We love... เรื่องรักของเรา

ฉันถูกลากตัวออกมาจากร้านได้หลายวันแล้ว เสื้อผ้า เงิน โทรศัพท์ หรืออะไรติดตัวก็ไม่มีเลย จื่อเหว่ยพาฉันเดินทางไปเรื่อยเปื่อยแวะพักที่ละคืน

ในคืนนั้นที่จื่อเหว่ยมาหาฉัน ฉันถูกเขาลากตัวออกมา ฉันคิดแค่ว่าเราจะออกไปคุยกันข้างนอกแค่ครู่เดียว ไม่คิดว่าเขาจะพาฉันออกมาไกลขนาดนี้ แถมด้วย...

“ฉันจะกลับบ้าน! พาฉันกลับบ้านเดี๋ยวนี้!!”

“ถ้าเธออยากกลับก็กลับเองสิ ว่าแต่...เธอมีเงินติดตัวหรอ?”

...นั่นล่ะคือปัญหา ฉันดันไม่มีเงินติดตัวเลยสักหยวน เข้าทางเขาเลยทีนี้ ฝากไว้ก่อนเถอะ

“คืนนี้เราจะพักที่นี่กัน”

“อีกแล้วหรอ? เมื่อไหร่นายจะพาฉันกลับบ้านซักที”

เขาเดินลงจากรถพร้อมกับหมวกแก๊ปสีดำตรงไปยังล็อบบี้ และเดินกลับมาหาฉันที่นั่งรอเขาอยู่ที่รถ กุญแจห้องพักถูกส่งมาให้ฉัน เราเดินตรงไปยังห้องพักด้วยกัน ทันทีที่ฉันเปิดประตูห้องพักเขาก็เดินเข้าไปนอนบนเตียง เดี๋ยวนะ... เตียงเดี่ยว?

“เธอนอนบนเตียง ส่วนฉันนอนพื้น โอเค?” ยังไม่ทันที่ฉันจะได้ถามเขาก็ตอบมันออกมาก่อน

หลังจากการที่ฉันเดินออกมาจากห้องน้ำฉันก็เห็นเขานอนกอดอกอยู่ที่พื้น เฮ้ย! เขายอมนอนที่พื้นจริงด้วย ไม่ใช่ว่าเราไม่เคยนอนเตียงเดียวกัน แต่เรามักจะมีพี่ลุ่ยฉี่นอนกั้นกลาง

แน่นอนว่าพี่ลุ่ยฉี่คงไม่ยอมให้ฉันนอนพื้นกระดานแข็งๆแน่ เพราะเขาค่อนข้างที่จะสุภาพบุรุษกว่าจื่อเหว่ย และเขาก็ไม่ยอมให้จื่อเหว่ยนอนพื้นอีกเช่นกัน เพราะนั่นคือเด็กปั้นของเขา ดูแลทะนุถนอมดั่งลูกในไส้

“จื่อเหว่ย! นายจะนอนพื้นจริงๆหรอ?”

ที่ถามไม่ใช่อะไร... เราอยู่ด้วยกันตลอด เขามักจะเอาเปรียบฉันตลอด เขาได้สิทธิที่ดีกว่าฉันตลอด พอมาเห็นเขายอมง่ายๆแบบนี้...มัน...มันค่อนข้างจะทำใจลำบาก

“จื่อเหว่ย...”

“ถ้าเรียกชื่อฉันอีกที ฉันจะขึ้นไปนอนบนเตียงกับเธอ”

พรึ่บ!

“ฉันยังไม่ได้พูดชื่อนายเลยนะ O_O”

หมับ!

“ฉันง่วง”

หลังจากที่เขากระโดดขึ้นมานอนบนเตียง เขาก็หันมากอดฉัน เฮ้ย! คนนะไม่ใช่หมอนข้าง ฉันพยายามที่จะดิ้น แต่ดิ้นไปก็เท่านั้น เขาดูไม่สะปกสะท้านอะไรเลย -_- สุดท้ายฉันก็ต้องหลับไปทั้งแบบนั้น ไม่รู้ว่าแสงแดดยามเช้ามาเยือนเมื่อไหร่ ฉันได้กลิ่นอายหอมๆ มันไม่ใช่กลิ่นอาหาร(เช้า) ไม่ใช่กลิ่นน้ำหอม มันเหมือนกลิ่นตัวของเด็กทารก หอมจัง ^^

 “ความอดทนฉันมีจำกัดนะ” เสียงกระซิบของจื่อเหว่ยดังอยู่ข้างหูฉัน ลมหายใจของเขาลดอยู่บนต้นคอของฉันไล่ขึ้นไล่ลงไปมาระหว่างต้นคอกับหัวไหล่ ก่อนจะสัมผัสถึงความร้อนที่แตะลงบนต้นคอ

“O_O”

“ตื่นได้สักทีนะ”

หลังจากที่ทำการปลุกฉันด้วยวิธีสุดสยิวกิ้วเขาก็ลุกขึ้นไปอาบน้ำ ฉันเอามือแตะที่ต้นคอที่มีริมฝีปากของเขาประทับไว้ ริมฝีปาก...ปาก...จูบ? >///<ฉันว่า...ฉันกำลังลืมเรื่องอะไรบางอย่างไปนะ? เรื่องที่ทำให้ฉันต้องออกมากับเขา เรื่องอะไรนะ?

ฉันลุกขึ้นไปเปิดประตูห้องน้ำเพื่อจะถามเขา แต่...นั่นทำให้ฉันพึ่งนึกขึ้นได้ว่า จื่อเหว่ยกำลังอาบน้ำอยู่ เรือนร่างอันเปื่อยเปล่าของเขา.....

“กรี๊ดดดดดดดดดดด/อ๊ากกกกกกกกกก”