รักนี้ใช่หรือไม่

     ฉันชื่อ อาเมริ ยุย อายุ16 ฉันฝันมาโดยตลอดว่าอยากจะมีชีวิตสดใสวัยมัทธยมปลาย แต่มันกับพังลงเพราะฉันมันไม่มีความมั่นใจนะซิ เฮ้อ.... ตอนแรกก็กะจะมัดผมน่ารักๆหรือแต่งหน้านิดๆ แต่ก็ดันหยิบแว่นแล้วก็เผลอเปียผมมาจนได้ ฉันติดนิสัยพอไม่มั่นใจอะไรก็ต้องมีแว่นกับผมทรงเชยๆนี่ทุกทีTT เพราะเหตุนี้เลยทำให้ฉันไม่มีเพื่อน

ตัวประกอบ:นี่เธอ ฉันได้ยินว่ามีนักเรียนใหม่ย้ายเข้ามาล่ะ อยากให้เป็นผู้ชายจังเนอะ

ตัวประกอบ2:นั่นสิเนอะ เอาแบบหล่อๆ แซ่บๆเลยอ๊า

อาเมริ:เห้อ มีแต่พวกบ้าผู้ชาย หน้าเบื่อจริงๆ

ครู:เอาล่ะ เงียบๆกันหน่อย วันนี้คงรู้กันดีนะว่ามีนักเรียนใหม่ย้ายมา เอาเชิญออกมาแนะนำตัว

ในตอนที่นักเรียนใหม่คนนั้นกำลังเดินเข้ามาทุกสายตาจับจ้องที่เขา

"สวัสดีครับ ผม ทากามิ โซระ ยินดีที่ได้รู้จักครับ ^^"

ตัวประกอบหญิง:กรี้ดดดดดด รอยยิ้มบาดตาบาดใจมากกกกกก

อาเมริ:อะไรกันก็แค่คนหน้าตาดี

ทากามิ:ขอนั่งด้วยได้รึเปล่า (เขาโน้มหัวเอียงข้างแล้วถามด้วยหน้าตาโอดอ้อน)

อาเมริ:(อะไรกันเนี่ย! ร้อยวันพันปีจะมีคนมาทักจะตอบว่าไงดี งือออ) "อยากทำอะไรก็ทำ"

อาเมริ(ชั้นพูดอะไรออกไปเนี๊ยะะะะ!)(ทั้งที่อยากสนิทแต่ปากมันไม่ตรงกับใจเลย!)   

ทุกคนหันมามองเธอด้วยสายตาเย็นชา ตัวประกอบ:ยัยนั่นคิดว่าตัวเองดีนักรึไง หยิ่งชะมัด

ตัวประกอบ2:ผมทรงนั้นมันอะไรกันน่ะ 55 ตัวประกอบ3:ไม่รู้จักให้เกียรติใครเลยรึไง

อาเมริ:(ไม่นะ ไม่ใช่อย่างนั้นนะ ขอร้องล่ะ)

ทากามิ:ขอบคุณนะ (แล้วเขาก็มานั่งข้างฉันเฉยเลย)

อาเมริ:(หวังว่าเขาคงจะไม่อึดอัดนะ) ข.ขะ...ขอ..

กริ๊วงงงงงงงงง พักจ้า

              เป็นยังไงกันบ้างกับตอนแรกของเรา ถ้าไม่ดียังไงช่วยตืเตือนกันด้วยนะคะ