว ผู้ไม่เคยยอมแพ้...ต้องดิ้นรนเพื่อเอาตัวรอด แต่แล้วโชคชะตาก่อเล่นตลก เมื่อเธอเจอกับนกน้อยบาดเจ็บ เอ๊ะ .... หรือว่านี่คือพรหมลิขิตกันแน่นะ........
Part 1
>>>> แสงแดดที่แผดเผ่า อากาศที่ไร้สายลมของพระอาทิตย์ยาม บ่าย 2 ทำให้ภายในห้องเช่ารูหนูของ ใบเฟริน เหมือนอยู่ในเตาอบอุณหมูมิ 100 องศา
ใบเฟรินสาวน้อยตาโต นอนอยู่ที่เตียงด้วยความเหนื่อยล้าจากงานที่เธอ ทำมาตลอด ทั้งคืน แต่เสียงที่ปลุกให้ เธอต้องตื่นอย่างรวดเร็ว ก่อเจ้านาฬิกาปลุกตัวดี ที่ทำงานอย่างตรงเวลาทุกวัน
กริ๊ง......กริ๊ง...............กริ๊..........
รู้แล้วล่ะน่า....... (เฟินพูดด้วยน้ำเสียงง่วงนอนพร้องมือที่ควานหา เจ้าต้นต่อของเสียงปลุก)
ทั้งที่ขี้เกียจ และเหนื่อยมากแค่ไหน แต่เฟินก่อต้องฝืนตัวเองเพื่อไปทำงาน
เห้อ.......ก่อเรามันจนนี่เนอะ .......ขี้เกียจไม่ได้ ลุกขึ้นสิ เฟินเอ้ย ( เฟินพูดกับตัวเองและแบกสังขารไปทำภารกิจให้เสร็จสิ้น แต่ ทันทีที่เฟิน เปิดประตูห้องน้ำ ก่อทำให้เฟินถึงกับตาสว่างเมื่อมีนกสีดำบินพุ่งมาชนกับเฟินอย่างจัง...โอ้ย...
เอ้ย....อร้าย..... ไอ้นกบ้าแกมาทำอะไรในห้องน้ำชั้น (เฟินร้องขึ้นด้วยความตกใจแต่แล้วก่อหันไปดูนกตัวนั้น เฮ้ย มันตายป่าวอ่ะ นิ่งไปเลย)
เอ้ยตายป่าว.....จะมาเป็นผีนกในห้องนี้ไม่ได้นะ ตรูกลัวผี..โอ้วแม่เจ้า...ทำไงดี ..ทำไงดี..
จิ้ม..จิ้ม..จิ้มๆๆ หายใจวุ้ย...หายใจ...โล่งอก
เฮ้ยสายแล้ว!!! ช็อคค่ะ....รีบแล้วจร้า (เฟินรีบอาบน้ำวิ่งไปทำงานโดยด่วน เร็วกว่าแสง)
>>> ภายในห้องเช่ารูหนูที่ไม่มีผู้คนอาศัยอยู่ ยังมีเสียงหายใจแผ่วเบา และเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดในบาดแผล ที่แทรกผ่านอากาศออกมาด้วยความโหยหวน เซซ่าบุรุษซาตานในร่างนกตัวเล็กสีดำ หายใจอย่างแผ่วเบา
ท่านพ่อข้าขอโทด ท่านพ่อ.........เสียงร้องก่อนหมดสติของเซซ่า
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ