รักนี้ใช่หรือไม่

อาเมริ:(ไหงมาพักตอนนี้เนี่ย)

ตัวประกอบ:นี่โซระ นายมาจากโตเกียวหรอ วันหลังแนะนำพวกเราบ้างสิ

ตัวประกอบ2:ใช่ๆ

อาเมริ:อะไรกัน พอเห็นหมอนั่นมีคนรุมล้อมมันก็รู้สึกหงุดหงิดจริงๆ  อิจฉาโว่ย! แต่เอ หน้าตาดูคุ้นๆ         นะ คงไม่มีไรล่ะมั้ง 

ตัวประกอบ3:นี่โซระ อย่าไปใส่ใจคำพูดของยัยนั่นเลยนะ เธอชื่ออาเมริ ยุย ใครๆก็เรียกว่า ยัย               เต่อ555 เข้ากับหน้าดีเนอะ

ทากามิ:งั้นหรอ..  (เขาค่อยๆเดินมาทางอาเมริ) นี่ อาเมริจังไปกินข้าวกันมั้ย^^

อาเมริ:(อะไรกัน ต้องการให้ฉันโดนเกลียดรึไง ทั้งที่มีผู้หญิงรายล้อมเนี่ยนะ) ไม่ล่ะ ขอตัว (เอาอีก         แล้วฉัน ทำไมอย่างนั้นก็น่าจะปฎิเสธให้ดีกว่านี้แท้ๆ)

ตัวประกอบ:ฉันบอกแล้วว่าอย่าไปสนใจยัยนั่น เธอน่ะหยิ่งจะตายไป

จากนั้นอาเมริก็เดินเลี่ยงออกมากินข้าวบนสนามใต้ต้นไม้ต้นหนึ่ง

อาเมริ:ทำไมตัวฉันถึงได้โง่อย่างนี้น้า อย่างน้อยก็จะได้มีเพื่อนแล้วแท้ๆ เฮ้อออ...

ฟึ่บๆ 

อาเมริ:เสียงใครน่ะ?  อึก...

ทากามิ:ฉันเอง ไหงเธอมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ

อาเมริ:ฉันน่าจะถามนายมากกว่า แล้วสาวๆที่รุมล้อมนายล่ะไปอยู่ไหนหมดล่ะ

ทากามิ:ฉันหนีมา นี่ไหนๆก็เจอกันแล้วนั่งด้วยสิ (เขานั่งลงช้าๆข้างๆอาเมริ)

อาเมริ:นายต้องการอะไรกันแน่? 

ทากามิ:หืม?

อาเมริ:ก็ที่นายมาคุยกับฉัน ทั้งที่ฉันก็ทำไม่ดีด้วยเเท้ๆ

ทากามิ:ถึงเธอจะพูดไม่ดี แต่ฉันรู้นะว่าอาเมริ จริงๆแล้วเป็นคนที่สวยมาก

อาเมริ:นายพูดอะไรน่ะ!?! ////

ทากามิ:เธออาจจะจำฉันไม่ได้ แต่ฉันคือคนที่เคยอยู่ห้องเดียวกันกับเธอตอนป.4ไง

อาเมริ:ห๊ะ! อย่าบอกนะว่า นายคือ โซระ คนที่คอยแกล้งฉันน่ะ นายรู้มั้ยการที่นายแกล้งฉันมันทำให้ฉันเสียใจขนาดไหน ตอนที่นายบอกว่า ฉํนใส่เสื้อผ้าน่ารักๆไปทำไมกันไม่เห็นจะดูดีเลยนั่นน่ะ มันทำให้ฉัน เจ็บปวดทำให้ฉันขาดความมั่นใจมาตั้งแต่ตอนนั้น ฮึก ...

ทากามิ:เอ๊ อย่าร้องให้สิ (เอาหัวอาเมริพิงไหล่เขา) ฉันขอโทษที่เคยแกล้งเธอก็ตอนนั้นน่ะ เธอน่ารักจริงๆนะ อุบ//////

อาเมริ:นายว่าไงนะ... 

ทากามิ:ก็เธอ...น่ารักไง////

อาเมริ://// รู้มั้ย ฉันน่ะนะ ไม่สามารถจะเอ่ยปากคุยกับใครได้ แต่พอนายมาฉันกลับสามารถพูดคุยกับนายได้อย่างเต็มปาก อาจจะเพราะฉันเกลียดนายล่ะมั้ง 

ทากามิ:ไม่จริงหรอก เธอกำลังตกหลุมรักฉันต่างหาก ฮี่ฮี่ (เขายิ้มอย่างเด็กน้อย)

                                                จบ

จบไปแล้วนะคะ กับเรื่องเเรกที่เราแต่งตื่นเต้นมาก กลัวมันจะออกมาไม่ดีแต่ก็หวังว่าจะมีคนชอบหรือเข้ามาอ่านนะคะ ^^