บันทึกของสายฟ้า

     วันจันทร์หลังเลิกเรียนฉันกลับมาถึงบ้าน  มีกล่องหนึ่งใบวางอยู่บนโต๊ะหน้าบ้าน  ฉันเดินเข้าไปดู  ในกล่องมีเเมวอยู่  3 ตัว  ฉันดีใจมาก

ฉันยกกล่องขึ้นมากระโดดไปมาอยู่หน้าบ้านประหนึ่งกับเด็กที่ได้เจอ

ของเล่นที่ถูกใจที่สุด   เเม่เดินออกมาจากในครัวเเล้วบอกกับฉันว่า  " แม่เอาลูกเเมวมาให้เเล้ว  ถูกใจสายฟ้าไหมลูก "

     เช้าวันศุกร์ ฉันไปโรงอรียนตามปกติ แม่ทำกับข้าวอยู่ในครัว ก่อนออกจากบ้านเเม่บอกกับฉันว่า 

      " สายฟ้าวันนี้แม่ทำกับข้าวไว้เยอะเลย รีบกลับมากินข้าวนะลูก "

หลังจากเลิกเรียนฉันรีบกลับบ้านตามที่เเม่บอก  ประตูบ้านปิดสนิท  ฉันไขกุญเเจเข้ามาในบ้าน  ฉันเดินวนอยู่รอบบ้านพร้อมกับเรียกหามาอยู่หลายครั้ง  เเต่ก็ไม่มีเสียงเเม่ตอบกลับมาเหมือนเช่นทุกวัน  ฉันเดินไปถามคนข้างบ้านว่าเห็นเเม่ของฉันบ้างไหม  เขาตอบกลับมาว่า

     " ป้าเห็นเเกพาหลานขึ้นรถตู้ออกไปตั้งเเต่บ่ายเเล้วสายฟ้า " ฉันเดินกลับบ้านหยิบโทรศัพท์กดโทรออกหาเเม่หลังจากเเม่รับสายเเล้วเเม่พูดกับฉันว่า " สายฟ้าเเม่มาอยู่กับพ่อเเล้วนะพาหลานมาด้วยหนูดูเเลตัวเองด้วยนะลูก " เข่าฉันทรุดลวกับพื้น  หน้าฉันชาไปหมดหลังจากนั้นฉันไม่รู้ว่าเเม่พูดอะไรกับฉันบ้างจนกระทั่งเเม่วางสายไปน้ำตาฉันไหลอาบสองเเก้มฉันไม่สนใจที่จะเช็ดมันออก  ในหัวของฉันคิดถึงเเต่คำสัญญาที่เเม่บอกกับฉัน  ลูกแมวตัวหนึ่งเดินมานั่งบนตักของฉันมันนั่งอยู่เเบบนั้นไม่ยอมลุกไปไหน  หลังจากนี้ไปในบ้านของฉันคงมีเพียงฉันเเละลูกเเมวอีก 3 ตัวเท่านั้น