Chit Chat On You
เขียนโดย 
โบว์น้อย
วันที่ 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560 เวลา 19.02 น.
แก้ไขเมื่อ 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560 21.13 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
1)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
กรุงเทพฯ, ประเทศไทย
ขอสวัสดีทุกคนก่อนนะคะฉันชื่อ บลู ที่หมายถึงสีฟ้านั่นเอง ตอนนี้ก็อยู่ในช่วงปิดเทอมของมหาลัยรังสิตพอดีก็เลยคิดว่าจะหางานทำซะน่อย ด้วยความที่ฉันโหยหางานทำมากไปสมัครทำงานพาร์ทไทม์ที่ไหนเขาก็ไม่รับเลย บ้างก็บอกว่าเดี๋ยวติดต่อกลับไปเเต่ก็เปล่าหายไปจนถึงตอนนี้
ฉันก็เลยลองหาในเน็ตดูว่าจะมีที่ไหนเหมาะกับฉันบ้าง ที่สำคัญต้องทำในช่วงเวลาตอนเช้าถึงเย็นด้วยนะ เพราะว่าฉันต้องกลับบ้านไปดูเเลเเม่ที่บ้านช่วยท่านทำนู่นนี่นั่น เเล้วอีกอย่างฉันชอบเล่นเเชทมากๆเลย ไม่ใช่ว่าอยากหาเเฟนหรืออะไรหรอกนะเเล้วก็ไม่ใช่ว่าไม่มีเพื่อนหรอก คือฉันชอบเล่นอินเตอร์เน็ต ดูข่าว เล่นเกมส์ไปเรื่อย ก็อย่างที่ทุกคนรู้อ่ะเเหละสมัยนี้มันต้องไวเเละรู้ให้มากๆ คือการเผือกเรื่องชาวบ้านนั่นเอง เย้!
เเละครั้งนี้ก็เป็นโชคดีของฉันหลังจากที่ฉันส่งใบสมัครไปนั่นก็คือร้านกาเเฟ Happy Tea Time เป็นร้านใหญ่เลยทีเดียว คนเขาบอกร้านนี้สมัครเข้ายากมากเลยเป็นเหตุให้มีพนักงานน้อย เเต่เเปลกฉันดันสมัครติดเนี้ยนะ เวรกรรม เย้ย! ดีสิ ดีจะตาย จะเวรทำหอยนางรมอะไร
หลังจากกลับมาถึงบ้านฉันก็พุ่งเข้ากอดเเม่ที่กำลังทำกับข้าวอยู่ที่ห้องครัว
"กลับมาเเล้วค่า"
"อ้าวบลู เเม่ตกใจหมด"
"พรุ่งนี้หนูไปทำงานพาร์ทไทม์เเล้วนะเเม่!"
"สมัครได้เเล้วเหรอ"
"ได้ดิเเม่ ดีใจจนเนื้อเต้น"
"ดีๆ งั้นวันนี้ก็ทานข้าวด้วยกันเลย"
"โอเช"
วันรุ่งขึ้น..
8:00 AM
ก๊อกๆ..!
"ไม่ไปทำงานเหรอบลู เเปดโมงเเล้ว"
"งานอะไรเเม่ งึมๆ -.,-"
"ก็ลูกบอกจะไปทำงานพรุ่งนี้เช้า เอ่อ เเม่หมายถึงวันนี้น่ะ"
"ห๊ะ! เเปดโมง! ซวยเเล้ว ร้านเปิดเจ็ดโมงนี่นา"
ฉันรีบวิ่งไปเข้าห้องน้ำล้างหน้าเเปรงฟันน้ำนี่คงไม่ต้องอาบเเล้ว ไม่เข้าใจฉันลืมตั้งนาฬิกาปลุกได้ไงเนี้ยดีที่เเม่เข้ามาปลุกก่อนไม่งั้นตื่นตอนเที่ยงเลย เมื่อคืนเเชทอะไรก็ไม่ได้เล่นซะด้วย โอ๊ยย ทำงานวันเเรกสร้างเรื่องจนได้สินะ สาธุ อย่าให้โดนไล่ออกเลยอย่างน้อยก็ขอให้ได้เงินค่าเล่นเน็ตทีเถอะ
ณ ร้านกาเเฟ Happy Tea Time
"มะ..มาเเล้วค่ะ"
"เธอมาสาย"
"ขอโทษค่ะ คือหนูลืมตั้งนาฬิกาปลุกก็เลย.."
"ชื่ออะไรนะเธอ เด็กใหม่หนิ"
"บลูค่ะ"
"ครั้งนี้ฉันเตือนนะบลู คราวหน้าจะไม่มีอีก"
"ขอบคุณค่ะๆ"
"ไปเปลี่ยนชุด"
"ค่ะๆ"
พอฉันกำลังจะเดินไปเปลี่ยนชุด สายตาพนักงานคนอื่นๆก็มองฉันเหมือนจะไม่พอใจอยู่เหมือนกัน เเต่เเปลกตรงที่ผู้ชายคนนึงที่ยืนเช็ดเเก้น้ำอยู่กลับยิ้มเเล้วก็ยกนิ้วโป้งให้ฉัน ประมาณว่า เธอเยี่ยมมากที่มาสายตั้งเเต่วันเเรก อะไรเทือกๆนั้นเเล้วฉันก็ยิ้มกลับให้เเบบเเห้งๆ
"^^b"
"^++^"
ตกเย็น..
เฮ้ออ เสร็จซะทีเมื่อเช้าจะเเย่ไปหน่อยเเต่พอฉันตั้งใจทำงานผู้จัดการก็ดูจะพอใจอยู่เหมือนกัน ก็บอกเเล้วมันไม่ได้เเย่ไปซะทุกเรื่องหรอกน่าา ฉันเดินไปที่ป้ายรถเมล์จะกลับบ้านเเล้วนิกก็เดินมาก่อน ที่ฉันรู้ชื่อเขาเพราะทำความรู้จักกันเมื่อเช้านี้เเล้ว อิอิ
"กลับด้วยคน"
"อ้าวนิก บ้านนายกลับทางเดียวกับฉันหรือไง"
"ล่ะมั้ง"
"เอ้า ซะงั้น"
"ก็ทางเดียวกันน่ะเเหละเเต่คนละหลัง"
"ก็เเหงสิ จะหลังเดียวกันได้ยังไง ฮ่ะๆ"
พอกลับมาถึงบ้านฉันก็รีบขึ้นห้องอาบน้ำเเล้วจบที่การเล่นคอมนั่นเอง ฮิฮิ ตอนที่ไม่อยู่บ้านคิดถึงคอม คิดถึงเพื่อนๆในเเชทชะมัด เห็นอย่างงี้เพื่อนในเเชทฉันเพียบเลยนะจะบอกให้ ส่วนเเอพที่ฉันชอบเเชทก็จะมี faebook เเล้วก็ Line เเต่ไลน์นี่ต้องคนสำคัญเเละคนรู้จักเท่านั้นถึงจะเเจกให้
ผ่านมาที่ฉันเคยเล่นเเชทเนี้ยมันต้องมีอยู่เเล้วที่จะตกหลุมรักใครซักคนเเละเเน่นอนมันก็ต้องมีอกหักบ้าง ซึ่งฉันเป็นเเบบนั้นมาบ่อยเลยล่ะ เเต่ตอนนี้ฉันจะไม่เป็นเเบบนั้นอีกเเล้วเพราะฉันรู้ดีว่าคนในเเชทยังไงก็ไม่มีทางจริงใจเเน่นอน
ตือ ดึ๊ง..
Facebook: สิงหา ส่งข้อความถึงคุณ
"เอ๊ะ..ใครทักมา"
"..."
"อืมม..ขอดูโปรไฟล์หน่อย"
"..."
"สิงหาเหรอ เป็นเพื่อนกับฉันตั้งเดือนมิถุนาปีที่เเล้ว"
"..."
"จะตอบดีไหม จะเล่นตัวทำไมนิ ตอบก็ได้"
สิงหา: หวัดดี
บลู: หวัดดีค่ะ
สิงหา: ว่างไหม
บลู: หมายถึงว่างยังไง
สิงหา: ว่างคุยหรือเปล่า
บลู: อ๋อ ว่างสิ
สิงหา: ชื่อบลู..ชอบสีฟ้าเหรอ
บลู: อ่าฮะ รู้ด้วย?
สิงหา: ก็เเปลจากชื่อ
บลู: เออเนอะ เเล้วนาย..เกิดเดือนสิงหาใช่มะ
สิงหา: อืมใช่
บลู: ก็ฟังจากชื่ออ่ะนะ
สิงหา: ไม่ได้ถาม ไม่ต้องบอก
บลู: เอ้า ทำไมปากเสีย
สิงหา: โทษที มันชินเคย
บลู: ว่าเเต่นายกับฉันเป็นเพื่อนกันบนเฟซบุ๊คตั้งนานเเล้วหนิ ทำไมถึงเพิ่งทักมา
สิงหา: อยากลองทักดูว่าจะตอบไหม
บลู: ตอบอยู่เเล้ว
สิงหา: ดูๆก็ไม่ได้หยิ่งอะไร
บลู: เเหงสิ ฉันไม่ใช่คนเเบบนั้นอยู่เเล้ว
สิงหา: โปรไฟล์เธอตั้งนานเเล้วนะรูปนี้
บลู: ทำไมยะ รูปฉันจะเปลี่ยนหรือไม่เปลี่ยนก็เรื่องของฉันไหม
สิงหา: เธอก็ปากเสียเหมือนกันหนิ
บลู: เอ๊ะนายนี่! นายว่าฉันก่อนนะ
สิงหา: ไม่ได้ว่าก็เเค่บอกว่ารูปโปรเธอมันตั้งนานเเล้ว
บลู: ทีนายล่ะ ไหนอ่ะรูปตัวเองไม่เปิดเผยหน้า หน้าเเก่ล่ะสิไม่ว่า
สิงหา: ก็อาจจะเเก่พอๆกับเธอล่ะมั้ง
บลู: ปากเสีย!
สิงหา: เอาล่ะ ยั่วโมโหเธอมาพอล่ะ งั้นฉันทำธุระก่อน
บลู: อ๋อ มาทำให้คนอื่นอารมณ์เสียเเล้วหายไป!?
สิงหา: เปล่าซะหน่อย ก็บอกว่าจะทำธุระไง
บลู: อืม! ก็ได้
สิงหา: ฝันดีสาวน้อย
บลู: เอ๊ะ
สิงหา: offline
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
