หรือเพราะเราไม่ได้รักกัน(เรื่องจริงจากผู้เขียน)

เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงของผู้เขียนนะคะ คือต้องบอกก่อนว่าอาจจะมีที่เราแต่งเติมลงไปบ้างเพราะอาจจะจำเรื่องไม่ได้บ้าง อีกอย่างชื่อก็แค่การสมมุติ ส่วนตัวละครต้องขออนุญาติด้วยนะคะ รูปผู้ชายคือแฟนเราก็ตัดผมทรงนี้เหมือนกันเลยเลือกมาส่วนผู้หญิงนั่นคือตัวเราคนที่อยู่รอบตัวเราบอกว่าเรายิ้มสวยค่ะเลยเลือกรูปมา ส่วนลักษณะอะไรอย่างนี้คือของจริงนะคะ

 เริ่มเรื่องกันเลย

สวัสดีค่ะชื่อแก้วใสเราเป็นเด็กต่างจังหวัดคนหนึ่ง ในช่วงปิดเทอมเราชอบไปเที่ยวที่ กทม ค่ะเนื่องจากมีญาติที่นั่น เราจะไปทุกๆปิดเทอมเลยค่ะ จำได้ลางๆว่าตอนเด็กๆเคยไปเที่ยวที่นู้นบ่อยมาก ไปอยู่กับป้าค่ะ เป็นหมู่บ้านหมู่บ้านหนึ่ง ตอนเด็กๆซึ่งแก้วเองก็จำไม่ได้แล้วนะว่ามันกี่ขวบตอนนั้นเป็นวันที่ต้องไปเที่ยวบ้านป้าข้างๆบ้านซึ่งพวกเขากำลังย้ายมาอยู่ข้างบ้านเราพอดี เราเลยมาทำความรู้จักค่ะ ป้าเขามีลูกชายอยู่ 2 คนอายุต่างกัน4 ปี คนแรกเป็นพี่ชายชื่อพี่คอปเตอร์ขอเรียกสั้นๆว่าพี่คอปนะคะ พี่คอปเป็นคนที่ขี้เล่นมาก น่าตาน่ารักมากด้วย จำได้ว่าพี่คอปชอบแกล้งเราบ่อยๆค่ะที่ไหนมีซนที่นั่นมีแก้วกับพี่คอป ส่วนคนที่สองเป็นน้องชื่อโปสเตอร์(อายุเท่ากันกับแก้วนะ) ขอเรียกว่าโปสนะคะ โปสจะเป็นเด็กที่เงียบๆค่ะ ชอบอ่านหนังสือจะมีหนังสืออยู่กับตัวบ่อยๆและไม่ค่อยชอบออกไปไหนกับแก้วและพี่คอป จำได้ว่ามีวันหนึ่งตอนที่เรา3คนจะออกไปเล่นด้วยกันแต่โปสไม่ยอมไป ตอนนั้นเด็กด้วยค่ะแก้วอยากให้โปสไปเล่นกับพวกเราเลยดึงหนังสือจากมือโปส สรุปหนังสือโปสฉีกค่ะ ตอนนั้นแก้วเด็กด้วยเลยไม่ได้รู้สึกอะไรมาก แต่โปสค่ะร้องไห้ใหญ่เลย พี่คอปก็พยายามปลอบให้โปสเงียบ แต่โปสไม่เงียบร้องไห้อย่างเดียวเลย ตอนนั้นรู้สายตาที่โปสมองมาทางเรามันคือความโกรธทั้งนั้น จากนั้นแม่ของโปสก็มาปลอบแล้วพาไปซื้อหนังสือเล่มใหม่ด้วย โปสจึงเงียบ ตั้งแต่นั้นมาโปสก็ไม่เคยเล่นอะไรกับแก้วเลยค่ะ จนกระทั่งเรากลับต่างจังหวัด แล้วก็ไม่ได้มาที่นั่นอีกเลยจนตอนขึ้นมอปลาย