วันๆของนิกซ์ก็งี้แหละ
7.3
เขียนโดย นิกซ์
วันที่ 9 เมษายน พ.ศ. 2560 เวลา 14.57 น.
10 ตอน
2 วิจารณ์
13.06K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 9 เมษายน พ.ศ. 2560 15.49 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
9) Goodbye My friend...
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความอ่า...
ปีสี่แล้ว...
ไวจังเลย...
รู้สึกเหมือนมามหาลัยได้ไม่กี่วัน...
ได้เจอเรื่องราวมากมาย ทั้งสุขดราม่าและฮาเฮ
ได้เจอเพื่อนมากมายหลากหลายรูปแบบ
อีกไม่นานก็รับปริญญา
คิดแล้วใจมันก็โหวงๆชอบกล
คนบางคนอาจจะต้องจากกัน
อย่างเช่นโยโย่ เป็นต้น
...
แต่เดี๋ยวก่อน!!!
มันไม่ได้เกิดเหตุอะไรร้ายแรงนะ ไม่มีดราม่า
555+
พอดีว่า โยโย่ เพื่อนและรูมเมทของนิกซ์นั้น เทอมหน้านางจะย้ายไปฝึกงานที่อื่น เลยไม่ได้อยู่หอ นิกซ์เลยรู้สึกเหงาๆหน่อย เลยเเต่งตอนนี้เพื่อโยโย่สักเล็กน้อย
...
โยโย่กลับนิกซ์ เรารู้จักกันตอนปีหนึ่ง ช่วงใกล้รับน้องจะหมดลง ที่มหาลัยที่นิกซ์เรียนอยู่ เค้ารับน้องกันเทอมหนึ่งเลยค่ะ
พอได้เจอกัน คุยกันถูกคอ
เริ่มมาหามาคุยกัน
ต่อมาเวลาเรียน เราได้เจอกัยบ่อยขึ้น พอถึงช่วงเปลี่ยนเมท ในปีสอง เราก็มาอยู่ด้วยกัน
ได้รู้จักกันและกันมากขึ้น
มีทะเลาะกันบ้าง
โกรธกันบ้าง
ต๊องไปด้วยกันบ้าง
ก็เฮฮาไปด้วยกัน
ในตอนแรกนิกซ์เองก็คิดว่า โยโย่จะเป็นคนนิ่งๆแลดูเด็กเรียนนะแต่เนื้อในจริงๆน่ะเหรอ
บ๊องสิ้นดี บ๊องจนไม่รู้ว่าจะหาอะไรเปรียบ มีโม้เม้นพีกๆเยอะมากกกกกก
ส่วนนิกซ์ ใครๆหรือแม้แต่โยโย่เองก็คิดว่าเป็นคนขรึม เพราะชอบอยู่สันโดษเอาง่ายๆ คือนิกซ์มักจะไปไหนมาไหนคนเดียว (คือไม่ชอบไปไหนตามใคร ชอบไปตามใจชั้น)จนดูเหมือนคนหยิ่งยโสแต่จริงๆเป็นคนช่างพูดช่างคุย (แลดูเพ้อ)และเฮฮา
สำหรับโยโย่นั้น หากนางชอบเพลงอะไรแล้ว นางจะเปิดวนซ้ำไปซ้ำมา คือนิกซ์เองก็เป็นนะแต่สิ่งที่ไม่เหมือนกันเลยคือ โยโย่ชอบเปิดเพลงแล้วเปิดลำโพง!ซะด้วย (มีการเผื่อแผ่ไปให้ด้วยเพื่อนนะ)
คือ แรกๆก็เพาะดีแต่นานๆไปก็รำคาญว่ะ
ส่วนนิกซ์จะชอบใส่หูฟังมากกว่า ส่วนหนึ่งเพราะลำโพงโน๊ตบุ๊คของนิกซ์เสียอีกส่วนหนึ่งคือ นิกซ์ชอบความเป็นส่วนตัว
ถึงจะดูแตกต่างแต่ก็เข้ากันได้นะ
อาจมีเรื่องให้ขัดใจกันบ้างแต่ก็ให้อภัยกัน?
หลายครั้งที่นิกซ์และโยโย่ก็เล่นสงครามประสาทกันบ๊อยบ่อย
อย่างเช่น
เปลี่ยนสีธีมบทสนทนาในเฟสบุ๊ก
ส่งสติกเกอร์ในไลน์ (อันนี้นิกซ์แกล้งกวนมันเอง555+)
ดูต๊องดีนะ
แต่ก็ต้องขอบใจโยโย่เลย ที่มาสร้างสีสันและความทรงจำในวัยเรียนมหาลัยของนิกซ์ จะไม่มีวันลืมเลย
Goodbyes are not forever. Goodbyes are not the end. They simply mean I’ll miss you. Until we meet again!
ลาก่อนไม่ใช่ชั่วนิรันดร์ ลาก่อนไม่ใช่จุดจบ มันเป็นแค่การบอกว่าฉันจะคิดถึงเธอ จนกว่าเราจะได้พบกันอีก
ปีสี่แล้ว...
ไวจังเลย...
รู้สึกเหมือนมามหาลัยได้ไม่กี่วัน...
ได้เจอเรื่องราวมากมาย ทั้งสุขดราม่าและฮาเฮ
ได้เจอเพื่อนมากมายหลากหลายรูปแบบ
อีกไม่นานก็รับปริญญา
คิดแล้วใจมันก็โหวงๆชอบกล
คนบางคนอาจจะต้องจากกัน
อย่างเช่นโยโย่ เป็นต้น
...
แต่เดี๋ยวก่อน!!!
มันไม่ได้เกิดเหตุอะไรร้ายแรงนะ ไม่มีดราม่า
555+
พอดีว่า โยโย่ เพื่อนและรูมเมทของนิกซ์นั้น เทอมหน้านางจะย้ายไปฝึกงานที่อื่น เลยไม่ได้อยู่หอ นิกซ์เลยรู้สึกเหงาๆหน่อย เลยเเต่งตอนนี้เพื่อโยโย่สักเล็กน้อย
...
โยโย่กลับนิกซ์ เรารู้จักกันตอนปีหนึ่ง ช่วงใกล้รับน้องจะหมดลง ที่มหาลัยที่นิกซ์เรียนอยู่ เค้ารับน้องกันเทอมหนึ่งเลยค่ะ
พอได้เจอกัน คุยกันถูกคอ
เริ่มมาหามาคุยกัน
ต่อมาเวลาเรียน เราได้เจอกัยบ่อยขึ้น พอถึงช่วงเปลี่ยนเมท ในปีสอง เราก็มาอยู่ด้วยกัน
ได้รู้จักกันและกันมากขึ้น
มีทะเลาะกันบ้าง
โกรธกันบ้าง
ต๊องไปด้วยกันบ้าง
ก็เฮฮาไปด้วยกัน
ในตอนแรกนิกซ์เองก็คิดว่า โยโย่จะเป็นคนนิ่งๆแลดูเด็กเรียนนะแต่เนื้อในจริงๆน่ะเหรอ
บ๊องสิ้นดี บ๊องจนไม่รู้ว่าจะหาอะไรเปรียบ มีโม้เม้นพีกๆเยอะมากกกกกก
ส่วนนิกซ์ ใครๆหรือแม้แต่โยโย่เองก็คิดว่าเป็นคนขรึม เพราะชอบอยู่สันโดษเอาง่ายๆ คือนิกซ์มักจะไปไหนมาไหนคนเดียว (คือไม่ชอบไปไหนตามใคร ชอบไปตามใจชั้น)จนดูเหมือนคนหยิ่งยโสแต่จริงๆเป็นคนช่างพูดช่างคุย (แลดูเพ้อ)และเฮฮา
สำหรับโยโย่นั้น หากนางชอบเพลงอะไรแล้ว นางจะเปิดวนซ้ำไปซ้ำมา คือนิกซ์เองก็เป็นนะแต่สิ่งที่ไม่เหมือนกันเลยคือ โยโย่ชอบเปิดเพลงแล้วเปิดลำโพง!ซะด้วย (มีการเผื่อแผ่ไปให้ด้วยเพื่อนนะ)
คือ แรกๆก็เพาะดีแต่นานๆไปก็รำคาญว่ะ
ส่วนนิกซ์จะชอบใส่หูฟังมากกว่า ส่วนหนึ่งเพราะลำโพงโน๊ตบุ๊คของนิกซ์เสียอีกส่วนหนึ่งคือ นิกซ์ชอบความเป็นส่วนตัว
ถึงจะดูแตกต่างแต่ก็เข้ากันได้นะ
อาจมีเรื่องให้ขัดใจกันบ้างแต่ก็ให้อภัยกัน?
หลายครั้งที่นิกซ์และโยโย่ก็เล่นสงครามประสาทกันบ๊อยบ่อย
อย่างเช่น
เปลี่ยนสีธีมบทสนทนาในเฟสบุ๊ก
ส่งสติกเกอร์ในไลน์ (อันนี้นิกซ์แกล้งกวนมันเอง555+)
ดูต๊องดีนะ
แต่ก็ต้องขอบใจโยโย่เลย ที่มาสร้างสีสันและความทรงจำในวัยเรียนมหาลัยของนิกซ์ จะไม่มีวันลืมเลย
Goodbyes are not forever. Goodbyes are not the end. They simply mean I’ll miss you. Until we meet again!
ลาก่อนไม่ใช่ชั่วนิรันดร์ ลาก่อนไม่ใช่จุดจบ มันเป็นแค่การบอกว่าฉันจะคิดถึงเธอ จนกว่าเราจะได้พบกันอีก
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ