สมบัติล่ำค่า

"เปิดเรียนเช้าวันที่สองสถานะการทุกอย่างก็ปกติ เพื่อนๆ ทุกคนก็มาเรียนปกติด้วยความร่าเริงแจ่มใส"

( แต่ทำไมวันนี้มิ้นรู้สึกไม่ค่อยดี คอยระแวงแบบไม่มีสาเหตุ)

( แล้วจู่ๆจีนก็เดินมา ) 

*มิ้นตกใจ*

จีน : อรุณสวัสดิ์มิ้น

มิ้น : อะ..อะ..อรุณสวัสดิ์จีน ( พยายามเดินหนีอย่างเร็ว )

จีน : แล้วรีบไปไหนเนี้ย??? คุยกันก่อนดิ

มิ้น : คะ..คะ..คือ ฉันรีบน่ะ ไว้คุยกันทีหลังน่ะ ( วิ่งไปห้องเรียนอย่างเร็ว )

( ถึงห้องเรียน )

ไอซ์ : อ้าววว....มิ้น อรุณสวัสดิ์ หน้าซีดเฉียวไปเจอผีที่ไหนมาเนี้ย เป็นไรหรือป่าวไม่สบายหรอ

มิ้น : ป่าวๆไม่มีไรๆ

(แล้วขณะนั้นจีนก็เดินเข้าห้องเรียนมา )

จีน : อรุณสวัสดิ์เพื่อนๆทุกคน

(เพื่อนในห้อง) " อรุณสวัสดิ์จ้ะจีน " (อรุณสวัสดิ์จ่ะพ่อของลูกในอนาคต ) " แหม๋ๆ หล่อแต่เช้าเลยน่ะ " 

(แล้วจีนก็เดินมาทางมิ้นพร้อมยิ้มอ่อนเบาๆแล้วนั่งลงกับเก้าอี้ของตนเอง)

(ครูเดินเข้ามา)

" อ้าวว...นักเรียน วันนี้เราจะมาเรียนเรื่อง บลาๆๆๆๆ "

(มิ้นนั่งจ้องจีนแบบจ้องเขม่ง)

ไอซ์ : มิ้นๆ มิ้น......มิ้นนนน

มิ้น : (ยังนิ่งไม่ได้ยิน)

ไอซ์ : มิ้น (เตะไหล่)

มิ้น : (สดุ้ง) ห้ะๆมีไรๆ

ไอซ์ : นั่งเหม่ออยู่ได้ ตั้งใจฟังครูหน่อยสิ

มิ้น : อ่อ...จ้าๆ

ไอซ์ : ฮั่นแน่ๆๆๆๆ มองจีนใช่ป่าว

มิ้น : ป่าวสักหน่อย (หน้าแดง)

ไอซ์ : แหม๋ๆ ไม่เห็นต้องเขิลเลยนิพูดแค่นี้เอง

มิ้น : ตั้งใจฟังครูเลยๆ

ไอซ์ : (แอบขำเล็กน้อย)

( 3 ชั่วโมงผ่านไป )

**  ไวเหมื่อน โกหก **

ไอซ์และมิ้นก็นั่งทานอาหารกลางวันเหมื่อนปกติ

ไอซ์ : มิ้น..ว่าแต่ช่วงนี้เป็นไรอะดูเหม่อๆนะ

มิ้น : ป่าวๆ

ไอซ์ : จริงนะๆ

มิ้น : ไอซ์ฉันถามอะไรหน่อยดิ

ไอซ์ : ได้สิว่ามา

มิ้น : เวลาเราเห็นคนๆหนึ่งแล้วรู้สึกมีความสุข แล้วใจสั่นทุกทีที่อยู่ไกล้ แล้วไม่กล้าสบตา ความรู้สึกนี้มันคืออะไรหรอ???

ไอซ์ : รักไง นี่ๆแอบไปชอบใครมาหรอ หรือว่าจะเป็น......จีน

ม้น : ป่าวๆไม่ใช่สักหน่อย แค่ถามเฉยๆ ( ปากแข็ง )

ไอซ์ : ไม่ต้องมาปากแข็งเลย ฉันรู้น่าา พูดความจริงเลย เราเป็นเพื่อนกันมีอะไรก็ต้องบอกกันสิ จริงไหม

มิ้น : จ้าๆ

ไอซ์ : สรุปคือ?? ชอบจีนหรอ

มิ้น : อื้มคงงั้นมั้ง

ไอซ์ : ถ้าชอบก็บอกไปเลยสิ

มิ้น : มันจะดีหรอ คนชอบจีนตั้งเยอะ

ไอซ์ : ไม่ลองก็ไม่รู้นะ กล้าๆหน่อยสิ ( ยิ้ม )

มิ้น : (เขิลพูดไม่ออก)

ไอซ์ : ว่าไงจะลองดูไหม

มิ้น : ไม่เอาอะฉันกลัว

ไอซ์ : เธอจะกลัวอะไรเนี้ยย

มิ้น : คือฉันไม่เคยสาระภาพรักใครเลย ไม่รู้จะเริ่มยังไงดี

ไอซ์ : เธอนี่หน่าา  จริงๆเลย เธอก็หาโอกาสเข้าไปคุยสิ แล้วก็บอกไปตามความรู้สึก ทำตามความรู้สึกของเธออะ 

( ขณะกำลังขึ้นห้องเรียน )

*มิ้นกับจีนเดินสวนกันพอดี*

มิ้น : จีน

จีน : มีไรหรอ

มิ้น : (เงียบก้มหน้า) คือ.... ป่าวๆ ไม่มีรัย( แล้วก็เดินไป )

จีน : อะไรของยัยนี่เนี้ย (แล้วก็เดินไป)

มิ้น : (คิดในใจ) ไม่กล้าอะ เห้อ...

( เวลาผ่านไป )

**  หลังเลิกเรียน  **

มิ้นกับไอซ์ก็เดินไปด้วยกันปกติ แล้วจีนก็เดินมาหามิ้น

จีน : นี่ๆมิ้นๆ ขอคุยอะไรด้วยหน่อยได้ปะ

(มิ้นมองหน้าไอซ์ แล้ว ไอซ์ก็พยักหน้า)

ไอซ์ : งั้นฉันกลับก่อนน่ะ ไว้เจอกันพรุ่งนี้ 

มิ้น : อ้าวว...ทิ้งกันเฉยเลย

ไอซ์ : (กระซิบ) นี้แหละๆโอกาส สู้ๆน่ะ (แล้วก็เดินจากไป)

จีน : ว่าไงคุยด้วยได้ไหม

มิ้น : อื้มม...

จีน : วันนี้เธอแปลกๆน่ะ

มิ้น : แปลกตรงไหนหรอ (หลบตา)

จีน : (จ้องหน้า) เธอมีอะไรจะบอกฉันรึป่าว

มิ้น : เอ่อ...คือ...อ่อ ไม่มีไรๆ (หลบตา)

จีน : มีสิตอนนั้นเธอจะยอกอะไรฉัน (จ้อง)

มิ้น : อ่อ..ฉันลืมแล้ว ช่างมันเถอะๆ (หลบตา)

จีน : ทำไมต้องหลบตาฉันด้วยล่ะ

มิ้น : นายไม่มีทุละอะไรแล้วใช่ไหม (พยายามเดินหนี)

จีน : (ดึงแขนไว้) ฉันจะไม่ให้เธอไปไหนจนกว่าเธอจะบอกฉัน

มิ้น : (คิดในใจ) แค่บอกความรู้สึกแค่นั้นเอง เอาเถอะเป็นไงเป็นกัน....

มิ้น : คือ...ฉันขอถามอะไรนายหน่อยได้ป่ะ

จีน : ได้สิ ถามมา?

มิ้น : นายมีคนที่ชอบยังอะ

จีน : ไม่บอก...

มิ้น : อื้ม....จีนคือฉัน...ว่า....ฉัน......เอ่ออ...คือ.......ฉันว่าฉันชอบนายอะ ขอโทษน่ะแต่นายมีคนที่ชอบอยู่แล้วนิ ก็ขอให้สมหวังน่ะ (กลั่นน้ำตา) 

จีน : (ยิ้ม) ยัยบ้าเอ่ย ทำตัวน่ารักชะมัด

จีน : ฉันบอกให้ก็ได้ว่าคนที่ฉันชอบคือใคร

มิ้น : ใครหรอ (กลั่นน้ำตา)

จีน : ก็เธอไงยัยบื้อ หยุดทำตัวน่ารักได้ละ (หน้าแดง)

มิ้น : (เงียบพูดอะไรไม่ออก)

จีน : เรา....เราลองมาคบกันดูไหม (หน้าแดง)

มิ้น : (หน้าแดง) อื้มมมม....(ยิ้ม)

จีน : (ยิ้ม) ยัยบื้อเอ่ยยยย...

-----------------------------------------------

อะแนะๆๆๆๆๆ กำลังหวานช่ายไหมคะ ท่านผู้อ่าน ฮ่าๆๆๆๆๆ 

อีกไม่กี่ตอนก็จะจบแล้วน่ะ^^ 

รอติดตามตอนหน้าน่ะงับบบบบ

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านน่ะคะ ท่านผู้อ่านที่น่ารัก