วันๆของนิกซ์ก็งี้แหละ
เขียนโดย นิกซ์
วันที่ 9 เมษายน พ.ศ. 2560 เวลา 14.57 น.
แก้ไขเมื่อ 9 เมษายน พ.ศ. 2560 15.49 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
9) Goodbye My friend...
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความอ่า...
ปีสี่แล้ว...
ไวจังเลย...
รู้สึกเหมือนมามหาลัยได้ไม่กี่วัน...
ได้เจอเรื่องราวมากมาย ทั้งสุขดราม่าและฮาเฮ
ได้เจอเพื่อนมากมายหลากหลายรูปแบบ
อีกไม่นานก็รับปริญญา
คิดแล้วใจมันก็โหวงๆชอบกล
คนบางคนอาจจะต้องจากกัน
อย่างเช่นโยโย่ เป็นต้น
...
แต่เดี๋ยวก่อน!!!
มันไม่ได้เกิดเหตุอะไรร้ายแรงนะ ไม่มีดราม่า
555+
พอดีว่า โยโย่ เพื่อนและรูมเมทของนิกซ์นั้น เทอมหน้านางจะย้ายไปฝึกงานที่อื่น เลยไม่ได้อยู่หอ นิกซ์เลยรู้สึกเหงาๆหน่อย เลยเเต่งตอนนี้เพื่อโยโย่สักเล็กน้อย
...
โยโย่กลับนิกซ์ เรารู้จักกันตอนปีหนึ่ง ช่วงใกล้รับน้องจะหมดลง ที่มหาลัยที่นิกซ์เรียนอยู่ เค้ารับน้องกันเทอมหนึ่งเลยค่ะ
พอได้เจอกัน คุยกันถูกคอ
เริ่มมาหามาคุยกัน
ต่อมาเวลาเรียน เราได้เจอกัยบ่อยขึ้น พอถึงช่วงเปลี่ยนเมท ในปีสอง เราก็มาอยู่ด้วยกัน
ได้รู้จักกันและกันมากขึ้น
มีทะเลาะกันบ้าง
โกรธกันบ้าง
ต๊องไปด้วยกันบ้าง
ก็เฮฮาไปด้วยกัน
ในตอนแรกนิกซ์เองก็คิดว่า โยโย่จะเป็นคนนิ่งๆแลดูเด็กเรียนนะแต่เนื้อในจริงๆน่ะเหรอ
บ๊องสิ้นดี บ๊องจนไม่รู้ว่าจะหาอะไรเปรียบ มีโม้เม้นพีกๆเยอะมากกกกกก
ส่วนนิกซ์ ใครๆหรือแม้แต่โยโย่เองก็คิดว่าเป็นคนขรึม เพราะชอบอยู่สันโดษเอาง่ายๆ คือนิกซ์มักจะไปไหนมาไหนคนเดียว (คือไม่ชอบไปไหนตามใคร ชอบไปตามใจชั้น)จนดูเหมือนคนหยิ่งยโสแต่จริงๆเป็นคนช่างพูดช่างคุย (แลดูเพ้อ)และเฮฮา
สำหรับโยโย่นั้น หากนางชอบเพลงอะไรแล้ว นางจะเปิดวนซ้ำไปซ้ำมา คือนิกซ์เองก็เป็นนะแต่สิ่งที่ไม่เหมือนกันเลยคือ โยโย่ชอบเปิดเพลงแล้วเปิดลำโพง!ซะด้วย (มีการเผื่อแผ่ไปให้ด้วยเพื่อนนะ)
คือ แรกๆก็เพาะดีแต่นานๆไปก็รำคาญว่ะ
ส่วนนิกซ์จะชอบใส่หูฟังมากกว่า ส่วนหนึ่งเพราะลำโพงโน๊ตบุ๊คของนิกซ์เสียอีกส่วนหนึ่งคือ นิกซ์ชอบความเป็นส่วนตัว
ถึงจะดูแตกต่างแต่ก็เข้ากันได้นะ
อาจมีเรื่องให้ขัดใจกันบ้างแต่ก็ให้อภัยกัน?
หลายครั้งที่นิกซ์และโยโย่ก็เล่นสงครามประสาทกันบ๊อยบ่อย
อย่างเช่น
เปลี่ยนสีธีมบทสนทนาในเฟสบุ๊ก
ส่งสติกเกอร์ในไลน์ (อันนี้นิกซ์แกล้งกวนมันเอง555+)
ดูต๊องดีนะ
แต่ก็ต้องขอบใจโยโย่เลย ที่มาสร้างสีสันและความทรงจำในวัยเรียนมหาลัยของนิกซ์ จะไม่มีวันลืมเลย
Goodbyes are not forever. Goodbyes are not the end. They simply mean I’ll miss you. Until we meet again!
ลาก่อนไม่ใช่ชั่วนิรันดร์ ลาก่อนไม่ใช่จุดจบ มันเป็นแค่การบอกว่าฉันจะคิดถึงเธอ จนกว่าเราจะได้พบกันอีก
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ