ヒカリの オワリแสงสว่างเเห่งจุดจบ

     ในโรงเรียนที่ทุกคนต่างใฝ่ฝันจะอยู่ตอนนี้มันกลายเป็นโรงเรียนสำหรับพัฒนาร่างกายผู้เรียนเเละมีเป้าหมายที่แตกต่างกันจากเดิมนั้นก็คือ
''การเอาชนะพวกdeamon ปีศาจผู้กัดกินผู้คน''หลังจากโลกเกิดการล่มสลาย พวกเดมอนต์ก็มีจำนวนมากขึ้น พวกผู้คนที่อ่อนแอก็เริ่มตายลง เหลือเเต่ผู้เเข็งแกร่งที่ได้รับพลังพิเศษมา ในเเต่ละเเห่งที่ยังเหลือผู้อยู่รอดจึงใช้พลังนั้นเพื่อใช้ชีวิตอย่างยากลำบากเเละเพื่อการนั้นจังต้องอดทนอดกลั้นผ่านเรื่องราวไปให้หมด ดังเช่นโรงเรียน''ควีนชาล็อต
       ''หวา อย่าเข้ามานะ''เสียงเด็กคนนึงเรียกขอความช่วยเหลือ ร่างเล็กมีความสูบผอมขยับตัวหนีเดมอนต์อย่างไร้เรี่ยวเเรง ''ใครก็ได้ช่วยผมด้วย ฮือๆ''เขาสั่นเทาด้วยความกลัวตาย[ปัง!]เสียงดังจากด้านหลังทำให้เด็กชายสดุ้งโหยงเเละด้วยความเสียสติเลยคิดว่ากำลังโดนกำจัด''ไม่นะ ว้ากก''เด็กหนุ่มร้องลั่นตัวสั่นจนเหงื่อท่วม''ไม่เป็นไรใช่ไม เจ้าหนู''เสียงนิรนามดังขึ้นพร้อมยื่นมือมาให้เด็กหนุ่ม''เอะ เธอเป้นใครน่ะ แล้วเจ้าพวกประหลาดนั่นละ''เด็กหนุ่มจ้องไปมาด้วยความสับสน''ฆ่าไปแล้ว  ว่าเเต่นายเถอะมาอยู่นี้ได้ไง นอกบาเรียมันอันตรายนะ''หญิงสาวซักถามอย่างเป็นห่วง''ขอโทษนะครับ ผมจำไม่ได้''หญิงสาวที่กำลังหงุดหงิดอยุ่เมื่อได้รับคำตอบที่ไม่น่าพอใจตะโกนหาเพื่อนร่วมงานทันที''โห้ย--ใครว่างมือพาหนูน้อยนี้กลับโรงเรียนเราทีดิ!''ทันทีที่พูดก้มีอีกคนพาเด็กชายจากไป
[พวกเขาคือหน่วยงานที่ทำงานในศูนย์กำจัดเดมอนต์ซึ่งเป็นศุนยืกลางทั้งหมดถูกเรียกว่า s.k shadow killer ''นักล่าปราบเดมอนต์ของโรงเรียนควีนชาล็อตนั่นเอง เมื่อทำงานเรียบร้อยพวกเขาจึงเดินทางกลับทันที''เหนื่อยเป็นบ้า ให้ตาย''หญิงสาวผมสั้นโอดครวญเธอคือคนที่หงุดหงิดใส่เด็กหนุ่มเมื่อครู่เธอคือ โอเงียว ชาวครึ่งสัตว์ มือปืนเเละผู้ใช้เวย์มือเธอเดินเข้าห้องน้ำไปอย่างเหนื่อยล้าก่อนต้องตกใจเมื่อเห็นเพื่อนของตนเดินออกมาอย่างไม่ให้ซุ่มให้เสียง'เหวอ คายากาชิ!!''เด็กสาวตกใจเล็กน้อย''กลับมาเเล้วเหรอ งานเสร้จเเล้วเหรอ เอ้าน้ำเย็นเอาไหม''หญิงสาวที่ำท่าจะยื่นน้ำมาให้ คือ คายากาชิ อเคมิ เป็นคนที่มีพลังพิเศษทำนายอนาคเลยอยู่เเนวหน้าเเต่บางคนอาจบอกว่าแปลกเพราะคนที่มีพลังเเบบนี้น่าจะอยู่แนวหลังเเต่เธอคนนี้มีความสามารถในการต่อสุ้เป็นเลิศและด้วยพลังเเบบนั้นเลยได้s+ในการเป้นนักรบเเนวหน้า''เฮ้ เธอเนี่ยชอบโผล่มาแล้วทำคนอื่นตกใจตลอดเลยนะ''มนพูดพลางถอนหายใจยกใหญ่ก่อนต้องตกใจอีกคราเมื่อได้คำถามี่ไม่อยากตอบมากี่สุด''เด็กคนนั้นล่ะ!?''คายากาชิยิ้มหวานเเต่แฝงไปด้วยออร่าประหลาด''อ่า ห้องพยาบาลน่ะ55''  โอเงียวหัวเราะกลบเกลือน''เหรอ งั้นไปนะ โอเงียวนี่สุดยอดจริงๆจัดการเดมอนต์ได้อย่างรวดเร็วแบบนั้นนะ หึๆๆ'' ''อย่าบอกนะว่าทำนายอีกแล้วน่ะ''โอเงียวตกใจ''แน่นอน''คายากาชิยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนเดินออกจากห้องไปโดยไม่รู้เลยว่าตนลืมอะไรไป''ถ้าทำนายได้จะมาชอบถามนู่นนี่นั่นทำไมละเนี่ย''
  ---ห้องพยาบาล---
 ''เอ๋! นายจำอะไรไม่ได้เลยเหรอ ''เสียงเด็กผู้หญิงดังออกจากห้องพยาบาลและประตูก็เปิดออก''ให้มันเบาๆหน่อยได้ไม''เสียงนิ่งเรียบดังน้ำนิ่งพูดออกมาอย่างจะโกรธเพียงเเต่สีหน้ายังเน่นิ่ง[ เธอคนนี้คือ คุซานางิ ไอออน เทพเเหงการสร้างเเละอีกคน ฟิสิโอะ โรจิ เทพแห่งการพัฒนา]''เสียงดังไปแล้ว น่ารำคาญ''คิ้วของเธอเริ่มกระตุกเล็กน้อยบ่งบอกถึงความลำบากใจ
''จร้าๆ''ว่าแล้วก็หยิบขนมเค้กจากตู้เย็นคนไข้ขึ้นมาพลางชวนให้กินโดยไม่สนใจคนไข้ที่นั่งมองไอออนอย่าไม่วางตา''มีอะไรเจ้าหนู จะมองไอออนของันเพื่?''โรจิเมื่อสังเกตุได้จึงถามไปอย่างจะหาเรื่อง''....ไม่ใช่...ไม่ใช่เจ้าหนูซะหน่อย!! ชื่อฮิโรชิ ไฮสะต่างหาก''พอพูดเเล้วเด็กหนุ่มก็หน้าเเเดงทันที''มีนามสกุลด้วยแหะ ฮิโรเสะ เหรอ นามสกุลหายากแหะ ว่าเเต่ไอออนคายากาชิล่ะ''เมื่อคุยกับเด็กชายเสร็จโรจิก็ถามเรื่องปกติธรรมดาต่อ''เห็นบอกจะไปปอาบน้ำแต่นี้ชั่วโมงกว่าล้วยังไม่กลับมาเลยน่ะสิ'' ''หรือว่าจะหัวฟาดพื้นตาย ไม่น้าา''โรจิเมื่ได้ยินดังนั้นเลยแอคติงโอเวอร์ทันที''งั้นผมไปแล้วนะ''เด็กชายหนีเรื่องวุ่นวายและเดินจากไป''ไม่ั้มั้ง--''ไอออนได้เกิดอาการประหม่าขึนมา''มาแล้วจร้า เกิดอะไรขึ้นหยอ'' ''ยังมีหน้ามาถาม ประชุมน่ะลืมไปแล้วรึไงคะ''เมื่อไอออนเห้นคายากาชิเดินมาอย่างมีควาสุขจึงระเบิดความกรธเต็มขั้น''เอะ--ลืมไปสนทเลยเเหะ หะๆๆ''เมื่อสิ้นคำตอบหล่อนก็โดนลากไปห้องประชุมทันทีเมื่อพูดเสร็จเราก็ไปหยุดที่หน้าห้องประชุม'' ขอโทษที่มาช้าคะ คุซานางิ ไอออนกับ อเคมิ ไอออนมารายงานตัวเเล้ว--''พูดไม่ทันขาดคำก็ได้เห็นรอยยิ้มของอาจารย์ใหญ่จนทำให้ตัวสั่นไปหมด’’มาสายต้องโดนทำโทษนะจ๊ะ แต่วันนี้ช่างเถอะเพื่อนของพวกเธอทำงานได้เยี่ยมมาก เลยจะผ่อนโทษสักครั้งนะ’’อาจารย์ใหญ่พุดเรื่องที่ไม่น่าสนใจจนทำให้คายากาชิแทบง่วง แต่เมื่อคำพูดของอาจารย์ใหญ่เข้าหูของไอออนเธอจึงถึงกับต้องถามอาจารย์ใหญ่ด้วยสีหน้าซีดเซียว''แล่ว ประชุมล่ะคะ--'' ’’จบไปตั้งเเต่1ชม.ก่อนเเล้วละจ่ะ หุๆๆๆ’’จากนั้นไอออนก็ถึงกลับช็อคไปเลยก็แน่ล่ะไม่เคยมีสักครั้งที่หล่อนจะมาสายในการประชุม เมื่ออาจารย์เห็นแบบนั้นเลยชี้แจงเกี่ยวกับข้อมูลตามธรรมเนียมคนไม่เข้าประชุมก่อนไล่พวกเรากลับไป''เพราะคายากาชิคนเดียวเลย พวกเราเลยมาสายเเบบนี้''ไอออนทำหน้างอนพลางเบือนหน้าหนีเมื่อคายากาชิลุกมาเดินข้างๆ''แปลกนะเนี่ยี่เธอโกรธเพราะเรื่องเเค่นี้น่ะ''เราพใจมากที่ได้เห็นของดูยาก''ไม่ได้โกรเเค่ไมพอใจเท่านั้นเเหละคะ''หล่อนเดินไปทางอืนที่ไม่ใช่ทางไปที่พัก''ไปไหนน่ะ'' ''ถ้าไปซ้อมที่ห้องซอมล่ะก็ฉันจะให้อภัยก็ได้นะ''ไอออนหันมามองด้วยสีหน้าเย็นชาก่อนขี่เมฆตามไป
    ตอนนี้เราอยู่ที่ห้องซ้อมซึ่งเป็นโดมขนาดกว้างซึ่งสร้างจากหินเวทย์เเละเเร่มนต์สะกดมากมายที่นี้มีพวกนักเรียนโรงเรียนอื่นมาซ้อมด้วยเเละพวกขาก็เป็นพวกอวดเก่งซึ่งทางเราก็ขัดไม่ได้เพราะพวกเขาเป็นเเขก แต่หากโรงเรียนอื่นทำอันตรายนักเรียนโรงเรียนควีนชาล็อคระดับs+สามารถหยุดได้ ยกเว้น คายากาชิที่มีพลังมากเกิน
    คายากาชินั่งดูไอออนเเละเอนิเวียชาวเอลฟ์ผมทองฝึกซ้อมกัน เอนิเวียเป็นเด็กในโรงฝึกของกองทหารจึงไม่มีญาติ ธนูของเธอเป็นสีเขียวมรกตมันช่างเข้ากับสีผมเธอจริงๆ  คายากชินั่งมองทั้งสองก่อนสะดุดตาเข้ากับลูปนึงซึ่งเป็นห้องที่ถูกสร้างจากบาเรียเด็กโรงเรียนอื่นกำลังกระชากเด็กของโรงเรียนควีนชาล็อตให้อยู่เหนือพื้นพลางพูดคำพูดดูถูกอีกฝ่ายจนคายากาชิต้องหันไปมอง''มานาน้อยเเล้วเเบบนี้ไม่ตายก่อนเดมอนต์จะมากินรึไงว่ะห๊ะ!?'' ชายที่บีบคอด็กอยู่มีชื่อว่ายูเป็นนร.ของโรงเรียนmazewater คายากาชิมองเด็กที่ชื่อยูซึ่งอายุราวคราวเดียวกับเธอ ซึ่งเธอเริ่มที่จะหมดความอดนเมื่อเห็นเด็กในรร.ของเธอเริ่มใกล้ตาย''หยุดเดี๋ยวนี้!''คายากาชิตะโกนออกไปก่อนกระโดดลงจากที่นั่งคนดู กฎที่ตั้งไว้ว่าห้ามทำร้ายนร.โรงเรียนอื่นเเละกฎข้อยกเว้นที่เธอห้ามทำคนเดียวนั่นคายากาชิยอมที่จะไม่สนใจมันเพื่อช่วยรุ่นน้อง''แก เป็นใครล่ะ''ยูหันมามองเธอซึ่งเดินาตรงหน้า''ปล่อยเด็กนี้ซะ''คายากาชิพูดเสียงเรียบทำให้คนบริเวณนั้นหันมามองก่อนตกใจเมื่อคายากาชิเข้ามาห้าม''โห้ มานาเธอก็กากพอๆกันอยากช่วยเด็กนี้จนลากสังขารตัวเองมาช่วยเลยเหรอ''ยูพูดดูถูกไม่เลือกหน้าก่อนหัวเราะไปมา''ใช่เเล้วทำไม'' '' ก็เปล่านิ งั้นมาสู้กันเเล้วฉันจะคืนคำพูดดูถูกให้ละกัน ตกลงไมละ ''เมื่ออีกฝ่ายพูดท้ามาจึงตัดสินใจตกลงเเต่เมื่เสียงสัญญาณบอกเริ่มการเเข่งสิ่งที่ไม่ขาดฝันก็เกิด''อัก--''คายากาชิกระอักก่อนจุกไปทั่วร่างเมื่อไม่ถึงวินาทีหล่อนก็ถูกซัดปลิวกระเด็นขูดพื้นไป สิ่งนึงคือคายากาชิเกลียดการพ่ายเเพ้ให้คนชอบอวดเบ่งนั้นทำให้เธอเหลืออด''คายะจัง--''เสียงไอออนที่ตกใจกับเสียงเเรงกระทำเมื่อครู่เดินมาเห็นคายากาชิที่ค่อยลุกขึ้นอย่างทรมานก่อนภายน1วิร่างของอีกฝ่ายจนถูกอัดปลิวเช่นกัน พร้อมรอยยิ้มของคายากาชิที่ปรากำมาใหุ้กคนโดนรอบได้เห็น''คายากาชิ''เียงโดยรอบร้องเพื่อห้าม  ห้ามทำไมน่ะเหรอ ก็ฉันโกรธเเล้วน่ะสิ
 
 
 
         จบบทที่1 ช่วยวิจารณ์ด้วยนะคะ